Δύσκολη η πορεία της ανάβασης, πολλοί οι πειρασμοί, μεγάλοι οι κίνδυνοι. Όταν, όμως, ο αγωνιστής επιχειρεί να ανέβει λαμβάνει βοήθεια από τον Ουράνιο Πατέρα και το ανέβασμα γίνεται ευκολότερο.
Η "Κλίμαξ" κυκλοφορεί σε δύο εκδόσεις από την Ι.Μ.Παρακλήτου. Ας δούμε ποιοι είναι οι 30 λόγοι του Αγ. Ιωάννου που αποτελούν και τα σκαλιά αυτής της σκάλας. Εμείς, άραγε, σε ποιο σκαλί βρισκόμαστε;
(χαμηλότερο σκαλί)
Περί αποταγής
Περί απροσπαθείας
Περί ξενιτείας
Περί υπακοής
Περί μετανοίας
Περί μνήμης θανάτου
Περί του χαροποιού πένθους
Περί αοργησίας
Περί μνησικακίας
Περί καταλαλιάς
Περί πολυλογίας και σιωπής
Περί ψεύδους
Περί ακηδίας
Περί γαστριμαργίας
Περί αγνείας
Περί φιλαργυρίας
Περί αναισθησίας
Περί ύπνου και προσευχής
Περί αγρυπνίας
Περί δειλίας
Περί κενοδοξίας
Περί υπερηφανείας
Περί λογισμών βλασφημίας
Περί πραότητος και απλότητος
Περί ταπεινοφροσύνης
Περί διακρίσεως
Περί ησυχίας
Περί προσευχής
Περί απαθείας
Περί αγάπης, ελπίδος και πίστεως
(υψηλότερο σκαλί)
Καλή ανάβαση!
4 σχόλια:
Αμήν, πάτερ.
Λέγει ο άγιος στον Λ' Λόγο της Κλίμακος τα εξής:
Εἰ πρόσωπον φιλουμένου ενεργῶς ὅλους ἡμᾶς μεταβάλλει, καὶ φαιδροὺς καὶ ἱλαροὺς και ἁλύπους ἀπεργάζεται, τί δ’ ἄν οὐ ποίσειε πρόσωπον Δεσπότου, ἐν καθαρᾷ ψυχῇ ποιουμένου ἀοράτως επιδημίαν;
Ο αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος στην έκδοση της Ι.Μ.Παρακλήτου αποδίδει τα ανωτέρω ως εξής:
Εάν το πρόσωπο που αγαπούμε γνήσια, μας μεταβάλλη εξ ολοκλήρου με την παρουσία του και μας κάνη φαιδρούς και χαρωπούς και χωρίς λύπη, τι δεν θα προξενή άραγε το πρόσωπο του Δεσπότου,όταν επισκέπτεται μυστικά την καθαρή ψυχή;
Πόσο θα ήθελα πάτερ μου αυτή την επίσκεψη (μένω στην ελπίδα, διότι είμαι ανάξιος!!).
Aδελφε,αυτό είναι ήδη το τελευταίο σκαλοπάτι.Πόσο θα ήθελα και εγώ να έχω αγαπη ανυπόκριτον και να ανέβω κανένα σκαλοπατάκι.Να είσαι καλά.Ο Θεός να σε ενισχύει να εκπληρώνεις τις εντολές Του για να φτάσεις στη γνωση Του.Μόνο να μη δικαιολογούμε την αμαρτία μας επειδή έτσι λυπούμε το Θεό.Ας είμαστε αρεστοί στο Χριστό και μη μας νοιάζει αν ο κόσμος, μας έχει ανάξιους της εκτιμήσεως του.
