-Πώς εορτάζεται στα Άγια Μετέωρα την ημέρα των Χριστουγέννων;
Τα βράχια των Μετεώρων είναι καθημερινά ένας τόπος για ανάταση. Ή Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία είναι μια ευφρόσυνη μυσταγωγία. Στίς ευχές του Ιερέως καί τους κατανυκτικούς Ύμνους προστίθεται το χαρμόσυνο χτύπημα των σήμαντρων καί των ταλάντων, ενώ ή Εκκλησιαστική Αδελφή με το κατζίον συνοδεύει τον θριαμβευτικό ύμνο «Όσοι εις Χριστόν έβαπτίσθητε, Χριστόν ένεδύσασθε», πού ψάλλεται αυτή την ήμερα αντί του Τρισάγιου Ύμνου.
Τη νύχτα των Χριστουγέννων, σε άλλα μοναστήρια των Αγίων Μετεώρων γίνεται ολονύκτια αγρυπνία με συμμετοχή πολλών πιστών, σε άλλα «όρθρου βαθέος».Στά κελλιά μας, οί Μοναχές, εκτός από το συνήθη κανόνα προσευχής διαβάζουμε τους «Χαιρετιστήριους Οίκους εις τον Iησοΰν Χριστόν, πού με ξέχωρη έλλαμψη έγραψε ό "Αγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης.
Την ήμερα αυτή τα κομποσχοίνια μας είναι δοξολογητικά: Δηλαδή δεν λέμε: ''Κύριε Ιησού Χριστέ, έλέησον ημάς'', αλλά: ''Δόξα εν Ύψίστοις Θεώ καί επί γης ειρήνη, εν άνθρώποις ευδοκία, Δόξα σοι ό Θεός ημών δόξα σοι, Δόξα τη Αγία γεννήσει σου, Κύριε''.
Στήν πανηγυρική Τράπεζα της Μονής είμαστε όλη ή Αδελφότητα. Μετά το γνωστό Άπολυτίκιο Τής Εορτής «Ή γέννησίς σου» καί το σχετικό ανάγνωσμα, ή Ηγουμένη αναφέρεται με λίγες σκέψεις στο περιεχόμενο της Εορτής καί δίνει ευχές στο κοινόβιο.
Το βράδυ έχουμε πανηγυρική σύναξη των μελών του κοινοβίου μας. Γίνεται κάποια κεντρική ομιλία καί ακολούθως ανταλλάσσονται πνευματικές σκέψεις καί ευχές, οι δε χοροί των ψαλτριών αποδίδουν εκλεκτά μέλη από τις ιερές Χριστουγεννιάτικες ακολουθίες. -Προϋποθέσεις για την εν Κυρίω ειρήνη κατά την ήμερα των Χριστουγέννων.
-Ή πρώτη καί βασική προϋπόθεση είναι ή πίστη μας στο Θεάνθρωπο Ίησοϋ, ή εξ όλης καρδίας καί εξ όλης ισχύος άγάπηση του σαρκωθέντος Υιού καί Λόγου του Θεού καί ή άπειρη ευγνωμοσύνη μας για τη θεία συγκατάβαση.
Μαζί με την εγκάρδια πίστη, απαραίτητη είναι ή συμμετοχή μας στο λατρευτικό πρόγραμμα της Εκκλησίας, ή νηστεία των τεσσαράκοντα ήμερων, καί ή άφθονη ελεημοσύνη στους έχοντες ανάγκη.
Για να ζήσουμε την ειρήνη καί τη χαρά των Χριστουγέννων χρειάζεται βαθιά θεολογική εντρύφηση στο γεγονός της θείας ενανθρωπίσεως (με την μελέτη της Άγιας Γραφής καί των Πατερικών κειμένων) καί όχι φορτιστικός στολισμός των οικιών με τα βιομηχανικά προϊόντα.
Βασική προϋπόθεση για τη βίωση της εν Χριστώ άγαλλιάσεως είναι ή αποβολή από την καρδιά μας κάθε μεμψίμοιρης πικρίας καί κάθε μνησίκακου παραπόνου από τους συγγενείς καί γνωστούς μας. «Το μεσότοιχον του φραγμού διαλέλυται»: ιδού τα πάντα γέγονε καινά καί ευφρόσυνα.
Αντίθετα, χρειάζεται μια επιπλέον υπέρβαση καί κένωση του εαυτού μας. Ή αγάπη μας καί ή φροντίδα μας πρέπει να εξαπλωθεί τίς μέρες αυτές ιδιαίτερα στα μοναχικά πρόσωπα, στους άρρωστους, στους πενθοϋντες. Να σκεφθούμε σε ποιόν θα μπορούσαμε να δώσουμε χαρά με ένα τηλεφώνημα, με ένα δώρο, με μία επίσκεψη, με ένα δέμα αγάπης, με μια επιταγή, έστω καί εκ του υστερήματος μας. Τη μεγάλη αυτή καί ευφρόσυνη μέρα να μη λησμονήσουμε τους κεκοιμημένους συγγενείς καί φίλους μας. Να πάμε το πρόσφορο στην Εκκλησία με τα ονόματα τους, να διαβάσουμε Τρισάγιο στο μνήμα τους. Κάθε μνημόνευση είναι γι' αυτούς μια ξέχωρη ευλογία.
