Ο Όσιος Δημήτριος του Πριλούκι(11/24 Φεβρουαρίου 1392)

«Ο 'Οσιος Δημήτριος του Πριλούκι, με σκηνές από τη ζωή του » . Τέλη 15ου – αρχές 16ου αιώνα (πιθανόν 1503)

Περιγραφή από αριστερα στα δεξιά

1. Μονή Κοιμήσεως Goritsky. Κουρά
2. Η χειροτονία του Δημητρίου στην ιεροσύνη
3. Η ίδρυση της μονής προς τιμή του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού
4. Συνάντηση του  Οσίου Δημητρίου του Πριλούκι με τον Σέργιο του Ραντονεζ
5. Συνάντηση του  Οσίου Δημητρίου του Πριλούκιμε τον πρίγκηπα Δημήτριο Ντονσκόι
6. Εγκατάλειψη του Avnegi λόγω δυσαρέσκειας των κατοίκων της περιοχής
7. Η ίδρυση της Μονής Spaso-Prilutsky σε εδάφη που μεταφέρθηκαν από τον Ilya Rakov και τον Isidor Vypryag
8. Πρόβλεψη του θανάτου του Ντμίτρι Ντονσκόι
9. Ευλογία αδελφού για συναλλαγές με ειδωλολάτρες
10. Ο διορισμός του Παχωμίου ως ηγουμένου
11. Ο θάνατος του Οσίου Δημητρίου του Πριλούκι
12. Η ταφή του  Οσίου Δημητρίου του Πριλούκι
13. Ένας άγγελος σώζει τον τάφο του  Οσίου Δημητρίου από τη λεηλασία του λαού Βιάτκα
14. Θεραπεία στον τάφο του δαιμονισμένου Συμεών
15. Ο  Όσιος Δημήτριος φαίνεται να βοηθά στην κατασκευή του καθεδρικού ναού
16. Θεραπεία στον τάφο του μουγγού Ιωάννη

Ο Όσιος Δημήτριος του Πριλούκι γεννήθηκε στην περιοχή Περεγιασλάβ Ζαλέσκ της Ρωσίας κατά τον 14ο αιώνα  από οικογένεια πλούσια και ευσεβή. Από νεαρή ηλικία εκάρη μοναχός και ίδρυσε μονή αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο.
Το έτος 1354  ο Άγιος Δημήτριος συναντήθηκε με τον Άγιο Σέργιο του Ραντονέζ  ο οποίος είχε έλθει στο Περεγιασλάβ για να επισκεφθεί τον Μητροπολίτη Αθανάσιο. Από τότε οι δύο Άγιοι συνδέθηκαν διά φιλίας.

Η φήμη του Αγίου εξαπλώθηκε τόσο πολύ, ώστε ο μέγας πρίγκιπας Δημήτριος Ιωάννοβιτς του ζήτησε να γίνει Πνευματικός Πατέρας των τέκνων του.

Όμως ο Άγιος επιθυμούσε τη μοναχική ησυχία. Υπό την επίδραση του Αγίου Σεργίου αποσύρεται σε απομακρυσμένο τόπο και εγκαθίσταται βόρεια με τον μαθητή του Παχώμιο.

Στα δάση της περιοχής Βολογκντά, κοντά στον ποταμό Βελίκα, έκτισε το ναό της Αναστάσεως του Κυρίου και ετοιμαζόταν να θέσει τα θεμέλια για την ανέγερση μονής. Όμως οι ντόπιοι, με τον φόβο ότι τα χωράφια της περιοχής θα γίνονταν μοναστηριακή περιουσία, αντέδρασαν και ζήτησαν από τους δύο μοναχούς να αποχωρήσουν. Εκείνοι, χωρίς να θέλουν να επιβαρύνουν κανένα με την παρουσία τους, με πικρία απεχώρησαν.

Ο Όσιος Δημήτριος τότε συνέστησε την πρώτη κοινοβιακή μονή στο ρωσικό βορρά. Το έτος 1372, με την πολύτιμη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής, αποπερατώθηκε ο ξύλινος καθεδρικός ναός του Σωτήρος και το πρόσωπο του Οσίου άρχισε να προσελκύει μαθητές και μοναχούς ακόμη και από την περιοχή της γενέτειράς του.

Στη νέα μοναστική κοινότητα ο Όσιος συνδύαζε την προσευχή με την αυστηρή άσκηση και νηστεία, αλλά και την φιλανθρωπία. Φρόντιζε για το συσσίτιο των πεινώντων, φιλοξενούσε αστέγους, βοηθούσε τους πτωχούς, παρηγορούσε τους θλιμμένους και συμβούλευε πνευματικά όσους προσέτρεχαν και ζητούσαν τον Κύριο. Τις δωρεές των πιστών προς τη μονή, τις δεχόταν με διάκριση και προσοχή και τα διαχειριζόταν με τέτοιο τρόπο που δεν προκαλούσε, αφού πρόσεχε ιδιαίτερα να μην καλλιεργείται στην καρδιά των μοναχών κοσμικό φρόνημα.

Ο Άγιος Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της διακρίσεως. 

Tη νύχτα της 11ης/24 Φεβρουαρίου 1392, οι μοναχοί της μονής Spaso-Prilutsky παρατήρησαν ότι κάποιο είδος ευωδίας είχε απλωθεί σε όλο το μοναστήρι. Όλα τα αδέρφια έσπευσαν στο κελί του γέροντα, αλλά τον βρήκαν ήδη νεκρό. Το κελί του ήταν γεμάτο ευωδιές, και το πρόσωπό του έλαμπε από ένα απόκοσμο φως, ήταν ήρεμο και ήσυχο, σαν του κοιμισμένου. 

Το μοναστήρι Spaso-Prilutsky Dimitriev που ιδρύθηκε το 1371 στην στροφή του ποταμού Vologda από τον Όσιο Δημήτριο Πριλούκιν

Πριν από το θάνατό του, ο Ντμίτρι προειδοποίησε τους αδελφούς για το θάνατό του. Ο άγιος πέθανε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Δούκα Βασίλι Ντμίτριεβιτς υπό τον Μητροπολίτη Μόσχας Κυπριανό, επτάμισι μήνες πριν από το θάνατο του πνευματικού του φίλου, Σεργίου του Ραντονέζ. Με το θέλημα του Θεού, ο τάφος του έγινε πηγή πολλών ευλογημένων θαυμάτων και θεραπειών. Όσοι άγγιζαν το φέρετρο με ισχυρή πίστη θεραπεύονταν και οι θεραπείες από δαιμονισμό ήταν ιδιαίτερα συχνές. Χτίστηκε ναός για τον Άγιο Δημήτριο. Τα λείψανα του αγίου αναπαύονται κάτω από μια κρύπτη σε αψίδα στη μέση του κάτω ναού αφιερωμένου στο όνομά του. 

proskynitis.blogspot