«Ὅταν τυλιχθοῦμε τὸ ράσο χωρὶς νὰ ξετυλιχθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, τότε ἀντὶ νὰ οἰκοδομοῦμε, χαλοῦμε καὶ τὰ λίγα ποὺ μένουν ὄρθια».
«Ὅποιος θέλγεται νὰ διαφημίζει σκάνδαλα, θέλει νὰ σκεπάσει τὸν ἑαυτό του. Λέει ἐνδόμυχα στοὺς ἀκροατές του: ''ἐλᾶτε νὰ δεῖτε τί κάνουν οἱ ἄλλοι, γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθεῖτε τί κάνω ἐγώ. Ἐλᾶτε νὰ δεῖτε, γιὰ νὰ μὴν δείτε…».
«Ὅταν ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἐθνικὲς συμφορές, τότε βγάζει ἥρωες. Καὶ ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἐκκοσμίκευση τότε ἐμφανίζει Ἁγίους. Πολλοὺς Ἁγίους».
«Τοὺς Ἁγίους τοὺς τιμᾶμε γιατὶ ἔζησαν σὲ διαφορετικὴ ἐποχὴ ἀπὸ ἐμᾶς. Ἂν ζοῦσαν σήμερα καὶ προέβαιναν στὰ ἴδια πνευματικὰ κατορθώματα ,ποὺ ἔκαναν τότε, θὰ τοὺς κλείναμε στὸ φρενοκομεῖο».
«Ὅσο χτυπιέται ἕνας Ἅγιος, τόσο καὶ μεγαλύνεται».
«Τὸ πιὸ εὔκολο πράγμα στὸν κόσμο σήμερα, εἶναι νὰ χειροτονηθεῖ κάποιος Παπᾶς. Καὶ τὸ πιὸ δύσκολο νὰ ζεῖ σὰν Παπᾶς».
«Θέλεις νὰ μὴν ἀπογοητευθεὶς ἀπὸ κανένα; Μὴν γοητευθεὶς ἀπὸ κανένα».
«Ὅταν ἐμεῖς καμαρώνουμε τὰ χαρίσματά μας, τότε σηκώνουν ἐπανάσταση τὰ ἀνθρώπινά μας».
«Μὲ συνέχει ὁ λόγος τοῦ ψαλμωδοῦ: ''Ἡ ἀφ’ ἡμῶν πορεία σύντριμμα''. Στὴν πορεία τῆς πνευματικῆς μας τελείωσης, πρέπει νὰ συντριβεῖ ἡ ψευτοπλουμισμένη βιτρίνα μας. Ἂν δὲν τὸ κάνουμε ἐμεῖς, θὰ τὸ κάνει ὁ Θεός. Γιατὶ στὸν παράδεισο δὲν μπαίνει ὅποιος ἔχει φτιασιδωμένη φινέτσα, ἀλλὰ ὅποιος ἔχει σπασμένη καρδιά. ''Καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει'' ».
«Πῆγα νὰ μαλώσω μὲ τὸν Χριστὸ ὅταν εἶδα τὶς σατανικότητες καὶ τοὺς ἐκφυλισμούς, ποὺ γίνονται στὸ ὄνομά Του. Ἀλλὰ μόλις γύρισα τὴν πλάτη μου στὸν ''Χριστὸ'' τοῦ σαθροῦ συστήματος, τότε ἀκριβῶς, ἔπεσα στὴν ἀγκαλιά Του. Καὶ διαπίστωσα ὅτι αὐτὸ ποὺ ἀποστράφηκα δὲν ἦταν ὁ Χριστός, ἀλλὰ ἦταν ἕνα παραμορφωτικὸ κάτοπτρο ποὺ ἀλλοίωνε τὴν εἰκόνα Του».
«Ταπείνωση δὲν εἶναι νὰ κατηγορεῖς μόνο τὸν ἑαυτό σου, ἀλλὰ νὰ ἀναγνωρίζεις ὅτι καὶ ἄλλοι εἶναι ''κάτι''. Τουλάχιστον ὅ,τι καὶ σύ».
«Ὅταν μὲ ἀπειλοῦν, μονίμως ἀπαντῶ: Ἂν ἔχετε ἐξουσία ἀπὸ τὸν Θεο, τότε θὰ μὲ φάτε. Ἀλλιῶς ἄδικα μοῦ ποζάρετε τὰ ἀκονισμένα δόντια σας».
«Ὁ Χριστὸς μας ἔχει λεπτότητα καὶ αρχοντιά. Σὲ κανένα δὲν ἐπεμβαίνει μὲ τὸ ζόρι. Ἀκόμη καὶ στὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε, ρωτοῦσε πρώτα, πρὶν ἐνεργήσει.''Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;'', ''Τί σοι θέλεις ποιήσω; Κύριε ἵνα ἀναβλέψω. Ἀνάβλεψον''.
«Πῆγα νὰ μαλώσω μὲ τὸν Χριστὸ ὅταν εἶδα τὶς σατανικότητες καὶ τοὺς ἐκφυλισμούς, ποὺ γίνονται στὸ ὄνομά Του. Ἀλλὰ μόλις γύρισα τὴν πλάτη μου στὸν ''Χριστὸ'' τοῦ σαθροῦ συστήματος, τότε ἀκριβῶς, ἔπεσα στὴν ἀγκαλιά Του. Καὶ διαπίστωσα ὅτι αὐτὸ ποὺ ἀποστράφηκα δὲν ἦταν ὁ Χριστός, ἀλλὰ ἦταν ἕνα παραμορφωτικὸ κάτοπτρο ποὺ ἀλλοίωνε τὴν εἰκόνα Του».
«Ταπείνωση δὲν εἶναι νὰ κατηγορεῖς μόνο τὸν ἑαυτό σου, ἀλλὰ νὰ ἀναγνωρίζεις ὅτι καὶ ἄλλοι εἶναι ''κάτι''. Τουλάχιστον ὅ,τι καὶ σύ».
«Ὅταν μὲ ἀπειλοῦν, μονίμως ἀπαντῶ: Ἂν ἔχετε ἐξουσία ἀπὸ τὸν Θεο, τότε θὰ μὲ φάτε. Ἀλλιῶς ἄδικα μοῦ ποζάρετε τὰ ἀκονισμένα δόντια σας».
«Ὁ Χριστὸς μας ἔχει λεπτότητα καὶ αρχοντιά. Σὲ κανένα δὲν ἐπεμβαίνει μὲ τὸ ζόρι. Ἀκόμη καὶ στὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε, ρωτοῦσε πρώτα, πρὶν ἐνεργήσει.''Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;'', ''Τί σοι θέλεις ποιήσω; Κύριε ἵνα ἀναβλέψω. Ἀνάβλεψον''.
Ὁ ἀντίδικος ὅμως, ἔρχεται καὶ φουκαρώνει μέσα στὶς ψυχές μας, χωρὶς νὰ ρωτήσει κανένα. Ἀρκεῖ νὰ βρεῖ , ἔστω καὶ λίγο ἀφύλακτη τὴν πόρτα, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἑδραιώνεται, βασανίζει καὶ δὲν φεύγει εὔκολα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου