Οἱ νέες ἀξίες δοκιμάστηκαν καί φέρνουν τήν καταστροφή. Ὅλο καί περισσότεροι ἄνθρωποι νοιώθουν τήν ἀνάγκη νά ἐπιστρέψουν στίς παραδοσιακές ἀξίες.

Μανώλης Κοττάκης 

Ολόκληρο το άρθρο στο estianews.gr

[............]
Δέν ξέρω τί γίνεται στήν Ἀμερική. Ἀλλά οἱ δυνάμεις τοῦ ὀρθολογισμοῦ ὅλους αὐτούς πού παίρνουν δύναμη ἀπό τίς ἰδέες τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἐδῶ στήν πατρίδα μας τούς λοιδοροῦν ὡς καθυστερημένους καί ὡς ψεκασμένους. Λοιδοροῦν ὅσους κοινωνοῦν τῶν ἀχράντων μυστηρίων. Λοιδοροῦν ὅσους νηστεύουν. Λοιδοροῦν ὅσους πιστεύουν στά θαύματα. Παίζουν, διακωμωδοῦν τήν πίστη τους…

Τήν παραμονή τῆς πανηγύρεως τοῦ Ἁγίου ὁ Μητροπολίτης Ὕδρας Σπετσῶν καί Αἰγίνης Ἐφραίμ περιστοιχιζόμενος ἀπό τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Φιλόθεο καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δράμας Δωρόθεο λέει στούς συγκεντρωμένους στό δεῖπνο πού ἀκολούθησε μετά τόν Μέγα Ἑσπερινό: «Νηστεία σημαίνει ἀγαπῶ τό Χριστό. Ἄν κάνεις νηστεία καί δέν ἀγαπᾶς τό Χριστό, στήν πραγματικότητα βασανίζεις τόν ἑαυτό σου. Τόν καταπιέζεις νά φέρει σέ πέρας κάτι πού δέν τοῦ ἀρέσει. Ἀλλά ἡ νηστεία εἶναι μία πράξη ἐλευθερίας. Ὄχι καταπίεσης. Ὄχι στέρησης».

Στήν πραγματικότητα, λοιπόν, ὁ χριστιανισμός δρῶντας μέσα στόν ἀποτυχημένο κόσμο τοῦ ὀρθολογισμοῦ, πού μᾶς ἔφερε ὥς ἐδῶ, εἶναι μία νέα ἰδέα. Μία ἰδέα πού ὅσοι τήν ἀσπάζονται παίρνουν δύναμη. Τούς χαρίζεται δύναμη. Καί αὐτή ἡ νέα ἰδέα «ποτίζεται» μέ τήν woke ἀτζέντα. Διότι ὅποιος ἀμφισβητεῖ τά θεμέλια τοῦ κόσμου, στήν πραγματικότητα εἶναι ὁ καλύτερος χορηγός τῆς νέας αὐτῆς ἰδέας. Ποτέ τό ἀφύσικο δέν θά νικήσει τό φυσικό. Γιά ἐκείνους πού θεωροῦν ὅτι ξυπνήσαμε μιά ὡραία πρωία στό ἔτος μηδέν καί τά φτιάξαμε ὅλα μόνοι μας, οἱ ἄνθρωποι, χωρίς τήν παραμικρή βοήθεια ἀπό πουθενά, ἤ ὅτι τά βρήκαμε ὅλα ἕτοιμα ὡς διά μαγείας, αὐτά εἶναι θέματα ἀκατανόητα. Ἀδιανόητα. Ἀπίστευτα. Ἡ δημιουργία τοῦ κόσμου γιά ἐκείνους εἶναι μόνο ἔργο τῶν ἀνθρώπων.

Καί γι’ αὐτό ὄχι ἁπλῶς δέν θά καταλάβουν, ἀλλά θά συνεχίζουν νά τά μάχονται καί νά τά λοιδοροῦν. Ἀλλά ἐκεῖ βρίσκεται καί τό μυστικό τῆς μεγάλης ἐπιστροφῆς τοῦ νεοσυντηρητισμοῦ. Στήν ὑποτίμηση. Στήν βαθειά ὑποτίμηση τῶν πεποιθήσεων τοῦ ἄλλου. Καί γιά αὐτό ἡ μάχη αὐτή ἀνεξαρτήτως τοῦ χρόνου πού θά πάρει μέχρι νά ζήσουμε τήν τελική ἔκβασή της, δέν μπορεῖ νά εἶναι τίποτε ἄλλο ἐκτός ἀπό νικηφόρα. Οἱ νέες ἀξίες δοκιμάστηκαν καί φέρνουν τήν καταστροφή. Ὅλο καί περισσότεροι ἄνθρωποι νοιώθουν τήν ἀνάγκη νά ἐπιστρέψουν στίς παραδοσιακές ἀξίες. Στίς κοινότητες καί στόν ἄνθρωπο, ἐγκαταλείποντας τήν ἀπληστία καί τό ἄτομο.

Ὁ Θεός περνᾶ κάθε μέρα μπροστά ἀπό τά μάτια μας. Στό πρόσωπο ἑνός ποδοσφαιριστῆ πού κάνει τόν σταυρό του, ἑνός ἀγνοούμενου πού σώθηκε λέγοντας τό «Πάτερ ἡμῶν», ἑνός πολιτικοῦ πού τόν εὐχαριστεῖ, ἑνός νέου ζευγαριοῦ, πού μέ φοῦτερ καί σακίδιο περιμένει στίς 12 ἡ ὥρα τήν νύχτα στά σκαλιά τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου νά ἀνέβει γιά νά προσκυνήσει τήν Χάρι του, καί νά ἀκούσει τόν πατέρα Δαμασκηνό, γέροντα πρωτοψάλτη Καλυβίων, νέας Σκήτης Ἁγίων Ἀναργύρων.

Ἄλλοι Τόν βλέπουμε. Ἄλλοι δέν Τόν βλέπουμε.