Dance me to your beauty with a burning violin ...

  “Το συγκεκριμένο τραγούδι προήλθε από πράγματα που άκουσα ή διάβασα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Σε κάποια από αυτά, ακριβώς δίπλα στα κρεματόρια, υπήρχε ένα κουαρτέτο μουσικών το οποίο εξαναγκαζόταν να παίζει κλασσική μουσική ενώ οι άνθρωποι δίπλα τους καιγόταν ζωντανοί”...Λέοναρντ Κόεν

  Το «burning violin» ήταν το "φλεγόμενο" βιολί του Στρούμσα, μέσω του οποίου ο καλλιτέχνης -υποχρεωμένος απ' τους δήμιούς του- κέρδιζε τη μέρα, κέρδιζε παράταση ζωής, όσο αβέβαιη κι αν ήταν. Γιατί ο Στρούμσα ήταν ο αρχιβιολιστής μιας μακάβριας ορχήστρας του Άουσβιτς με πολύ «ειδικά καθήκοντα»: συνόδευε μετά μουσικής τη θλιβερή ουρά των γυμνών "καταραμένων" της Ανθρώπινης κακίας προς τους θαλάμους αερίων (τα υποτιθέμενα λουτρά με το Cyclon B). Η ορχήστρα ήταν μόνο Εβραίοι δεξιοτέχνες, που ερμήνευαν αριστουργήματα (αλλά και το εμβατήριο Erica), την ώρα που περνούσαν από μπροστά τους στοιβαγμένοι και σπρωγμένοι προς το θάνατό τους οι καταραμένοι ομόφυλοί τους, συγγενείς και φίλοι.

Ο Λέοναρντ τραγουδά εκ μέρους μιας γυναίκας, που ξεψύχησε στο Άουσβιτς και ήταν η σύζυγος του Στρούμσα. Η γυναίκα αυτή, λοιπόν, απευθύνεται στον αγαπημένο της για τελευταία φορά, καθώς τον κοιτά και σπρώχνεται προς τους θαλάμους αερίων, ενώ κι οι δυο γνωρίζουν ότι σε λίγα λεπτά επρόκειτο να φύγει με τον πιο απεχθή τρόπο, γυρεύοντας στο βλέμμα του μια τελευταία δόση αξιοπρέπειας και παρηγοριάς. Τον κοιτά και τον ικετεύει: «Dance me to the end of love». Αυτήν την τελευταία εικόνα απαθανάτισε μουσικά ο τραγουδιστής και την πέρασε στην αιωνιότητα.

πηγή

Πόσους ήρωες, πόσους αγίους, πόσους "αγγέλους" χρειάζεσαι Ελλάδα, για να κοιτάξεις προς τα πάνω;

Δεν κλαίω όσους παίρνουν ανηφοριές!
Δεν κλαίω τον Παλληκαρίδη!
Δεν κλαίω τον Καραθανάση, τον Γιαλοψό, τον Βλαχάκο!
Δεν κλαίω τον Σολωμού!
Δεν κλαίω τον Ισαάκ!
Δεν κλαίω τον Σιαλμά!
Δεν κλαίω τον Ηλιάκη!
Δεν κλαίω τον Κατσίφα!
Δεν κλαίω τον Τουρούτσικα!

Μόνο κλαίω για αυτή την χώρα που με τόσους "αγγέλους", αδυνατεί να πετάξει...
Δεν κλαίω για όσους φεύγουν τυλιγμένοι με την Γαλανόλευκη!
Κλαίω για εκείνα τα παιδιά που την κρατούσαν, μπαίνοντας στον ναό για την εορτή των Τριών Ιεραρχών, σαν να 'ταν ψαροκάλαμο...

Δεν κλαίω όσους πεθαίνουν για την ελευθερία!
Κλαίω γι' αυτούς που είναι ανυποψίαστοι, αμέθεκτοι...

Είναι κι εκείνος ο Ινδιάνος με τα σχιστά μάτια, που, σαν άλλος Χριστόδουλος, εκλιπαρεί: "μην πληγώνετε την Ελλάδα, μη βάζετε νερό στο κρασί, Στώμεν Καλώς"...
"Εμείς κοιτάζουμε προς την Ελλάδα, δεν ξέρω όμως που κοιτούν οι Έλληνες"...
Πόσους ήρωες, πόσους αγίους, πόσους "αγγέλους" χρειάζεσαι Ελλάδα, για να κοιτάξεις προς τα πάνω;

Tasos Papakostas

«Μετανθρωπισμός – Απειλή για τον άνθρωπο»

                      

Ομιλεί ο Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Χίρς, Διδάκτωρ Θεολογίας με θέμα:

 "Το τέλος της Θεωρίας της Εξέλιξης , Αποθέωση του Σαρκικού Ανθρώπου, Προετοιμασία και Πορεία προς τον αντίχριστο."

 Η ομιλία έγινε στην Ημερίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2023 .

Σκυλάνθρωποι!

  Τον Οκτώβριο του 2019 μία 27χρονη γυναίκα εγκατέλειψε το νεογέννητο μωρό της σε μια είσοδο πολυκατοικίας.Στη συνέχεια βρέθηκε από την αστυνομία και συνελήφθη. Οδηγηθηκε στο δικαστήριο όπου καταδικάστηκε σε 5 μήνες φυλακή αλλά πήρε αναστολή ποινής και γύρισε σπίτι της.

Τον Δεκέμβριο του 2021 ένας 28χρονος άνδρας εγκατέλειψε την τεσσάρων ετών κόρη του σε ένα πάρκο στο Ηράκλειο, αφού την τοποθέτησε μέσα σε ένα χαρτόκουτο.

Στη συνέχεια βρέθηκε από την αστυνομία και συνελήφθη. Οδηγηθηκε στο δικαστήριο όπου καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλακή αλλά πήρε αναστολή ποινής και γύρισε σπίτι του.

  Τον Ιούνιο του 2022 ένας 59χρονος άνδρας εγκατέλειψε μερικά νεογέννητα γατάκια σε κάδο απορριμάτων.
Στη συνέχεια βρέθηκε από την αστυνομία και συνελήφθη. Οδηγηθηκε στο δικαστήριο όπου καταδικάστηκε με χρηματικό πρόστιμο 250.000 €, το οποίο εν ολίγοις μεταφράζεται σε δήμευση της περιουσίας του.

 Τον Ιανουάριο του 2023 ένας 72χρονος άνδρας εγκατέλειψε κάποια νεογέννητα σκυλάκια σε ένα δάσος στην Αμαλιάδα.
Στη συνέχεια βρέθηκε από την αστυνομία και συνελήφθη. Οδηγηθηκε στο δικαστήριο όπου καταδικάστηκε με χρηματικό πρόστιμο 250.000 €, το οποίο εν ολίγοις μεταφράζεται σε δήμευση της περιουσίας του.

Η μη αναλογικότητα των νόμων είναι χαρακτηριστικό μιας Μπανανίας.

Από τον Ε. Δαφνομήλη

Mussorgsky - Boris Godunov (1872)

                          

" Κυλίστε, κυλίστε δάκρυα πικρά,
κλάψε, κλάψε ρωσική Ορθόδοξη ψυχή!
Σύντομα ο εχθρός θα έρθει και το σκοτάδι θα πέσει,
Μαύρο, αδιαπέραστο σκοτάδι … "
" Μπόρις Γκοντουνωφ " ,όπερα του Μοδέστου Μουσοργσκι

 Ο Μουσόργσκι ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1868 να συνθέτει την όπερά του και την ολοκλήρωσε τον Δεκέμβριο του 1869. Μεταμορφώνοντας το κείμενο του Πούσκιν σε λιμπρέτο, ο συνθέτης επικεντρώθηκε σε δύο θέματα: την τραγωδία του λαού παρακινούμενου από μια ιδέα και την «τραγωδία της συνείδησης» του Τσάρου Μπορίς.