Καί κάτι άλλο να θυμίσω στους εν Χριστώ αδελφούς. Στήν Παλαιά Διαθήκη λέει ό Θεός «ουκ όφθήσει ενώπιον μου κενός», δεν θα έλθεις με άδεια χέρια στο ναό μου. Τί θα παμε λοιπον στο Δεσπότη Χριστό;
Θα πάμε λουλούδια για τίς εικόνες Του, λαδάκι για τα καντήλια, πρόσφορο για τη Θεία Λειτουργία. Γιατί όχι καί ένα δώρο για τον Ιερέα μας πού μας προσφέρει όλο το χρόνο τον πολύτιμο «μαργαρίτη Χριστό» και πού συγχωρεί τίς αμαρτίες με το πετραχήλι του στην ώρα της έξομολογήσεώς μας, πού συμμετέχει στις μεγάλες χαρές καί θλίψεις της ζωής μας.
-Ποιό μύνημα και ποιά ευχή θα θέλατε να δώσετε στους εν Χριστώ αδελφούς;
-Το μήνυμα του ορθόδοξου μοναχισμού είναι ή εμπιστοσύνη των πόθων καί των πόνων μας στην αγάπη του Θεού καί ή συμμόρφωση της ζωής μας στις ευαγγελικές Του επιταγές. Σέ καμία περίπτωση δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο αυτό. Ό Θεάνθρωπος Ιησούς, είναι ή αγάπη «ή πάντα πόθον νικώσα», Καί μόνον αυτός πού έχει την αγάπη του Χριστού μέσα του μπορεί να σηκώσει τίς θλίψεις της ζωής καί να φερθεί στον άλλο σαν αληθινός αδελφός.
«Ή κόλαση είναι ό άλλος», λέει ό Σάρτρ. «Ό θεμέλιος είναι ό πλησίον», λένε οι νηπτικοί συγγραφείς. Ή αποστασία από το Θεό οδήγησε στα ψυχικά αδιέξοδα, στο ανικανοποίητο, σε μια κοινωνία άκοινώνητων ατόμων. Σέ μια μορφή συνυπάρξεως στην οποία δεν μας εκπλήσσει πια ή επιθετικότητα, ή βία, ή υποβαθμισμένη προσφορά στα κοινά, ό αθέμιτος ανταγωνισμός. Ωστόσο την πορεία του κόσμου δεν τη ρυθμίζουν μόνο οι Διεθνείς Όργανισμοί καί οί σκοπιμότητες των Μεγάλων Δυνάμεων. Τη ρυθμίζουν οι προσευχές των αγίων, πού μπορούν σε μια στιγμή να πετύχουν την αλλοίωση της Δεξιάς του Υψίστου.
Ό Θεάνθρωπος Ιησούς είναι ή σαρκωμένη Αλήθεια καί ή σταυρωμένη αγάπη. Λίαν φιλοσοφημένα ό μακαριστός Γέρων Ίουστίνος Πόποβιτς στο βιβλίο του «"Ανθρωποςκαί Θεάνθρωπος» διατυπώνει τη γνώμη ότι ή αλήθεια δεν θα μπορούσε να είναι ένα ιδεολόγημα, αλλά ένα πρόσωπο. Καί διατυπώνει την ερώτηση: «Αν ό Χριστός δεν είναι ή Αλήθεια, τότε ποιος είπε την αλήθεια πάνω στη γη;». Ό Ευαγγελιστής Ιωάννης μας προειδοποίησε ότι πολλοί ψευδόχριστοι και ψευδομεσσίες θα εμφανιστούν κατά καιρούς. Καί σήμερα γέμισε ή Ανατολή και ή Δύση ψευδοθεούς καί ψευδομεσσίες με απεσταλμένους τους (Μουν, Κρίσνα, Μπαμπάγι) πού ενεργούν εν τη δυνάμει του Σατανά καί προσπαθούν να εξαπλώσουν τα πλοκάμια τους ακόμη καί στην ορθόδοξη Ελλάδα.
«Τις κοινωνία φωτός καί σκότους;». «"Οσοι εις Χριστόν έβαπτίσθημεν, Χριστόν ένεδύθημεν», καθώς σήμερα ψάλλαμε στη Θεία Λειτουργία καί «άπεταξάμεθα τω Σατανά». Άμαρτάνουμε τα μέγιστα εις Χριστόν διακινδυνεύοντας καί την ψυχική μας ισορροπία καί την αιώνια σωτηρία, πλησιάζοντες από περιέργεια καί άθεοφοβία άνατολικά θρησκεύματα, σατανιστικά ή νεοειδωλολατρικά κινήματα. Είπατε να δώσουμε ευχή για όλο τον κόσμο.
Ή ευχή μας είνα; να φθάσει ή πίστη του Χριστού σ' όσους δεν την προσέγγισαν. Καί σε όσους έφθασε, να μη μας γίνει «είς κρίμα ή εις κατάκριμα». Σέ όλους τους πονεμένους, σε όλους τους κουρασμένους, σε όλους τους δοκιμασμένους από τη ζωή αυτή θα θέλαμε να ποϋμε ότι εΐναϊ"εγγΰτερα στην Βασιλεία των Ουρανών, αν προσοίκειωθούν την πίστη καί την υπομονή εν δοξολογία.
Η συνέντευξη δόθηκε από τη μοναχή Θεοτέκνη στον αρχ.Εφραίμ Παναούση για την ''Πειραική Εκκλησία''