καλημερα σας. ολες αυτες τις αρετες για να τις αποκτησει κανεις πολλα χρονια πρεπει να κανει αγωνα και αλλος λεγει μια να καλλιεργησεις σωνεσαι αλλος λεγει στην καθημερινοτητα ο,τι σου συνβαινει και εχει σχεση με αρετη να την κανεις και εισαι σε καλο δρομο--εγω βλεπω πως οι προπατορες μας και ετρωγαν και ζωα ειχαν και οικογενειες ειχαν και γυναικες και ομως μιλουσαν με τον θεο και αποκαλεστηκαν ''Δικαιοι'' οι δε μετα την θυσια του κ υ ρ ι ο υ μας ουτε τα παθη τους εκοψαν και ομως με την πιστη ,την αγαπη και το αιμα τους εγιναν και Αγιοι--και τωρα εμεις καλουμαστε να κοψουμε τα παθη μας,να καλλιεργησουμε αρετες στην θεση τους,να εχουμε πιστη ακλονητη,να εχουμε αγαπη και ταπεινωση και να επιτυχουμε με πολλους κοπους την αγαπη του θεου----θυμαμαι την γιαγια μου που νηστευε τα σαρανταμερα -50μερα κ,λ,π αλλα αυτοι ετρωγαν κρεας μια φορα το χρονο το καλο τους φαγητο μου ελεγε ηταν τα φασολια την κυριακη βλεπουμε λοιπον οτι αυτοι νηστευαν σε περιοδους που δεν ηταν νηστεια γιαυτο και οταν ξεκιναγε η νηστεια ξεκινουσαν με τα τριημερα [3 ημερες χωρις νερο και φαγητο μονο καθε βραδυ εβρεχαν τα χειλη με λιγο αγιασμο]---Σημερα που τα εχουμε ολα κρεατα-τυρια-ψαρια ειναι δυσκολο για τους ανθρωπους να νηστεψουν βλεπουμε λοιπον οτι ενα σπουδαιο εφοδιο της πνευματικης ζωης που ειναι η νηστεια δεν υποφερεται σε καιρους ευμαρειας.Γιαυτο λοιπον ερχεται και η παιδαγωγια του κυριου μας διοτι αν δεν μπορουμε να πλησιασουμε τον κυριο με τα Αγια μυστηρια ,την προσευχη και τον φοβο του ειναι αδυνατον να μην τον πλησιασουμε με την παιδαγωγια του και αυτο γιατι χωρις να το ξερουν και μερικοι --εργαζεται κανεις με την παιδαγωγια αρετες ταπεινωση-πιστη-ελπιδα-αγαπη και αν δεν γογγυσει εργαζεται και την υπακοη στο αγαπητικο σχεδιο του θεου επανω του--ετσι ομοιαζει κα τα το ελαχιστο με τον κυριο και οταν φυγει απο αυτη την ζωη σωζεται που αυτο ειναι το Αγιον θελημα του....
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑς ευχαριστω που πατερ για την απαντηση---υπαρχουν ακομη θεσεις της εκκλησιας που με προβληματιζουν και ψαχνω να τις βρω---ας πουμε κατα την μοναστηκη ζωη ο μοναχος νοιωθει οτι ειναι τιποτα ,οτι ειναι χωμα εχει υπακοη στον γεροντα του και με την υπακοη σωνεται---ο κοσμικος αν νοιωσει οτι ειναι χωμα,οτι ειναι τιποτα θα χασει τα παντα στη ζωη του...δηλαδη τα μεγεθη ειναι τελειως διαφορετικα και καποιος μου ειπε παιδικος μου φιλος πως ο χριστιανος δεν πρεπει να εχει δικαιομα και ναι να ειναι βλακας και θυμα για τους αλλους αν θελει να προκοψει στην ταπεινωση---δηλαδη πατερ οταν απηλειται η πατριδα σου να μην εχεις το δικαιομα να την υπερασπιστεις;ΣΤΟ αΓΙΟΝ ΟΡΟς εαν καποιος κλεψει την καντηλα που εκανε δωρο ο Ιουστινιανος δεν θα τρεξουν να ειδοποιησουν την ακτοφυλακη να τον πιασει; ΔΗΛΑΔΗ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΑΧΟΣ που πηγαινει κανεις στο μοναστηρι και βρισκει ετοιμο τοπο για να ενσωματωθει με την αδελφοτητα και αλλο ο κοσμικος που στο σπιτι του δεν υπαρχει αυτη η πειθαρχια διοτι ο καθε ενας εχει το δικο του θελημα [και που δεν πρεπει βεβαια]---η ζωη με τους συνανθρωπους δεν σε αφηνει να ταπεινωθεις τοσο ωστε να μην καεις και απο αυτη την ταπεινωση----ευχαριστω πολυ και αν βρειτε χρονο μου απαντατε----ο,τι νομιζετε---καλον πνευματικο αγωνα
Δημοσίευση σχολίου