 Όταν το 1870 ο Μουσόργσκι υπέβαλε το έργο του στα αυτοκρατορικά θέατρα για να ανεβεί η παράσταση, αυτό απορρίφθηκε με το πρόσχημα της απουσίας σημαντικού γυναικείου ρόλου. Όμως, ο πρα-γματικός λόγος ήταν το γεγονός ότι το έργο του Πούσκιν, μέχρι πολύ πρόσφατα τότε, τελούσε υπό αυστηρή λογοκρισία.
Επεξεργαζόμενος ξανά το έργο του, ο Μουσόργσκι εισήγαγε έναν σημαντικό γυναικείο ρόλο, αυτόν της Μαρίνα, αλλά και συμπεριέλαβε και νέα μοτίβα, ιδεολογικά : έδειξε το στρατόπεδο των εχθρών της Ρωσίας – την πολωνική κυβέρνηση και τους καθολικούς ιησουίτες, τις ίντριγκες των αυλικών, την αυθόρμητη εξέγερση του λαού, που χειραγωγείται με επιδέξιο τρόπο από τους εχθρούς του. Τα βάσανα του Μπορίς απέκτησαν βαθύτερη τραγικότητα και ο συνθέτης πέτυχε να αποδώσει το λαϊκό δράμα οργανικά δεμένο με το προσωπικό ψυχολογικό δράμα του Μπορίς.

  Κι όταν πλέον το έργο πήρε την τελική του μορφή, χωρίς να περιμέ-νουν την ευνοϊκή απόφαση του Θεάτρου τους, μια ομάδα κορυφαίων καλλιτεχνών προχώρησε σε μια πρωτοφανή απόφαση! Κάτω από την καθοδήγηση του ίδιου του συνθέτη, άρχισε κρυφά να μαθαίνει τα μέρη της όπερας. Και το 1873 πραγματοποιήθηκε η πρώτη παρουσίαση μέρους της όπερας στο ευρύ κοινό προς τιμήν (πρόφαση) του σκηνοθέτη Κοντράτσιεφ, όποτε το κοινό έδωσε την ετυμηγορία του:

 “Μα αυτό είναι Γκόγκολ στην μουσική!” , που σήμαινε ότι είναι τόσο εξαιρετικό, που μόνο με έργο του Γκόγκολ μπορεί να συγκριθεί. 

Έτσι στις 27 Ιανουαρίου 1874, στο Θέατρο Μαρίνσκι της Πετρούπολης πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα ολόκλη-ρης της όπερας, η επιτυχία της οποίας ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

πηγή

Υπάρχουν άνθρωποι που κατηγορούν τον Ευαγγέλιο, χωρίς να το έχουν ποτέ καν ανοίξει...

  Υπάρχουν άνθρωποι που κατηγορούν τον Ευαγγέλιο, χωρίς να το έχουν ποτέ καν ανοίξει. Απορρίπτουν τον Χριστό, χωρίς καν να Τον έχουν μελετήσει. Αλίμονό τους εν ημέρα Κρίσεως!
Αναφέρεται, ότι ένας άπιστος συγγραφέας περπατούσε μια μέρα με τον φίλο του και περνούσαν έξω από μία Εκκλησία. Βλέποντας τον κόσμο να πηγαίνει εκεί για τη Θεία Λειτουργία, ο φίλος του συγγραφέως, του λέγει:
- Δεν είναι παράξενο αγαπητέ μου, να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, που εξακολουθούν στον αιώνα μας να πιστεύουν σε αυτόν τον λεγόμενο Χριστό; Δεν θα ήταν καλό να αναλάβεις και να γράψεις ένα βιβλίο, που να αποδεικνύει, ότι το Ευαγγέλιο περιέχει ανοησίες;
Ο συγγραφέας βρήκε δελεαστική την ιδέα και άρχισε από την ίδια κιόλας ημέρα να μελετά το Ευαγγέλιο, για να βρει επιχειρήματα εναντίον του Ευαγγελίου. Μάλιστα το ανακοίνωσε και στην γυναίκα του, που ήταν πιστή Χριστιανή.
Εκείνη λυπήθηκε για τον έργο που αναλάμβανε και του είπε:
- Δεν φτάνει που είσαι άπιστος; Προσπαθείς τώρα την απιστία σου να την μεταφέρεις και σε άλλους και να τους κρεμάσεις στο λαιμό σου... Μη το γράψεις το βιβλίο!
Τα λόγια δεν συνέτισαν τον συγγραφέα, αλλά με πολύ ζήλο επιδόθηκε στην μελέτη του Ευαγγελίου.

Πρέπει να γνωρίζετε ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δεν περιορίζεται ἀπό τὰ χρόνια, οὔτε ἀπό τίς ἡμέρες...

 Πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δὲν περιορίζεται ἀπὸ τὰ χρόνια, οὔτε ἀπὸ τὶς ἡμέρες, ἀλλὰ κάθε ἡμέρα προσφέρεται γιὰ τὸ κήρυγμα καὶ τοῦ σταυροῦ, καὶ τοῦ πάθους, καὶ τῆς ἀνάστασης, καὶ τῆς ἀνάληψης, καὶ τῆς δευτέρας παρουσίας.

Ἅγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος(Άπαντα τα έργα ΕΠΕ Τόμος 36, σελ. 237)

πηγή

Συντροφιά με τους μεγάλους του πνεύματος

 

πηγή

Η Παιδεία που αφήσαμε, η Παιδεία που νοσταλγούμε...

«Τετράδιο Αντιγραφής».... 

Μια σελίδα έφτανε,για μια σύντομη παιδική προσευχή. Με πρώτη αναφορά στο όνομα της Παναγίας. Να παράσχει βοήθεια (δηλαδή Χάρη Θεού), στο να πηγαίνει 

(Ενεστώς Διαρκείας) το παιδί,στο Σχολείο.
Πριν από το αγαθό της υγείας, προτάσσεται ο φωτισμός του νου (νήψη, φωτισμός, διαύγεια)... Και η τελευταία ευκτική αγκαλιά για το σύνολο: Οι γονείς να είναι γεροί, μαζί με όλον τον κόσμο...
Η Παιδεία που αφήσαμε, η Παιδεία που νοσταλγούμε...
Τώρα μείναμε με τα αποκαΐδια του Τίποτα, του Καθόλου και του Περίπου...
Μηδεναρχίλα και αποδόμηση, ή ευρωπαϊκός ψευδοπολιτισμός...
Και κλείνω, όχι με άτοπους πόθους, αλλά με εσόμενες βεβαιότητες: Η Παναγία θα ξανάρθει. Κι όχι μόνο στα τετράδια, αλλά κυρίως στις καρδιές!…

π.Δαμιανός Σαράντης

πηγή

Προτιμώ να ’χω να κάνω και μ’ έναν φονιά, παρά με τσιγκούνη.

Με αφορμή τη σημερινή Γιορτή των Τριών Ιεραρχών ένα κείμενο του Φ. Κόντογλου

  ''Οι τρεις Ιεράρχες μοίρασαν την περιουσία τους, δεν κράτησαν τίποτε για τον εαυτό τους. Μια πράξη που αντηχεί σίγουρα ξένη στις αντιλήψεις μας σήμερα. “Όσον πλεονάζεις τω πλούτω, τοσούτον ελλείπεις την αγάπη” καταγγέλει ο Μ. Βασίλειος. 

“Ουκ εστί μη αδικούντα πλουτείν” δεν μπορεί κάποιος να γίνει πολύ πλούσιος χωρίς να αδικήσει, συμπληρώνει ο Χρυσόστομος που καθημερινά 7.000 άνθρωποι έβρισκαν τροφή στο πατριαρχείο του. 

“Ντρέπομαι”, έλεγε ο Χρυσόστομος “κάθε φορά που βλέπω πολλούς πλούσιους να γυρίζουν εδώ κι εκεί, να ιππεύουν άλογα με χρυσά χαλινάρια, κι όταν έλθει η ώρα να δώσουν κάτι στον φτωχό, γίνονται από τους φτωχούς φτωχότεροι”.

 Γάγγραινα της κοινωνίας κατάντησε σήμερα η φιλαργυρία.

 “Απ’ όλες τις αρρώστιες που παθαίνει η ψυχή του ανθρώπου, η πιο σιχαμερή, κατά την κρίση μου, είναι η φιλαργυρία, η τσιγγουνιά. Από μικρός την απεχθανόμουν. Και τώρα, μ’ όλο που με την ηλικία άλλαξα γνώμη για πολλά πράγματα, για την τσιγγουνιά δεν άλλαξα. Προτιμώ να ’χω να κάνω και μ’ έναν φονιά, παρά με τσιγκούνη. Γιατί ο φονιάς μπορεί να σκότωσε απάνω στον θυμό του και να μετάνιωσε ύστερα, ενώ ο τσιγκούνης είναι ψυχρός υπολογιστής, ως το κόκαλο χαλασμένος. 

