Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023
Ανατολική Θράκη / Ναγκόρνο-Καραμπάχ
- Τέλη Σεπτεμβρίου 1922 με την συνθήκη των Μουδανιών συνετελέσθη εθνοκάθαρση και Γενοκτονία στην Ανατολική Θράκη! 250.000 ορθόδοξοι χριστιανοί έφυγαν από τις πατρογονικές τους εστίες και ήρθαν στη Μητέρα Ελλάδα!
- Τέλη Σεπτεμβρίου 2023, με την ανοχή όλων των Μεγάλων Δυνάμεων οι Αρμένιοι από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ εκδιώκονται από τις πατρογονικές τους εστίες και σχηματίζουν προσφυγικά καραβάνια για να σώσουν τις ζωές τους!Κανείς δεν μιλά!
Για την Ουκρανία, που ζει ανάλογα γεγονότα, γίνεται ήδη 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος, οι Αρμένιοι για άλλη μια φορά βιώνουν και πάλι μόνοι τους την Εθνοκάθαρση και την Γενοκτονία.
2 μέτρα - 2 σταθμά!
Η διαφορά μεταξύ Ναγκόρνο-Καραμπάχ και Ανατολικής Θράκης είναι ό,τι ο
ΉΛΘΕ Η ΙΔΙΑ Η ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΗ !
«…Ήταν το 1984, όταν στο Κεντρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης (νυν νοσοκομείο Γ. Γεννηματά), οι ιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια τους ψηλά, σχετικά με την υγεία του αδελφού μου, πού για να τον κρατήσουν στη ζωή θα έπρεπε να τού κόψουν στο χειρουργείο το ένα του πόδι…
Εκείνο το χρονικό διάστημα στην μονάδα ήταν και μία κυρία μαζί με την κόρη της, που γνώριζαν την χάρη της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, και έδωσαν στην μητέρα μου το βιβλιαράκι της με τα θαύματα της, το λαδάκι, και το μήλο, που έπρεπε να νηστέψεις για 3 ημέρες και το πρωί της 4ης ημέρας έπρεπε να το πάρεις νηστικός σύμφωνα με την αρχαία παράδοση…Ήταν τόση μεγάλη η απελπισία μας για την υγεία του αδελφού μου που πλέον είχαμε αρχίσει να χάνουμε και την πίστη μας στο Θεό μη βλέποντας κάποιο φώς στην αγωνία μας !
Απ΄ όλους μας, μόνο η μητέρα μου, που από μικρή ήταν στο χώρο της Εκκλησίας έλεγε και ξανάλεγε ότι «στο τέλος θα τα καταφέρουμε» και ότι ο Θεός δεν θα άφηνε τον αδελφό μου με ακρωτηριασμένο πόδι, για το υπόλοιπο της ζωής του, μιά καί ήταν τότε μόνο 11 χρονών παιδάκι…»
Η μητέρα μου διάβασε το βιβλιαράκι, άλειψε με λαδάκι της Αγίας τον αδελφό μου, και αποφασίσανε να νηστέψουν μέχρι την ημέρα του χειρουργείου αν και η κατάσταση της υγείας του αδελφού μου δεν το επέτρεπε σύμφωνα με τα λεγόμενα των Ιατρών….
Και εκεί που κυλούσαν όλα μα όλα μέσα στην απελπισία, παρά μόνο η μάνα μου και το τονίζω αυτό ήταν η μόνη αισιόδοξη, το βράδυ εκείνο της 3ης ημέρας της νηστείας ξημερώματα, όπως διηγούνται ακόμη και σήμερα ο αδελφός μου και η μητέρα μου, εμφανίστηκε στο δωμάτιο τους στο Νοσοκομείο μια μαυροφορεμένη γυναίκα…
Ο Θεός μας δείχνει τον εαυτό μας σιγά σιγά γιατί δεν θα αντέξουμε το σκοτάδι μας.
Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης
Erimitic
Αν υπήρχαν πολλοί Σβέικ σ’ αυτόν τον κόσμο, δε θα υπήρχαν πόλεμοι
Γιαροσλάβ Χάσεκ (1883-1923)
Κάθε ηρωική εποχή έχει ανάγκη από τους μεγάλους επώνυμους ήρωες της, από τους ηγέτες της. Υπάρχουν όμώς και οι αφανείς, οι καθημερινοί ήρωες που σημαδεύουν με την πορεία τους την ιστορία… ίσως αυτοί να ‘ναι πιο πάνω από το Ναπολέοντα και το Μέγα Αλέξανδρο.
Στους δρόμους, στα στενά της Πράγας, ακόμα και σήμερα, μπορείς να συναντήσεις ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα τι ρόλο έπαιξαν στη δεδομένη μεγάλη στιγμή ενός ιστορικού γεγονότος. Αυτός ο άνθρωπος, αυτός ο άγνωστος ανώνυμος του πλήθους δε δίνει δεκάρα για συνεντεύξεις και προβολές, αλλά και κανείς δημοσιογράφος δεν τον πλησιάζει. Αν τον ρωτήσεις πώς τον λένε με το αγγελικό του αθώο χαμόγελο θα σου αποκριθεί:
- Με λένε Σβέικ.
Κι αυτός δε θα ‘ναι άλλος από το παλιό καλό στρατιώτη Σβέικ…
Τον πασίγνωστο στους απλούς ανθρώπους της Βοημίας που βρισκόταν κάτω από την αυστριακή κατοχή…
Ναι, μην αμφιβάλετε. Αυτός είναι η ανεξίτηλη δόξα και τιμή της Τσεχοσλοβακίας, ακόμα και τώρα που ζούμε σε ειρήνη και δημοκρατία. Ειμαι τρελός απ’ αγάπη γι’ αυτόν τον καλοκάγαθο στρατιώτη Σβέικ…
«Ψηφιακή ταυτότητα - Αχρήματη κοινωνία: Το δίδυμο της ανελευθερίας»
Η κάτωθι ομιλία του Υπ. Διδάκτορος Δημοσίου Δικαίου Καλλιντέρης Νικόδημου εκφωνήθηκε στην εκδήλωση που διοργάνωσε η «Εστία Πατερικών Μελετών» στο Πολεμικό Μουσείο των Αθηνών στις 24 Σεπτεμβρίου του 2023 με θέμα: «Ηλεκτρονική ταυτότητα: η πιo κομβική “διευκόλυνσή” μας πρoς τo αντίχριστο σφράγισμα”.
Σεβαστοί Πατέρες,
Κυρίες και Κύριοι,
Ο προβληματισμός περί των ταυτοτήτων στην Πατρίδα μας υπάρχει εδώ και
σχεδόν τέσσερις δεκαετίες με την προσπάθεια θέσπισης ήδη από το 1986 του
Ενιαίου Κωδικού Αριθμού Μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ.)! Επρόκειτο για την πρώτη
συγκροτημένη απόπειρα εκ μέρους του κράτους συστηματικής αριθμοποίησης
των πολιτών, καθώς επιχειρήθηκε η συμπερίληψη σε έναν μοναδικό αριθμό
δεκατριών (13) ψηφίων, όλων των επιμέρους κωδικών αριθμών (όπως είναι ο
αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας, του εκλογικού βιβλιαρίου, του
διαβατηρίου, του ασφαλιστικού και φορολογικού μητρώου, κ.λπ.) που
ταυτοποιούν τον πολίτη στις συναλλαγές του με την δημόσια διοίκηση.
