...σαν πουλί στ'ανοιχτά χέρια του Θεού.

Εκεί που χάνεται η ματιά
στο γαλάζιο του απείρου
καβαλάρης ο λογισμός
τρέχει στους κάμπους του χρόνου
κι ο νους περνά το ρέμα του ορίζοντα
κι αψηφά τη γη που απλώνεται.

Κι ακούγεται η μιλιά της θάλασσας
κι η ανάσα τ'ουρανού, ο άνεμος,
που τα μαζεύει σαν μέλισσα η σκέψη,
ενώ η καρδιά φτερουγίζει χαρούμενη,
σαν πουλί στ'ανοιχτά χέρια του Θεού.

(Σοφία Τσολάκη, απόσπασμα από την ποιητική συλλογή "Σκέψεων Σταλαγματιές", Εκδόσεις ΚΟΥΡΟΣ)

Φώτο:Το μοναστήρι της Παλαιοκαστρίτσας στην Κέρκυρα