Στον φονιά μπορείς να βρεις και κάποια αισθήματα, στον φιλάργυρο κανένα.

 Ο φιλάργυρος είναι εγωιστής, αγαπά μόνο τον εαυτό του, αλλά μπορεί να είναι και τέρας χειρότερο κι από τον εγωιστή, γιατί μπορεί να μην αγαπά μήτε τον εαυτό του και να τον αφήσει να πεθάνει από την πείνα''

Fotis Kontoglou Original - Φώτη Κόντογλου Αρχείο 

Μια θεατρική σκηνή και όνειρο είναι η ζωή...

“Ποτέ δεν παρέμεινε διαρκής ο χειμώνας, ποτέ το καλοκαίρι, ούτε η άνοιξη, ούτε το φθινόπωρο, αλλά όλα τρέχουν και φεύγουν γρήγορα και κυλούν. Μια θεατρική σκηνή και όνειρο είναι η ζωή”

🔹Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος(Πατρολογία Migne PG 62,584)

πηγή

...τούς μελιρρύτους ποταμούς τῆς σοφίας...

«Γνωρίζω ότι πολλοί νηστεύουν, προσεύχονται, στενάζουν, φανερώνουν όλη την ανέξοδη ευλάβεια, δεν αφήνουν όμως ένα οβολό σ΄ αυτούς που θλίβονται....Ποιο το όφελός τους από την λοιπή αρετή;Διότι δεν τους δέχεται η Βασιλεία των Ουρανών...»
ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

«Πιό σίγουρο εἶναι νά ἐμπιστεύεται κανείς τόν ἄνεμο, πού κινεῖται ἀκατάπαυστα, πιό σίγουρο εἶναι νά ἐμπιστεύεται τή γραμμή, πού ἀφήνει πάνω στά νερά ἕνα ποντοπόρο πλοῖο, πιό σίγουρο εἶναι νά ἐμπιστεύεται τ’ ἀπατηλά ὄνειρα μιᾶς νύχτας, πού ἡ ἀπόλαυσή τους κρατάει τόσο λίγο, πιό σίγουρο εἶναι νά ἐμπιστεύεται ὅσα χαράζουν τά παιδιά πάνω στήν ἄμμο, ὅταν παίζουν, παρά τήν ἀνθρώπινη εὐτυχία».
ΑΓ.ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

«Μοῦ λένε· Πάλι τα βάζεις μέ τούς πλουσίους; Ἀπαντῶ· πάλι καί σεῖς μέ τούς φτωχούς; Ἐσεῖς δέν χορταίνετε νά κατατρῶτε καί νά καταδαγκώνετε τούς φτωχούς. Ἔτσι κι ἐγώ δέ χορταίνω στήν προσπάθειά μου γιά νά σᾶς διορθώνω...Μοῦ ξαναλένε· συνέχεια ἐσύ θά κολλᾶς στούς πλουσίους; Μά κι ἐσύ συνέχεια κολλᾶς στό φτωχό...
Πάντοτε λέω, ὅτι δέν καταφέρομαι ἐναντίον τοῦ πλουσίου, ἀλλά κατά τοῦ ἅρπαγα. Ἄλλο πλούσιος καί ἄλλο ἅρπαγας. Ἄλλο εὔπορος κι ἄλλο πλεονέκτης. Ξεχώριζε τά πράγματα καί μή συγχέεις τά ἀσύγχυτα. Εἶσαι πλούσιος; Δέν σέ ἐμποδίζω. Εἶσαι ἅρπαγας; Σέ κατηγορῶ!»
ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

πηγή

Ο Σκοπός της παιδείας κατά τους τρεις Ιεράρχες

Συγγραφή: Αμπράζη Ζωή-Πηγές: Τσαπανίδης Αβραάμ

  Εκείνος που επιχειρεί να μιλήσει για τους Τρεις Ιεράρχες ή να συντάξει μια έκθεση για τη ζωή και το έργο τους βρίσκεται μπροστά σε μεγάλες δυσκολίες. Όχι, για το τι πρέπει να πει, αλλά για το τι επιτρέπεται να παραλείψει από μια ζωή τόσο υποδειγματική, μια ενεργητικότητα τόσο πολύπλευρη και μια συγγραφική δραστηριότητα τόσο πλούσια, όχι ενός, αλλά τριών ανδρών που αναδείχτηκαν πραγματικοί τιτάνες του πνεύματος και της αρετής.

  Για τον λόγο αυτό η σημερινή ομιλία, σαν απλό και ταπεινό άρτυμα λόγου, δεν μπορεί παρά να διακοσμήσει σεμνά τη σεπτή τους μνήμη και να επικεντρωθεί στον ρόλο και τον σκοπό της παιδείας κατά τους Τρεις Ιεράρχες.
Στο απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών εξυμνούνται οι μεγάλες αυτές μορφές, ως οι μέγιστοι φωστήρες, οι μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας, που φώτισαν την οικουμένη.Είναι τα φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων που ενσάρκωσαν την τελειότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

  Σ’ οποιοδήποτε στάδιο της ζωής τους και αν τους παρακολουθήσουμε, θα ξεχωρίσουμε τον υποδειγματικό τύπο του σπουδαστή, του επιστήμονα, του κοινωνικού εργάτη, του κληρικού, του καταξιωμένου χριστιανού. Σπούδασαν όλες σχεδόν τις επιστήμες της εποχής τους και διέπρεψαν σ’ αυτές. Συνδύαζαν αρμονικά και δημιουργικά την παιδεία με την αρετή.

  Διακήρυξαν, τόσο με τον προφορικό, όσο και με τον γραπτό τους λόγο, ύψιστες αρχές και αξίες, που ήταν ο καρπός της σύζευξης και εναρμόνισης της αρχαίας ελληνικής σοφίας και της χριστιανικής αλήθειας. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν, βέβαια, πραγματοποιήσει καταπληκτικές για την εποχή τους προόδους στην επιστήμη, τη φιλοσοφία, την τέχνη. Η διανοητική όμως αυτή πρόοδός δε συμβάδιζε πάντοτε με την ανάλογη ηθική τους καλλιέργεια. Οι τρεις Ιεράρχες είχαν συνειδητοποιήσει και διακηρύξει την ανάγκη της παράλληλης διανοητικής μόρφωσης και της ηθικής καλλιέργειας. Σπούδασαν την αρχαία ελληνική παιδεία, γιατί τη θεωρούσαν αστείρευτη πηγή πνευματικού θησαυρού, δε δίστασαν όμως να καταδικάσουν τις υπερβολές και ακρότητες του Ιουλιανού του Παραβάτη, τις σχετικές με την αρχαία ελληνική παιδεία και θρησκεία.

Πάλι βρέχει!

Το μελωδικό ποίημα του Απόστολου Μελαχρινού ,υπέροχο δείγμα της συμβολιστικής ποίησης του Μεσοπολέμου.

Πάλι βρέχει!
Στα παράμερα τριόδια
οι ψαλμοί θρηνούν που εδιάβαζες στον όρθρο.
Μυροβόλησε η ψυχούλα σου η ευώδια
το κορμί σου, σε μια δέησην ολόρθο.

Πάλι βρέχει!
Στου κελιού τ' άραχνα τζάμια
κλαίν' μυστηριακές αγιογραφίες,
που ήλιοι με το αίμα τους ζωγράφιζαν
στις λιβανιστές σου ψαλμωδίες.

Πάλι βρέχει!
Σαν αντίφωνο μες στη θαμπή σου μνήμη
η κλαιάμενη βροχή.
Λες, της φύσης που είναι η προσευχή.
Κι η ψυχή σου κλαίει κάτι που αποθύμει.

Πάλι βρέχει!
Τι σε θέλουν οι καημοί που λεν: Θυμήσου;
Οι ψαλμοί τους βρόχινοι
μούσκεψαν την άσπιλη ψυχή σου
και στα δάκρυα δεν αντέχει.

Πάλι βρέχει!