Λίγα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 2000, το ζήτημα των ταυτοτήτων θα λάβει
τεράστιες διαστάσεις με τις προσπάθειες της τότε κυβέρνησης, κατόπιν
απόφασης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, να
απαλείψει από τα δελτία ταυτότητας την αναγραφή του θρησκεύματος ως μη
συνάδουσα με το δίκαιο των προσωπικών δεδομένων!
Αλλά η πρώτη προσπάθεια επιβολής των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων με την
προέκτασή τους και ως καρτών άσκησης δικαιωμάτων στο πλαίσιο της
ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ξεκινά το 2010 με την προαναγγελία τους από τον
τότε πρωθυπουργό στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ)
ενώ αργότερα θα γίνουν και πάλι ανεπιτυχείς ενέργειες εκ μέρους του ελληνικού
κράτους για την προώθησή τους!
Σεβαστοί Πατέρες,
Κυρίες και Κύριοι,
Ο προβληματισμός περί των ταυτοτήτων στην Πατρίδα μας υπάρχει εδώ και
σχεδόν τέσσερις δεκαετίες με την προσπάθεια θέσπισης ήδη από το 1986 του
Ενιαίου Κωδικού Αριθμού Μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ.)! Επρόκειτο για την πρώτη
συγκροτημένη απόπειρα εκ μέρους του κράτους συστηματικής αριθμοποίησης
των πολιτών, καθώς επιχειρήθηκε η συμπερίληψη σε έναν μοναδικό αριθμό
δεκατριών (13) ψηφίων, όλων των επιμέρους κωδικών αριθμών (όπως είναι ο
αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας, του εκλογικού βιβλιαρίου, του
διαβατηρίου, του ασφαλιστικού και φορολογικού μητρώου, κ.λπ.) που
ταυτοποιούν τον πολίτη στις συναλλαγές του με την δημόσια διοίκηση.
Λίγα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 2000, το ζήτημα των ταυτοτήτων θα λάβει
τεράστιες διαστάσεις με τις προσπάθειες της τότε κυβέρνησης, κατόπιν
απόφασης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, να
απαλείψει από τα δελτία ταυτότητας την αναγραφή του θρησκεύματος ως μη
συνάδουσα με το δίκαιο των προσωπικών δεδομένων!
Αλλά η πρώτη προσπάθεια επιβολής των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων με την
προέκτασή τους και ως καρτών άσκησης δικαιωμάτων στο πλαίσιο της
ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ξεκινά το 2010 με την προαναγγελία τους από τον
τότε πρωθυπουργό στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ)
ενώ αργότερα θα γίνουν και πάλι ανεπιτυχείς ενέργειες εκ μέρους του ελληνικού
κράτους για την προώθησή τους!
Σάμος-Η Παναγια η "Σαραντασκαλιώτισσα".
Η Παναγία Σαραντασκαλιώτισσα είναι χτισμένη στην είσοδο ενός σπηλαίου, στους πρόποδες του βουνού Κέρκης.Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού, κοντά στον Μαραθόκαμπο και είναι αφιερωμένη στα Γενέθλια της Θεοτόκου. Σύμφωνα με την παράδοση, η σπηλιά στην οποία είναι χτισμένη αποτελεί την λεγόμενη Σπηλιά του Πυθαγόρα, στην οποία είχε βρεί καταφύγιο ο αρχαίος έλληνας μαθηματικός κυνηγημένος από τον τύραννο Πολυκράτη.
Πρόκειται για έναν μικρό ναό του 11ου αιώνα, στον οποίο σώζονται αξιόλογες τοιχογραφίες. Στο εσωτερικό της σπηλιάς υπάρχει βάραθρο και δεξαμενή με νερό.
Το μικρό ξωκλήσι σκαρφαλωμένο στον βραχώδη Κέρκη, αποτελεί μια ενδιαφέρουσα διαδρομή που προσελκύει πλήθος επισκεπτών κάθε χρόνο. Για να φτάσετε εκεί, θα πρέπει να ακολουθήσετε τα πέτρινα σκαλοπάτια που οδηγούν στην είσοδο του σπηλαίου.
Προκήρυξη έναρξης της επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες!
Υ.Γ.1. Ευχαριστώ από καρδιάς την οικογένεια που την κατείχε και που εκτίμησε ότι αυτό το εθνικό κειμήλιο πρέπει να βρίσκετε στο μουσείο μας.
Υ.Γ.2 Οριακά πρόλαβα να το αγοράσω πριν δημοπρατηθεί σε μεγάλο δημοκρατικό οίκο, όπου εκεί δεν θα είχα καμιά ελπίδα να το αποκτήσω από τους πλούσιους συλλέκτες που θα το διεκδικούσαν.
Υ.Γ. 3. Σύντομα θα εκτεθεί σε προθήκη (κώδωνα) πλάι με την μετάφραση στην νέα ελληνική. Συλλογή Μουσείου Α.Π.Ε.Π. Νησί Ιωαννίνων.
Με τιμή Ραπακούσης Φώτιος.
Κυριακή Β’ Λουκά-Πόσο εύκολα κάνουμε εχθρούς στις μέρες μας;
“Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς” (Λουκ. 6, 34-35).
“Ἀντίθετα, ἐσεῖς ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, νὰ κάνετε τὸ καλὸ καὶ νὰ δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε νὰ πάρετε πίσω τίποτα. ῎Ετσι, ὁ Θεός, ποὺ εἶναι καλὸς ἀκόμα καὶ μὲ τοὺς ἀχάριστους καὶ τοὺς κακούς, θὰ σᾶς ἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνω καὶ θὰ σᾶς κάνει παιδιά του”.
Πόσο εύκολα κάνουμε εχθρούς στις μέρες μας; Ξεχειλίζει η κακία από τον νου και την καρδιά του ανθρώπου σήμερα. Τό βλέπουμε αυτό στην ευκολία με την οποία στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, αλλά και στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, οι άνθρωποι που αναρτούν σχόλια ή τοποθετήσεις δε νοιάζονται ούτε για την αλήθεια ούτε για την διόρθωση των κακώς κειμένων του κόσμου. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ισοπεδώσουν τους άλλους, τους οποίους θεωρούν εχθρούς. Και είναι εχθροί διότι οι πολλοί εξυπηρετούν συμφέροντα λίγων. Θέλουν να είναι κοντά στην όποια εξουσία, η οποία έχει ως μότο της το “ο άλλος τα έχει κάνει όλα λάθος”, “ο άλλος είναι τίποτα μπροστά μου”. Και το χειρότερο είναι πως η κακία που ξερνιέται διαβάζεται, επηρεάζει, γίνεται αποδεκτή ως τρόπος προσέγγισης της ζωής, ως εξυπνάδα, ως επίδειξη δύναμης.
Εχθροί γίνονται και όσοι έχουν διαφορετική άποψη από εμάς. Ιδίως σε επίπεδο θρησκευτικής πίστης, εχθροί γίνονται όσοι εντός της Εκκλησίας δεν συμφωνούν με
“Ἀντίθετα, ἐσεῖς ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, νὰ κάνετε τὸ καλὸ καὶ νὰ δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε νὰ πάρετε πίσω τίποτα. ῎Ετσι, ὁ Θεός, ποὺ εἶναι καλὸς ἀκόμα καὶ μὲ τοὺς ἀχάριστους καὶ τοὺς κακούς, θὰ σᾶς ἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνω καὶ θὰ σᾶς κάνει παιδιά του”.
Εχθροί γίνονται και όσοι έχουν διαφορετική άποψη από εμάς. Ιδίως σε επίπεδο θρησκευτικής πίστης, εχθροί γίνονται όσοι εντός της Εκκλησίας δεν συμφωνούν με
Κυριακή Β'Λουκά-ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΣΕ ΤΡΙΑ ΒΗΜΑΤΑ
Ὁ Χριστὸς μιλάει γιὰ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθρούς, ἐνῷ ἐμεῖς θεωροῦμε σχεδὸν ἀδύνατη ἀκόμα καὶ τὴν ἁπλὴ συγχώρησή τους. Μᾶς φαίνεται ἀδιανόητο νὰ ἀγαπήσουμε κιόλας τὸν ἐχθρό μας. Καὶ βέβαια κάτι τέτοιο δὲν γίνεται καθόλου εὔκολα. Ἀφοῦ ὅμως τὸ ζητάει ὁ Θεός, σημαίνει πὼς εἶναι ἐφικτό. Μέσα στὶς δυνατότητές μας. Ποτὲ ὁ Θεὸς δὲν ζητάει ἀκατόρθωτα πράγματα. Γνωρίζει καλύτερα ἀπὸ μᾶς τὴ φύση μας, τί μποροῦμε καὶ τί δὲν μποροῦμε πραγματικὰ νὰ κάνουμε. Ἀκόμα καὶ τὸ ἀνθρωπίνως ἀκατόρθωτο, μὲ τὴ χάρη του γίνεται κατορθωτό. Ἐπειδὴ καθετὶ καλό, γίνεται πάντα μὲ τὴ συνεργία Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου. Ὄχι ἀπὸ μᾶς ἀποκλειστικά.
Πῶς θὰ μπορούσαμε νὰ φτάσουμε σ’ αὐτὸ ποὺ θέλει ὁ Χριστός; Ἀσκούμενοι, ὅπως σὲ ὅλα, μὲ μικρὰ βήματα. Ποτὲ δὲν ἀπαιτεῖ ὁ Θεὸς νὰ πετύχουμε τὰ πάντα μονομιᾶς. Ἂς κάνουμε σὰν τὸ μικρὸ παιδί, ποὺ πέφτει, σηκώνεται, χτυπάει, ξαναχτυπάει, ἀλλὰ μαθαίνει κάποτε νὰ περπατάει καλά.
Πῶς νὰ ἐνεργήσω λοιπόν, ὅταν δὲν μπορῶ νὰ συγχωρήσω τὸν ἐχθρό μου;
Κάνω τὸ πρῶτο βῆμα. Ἀρχίζω νὰ παρακαλῶ τὸν Θεό: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, δός μου τὴ δύναμη νὰ συγχωρήσω. Τὸ λέω ἐπίμονα, καθημερινά, ὥσπου, μετὰ ἀπὸ ἀρκετὸ ἴσως καιρό, νὰ φτάσω στὸ δεύτερο βῆμα, κατὰ τὸ ὁποῖο προσπαθῶ νὰ λέω: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς ἐχθρούς μου.
Κάνω τὸ πρῶτο βῆμα. Ἀρχίζω νὰ παρακαλῶ τὸν Θεό: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, δός μου τὴ δύναμη νὰ συγχωρήσω. Τὸ λέω ἐπίμονα, καθημερινά, ὥσπου, μετὰ ἀπὸ ἀρκετὸ ἴσως καιρό, νὰ φτάσω στὸ δεύτερο βῆμα, κατὰ τὸ ὁποῖο προσπαθῶ νὰ λέω: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς ἐχθρούς μου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β'Λουκά-ΑΓΑΠΩ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝΕ;
Εἶναι σημεῖο τῆς ἀπομάκρυνσης τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τή σχέση μέ τόν Θεό ἡ ἀγάπη μόνο σ’ αὐτούς πού μᾶς ἀγαποῦν. Καί δέν εἶναι εὔκολη ἡ ἀνατροπή αὐτῆς τῆς στάσης. Ὁ ἄνθρωπος δέ διδάσκεται εὔκολα ἀπό παραδείγματα. Ἔχοντας ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τό Θεό καί τή σχέση μαζί Του, εἶναι συνήθως πρόθυμος νά ἀγαπήσει καί νά ἀποδεχθεῖ αὐτούς πού τόν ἀγαποῦνε, αὐτούς πού ἀνταποκρίνονται στίς ἐπιθυμίες του, αὐτούς μέ τούς ὁποίους τά συμφέροντά του ταυτίζονται. Δυσκολεύεται νά ἀγαπήσει ὅσους δέν τόν βλέπουν ὅπως ὁ ἴδιος θά ἤθελε, πόσο μᾶλλον τούς ἐχθρούς του. Καί σημάδια αὐτῆς τῆς ἀδυναμίας εἶναι ὁ θυμός, ἡ ἄρνηση τῆς συγχώρεσης, ἡ ἐπιθυμία γιά ἐκδίκηση.
Ἀγάπη καί ταπείνωση
Ὁ δίχως Θεό πολιτισμός θεωρεῖ φυσική τήν ἀνταπόδοση τῆς ἀγάπης μόνο σέ ὅσους μᾶς ἀγαποῦνε. Ἡ ἐκδίκηση εἶναι ἀνεκτή, κάποτε καί δικαιολογημένη. Γι’ αὐτό και σέ πολλά μέρη τοῦ κόσμου ἐπιτρέπεται, γιά παράδειγμα, ἡ θανατική ποινή γιά βαριά ἐγκλήματα.
Ἀγάπη, ὅμως, σημαίνει κατανόηση τῆς ἁμαρτίας στήν ὁποία βρίσκονται ὅσοι μᾶς
Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2023
Ο ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
Ἡ πλουτοκρατία ἦτο, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὁ μόνιμος ἄρχων τοῦ κόσμου, ὁ διαρκὴς ἀντίχριστος. Αὕτη γεννᾷ τὴν ἀδικίαν, αὕτη τρέφει τὴν κακουργίαν, αὕτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς. Αὕτη παράγει τὴν κοινωνικὴν σηπεδόνα. Αὕτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγεῖς».
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης «Οἱ χαλασοχώρηδες»
"Τέτοιο άρωμα στον κόσμο δεν υπάρχει" ...
Στο τέλος ομολόγησε ...
"Τέτοιο άρωμα στον κόσμο δεν υπάρχει" ...
Θαυματουργικές Θεομητορικές εικόνες στην Ήπειρο.
πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου
Θαυματουργικές Θεομητορικές εικόνες στην Ήπειρο.
Η Παναγία αγαπήθηκε και τιμήθηκε σε μεγάλο βαθμό και στην Ήπειρο. Αυτό μαρτυρούν τα πολυάριθμα μοναστήρια τα αφιερωμένα στην χάρη της αλλά και οι ναοί που βρίσκονται σχεδόν σε κάθε κατοικημένη περιοχή και τα καντήλια που καίνε σε κάθε γωνιά της ηπειρωτικής γης.
Περιοχή πολυβασανισμένη, με μακραίωνη ιστορία καταπίεσης και υποδούλωσης στο αλλόθρησκο στοιχείο, η Ήπειρος πρόταξε και χρησιμοποίησε την πίστη και το έντονο θρησκευτικό συναίσθημα για να διατηρήσει την ταυτότητά της.
