Θυμάσαι παππού;

Την γιαγιά μου την φώναζαν «Τουρκοπούλα» και τον παππού μου «Τουρκόσπορο».
Και τους δυο μαζί… «Πρόσφυγγες».
Χαρακτηρισμοί μικρόψυχοι, μια ανορθογραφία όλοι τους στην σύνταξη της ιστορίας.
Θυμάσαι παππού;
Μίλαγες με περηφάνια μέχρι τα βαθειά γηρατειά σου για την άλλη πατρίδα, την Ελλάδα μας, που στην αρχή – τρομαγμένη – κράτησε σφαλιστά τα παραθυρόφυλλα της ψυχής της. Και μετά… μετά τα κούφωσε και άφησε να τρυπώσει από το άνοιγμα μια ακόμα Ελλάδα, εκείνη του διωγμού. Και ήμουν εκεί, στα γόνατά σου, για ώρα πολλή… ακίνητη, ανέκφραστη, να αφουγκράζομαι τους δυνατούς χτύπους της καρδιάς σου. Εκείνους τους χτύπους που έμοιαζαν με σφυριές κάθε που ξεστόμιζες τη λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ!!!
Θυμάσαι παππού;;;

ΠΗΓΗ