Τρίτο Πρόγραμμα • Maestro

Στο νησί μπορεί να μην υπάρχει ιερέας, αλλά εμείς δεν θα μπορούσαμε να μην τιμήσουμε τους Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων!!

Κυριακάτικες καλημέρες από το ακριτικό μας νησάκι Αρκιοί όπου ο δάσκαλος και οι δυο μοναδικοί και ατρόμητοι μαθητές του γιόρτασαν τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών!
Ο δάσκαλος είπε χαρακτηριστικά:
  ''Στο νησί μπορεί να μην υπάρχει ιερέας, αλλά εμείς δεν θα μπορούσαμε να μην τιμήσουμε τους Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων!! Ευχαριστούμε τους λιγοστούς κατοίκους του νησιού που ήρθαν και παρακολούθησαν τη γιορτή του σχολείου μας για τους Τρεις Ιεράρχες!!''

Μικρά νησάκια χωρίς ιερέα. Χωρίς ιερέα, χωρίς Θεία Λειτουργία, χωρίς εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία. Κι εμείς έχουμε όλες τις εκκλησίες δίπλα μας και δεν πατάμε. Φοβερό!
Όποιος πηγαίνει σ΄αυτά τα νησάκια, πραγματικά κάνει ιεραποστολή. Κι αυτός ο δάσκαλος μιας μορφής ιεραποστολή κάνει. Μπράβο του...

πηγή

Κυριακή Χαναναίας-Είχε πίστη ότι Αυτός έχει μόνο αγάπη και ας φαίνεται ότι της φέρεται έτσι.

Christ and the Canaanite Woman
Rembrandt Harmensz. van Rijn
Dutch, Amsterdam, about 1650
Pen and brown ink, brown wash, corrected with white bodycolor

" Σκυλάκι την αποκαλεί ο Ιησούς . Η Χαναναία κράζει !
ΤΡΙΑ ΣΤΑΔΙΑ :
1. Στην αρχή ο Ιησούς δεν αποκρίνεται καθόλου, φαίνεται ότι δεν ακούει καθόλου τις παρακλήσεις της .
2. Μετά της λέει: Ήρθα μόνο για τα απολωλότα του Ισραήλ .
3. Πιο σκληρός φαίνεται . Της λέει:
Δεν είναι σωστό να πάρω το ψωμί απ' τα παιδιά μου και να το δώσω στα σκυλάκια . Σκυλάκι την αποκαλεί. 
Και αυτή ούτε σκανδαλίστηκε , ούτε έφυγε , ούτε αντιμίλησε , ούτε πικράθηκε , αλλά τι λέει ;
-Ναι , Κύριε , σκυλάκι είμαι και τα σκυλάκια τρώνε κάποια ψίχουλα απ' τα τραπέζια των πλουσίων .

Τι πίστη, τι ταπείνωση!
Ήξερε η Χαναναία με ποιον έχει να κάνει . Είχε πίστη ότι Αυτός έχει μόνο αγάπη και ας φαίνεται ότι της φέρεται έτσι. Καθόλου δε σκανδαλίζεται , καθόλου δε σταματά να κράζει στο Θεό .
Γιαυτό ακούει εκείνο το :''Ω ! γύναι, μεγάλη σου η πίστη, ας γίνει όπως θέλεις !''
Έτσι και μεις . Ας κράζουμε στο Θεό και ας φαίνεται ότι δεν μας ακούει, ας φαίνεται ότι μας " περιφρονεί ". Εμείς ας ζητάμε από το Θεό και Εκείνος θα δει την πίστη μας, την επιμονή μας, την ταπείνωση μας και θα μας ευλογήσει και θα θαυματουργήσει !
Αρκεί να πάρουμε τη σωστή στάση απέναντι στο Θεό " .

π. Συμεών Κραγιόπουλος

πηγή

«Χαλάρωσε Δέσποτα τα κύματα της χάριτος Σου»

Όραμα του Οσίου Εφραίμ του Σύρου

«Είδα μια κληματαριά που φύτρωσε κάτω από τη γλώσσα μου ,
οι κλήματόβεργες έβγαιναν από το στόμα μου , απλώθηκαν πολύ ψηλά και σκέπασαν ολόκληρη τη γη ..
πάνω τους καθόταν τα πετεινά του ουρανού και έτρωγαν από τα σταφύλια,και όσο χορταίναν τα πουλιά τόσο πιο πολύ έδιναν καρπό και πλήθαιναν τα σταφύλια …»
Από την ημέρα εκείνη ο Θεός πλούτισε τον όσιο Εφραίμ με ευφράδεια και ένταση λόγου,μόνο η προσευχή και τα δάκρυα ήταν αιτία να διακόψουν τον πλούσιο και γλυκύτερο από το μέλι λόγο του ..
ο Άγιος παρακάλεσε το Θεό« χαλάρωσε Δέσποτα τα κύματα της χάριτος Σου»

πηγή

Η νηπτική επιμονή της Χαναναίας γυναίκας

 Κατά τον απόστολο Πέτρο ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά κάθε άνθρωπος, σ’ όποιο έθνος κι αν ανήκει όταν είναι θεοφοβούμενος και εργάζεται δικαιοσύνη, αγωνιζόμενος για τον ενάρετο βίο, είναι δεκτός από τον Θεό.
Εντούτοις, όταν η Χαναναία γυνή, η “εξελθούσα” από τα όρια των εθνικών πόλεων Τύρου και Σιδώνος, προκειμένου να συναντήσει τον Κύριο, ο οποίος είχε πλησιάσει στην περιοχή αυτή, θέλησε να μιλήσει μαζί του, Εκείνος δεν έδειξε διάθεση να της απευθύνει λόγο. Απέφυγε τον διάλογο με την γυναίκα αυτή.
Σύμφωνα με το σχετικό ευαγγελικό κείμενο, «μόλις η Χαναναία γυνή πλησίασε την ακολουθία του Κυρίου, άρχισε να κραυγάζει δυνατά για να την ακούσει και να την προσέξει· ελέησόν με Κύριε, υιέ Δαβίδ· η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται, ο Κύριος όμως ουκ απεκρίθη αυτή λόγον!». 

Δεν της έδωσε σημασία. Μάλιστα, όταν οι μαθητές του, ενοχλημένοι από τις κραυγές της Χαναναίας, τον παρεκάλεσαν· «απόλυσον αυτήν, ότι κράζει όπισθεν ημών», ο Κύριος “διέψευσε” τον λόγο του Πέτρου, ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης και δεν κάνει διάκριση μεταξύ των εθνών και του Ισραήλ, λέγοντας στους μαθητές του· «ουκ απεστάλην ει μη εις τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ».

  Παρά την απογοητευτική εν τούτοις απάντηση του Κυρίου προς τους μαθητές του, για την δύστυχη γυναίκα, την Χαναναία, εκείνη συνέχισε να επιμένει στο αίτημά της· «Κύριε, βοήθει μοι». 

Τότε ο Κύριος μίλησε, για να της δηλώσει, με λόγο προσβλητικό, ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο επικοινωνίας του μαζί της. Για ποιο λόγο άραγε; 

Διότι· «ουκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοις κυναρίοις».

«Λοφ»: O σκύλος που κέρδισε τα τρία αστέρια του λοχαγού!

 Άκουγε στο όνομα «Λοφ». Είναι ο Κρητικός σκύλος, που συντρόφευε τον Εμμανουήλ Παναγιωτάκη (καπετάν Βαβουλέ) και τα παλικάρια του, στη λίμνη των Γιαννιτσών και στον κάμπο της Αλμωπίας (Καρατζόβας), στην κορύφωση του Μακεδονικού Αγώνα από το 1904 έως το 1908.

Ο πιστός… τετράποδος «Μακεδονομάχος», στον οποίο για τις υπηρεσίες του, του απονεμήθηκε τιμής ένεκεν ο βαθμός του… Λοχαγού!
Πάνω του… σφύριξαν εκατοντάδες σφαίρες από «γκράδες». Εκείνος, πάντα κατάφερνε να γλιτώσει και να επιστρέψει πίσω στη γενέτειρά του, την Κρήτη, απ’ όπου είχε ξεκινήσει μαζί με τον ιδιοκτήτη του, για να σώσουν την Μακεδονία από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες που την ορέγονταν. Έγραψε κι αυτός, την δική του ιστορία, αν και δεν έγινε ποτέ γνωστή, όσο εκείνη του «Μάγκα», που ύμνησε στα «Μυστικά του Βάλτου», η Πηνελόπη Δέλτα.