Στην Παναγία στήριξαν οι άνθρωποι της περιοχής τις ελπίδες τους όσο σε κανέναν άλλο άγιο. Ήταν η Παναγιά όλων, η μητέρα των φτωχών, των αγωνιστών στα μέτωπα, των γυναικών που έμεναν πίσω και καρτερούσαν τους συζύγους και τα παιδιά τους από τις μάχες.
Για τον Ηπειρώτη η Θεοτόκος είναι η Μάνα, η προστάτιδα, η σύμμαχος και συμπαραστάτης, η Υπέρμαχος στρατηγός, η αρωγός σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Και σαν αντίδωρο αυτής της ευλάβειας η Παναγία πρόσφερε στην Ηπειρωτική γη ένα μεγάλο αριθμό θαυματουργικών εικόνων που συνεχίζουν να εκχέουν άφθονα στους πιστούς τους καρπούς της Χάριτος, που διαμοιράζει με τις πρεσβείες Της.
Η Παναγία της Δουραχάνης.
Στην Αμφιθέα Ιωαννίνων, στις όχθες της λίμνης Παμβώτιδας, είναι κτισμένο το μοναστήρι της Παναγίας Ντουραχάνη. Η ανέγερση του μοναστηριού οφείλεται σε θαύμα που έλαβε χώρα το 1434, τέσσερα χρόνια μετά την οριστική υποταγή των Ιωαννίνων στους
Τούρκους το 1430. Εκείνη την εποχή ο Ντουραχάν πασάς, Μπέης της Ρούμελης, ήρθε στην Ήπειρο για να καταστείλει μια τοπική ανταρσία. Ήταν χειμώνας και μάλιστα πολύ βαρύς και το χιόνι είχε σκεπάσει την περιοχή. O Ντουραχάν πασάς έφτασε στις ανατολικές όχθες της λίμνης, η οποία είχε παγώσει και χωρίς να το αντιληφθεί πέρασε μαζί με όλο το στρατό του πάνω από τη λίμνη φτάνοντας στην απέναντι όχθη. Όταν πληροφορήθηκε τον κίνδυνο που διέτρεξε ο ίδιος αλλά και το στράτευμά του, απέδωσε τη σωτηρία του σε κάποιο θαύμα της Παναγίας καθώς στο σημείο απ’ όπου διαπεραιώθηκε βρισκόταν ένα εικονοστάσι της Παναγίας. Ο Ντουραχάν πασάς αλλαξοπίστησε και για να δείξει την ευγνωμοσύνη του στην Παναγία ίδρυσε στη θέση εκείνη την ομώνυμη Μονή, την Παναγία Ντουραχάνη.
Η Παναγία της Τσούκας.
Η Μονή Τσούκας, κοντά στο χωριό Ελληνικό Ιωαννίνων, χτίστηκε το 1190 σε υψόμετρο 760 μέτρων στο χείλος γκρεμού με θέα στη χαράδρα του Αράχθου. Η ίδρυσή της οφείλεται σε θαύμα της ιερής εικόνας της Παναγίας που έως και σήμερα κοσμεί το εσωτερικό του ναού του μοναστηριού. Σύμφωνα, λοιπόν, με την παράδοση στο βράχο Τσούκα βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Οι κάτοικοι, θέλοντας να προστατεύσουν την εικόνα, έχτισαν σε κοντινή απόσταση ένα μικρό ξωκλήσι και την τοποθέτησαν στο εσωτερικό του. Την επόμενη μέρα, όμως, η εικόνα πήγε ξανά και στάθηκε στο ίδιο σημείο πάνω στο βράχο.
Αυτό εκλήφθηκε ως θαύμα και έτσι ανεγέρθηκε το μεγάλο μοναστήρι ακριβώς πάνω από τον τόπο όπου στάθηκε η εικόνα. Πήρε το όνομά της από την κορυφή ενός λόφου που είναι χτισμένη, καθώς «Τσιούκα Ανάλτα» στα βλάχικα σημαίνει «υψηλή κορυφή».
Σχόλιο στο βιβλίο «Παρά τους πόδας των Αγίων»
Ύστερα από τη μακροχρόνιο αγιορειτική μου εμπειρία, έλαχε στην ταπεινότητά μου να παρουσιάσω στους ευλαβείς αναγνώστες μερικές εξέχουσες αγιορείτικες μορφές, με τους οποίους είχα την ευλογία να ζήσω μαζί τους, να συμφάγω και να ακούσω από το αγιασμένο στόμα τους ρήματα ζωής.
Ένας από αυτούς είναι ο αείμνηστος Γέροντάς μου π. Χαράλαμπος Διονυσιάτης. Άλλος ο αείμνηστος συνασκητής του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, ο Γέρων Αρσένιος Σπηλαιώτης και ορισμένοι άλλοι.
Αυτή όμως τη φορά φέρω εις φως και μερικά άλλα από τα βλαστάρια του μεγάλου νηπτικού των ημερών μας, Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού και μάλιστα κυρίως εκ του γυναικείου μοναχισμού.
Κύρια πρόσωπα στο προσκήνιο είναι τρεις σύγχρονες, τολμώ να πω, Αγίες. Πρώτη η τοις πάσι γνωστή Γερόντισσα Μακρίνα, ιδρύτρια και πρώτη ηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Οδηγητρίας Πορταριάς Βόλου. Ακολουθούν δυο άλλες σπουδαίες αυτάδελφες μοναχές, Συγκλητική και Ευφραιμία, συναγωνίστριες και πρώτες υποτακτικές της Γ. Μακρίνας, αλλά και συγκτητόρισσες της Ιεράς Μονής Οδηγητρίας. Οι μοναχές αυτές είχαν την ευλογία να ανατραφούν από αγίους γονείς, οι οποίοι κατέληξαν και αυτοί να εκμετρήσουν το βίο τους ως μοναχοί. Ο μεν πατέρας, μοναχός Ανδρόνικος στην Ιερά Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους και η μητέρα, μοναχή Αθανασία στην Ιερά Μονή Οδηγητρίας Βόλου.
Έγραψε μια γυναίκα πρόσφυγας από το Ναγκόρνο Καραμπάχ....
''Σκέφτηκα να βάλω φωτιά να κάψω το σπίτι μου, δεν μου πήγε η καρδιά, έπλυνα τα πιάτα, τα τακτοποίησα στα ράφια, σαν να περίμενα μουσαφιριά...
Φέτος είναι πολύ καλή η σοδειά από χουρμάδες. Θα τους φάνε οι Τούρκοι.
Τους άφησα ένα γράμμα, τους έγραψα πως σε αυτό το σπίτι ζούσαν έντιμοι άνθρωποι που τα έφερναν πέρα να με τον ιδρώτα του προσώπου τους, να το κρατάνε καθαρό. Τους παρακάλεσα να ποτίζουν τα λουλούδια''.
Facebook/ Δημήτρης Τριανταφυλλίδης
Όσα μπορείς περισσότερα ονόματα να μνημονεύεις!
Ξέρεις πόση χαρά λαμβάνω;
Διότι μνημονεύω εκείνους, οι οποίοι με έκαναν άνθρωπο καλό. Τώρα, επειδή έχω ένα χρόνο που δεν πάω στη Θεία Λειτουργία, γιατί δεν ακούω, και θέλω να μνημονεύσω πάλι εκείνα τα ονόματα, και λίγο-λίγο πάλι τα θυμάμαι, αυτοί οι άνθρωποι ωφελούνται!!