«Είναι κι αυτός σύντροφός μου»
  Όλα ξεκίνησαν από την Αθήνα. Στο κέντρο, που είχε αναλάβει την συγκρότηση σωμάτων από εθελοντές-αγωνιστές για την Μακεδονία, παρουσιάστηκε ένας πανύψηλος Κρητικός, έχοντας μαζί του τον σκύλο του.

"ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ''(Φ.Κόντογλου)

"ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ'', 17 Χ 27εκ., αραιωμένο μελάνι και χρώματα, 1924, Ιδιωτική Συλλογή

Fotis Kontoglou Original - Φώτη Κόντογλου Αρχείο

Γιατί ψάλλουμε το «Κύριε ελέησον» 12 και 40 φορές;

Στις ακολουθίες της Εκκλησίας απαγγέλλεται η σύντομη προσευχή «Κύριε ελέησον» άλλοτε δώδεκα (ιβ΄) και άλλοτε σαράντα φορές (μ΄).

Πρόκειται για μια σύντομη προσευχή με βαθύτατο συμβολισμό. Όπως τονίζει ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης, εκφωνείται το «Κύριε ελέησον» δώδεκα φορές «διά το δωδεκάωρον της ημέρας και το δωδεκάωρον της νύκτας, εις αγιασμόν ημών και κάθαρσιν».

Όσον αφορά τις σαράντα φορές του «Κύριε ελέησον», ο όσιος πατήρ, θα σημειώσει: «Το Κύριε ελέησον», τεσσαράκοντα εις αγισμόν του καιρού παντός της ζωής ημών.
Των γαρ τριακοσίων εξήκοντα πέντε ημερών αποδεκάτωσις, ως φασί τινές, αι τεσσαράκοντα, εν αίς η μεγάλη νηστεία, και εν εκάστω καιρώ προσευχής, το Κύριε ελέησον τεσσαράκοντα εις εξάλειψιν των εν πάση ημέρα και ώρα αμυθήτων ημών αμαρτιών».
Δηλαδή λέμε το Κύριε ελέησον σαράντα φορές για τον αγιασμό του χρόνους όλης της ζωής μας, καθώς το 40 αποτελεί το δέκατο των 365 ημερών χρόνου (για την ακρίβεια το δέκατο είναι το 36 1/2, αλλά γίνεται στρογγυλοποίηση). Άλλοι λένε ότι, είναι οι σαράντα ημέρες της νηστείας.

Επίσης σε κάθε χρόνο προσευχής ψάλλουμε το «Κύριε ελέησον» 40 φορές για την εξάλειψη των αμετρήτων αμαρτιών, που διαπράττουμε κάθε ημέρα και ώρα.

ΠΗΓΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ-«Υμεῖς ἐστε ναός Θεοῦ ζῶντος»

Κήρυγμα Κυριακής Απ. ΙΖ’ Επιστολών (29-1-2023)

 Μια μεγάλη αλήθεια διακηρύττει ο Απ. Παύλος σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί προς τους Χριστιανούς της Εκκλησίας της Κορίνθου. «Εσείς είστε ναοί του ζωντανού Θεού». Πρωτόγνωρος λόγος σε ανθρώπους που προέρχονται από τον ειδωλολατρικό χώρο να ακούν ότι αυτοί οι ίδιοι είναι κατοικητήρια του Θεού.

 Γνωρίζουμε ότι από τότε που ο άνθρωπος αντελήφθη ότι είναι δημιούργημα και κάποια υπερτέρα από αυτόν δύναμη υπάρχει, από τότε άρχισε να κτίζει ναούς και θυσιαστήρια. Από τα πανάρχαια χρόνια, από τότε που εθεωρείτο απολίτιστος άρχισε να αισθάνεται την ανάγκη της προσευχής και της λατρείας, επικαλούμενος δυνάμεις πνευματικές, ανώτερες από αυτόν, έτσι ώστε να τον βοηθήσουν στις δυσκολίες της ζωής του ή να εξευμενίσει αυτές τις δυνάμεις προκειμένου να μην τον τιμωρήσουν.

 Καθώς ο άνθρωπος προοδεύει και εκπολιτίζεται, αρχίζει να κτίζει ναούς που θεωρούνται τα σπουδαιότερα κτίσματα σε αρχιτεκτονική τέχνη και πλούτο. Να θυμηθούμε μερικά από αυτά όπως ο πύργος της Βαβέλ που η κορυφή του ήταν ναός. Οι αρχαίοι ναοί της Αιγύπτου. Η αρχαία Ελλάδα γεμάτη από περικαλλείς ναούς με κορυφαίο τον Παρθενώνα. Ο Ναός του Σολομώντα. Μεγάλοι και περικαλλείς ναοί σε όλον τον χριστιανικό κόσμο με κορυφαίο τον Ναό της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Δύο Ελληνες ιερείς στην «Παράγκα 26» του Νταχάου

Σταύρος Τζίμας

Η στολή κρατουμένου του Νταχάου με τον αριθμό 57754 που φορούσε ο Δαμασκηνός Χατζόπουλος, εκτέθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου, όπου και συνελήφθη από τους Ιταλούς.

 Το καμπαναριό της ελληνορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας Σαλβατορκίρχε στο κέντρο του Μονάχου έχει να αφηγηθεί μια πράξη αντίστασης κατά του ναζισμού. Στο γλωσσίδι της καμπάνας, ο τότε εφημέριος του ναού, Μελέτιος Γαλανόπουλος, από τη Μαγούλα της Σπάρτης, είχε κρύψει μια ραδιοφωνική κεραία και άκουγε καθημερινά τις εκπομπές του BBC για την υπόδουλη Ευρώπη.

 Ωσπου μια μέρα, στις 23 Απριλίου του 1942, τα ραδιογωνιόμετρα της Γκεστάπο εντόπισαν την κεραία και τον συνέλαβαν. Ο τολμηρός αρχιμανδρίτης, αφού ανακρίθηκε και βασανίστηκε άγρια, οδηγήθηκε στο γειτονικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, Νταχάου, με χαραγμένο στο μπράτσο τον αριθμό 58279. Εκεί, στην περιβόητη «Παράγκα 26» ή αλλιώς «Μπλοκ των ιερωμένων», θα συναντήσει και άλλους κρατούμενους κληρικούς, ρωμαιοκαθολικούς, ευαγγελικούς.

 Αργότερα οι ναζί θα φέρουν και έναν άλλο Ελληνα ιερωμένο, τον πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητρόπολης Κορίνθου, Δαμασκηνό Χατζόπουλο, τον οποίο είχαν συλλάβει οι Ιταλοί για αντιστασιακή δράση στην Ελλάδα. Αφού τον κράτησαν και τον βασάνισαν σε στρατόπεδα και φυλακές της Ελλάδας, τον παρέδωσαν στους Γερμανούς που τον έκλεισαν ως «υπ’ αριθμ. 57754» κρατούμενο στο Νταχάου.

Τώρα νιώθουν τί «τζοβαϊρικό» ἀξετίμητο χάσαμε...