Γι' αυτό, παιδάκι μου, θέλεις να σωθή η ψυχή σου δωρεάν;
Όσα μπορείς περισσότερα ονόματα να μνημονεύεις!»
Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (1912-1998)
Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο απ’ τα λόγια
Να δουλέψουμε με τις πληγές μας αλλά να μην τις γλείφουμε∙ κινδυνεύουμε να διαστρέψουμε τις ηδονές μας. Η ψυχή είναι πανίσχυρη. Μην κολλάς! Μην κολλάς ούτε στην ψυχανάλυση, προορίζεται μονάχα για τις πληγές, για την ψυχή σου θα προχωρήσεις πιο πέρα, στην πνευματική περιπέτεια.
Για να σου δώσω να καταλάβεις, είναι σαν να πηγαίνεις σε έναν ορθοπεδικό γιατί έσπασες το πόδι σου. Ο ορθοπεδικός θα σου γιατρέψει το κάταγμα, δε θα σου μάθει όμως ούτε να βαδίζεις, ούτε ποιο δρόμο θα περπατήσεις, ούτε πολύ περισσότερο τον προορισμό. Η ευθύνη σου είναι αμεταβίβαστη.
Αν κάτσεις εκεί να σου χαϊδεύουν, να σου κάνουν μασάζ στο σπασμένο πόδι σου, θα ατροφήσεις, θα μείνεις ακίνητη.
Ο δρόμος είναι αποκλειστικά δικός σου. Πολύ δύσκολο αυτό αλλά τίποτα σαγηνευτικότερο. Ετοιμάσου να με εγκαταλείψεις πριν παραλύσεις στο ντιβάνι μου
Να μην εμπιστεύεσαι με την πρώτη τα συναισθήματά σου, ούτε αγαπώ, ούτε δεν αγαπώ να λες εύκολα. Τα ένστικτα ξέρουν θαυμάσια να προσποιούνται πως είναι συναισθήματα ή να εκλογικεύουν την παρουσία τους με δήθεν πνευματικές ιδέες.
Μην νομίζεις καν ότι συμπονάς τον άλλον όσο νομίζεις. Πάρα πολλές φορές συμπονούμε από ταύτιση, όχι από ανθρωπιά. Παίρνουμε το δράμα του άλλου μέσα μας, φανταζόμαστε πως είμαστε εμείς που μας συμβαίνει και μ’ αυτή τη μετάθεση υποφέρουμε επειδή υποφέρουμε για μας. Συχνά δηλαδή η λύση για κάποιον είναι αυτολύπη.
Η κυβέρνηση λήστεψε τη μέρα του Θεού για να την προσφέρει στα κέρδη της πλουτοκρατίας
Ελευθέριος Ανδρώνης
Πρόκειται για άλλη μια τρανή απόδειξη για το πόσο άθεο, υλιστικό και αντιχριστιανικό έχει καταντήσει το ελληνικό κράτος. Η κυριακάτικη αργία κατατεμαχίζεται και τα κομμάτια της μοιράζονται στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Το θηρίο του καταναλωτισμού είναι μονίμως πεινασμένο και καταβροχθίζει αχόρταγα πλέον κάθε ιερότητα που έχει απομείνει στην ελληνική κοινωνία.
Από την άλλη πλευρά και ο φασισμός της πολιτικής ορθότητας θέλει να εκμηδενίσει τις ιερές μέρες της Χριστιανοσύνης και να τις κάνει άψυχα καταναλωτικά πανηγύρια ή συνηθισμένες μέρες που ενσωματώνονται στη φάμπρικα του καπιταλισμού. Ενοχλούν τα Χριστούγεννα ως λέξη, ενοχλεί το Χριστός Ανέστη ως ευφρόσυνο μήνυμα, ενοχλούν οι Τρεις Ιεράρχες ως σχολική αργία, τώρα το κράτος αποχαρακτηρίζει και την Κυριακή ως μέρα αφιερωμένη στον Θεό.
Μοναδική βυζαντινή επιγραφή ψαλμών στην Κοινή Ελληνική ανακαλύφθηκε στην έρημο της Ιουδαίας
Μια σπάνια επιγραφή που παραφράζει εδάφιο του Ψαλμού 86 στην Ελληνιστική Κοινή, δηλαδή στα ελληνικά της Καινής Διαθήκης, αποκαλύφθηκε από μια ομάδα αρχαιολόγων του Εβραϊκού Πανεπιστημίου που εργάζεται στο οχυρό της Υρκανίας, ένα οικοδόμημα της εποχής του Δεύτερου Ναού (σ.σ στην εβραϊκή ιστορία διήρκεσε μεταξύ 516 π.Χ. και 70 μ.Χ.), που βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου ύψους 200 μετρών στην έρημο της Ιουδαίας, περίπου 17 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ιερουσαλήμ.
Η Υρκανία ήταν ένα αρχαίο φρούριο που χτίστηκε από τον ηγεμόνα της Ασμοναϊκής δυναστείας Ιωάννη Υρκανό ή τον γιο του Αλέξανδρο Ιανναίο τον 2ο ή τον 1ο αιώνα π.Χ. Αργότερα ανοικοδομήθηκε και διευρύνθηκε από τον Ηρώδη τον Μέγα.
Η επιγραφή είναι ζωγραφισμένη με κόκκινο χρώμα και εντοπίστηκε κάτω από έναν σταυρό, στην πλευρά μιας μεγάλης πέτρας του κτιρίου.
«Κλῖνον, Κύριε, τὸ ὠτίον σου· ἐπάκουσόν μου,διότι πτωχὸς καὶ πένης εἶμαι ἐγὼ. Φύλαξον τὴν ψυχήν μου, διότι εἶμαι ὅσιος·σύ, Θεὲ μου, σῶσον τὸν δοῦλόν σου τὸν ἐλπίζοντα ἐπὶ σέ»,
Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2023
Σας αγαπώ!Τίποτε δεν μου είναι πιο ποθητό από σας, ούτε τούτο το φως!(Αγ.Ιωάννη Χρυσοστόμου)
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Γιατί μυριάκις θα ευχόμουν ο ίδιος να τυφλωθώ, αν ήταν δυνατό με αυτό να σώσω τις ψυχές σας˙ναι! έτσι, ειλικρινά, από το ίδιο το φως πιο γλυκειά μου είναι η σωτηρία σας!
Διότι, τι θα με ωφελήσουν οι ακτίνες του ήλιου, όταν ο πόνος μου για σας απλώνη πάνω στα μάτια μου το σκοτάδι;
Πράγματι! Το φως τότε είναι ωραίο, όταν γίνεται μέσα στη χαρά, αφού στην θλιμμένη ψυχή αντίθετα φαίνεται ενοχλητικό.
Ότι δεν σας λέγω ψέματα, ο Θεός να μη δώση να το επιβεβαιώσετε.
Αλλά, αν κάποτε συμβή κάποιος από σας να αμαρτήση, ελάτε να με δήτε εκεί που κοιμάμαι˙ να χαθώ, αν δεν μοιάζω με τους παράλυτους, αν δε κάνω σαν τρελλός, αν, σύμφωνα με τον Προφήτη, «και το φως των οφθαλμών μου και αυτό ούκ έστι μετ’ εμού» (Ψαλμ. 37,11).
Τι να ελπίζουμε, αν σεις δεν προοδεύετε; Ποιά άλλη η δική μας στενοχώρια, αν σεις δεν ευδοκιμείτε;
Μου φαίνεται σαν να πετώ όταν ακούσω κάτι καλό για σας!
«Πληρώσατέ μου την χαράν» (Φιλιπ. 2,2)!
Τόσο μόνο παρακαλώ, όσο και η επιθυμία μου για την προκοπή σας. Εκείνο δε
Θα 'ρθει-κοντά είναι-ο καιρός που θα στρέψουν βλέμματα ψηλά στον ουρανό...
Πολέμοι, απειλές, ασθένειες, πανδημίες, εκρήξεις, σεισμοί, ακρίβεια, φτώχεια, το πήγαινε έλα πληθυσμών, μαχαιρώματα, κλοπές, πυρκαγιές, πλήμμυρες, κακοί πολιτικοί, κοινωνικοί, προσωπικοί χειρισμοί, αδικίες, εκμετάλλευση, διωγμοί, δεν αναρωτιέσαι πια ποιος ή τι πήγε και πάει λάθος, αυτό το κάνεις να προλάβεις τη ζημιά της στην αρχή, δεν ψάχνεις τίνος να αποδώσεις την ευθύνη, το φταίξιμο, χρόνος χαμένος είναι μες την τόση αποδιοργάνωση!
Θα 'ρθει-κοντά είναι-ο καιρός που θα στρέψουν βλέμματα ψηλά στον ουρανό ακόμα κι οι γνωστικοί, αυτοί που είχαν κι έχουν για όλα εξήγηση, επιστήμες και φαινόμενα, χειρισμούς, διαχειρισμούς, εξουσία, χρήμα, κουμάντο, ισχύ!
Θα έρθει ο καιρός που θα πέσουμε κι εμείς κι αυτοί στα γόνατα, χέρια θα σμίξουμε σε εγκάρδια νοερή προσευχή, σε συντριβή καρδιάς και ψυχής!
Ποιες αναλύσεις πολιτικές, ποιες αναλύσεις κοινωνικές, προσωπικές, με αυτό όλο
Τῶν νικημένων ἡ ταπείνωση Πλέκει τῆς νίκης τά στεφάνια.
Πλέκει τῆς νίκης τὰ στεφάνια.
Μὰ ἐγὼ τῶν νικητῶν τὴ βάρβαρη
Κι’ ἄπονη δόξα δὲν ποθῶ
Καὶ στῆς ζωῆς τὸν ἄγριο πόλεμο
Ἔνιωσα μόνον περηφάνεια
Ὅταν τὴ νίκη εἶχα στὰ χέρια μου,
Καὶ — θέλησα νὰ νικηθῶ.
Γεώργιος Δροσίνης, ''Φωτερά Σκοτάδια'', 1915
Στη φωτογραφία, ο ποιητής στο Κεφαλάρι το 1930.
Στο Αρτσάχ σήμερα διαδραματίζονται σκηνές Κύπρου 1974.
120.000 Αρμένιοι φεύγουν καταδιωκόμενοι από τις πατρογονικές τους εστίες αφήνοντας πίσω ιστορία χιλιετηρίδων στα πλαίσια εθνοκάθαρσης τους από τους Αζέρους εγκληματίες.
Η «διεθνής κοινότητα» παρακολουθεί απάθεια και περιορίζεται στο να υπόσχεται οικονομική βοήθεια για να διευθετηθεί στην μετεγκατάσταση τους. Κανένας δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται.
«Όχι» του Μητσοτάκη για τον Εθνικό Ύμνο και έπαρση σημαίας στα σχολεία!
Στην επίκαιρη ερώτηση του προέδρου της ΝΙΚΗΣ Δημήτρη Νατσιού για επαναφορά της έπαρσης της σημαίας στα σχολεία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη διά της υφυπουργού κ. Δόμνας Μιχαηλίδου, αφού επιβεβαίωσε ότι ΔΕΝ θα επαναφέρει την έπαρση της σημαίας και την απαγγελία του Εθνικού Ύμνου στα δημοτικά σχολεία, απάντησε πως «είμαστε αποφασισμένοι να πάμε την Ελλάδα μπροστά με έναν "σύγχρονο" πατριωτισμό». Ποιον εννοεί;
Πάντα αισθανόμουν ότι όσα έχω ζήσει ως τώρα,δεν ήταν η πραγματική μου ζωή...
Σ’ όλη μου τη ζωή,κατά βάθος,νιώθω σα να περιμένω σε σιδηροδρομικό σταθμό.
Και πάντα αισθανόμουν ότι όσα έχω ζήσει ως τώρα,δεν ήταν η πραγματική μου ζωή,
αλλά μια μακριά αναμονή,μια μακριά αναμονή,για κάτι αληθινό,κάτι σημαντικό…
''Η Θυσία''(1986)Αντρέι Ταρκόφσκι
All my life I’ve been going around waiting for something. All my life, in fact, I’ve felt as if…as if I were waiting in a railway station. And I’ve always felt as if the living I’ve done, so far, hasn’t actually been real life but a long wait for it…a long wait for something real.
The Sacrifice (1986) dir. by Andrei Tarkovsky
Πόσους αγώνες θα κάνει η Παναγία για να μας σώσει από την οργή του Θεού και εμείς μένουμε ως λίθοι αναίσθητοι;
π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης
Συλλείτουργο με τον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας
Η φωτογραφία ανακτήθηκε από το βιβλίο του παπα Στέφανου Αναγνωστόπουλου
" Ο γέροντας μου Εφραίμ "
Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2023
Οι χριστιανοί μας ζούνε ανύποπτα και δεν υπάρχει φοβεροτέρα προυπόθεση καταστροφής απο την ανυποψία!!
Εκοιμήθη – δηλαδή απέθανε- ο μοναχός αυτός το 1962 δηλαδή είναι πολλά χρόνια – καμιά 25αριά χρόνια.
Προσέξτε τώρα εδώ έλεγε το εξής:
Αναμένουν την εκκλησία μαρτύρια/διωγμοί που τα μαρτύρια του Νέρωνος ωχριούν! Δεν εννοεί τα μαρτύρια /διωγμούς του αντιχρίστου αλλά εννοούσε κάτι που αφορούσε τις μέρες μας..ας πούμε στην γενεά μας.
Εκείνο που είπε ο Κύριος σας βεβαιώνω κατα το “ου μη παρέλθει η γενέα αυτή έως αν τάυτα πάντα γένηνται”.
Αναμένουν την εκκλησία μαρτύρια/διωγμοί που τα μαρτύρια του Νέρωνος ωχριούν! Δεν εννοεί τα μαρτύρια /διωγμούς του αντιχρίστου αλλά εννοούσε κάτι που αφορούσε τις μέρες μας..ας πούμε στην γενεά μας.
Εκείνο που είπε ο Κύριος σας βεβαιώνω κατα το “ου μη παρέλθει η γενέα αυτή έως αν τάυτα πάντα γένηνται”.
Τι ήθελε να πει εδώ: ότι έχουμε τους διωγμούς αυτούς οι οποίοι θα είναι στον καιρό μας, στην εποχή μας…όχι στα έσχατα!
Και εδώ να κάνω μια διευκρίνηση αυτό το “ωχριούν οι διωγμοί του Νέρωνος και τα βασανιστήρια” μην σας πάει στο μυαλό σας…γιατί αν διαβάσει κανείς τα αρχαία μαρτυρολόγια θα τρομάξει!!