  Δανείζομαι μιά φράση τοῦ Παν. Κανελλόπουλου γιά νά τόν παραστήσω: «Τόν μικρό τόν γνωρίζει κανείς ἀπό τήν ἄνοδό του• τόν μεγάλο ἀπό τήν πτώση του».
Ναί, ὅταν ἔπεσε ὁ Χριστόδουλος, ἦταν σάν νά ἔπεσε ἡ Βασιλική Δρῦς τῆς πατρίδας.
Ὁ λαός ἔχασε τόν ἄνθρωπο πού τοῦ προσέφερε ὅραμα, δύναμη, ἀντιστασιακή διάθεση...
  Ὁ Χριστόδουλος χτυποῦσε διαρκῶς τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ, διότι «ἄκουε τήν βοήν τῶν πλησιαζόντων γεγονότων».
Γι᾽ αὐτό εἶχε ἀπέναντί του ὅλους αὐτούς πού ἀπεργάστηκαν τήν σημερινή μας κατάντια.
  Δυστυχῶς, στήν Ἑλλάδα, ἀντί νά χτυπᾶμε αὐτούς πού βάζουν τήν φωτιά, χτυπᾶμε ἐκείνους πού βαρᾶνε τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ.
  Δεκάδες οἱ φαρέτρες μέ τά δηλητηριασμένα βέλη πού στρέφονταν ἐναντίον του. Μέ τήν δῆθεν σάτιρα ἀπό τήν τηλοψία, ἀπό τό ραδιόφωνο, ἀπό τό πάλκο καί τόν τύπο, οἱ νάνοι ἀντίπαλοί του, τοῦ ἔκαναν τή ζωή του φαρμάκι.
Κι αὐτός σάν τόν μάρτυρα
****
  Βέβαια οἱ μικρόψυχοι τόν φθονοῦσαν. Τόν φθονοῦσαν καί ὅσοι εἶχαν βαλθεῖ νά ξεριζώσουν τή γλῶσσα μας, νά ξεπατώσουν τήν παιδεία μας, νά ξεδοντιάσουν τήν Ἐκκλησία μας, νά σπιλώσουν τήν ἱστορία μας, νά ἀκρωτηριάσουν τήν πατρίδα μας.

ΣΚΙΑΓΡΑΦΩΝΤΑΣ το Γέροντα Ιάκωβο Βαλοδήμο, τον Άγιο της Βίτσας Ζαγορίου, προσεγγίζουμε την αρετή.

 Προβάλλουμε μπροστά μας την αγιότητα προσωποποιημένη, τον ίδιο τον Κύριό μας «παρατεινόμενον εις τούς αιώνας».

 Ό άγιος, καλοκάγαθος, άπειρόκακος Λειτουργός τού Θεού τού Υψίστου, π.Ιάκωβος Βαλοδήμος είναι μια σύγχρονη αγιασμένη μορφή, πού κατακόσμήσε τά τελευταία χρόνια την Ήπειρο μας και έφυγε μόλις το 1960 σέ βαθιά γεράματα, για να διακοσμήσει και τη χορεία της θριαμβεύουσα στον ουρανό Εκκλησίας.

 Ό π. Ιάκωβος ήταν ένας βιαστής του πνεύματος, ένας σύγχρονος Πατροκοσμάς, ένα φιλέρημο στρουθίο της αρετής, από τά έρημοπούλια της πίστεως, πού χτίζουν τις φωλιές τους στις απάτητες κορυφές της αρετής, καλλικέλαδο ώς προς την αδιάκοπη δοξολογία τού Θεού μας. Υπήρξε ό Όσιος Ασκητής του Μοναστηριού του Προφήτη Ηλία, στα ψηλώματα τών Ζαγοροχωρίων, στου όποιου το πρόσωπο διαπιστώνουμε περίτρανα για μια ακόμη φορά, ότι έχει και ή εποχή μαστούς Αγίους της, αφού ή αγιότητα είναι διαχρονικό φαινόμενό προς βεβαίωση τών λόγων τού Αποστόλου τών εθνών: «Όπου έπλεόνασεν ή αμαρτία, ύπερεπερίσσευσεν ή χάρις» (Ρωμ. ε’ 20).

  Ό πατήρ Ιάκωβος ζούσε στα ύψηλά. Δεν αναπαυόταν στα χαμηλά, αφού είχε υψηλές πνευματικές ανατάσεις και δεν συμβιβαζόταν με τη ζωή στα χειμαδιά της πνευματικής ζωής. Ανέπνεε τον καθαρό αέρα της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στο έργο του ευαγγελισμού τών ψυχών και στη θεία Αγάπη. Προτιμούσε τη σκληρή ζωή τών στερήσεων και τών θλίψεων λέγοντας ότι «διά πολλών θλίψεων δει ημάς είσελθεϊν εις την Βασιλείαν τών Ουρανών» (Πράξ. ιδ’ 22). Κακουχία γι’ αυτόν σήμαινε αναψυχή. Στέρηση σήμαινε πλουτισμός. Λύπη και πειρασμός σήμαινε άγαπητική επίσκεψη τού Θεού. Ήθελε να βιώνει την πτωχεία του Ιησού σέ όλο της το μεγαλείο. Είχε εγκαταλείψει τον εαυτό του στο θειο έλεος και από τον ουρανό αντλούσε δύναμη και υγεία.

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης: «Μη με κουράζεις, βρε παιδί μου, κι αναγκάζομαι να έρχομαι ως την Αμερική!»

Μαρτυρία Λουκά Γεωργίου (Συνταγματάρχης Ε.Α., Σαλαμίνα):

«Όταν υπηρετούσα στην Κύπρο, το 1989, ο λοχίας μού ανέφερε ότι, όταν αυτός φοιτούσε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, είχε έναν φίλο δημοσιογράφο από Θεσσαλονίκη, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά τον Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη (1924–1994).
Αυτός, λοιπόν, ο δημοσιογράφος τού είπε ότι κάποια εποχή (δε θυμόταν ακριβώς πότε) έπρεπε να πάει στην Αμερική, για να συναντήσει κάποιον Ελληνοαμερικάνο για κάποιο επαγγελματικό ραντεβού.
Πήγε, λοιπόν, συνάντησε τον Ελληνοαμερικάνο, τελείωσε τη δουλειά που είχε και στη συνέχεια επισκέφτηκαν ορισμένες πόλεις της Αμερικής.
«Κάποια στιγμή, ενώ οδηγούσε ο δημοσιογράφος, μπήκαν σ’ ένα στενό δρομάκι. Στην άκρη του δρόμου εμφανίστηκαν κάποιοι με μαχαίρια και άγριες διαθέσεις. Του λέει, λοιπόν, ο Ελληνοαμερικάνος:

 “Κάνε όπισθεν να φύγουμε, γιατί εδώ σε σφάζουνε για ένα δολάριο!”. Προσπάθησε να κάνει όπισθεν, αλλά τους είχαν κλείσει στη μέση και τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα. 

Πετάγεται ο Ελληνοαμερικάνος και του λέει: 

“Κάνε κάτι να σωθούμε!”. 

“Τι να κάνω;”, του λέει ο δημοσιογράφος. 

Του λέει μέσα στην απελπισία του ο Ελληνοαμερικάνος:

 “Σκέψου κάτι, εσύ που πηγαίνεις στο Άγιον Όρος, διότι θα μας σφάξουν!”.
Ο δημοσιογράφος, σ’ εκείνη τη δύσκολη ώρα που βρέθηκε, επικαλέσθηκε τη βοήθεια του Παππούλη και, ξαφνικά, βρέθηκαν σε μια άλλη συνοικία, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν τι έγινε.
«Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, πήγε κατευθείαν στο Άγιον Όρος, στην Καλύβα του Πατρός Παϊσίου.
Μόλις τον είδε ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, τον κτύπησε χαμογελαστός στον ώμο και του λέει: «Μη με κουράζεις, βρε παιδί μου, κι αναγκάζομαι να έρχομαι ως την Αμερική!”».

※
ΠΗΓΗ Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου (Επισμηναγού Α.Ε.): «Μαρτυρίες Προσκυνητών –Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης– (1924–1994)», Τόμ. Α΄, Κεφ. Ι΄, §145, σελ. 385–386, Εκδόσεις «Αγιοτόκος Καππαδοκία», Νοέμβριος 20116.

Στη μνήμη του Άλκη (Διονυσία Ζήκα)

 

πηγή

ΤΗΛΕΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΠΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Γιώργος Δουατζής, Αρθρογράφος

Ποιητής, συγγραφέας, δημοσιογράφος

 «Με τόσα τηλεσκουπίδια στην πόρτα μου, πώς να ανοίξω να μπει λίγο φως;» έγραφα πριν χρόνια. Δεν ήξερα ότι ακόμα δεν μπορώ ν’ ανοίξω την πόρτα...
 Εδώ και πολλά χρόνια οι ειδικοί έχουν επισημάνει ότι η τηλεόραση είναι ένα μέσο ισχυρό, βίαιο, διεισδυτικό. Τη στιγμή της εκπομπής, ο δέκτης - τηλεθεατής απομονώνεται από το περιβάλλον, και δέχεται τα εκπεμπόμενα μηνύματα δίχως τη δυνατότητα να αντιδράσει ή να διενεργήσει διάλογο με τον πομπό.