Τι περισσότερο μπορεί κανείς να κάνει σ’ έναν άνθρωπο; Τι περισσότερο μπορεί να τον κάνει; Θα σας πω που είναι το σημείο του ό,τι “ωχριούν” τα αρχαία μαρτύρια.
Τα αρχαία μαρτύρια απετείνονταν μόνο στο σώμα και μόνο στο σώμα ..όχι στην ψυχή.
Τα σύγχρονα μαρτυρια στρέφονται στην ψυχή. Και μπορεί βέβαια να μην είναι ένα μαρτύριο οδυνηρό με την έννοια να με τηγανίζουνε και να με γδερνουνε. Αλλά όταν όμως μου παραλύσουν την βούληση.
Γιατί πρέπει να πούμε ότι οι χριστιανοί μας ζούνε ανύποπτα και δεν υπάρχει φοβεροτέρα προυπόθεση καταστροφής απο την ανυποψία!! Να είναι ο εχθρός απ’ έξω να ακονίζει τα μαχαίρια και εμείς να κοιμόμαστε, να γελάμε και να διασκεδάζουμε.”
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος. Ομιλία 129 «Κατηχήσεις Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων»
Και εδώ να κάνω μια διευκρίνηση αυτό το “ωχριούν οι διωγμοί του Νέρωνος και τα βασανιστήρια” μην σας πάει στο μυαλό σας…γιατί αν διαβάσει κανείς τα αρχαία μαρτυρολόγια θα τρομάξει!!
Τι περισσότερο μπορεί κανείς να κάνει σ’ έναν άνθρωπο; Τι περισσότερο μπορεί να τον κάνει; Θα σας πω που είναι το σημείο του ό,τι “ωχριούν” τα αρχαία μαρτύρια.
Τα αρχαία μαρτύρια απετείνονταν μόνο στο σώμα και μόνο στο σώμα ..όχι στην ψυχή.
Τα σύγχρονα μαρτυρια στρέφονται στην ψυχή. Και μπορεί βέβαια να μην είναι ένα μαρτύριο οδυνηρό με την έννοια να με τηγανίζουνε και να με γδερνουνε. Αλλά όταν όμως μου παραλύσουν την βούληση.
Γιατί πρέπει να πούμε ότι οι χριστιανοί μας ζούνε ανύποπτα και δεν υπάρχει φοβεροτέρα προυπόθεση καταστροφής απο την ανυποψία!! Να είναι ο εχθρός απ’ έξω να ακονίζει τα μαχαίρια και εμείς να κοιμόμαστε, να γελάμε και να διασκεδάζουμε.”
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος. Ομιλία 129 «Κατηχήσεις Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων»
...αφού χάθηκαν για τον Χριστό,ήταν σαν να πέθαναν και χάθηκαν για πάντα...
Όταν ο πατέρας της αλλαξοπίστησε, αυτή και η μάνα της φόρεσαν μαύρα και τον πένθησαν σαν νεκρό.
Ιστορικές μαρτυρίες για το παιδομάζωμα αναφέρονται στην συνήθεια των άμοιρων γονιών να κάνουν κόλλυβα και μνημόσυνα για τα παιδιά τους, γιατί αφού χάθηκαν για τον Χριστό,ήταν σαν να πέθαναν και χάθηκαν για πάντα.
Για τους χριστιανούς η πίστη δεν είναι ετικέτα, ιδέα ή ακόμα μια έκφραση σε ένα πανθρησκευτικό παζλ, είναι η υπόθεση της αληθινής, της πραγματικής ζωής. Ο βαπτισμένος ήταν χαμένος και βρέθηκε, νεκρός και ανέζησε.Οι άλλοι δεν ζούν, απλά βρίσκονται στον κόσμο.Κανείς ζωντανός δεν επιθύμησε τον θάνατο.Η εποχή μας όμως είναι εποχή νεκροζώντανων. Γεννηθήκαμε και ήρθαμε στην ζωή από τον Χριστό και όμως αγκαλιάζουμε τους πεθαμένους, αναγνωρίζοντας τους αλήθεια και ζωή...
Στό πρόσωπό του ἐνσαρκώθηκαν οἱ ἀρετές τἢς «ἐν Χριστῷ ἡγεσίας»
Ἀντικειμενικός του σκοπός, ἡ ἐκπλήρωση τοῦ χριστολογικοῦ προορισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
Οἱ ἐπικυρίαρχοι αὐτοῦ τοῦ τόπου εἶχαν διαφορετικὸ «ὃραμα»…
Δολοφονήθηκε σὰν σήμερα στὶς 27 Σεπτεμβρίου 1831.
Οἱ ἐπικυρίαρχοι αὐτοῦ τοῦ τόπου εἶχαν διαφορετικὸ «ὃραμα»…
Δολοφονήθηκε σὰν σήμερα στὶς 27 Σεπτεμβρίου 1831.
Να χαίρεσαι και να χαίρεσαι και να χαίρεσαι!
π. Ανανίας Κουστένης
Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε ότι στο Άγιο Όρος είναι κάτι πουλιά, μέσα στα βαθειά δάση. Τώρα τα έχουν κάψει κι αυτά, τα περισσότερα. Και τί κάνουνε; Κελαϊδούν ασταμάτητα. Όχι για να τ’ ακούει κανείς. Όχι! Ξέρετε γιατί κελαϊδούν; Για να ευχαριστούν τον Θεό που τά ’φτιαξε.
«Αφού, Θεούλη μας, μας έδωσες τέτοια λαλιά», – «πουλιού λαλιά» που λέει κι ο ποιητής, ο εθνικός – «εμείς σ’ την επιστρέφουμε». «Τα σά εκ των σών». Τί ωραία είναι! Έτσι. «Να χαίρεσαι που μας έφτιαξες. Και ξαναλέμε: Να χαίρεσαι και να χαίρεσαι και να χαίρεσαι!»
Τί είναι αυτό; Ακοίμητη Δοξολογία! Αδιάλειπτη ευχή! Η προσευχή δεν είναι μόνο να λες την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ». Είναι αυτά που σας έφερα την άλλη φορά και διαβάσαμε εδώ πέρα στο ποίημα του Παράσχου.
«Όλα προσεύχονται», λέει. «Όλα προσεύχονται!»
Κι όταν μνημονεύεις τον πεθαμένο είναι προσευχή, κι όταν το παιδάκι ανοίγει το κλουβί και φεύγει το πουλάκι που είναι κλεισμένο εκεί πέρα, προσεύχεται κι εκείνο. Γιατί; Γιατί αφήνει το πουλάκι να φύγει. Ποιός το ρώτησε το πουλάκι εκεί πέρα που είναι, αν είναι ευχαριστημένο; Εμείς το βάλαμε εκεί, γιατί αρέσει σε εμάς. Το ρώτησε κανείς;
Μου έλεγε κάποιος είχε πάει στο Άγιο Όρος και του άρεσαν τ’ αηδόνια. Και τί πιάνει;
«Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια».Δύο ζωγραφικοί πίνακες
Ο καλλιτέχνης στοχεύοντας ένα όσο το δυνατόν πληρέστερο σχολιασμό του θέματος, αποδίδει με επιτυχία το δραματικό ύφος της σύνθεσης που αποτελείται από πλήθος προσώπων σε κίνηση εντός ενός αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος με ενδιαφέροντα στοιχεία, κυρίως μη υπαρκτά.