   Εισπράττοντας το τηλεοπτικό μήνυμα, ο τηλεθεατής δέχεται στην ουσία πολλαπλά ακουστικά και οπτικά ερεθίσματα, δέχεται ένα «μασάζ εγκεφάλου», το οποίο τον καθιστά ευάλωτο δέκτη και συνεπώς άκρως χειραγωγήσιμο.
   Οι ειδικοί λένε ακόμα, ότι την ώρα της εκπομπής το τηλεοπτικό μήνυμα διεισδύει σε βάθος στο υποσυνείδητο του δέκτη - τηλεθεατή και τον μετατρέπει σε σφουγγάρι που ρουφάει. Η ισχύς και η διάρκεια του μηνύματος είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της διαδικασία.

  Μία άλλη σημαντική παράμετρος είναι η ευαισθητοποίηση του τηλεθεατή. Με το συναίσθημα σε έξαρση αμβλύνεται η κριτική σκέψη και ο τηλεθεατής γίνεται εύκολη λεία χειραγώγησης.

Σαν σήμερα, 27/01/1974, περνά στο πάνθεο της αθανασίας, ο Αρχηγός της ΕΟΚΑ Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής

Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΑΠΕΘΑΝΕ!!!!
   «Επεσεv o βαθύσκιoς δρυς υπό τη σκιάv τoυ oπoίoυ τo Εθvoς τωv Ελλήvωv εγvώρισεv ημέρας μεγαλείoυ και αvατάσεως. Ο μυθικός Διγεvής υπέκυψε χθες εις τα μαρμαρέvια αλώvια αφoύ εκτυπήθη γεvvαίως με τov χάρovτα.

  Ο ακατάβλητoς κατεβλήθη υπό τηv κoιvήv μoίραv τωv αvθρώπωv. Και διήλθε τηv Αχερoυσίαv, όπoυ o ψυχoπoμπός περιδεής τov ωδήγησε διά vα συvαvτήση τoυς συvτρόφoυς και τα παλληκάρια τoυ μετά τωv oπoίωv ηγωvίσθη αγώvας ωραίoυς και μεγάλoυς υπέρ τov ήμισυ αιώvα, vα συvαvτήση εκείvoυς πoυ άφησαv τα oστά τωv vα λευκαίvωvται εις τov Σαγγάριov, εκείvoυς πoυ εις τηv κατάλευκov απεραvτoσύvηv της Πίvδoυ έγραψαv επάvω εις τo χιόvι καταπόρφυρov τov ύμvov εις τηv Ελευθερίαv, εκείvoυς oι oπoίoι έστησαv τείχoς απόρθητov τα ηρωϊκα στήθη τωv εις τo Θησείov και εις τo Παγκράτι και αλλαχoύ της Ελλάδoς, εκείvoυς τoυς αλησμovήτoυς εφήβoυς της ΕΟΚΑ τoυς oπoίoυς μετέτρεψε με τηv θερμoυργόv πvoήv τoυ εις ημιθέoυς και ήρωας. 

 Τov συvώδευσε χθες συγκεκιvημέvoς και αυτός o ψυχoπoμπός, διά vα συvαvτήση τov Αυξεvτίoυ και τov Καραoλήv, και τov Παλληκαρίδηv. Τov υπεβάστασε κατά τηv άvoδov εις τας κλίμακας τoυ εθvικoύ παvθέoυ, όπoυ συvήvτησε τoυς πεσόvτας υπό τας διαταγάς τoυ εις τη Τηλλυρίαv και αλλαχoύ.

Ο Θεός εξέλεξε το ευτελέστερον, το χώμα, για να κατασκευάσει εξ αυτού το ανθρώπινον σώμα.

 Ο Θεός εξέλεξε το ευτελέστερον, το χώμα, για να κατασκευάσει εξ αυτού το ανθρώπινον σώμα. Και τούτο όχι ασκόπως. Ως φιλοσοφεί ο Γρηγόριος Νύσσης, η θέα και μόνο της γης, εκ της οποίας προήλθε το ανθρώπινο σώμα, αρκεί για να διδάξει την ματαιότητα της επιγείου ζωής.

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

πηγή

Είμαστε έτοιμοι να υιοθετήσουμε "μαγικές λύσεις". Δεν νιώθουμε ότι η ζωή θέλει κόπο.

 

Στην εποχή του life coaching και της θετικής σκέψης οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από συνταγές, από πρακτικές λύσεις. Όσο λιγότερο σκεφτόμαστε, τόσο το καλύτερο! Αν, μάλιστα, πετύχουμε κάποιον ξεχωριστό "συνταγολόγο", τότε είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Συρρέουμε, διαβάζουμε, είμαστε έτοιμοι να υιοθετήσουμε "μαγικές λύσεις". Δεν νιώθουμε ότι η ζωή θέλει κόπο. Ότι αν δεν έχεις έναν οραματισμό, αν δηλαδή δεν έχεις σκοπό κάπου να οδηγηθείς, να έχεις μία στάση ζωής η οποία θα σε βοηθήσει στις δυσκολίες σου, αλλά και θα σου δώσει ένα διαφορετικό μέτρο στην όποια χαρά, ώστε να μπορέσεις να την διακρίνεις από την ευχαρίστηση που κρατά λίγο και μαραίνεται ως άνθος, τότε, στην πραγματικότητα, όσες συνταγές και να ακολουθήσεις, δεν θα μπορέσεις να πατήσεις στα πόδια σου, να βρεις αληθινή πορεία.

  Για να γίνει κάτι τέτοιο προφανώς και χρειάζεται κάποιος ή κάποια να σου σταθεί, να σε ακούσει, να σε συμβουλέψει. Εντός μας όμως χρειάζεται να νιώσουμε πως ό,τι κι αν λάβουμε, αν δεν το υιοθετήσουμε και δεν το παλέψουμε, δεν θα πετύχουμε κάτι. 

  Παράλληλα, οφείλουμε να σκεπτόμαστε πως ό,τι κι αν έχουμε στον νου μας, όποια συνταγή κι αν μας δοθεί, η ελευθερία του συνανθρώπου μας είναι το κλειδί. Οι γονείς μπορεί να ακούσουν από ειδικούς τις πιο εξαιρετικές προτάσεις, όμως το παιδί τους να μη θέλει τίποτε να εφαρμόσει. 

Ο Άλκης Καμπανός ΠΡΕΠΕΙ να είναι το τελευταίο παιδί που γίνεται θύμα οπαδικής βίας

  Μια όμορφη δημιουργία αφιερωμένη στον Άλκη Καμπανό κοσμεί το 11ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμαριάς από τον καλλιτέχνη Same84!
  Έξι παιδιά στέκονται αδελφωμένα φορώντας τις φανέλες του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, του Άρη, της ΑΕΚ, του Ηρακλή και Ολυμπιακού υπό το βλέμμα του Άλκη... 
  Ο Άλκης Καμπανός ΠΡΕΠΕΙ να είναι το τελευταίο παιδί που γίνεται θύμα οπαδικής βίας! Ας γίνει ο θάνατος του η αφορμή τα παιδιά να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα σε κάθε γειτονιά φορώντας όποια φανέλα θέλουν!

πηγή

ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ...ΝΕΚΡΟΥ...

...Ειδικότερα η αποτέφρωση διεξάγεται σε δύο φάσεις:
Στην πρώτη φάση ο νεκρός εισέρχεται σε κλίβανο και μετά την καύση του σώματός του δεν απομένει η τέφρα, αλλά ο ανθρώπινος σκελετός. Ό,τι δηλαδή θα απέμενε και μετά την ταφή στο κοιμητήριο. Ενίοτε, κατά την διάρκεια της καύσης, ο υπάλληλος του αποτεφρωτηρίου ανοίγει τον κλίβανο και με σιδερένια εργαλεία σπάει τα οστά του νεκρού σε μικρότερα τμήματα.

Στη δεύτερη φάση συλλέγονται τα οστά από τον κλίβανο και ρίχνονται σε μίξερ (σπαστήρα οστών, cremulator). Το μίξερ κονιορτοποιεί τον σκελετό και τον μετατρέπει σε σκόνη. Η σκόνη συλλέγεται σε δοχείο («τεφροδόχο») και παραδίδεται στους οικείους του νεκρού.