Η σκηνή του θανάτου, όπου αιμόφυρτος ο κυβερνήτης παραδίδει το πνεύμα εμπρός από τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο (Κυριακή, 27 Σεπτεμβρίου 1831), συνοδεύεται από την φυγή των δολοφόνων, Κωνσταντίνου και Γεωργίου Μαυρομιχάλη και την καταδίωξή τους καθώς και από τον αιφνιδιασμό, την οδύνη όσων παρακολουθούν παραπλεύρως ή στο βάθος το συμβάν.
Αποδίδεται η έκπληξη, η αγωνία, η θλίψη, ο θυμός των προσώπων, επιφανών και μη. Η σχεδόν σκηνογραφική, συνοπτική απόδοση των στοιχείων στο βάθος αλλά και του ουρανού που προμηνύει καταιγίδα, επάνω από την απεχθή δολοφονία, ενισχύουν την δραματική φόρτιση και μας μεταφέρουν νοητά σε μια φανταστική σκηνή θεατρικού έργου. Λόγια και μη στοιχεία συναντώνται στην τέχνη του Κερκυραίου δημιουργού, οι τρόποι διαμορφώνονται από τις επιδράσεις της παιδείας του στην Ιταλία αλλά και την σχέση του με την τοπική λαϊκή ζωγραφική.
Βρισκόμαστε εμπρός από μία απόπειρα «ειδησιογραφικής» καταγραφής στην ζωγραφική, με εξαιρετικά στοιχεία αναπαράστασης. Η απεικόνιση της δολοφονίας αρκετά μετά την διενέργειά της, μας μεταφέρει τους απόηχους του ισχυρότατου πλήγματος για όλο τον ελληνισμό αλλά και την μεγάλη οδύνη της κερκυραϊκής επτανησιακής κοινωνίας.
Μαρία Μελέντη
Ιστορικός Τέχνης
Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια δεν ανήκει στο ρεπερτόριο καλλιτεχνών με σταθερά φιλελληνικά αισθήματα. Ο πίνακας του Διονυσίου Τσόκου φιλοτεχνήθηκε μετά από ειδική παραγγελία ενός ιδιώτη, θαυμαστή του Καποδίστρια.
Ο Τσόκος δεν επέλεξε να απεικονίσει τη δραματική στιγμή της επίθεσης, αλλά λίγο αργότερα, τη στιγμή του βωβού πόνου των ατόμων που ήταν μάρτυρες, την απόγνωσή τους για το γεγονός ότι οι ελπίδες που έτρεφαν από το 1829 με τον Καποδίστρια για μια ανεξάρτητη Ελλάδα, κατέρρευσαν μεμιάς με τη δολοφονία του.
Με την απεικόνιση της σκηνής που εκτυλίχθηκε αμέσως μετά τη δολοφονία, ο ζωγράφος χρησιμοποίησε ως βάση τις αναφορές που έκαναν οι αυτόπτες μάρτυρες, τις οποίες εμβάθυνε με την προσωπική του αντίληψη του χώρου. Είναι φανερό ότι προσπάθησε να προσαρμόσει την ζωγραφική του στα δυτικά-ιταλικά πρότυπα. Μάλιστα, σε μερικές μορφές διακρίνεται η επιρροή του δασκάλου του, LudovicoLipparini. Η χρωματικότητα θυμίζει την βενετσιάνικη πολυχρωμία που ο ίδιος ο Τσόκος είχε μελετήσει εντατικά.
Στο δεξί άκρο του πίνακα, κάτω από την καμάρα της πύλης, ο Τσόκος έχει απεικονίσει τον εαυτό του. Μπροστά του στέκεται η Μαντώ Μαυρογένους, ηρωίδα της εξέγερσης της Μυκόνου και στενή συνεργάτιδα του Καποδίστρια, στηριζόμενη σε ένα άτομο που τη συνοδεύει. Την παραγγελία για τη δημιουργία του πίνακα είχε δώσει ο Άγγελος Γιαννικέσης από τη Ζάκυνθο, ο οποίοςσυγκαταλεγόταν στα πιο διακεκριμένα μέλη της ελληνικής κοινότητας εκεί. Ο ίδιος είχε υποστηρίξει τον Διονύσιο Τσόκο κατά την διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων στην Accademia της Βενετίας.
Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο διαθέτει μερικές προπαρασκευαστικές μελέτες του πίνακα και το Μουσείο Μπενάκη έχει επίσης ένα ελαιογραφικό προσχέδιο.
Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη
Καποδίστριας.Μια μορφή που οδηγεί συνειδήσεις.
Η μνήμη του Καποδίστρια όμως παραμένει ζώσα στην καρδιά των πολλών. Υπήρξε Έλληνας οικουμενικός, κοσμοπολίτης, αρχοντικός, όχι όμως με την έννοια του μιμητικού της Ευρώπης, αλλά με την πεποίθηση ότι η Ελλάδα είχε και θα είχε ρίζες να στηριχτεί, την πίστη στην Ορθοδοξία και την παράδοση. Την ικανότητα το ελληνικό όνομα, αυτό που σήμερα αποκαλείται brand name, να είναι το εισιτήριο όχι της υποταγής, αλλά της ελευθερίας. Την πεποίθηση ότι χωρίς παιδεία κανένας τομέας της κοινωνίας δεν θα μπορέσει να προκόψει αληθινά, ούτε Εκκλησία, ούτε στρατός, ούτε γεωργία, ούτε τεχνικές, ούτε διοίκηση. Την ευφυΐα να μην υποτάσσεται, αλλά να ελίσσεται, να προχωρά βήμα-βήμα, χωρίς να γκρεμίζει τις γέφυρες με την Ευρώπη,
Ο Άγ.Καλλίνικος Εδέσσης κρατά την κάρα του Αγ.Ανδρέα
[Η φωτογραφία από τη Σελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου)
Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2023
Έχετε προσέξει ότι τελευταία δίνονται στα μετεωρολογικά συστήματα ονόματα Προφητών;
Είναι και αυτό μέσα στην μεθόδευση της Νέας Τάξης για ισοπέδωμα του Χριστιανισμού με άλλες θρησκείες και δοξασίες.
Αλλά και για να θεοποιήσουν τα καιρικά φαινόμενα.
Μην παίζετε κύριοι με τους Αγίους του Υψίστου.
Θυμάστε ποιά ονομασία έδωσαν στο προηγούμενο ιστορικά ακραίο καιρικό φαινόμενο, το οποίο ήλθε σαν Κρίση Θεού στην Πατρίδα μας;
Δανιήλ.
Γνωρίζετε τί σημαίνει αυτό το όνομα;
Ο Κύριος είναι ο Κριτής!!!
Και ήλθε πραγματικά ως Κριτής στην Πατρίδα μας αυτό το καιρικό φαινόμενο.
Το σημερινό το ονόμασαν Ηλίας, το οποίο όνομα σημαίνει " Ο Κύριος είναι ο Θεός".
"Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω"
Το Άγιο και Πανσεβάσμιο Όνομα Κυρίου του Θεού ημών, δεν είναι παιχνίδι για να παίζει ο καθένας μας.
Περιέχει ασύλληπτη για εμάς Δύναμη και Ενέργεια και μόνο να το ονομάσουμε.
Πείτε τα όπως θέλετε, Γκόλφω, Πιπίτσα, Γίτσα, όχι όμως παιχνίδια με τους Αγίους και κυρίως με το Άγιο Όνομα του Θεού.