Επομένως, όταν σήμερα γίνεται λόγος για «αποτέφρωση», δεν κυριολεκτούμε με αυτόν τον όρο. Ούτε οι συγγενείς παραλαμβάνουν την «τέφρα» του νεκρού από το αποτεφρωτήριο. Αυτό που παραλαμβάνουν δεν είναι το προϊόν της καύσης (τέφρα, στάχτη), αλλά η σκόνη (τρίμματα) από τα οστά, τα οποία ρίχθηκαν σε σπαστήρα οστών (μίξερ) μετά την καύση.
Από την άποψη αυτή, η σύγχρονη «αποτέφρωση νεκρών» δεν διαφέρει πολύ από την «ανακύκλωση απορριμμάτων». Είναι σαφές ότι, τουλάχιστον για το ήθος της Εκκλησίας, αυτή η διαδικασία μηχανικού αφανισμού του σώματος δεν τιμά τον νεκρό. Η Εκκλησία αρνείται ότι είναι αξιοπρεπές για τον κεκοιμημένο άνθρωπο να καεί σε κλίβανο και να θρυμματισθεί σε μίξερ.
Δείτε κ φρίξτε...

https://youtu.be/BHBaCZ3slis

* * * *

Ο Χριστός ετάφη δεν εκαύθη.Το ίδιο κάνουμε κι εμείς.
Αν καιγόμασταν θα είχαμε τον όσιο Βησσαρίωνα ανάμεσά μας να μας ευλογεί και να φωτίζει τις μέρες μας τις σκοτεινές;
Και επιτέλους είναι κατ' εικόνα Θεού (ταφέντος ΟΧΙ καέντος...) -και- το σώμα μας.
Σαν προσφοράκι σταρένιο το παραδίδουμε στη γη, απ' όπου προήλθε, το άξιο τιμής σώμα μας, που λάβαμε από τους γονείς μας με τη δύναμη του Θεού και που συντρόφευσε μέχρι τέλους την ταλαίπωρη ψυχή μας.
Δεν είναι ανακυκλώσιμο υλικό από το οποίο απαλλασσόμαστε λες και δεν θέλουμε να το βλέπουμε, περνώντας τα ἀπανθρακωμένα υπολείμματά του από το ... μπλέντερ!!!
Ποῦ εἶναι ὁ σεβασμός μας τῶν "χριστιανῶν";
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια εδώ.Ντροπή μόνο....

π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος

Προς εκείνους που κρίνουν την αλήθεια από το πλήθος

Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου -Ἐπιστολὴ 48 (ΜΗ) στὸ τέκνο του Ἀθανάσιο

... Πρόσεχε λοιπόν, ἀδελφέ, τί λέγει ὁ μέγας Βασίλειος σ΄ἐκείνους ποὺ κρίνουν τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὸ πλῆθος.

«Αὐτὸς ποὺ δὲν τολμᾶ», λέγει, «νὰ δικαιολογήσει τὴ συζήτηση ποὺ γίνεται, οὔτε ἔχει νὰ παρουσιάσει ἀποδείξεις, καὶ ἐξαιτίας αὐτοῦ καταφεύγει στὸ πλῆθος, ὁμολογεῖ τὴν ἥττα του, ἐπειδὴ δὲν ἔχει κανένα ἐφόδιο θάρρους».

Καὶ μετὰ ἀπὸ ἄλλα: «Ἄς μου δείξει τὴν ὀμορφιὰ τῆς ἀλήθειας, ἔστω καὶ ἕνας, καὶ πολὺ σύντομα θὰ πεισθῶ. Ὅμως πλῆθος πολὺ χωρὶς ἀποδείξεις, εἶναι βέβαια ἱκανὸ νὰ ἀπειλήσει, ἀλλὰ νὰ πείσει καθόλου. Οἱ πόσες μυριάδες θὰ μὲ πείσουν νὰ πιστέψω ὅτι ἡ ἡμέρα εἶναι νύχτα, ἢ τὸ χάλκινο νόμισμα νὰ τὸ θεωρήσω χρυσὸ καὶ ἔτσι νὰ δεχθῶ, ἢ νὰ πιστέψω ὁλοφάνερο δηλητήριο, ἀντὶ γιὰ κατάλληλη τροφή;».
Ἔπειτα, ἐξαιτίας γήινων πραγμάτων δὲν θὰ φοβηθοῦμε τοὺς
πολλοὺς ποὺ ψεύδονται, καὶ γιὰ χάρη τῶν δογμάτων θὰ ἀκολουθήσω μὲ νεύματα ἀναπόδεικτα, ἐγκαταλείποντας ἐκεῖνα ποὺ παραδόθηκαν ἀπὸ παλιὰ καὶ ἀπὸ μακρὸ χρόνο μὲ πολλὴ συμφωνία καὶ τὶς μαρτυρίες τῶν ἁγίων Γραφῶν;

Δὲν ἀκούσαμε τὸν Κύριο ποὺ λέγει...
«Πολλοὶ εἶναι οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως οἱ ἐκλεκτοί», καὶ ἀλλοῦ πάλι, «Στενὸς καὶ γεμάτος θλίψεις εἶναι ὁ δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴ ζωή, καὶ εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποῦ τὸν βρίσκουν»; 

ΟΙ ΜΕΤΑΧΑΛΚΗΔΟΝΙΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΤΑ ΑΡΜΕΝΙΚΑ ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ

 http://ikee.lib.auth.gr/record/134383/files/GRI-2014-12408.pdf

Δ Ι Α Κ Ο Σ ο ηρωομάρτυς-Νέα ταινία

Πρόκειται για μια νέα κινηματογραφική παραγωγή της Θεατρικής Ομάδας του Πνευματικού Κέντρου «Ο Άγιος Φώτιος» της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος.

Η νέα ταινία έχει ως θέμα της την ζωή του πρωτομάρτυρα της Ελληνικής Επαναστάσεως, λεβεντόψυχου Αθανασίου Διάκου.

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν σε διάφορα μέρη της Πιερίας, την Σιάτιστα και τον Κοκκινοπηλό Λαρίσης.

Ο «Διάκος» υλοποιείται με το συγκινητικό φιλότιμο πολλών μελών και φίλων του Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως. Δεκάδες εθελοντές, χάριν της μεγάλης αυτής κινηματογραφικής προσπάθειας, έκαναν πολλές θυσίες, και έγιναν … παραγωγοί, ηθοποιοί, ενδυματολόγοι, αμπιγιέρ, μακιγιέρ, κομμωτές, φροντιστές, εστιάτορες, και άλλα πολλά!…

Εμπνευστής και υπεύθυνος της κινηματογραφικής αυτής παραγωγής είναι ο Αρχιμ. Παύλος Ντούρος, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως.

Να σημειωθεί ότι η Θεατρική Ομάδα του Πνευματικού Κέντρου «Άγιος Φώτιος» έχει ήδη στο ενεργητικό της τρεις κινηματογραφικές παραγωγές: α) «Εκ των Αχράντων Παθών (Α΄& Β΄)», που περιέχει σχολιασμένα στιγμιότυπα των Ακολουθιών της Μ. Εβδομάδας στα Ιεροσόλυμα (2013/2017), β) «Ανάβαση», μια Χριστουγεννιάτικη ταινία μικρού μήκους (2015) και γ) «Παραμύθι Χωρίς Όνομα», που αποτελεί διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα (2015).

Από σήμερα ο Διάκος ξεκινάει το ταξίδι του, στους κινηματογράφους σε όλη την χώρα.

Είμαι η μητέρα του Άλκη. Κοιτάξτε με, σηκώστε το κεφάλι!

«Είμαι η μητέρα του Άλκη. Κοιτάξτε με, σηκώστε το κεφάλι!
Τί σας έφταιξε ο λεβέντης μου...Ήταν 1.90
Αν είχατε μια σταγόνα αλήθειας θα με κοιτούσατε κατάματα
Στα μάτια μου θα βλέπατε τον Άλκη
Δεν ήταν δολοφονίαΉταν μια κτηνωδία30 χτυπήματα στο παιδί μου
Δεν το έκανε κανένας;Μόνος του το έκανε;
Πολτοποιήσατε το κρανίο του.Κατακρεουργήσατε το παιδί μου.Ξέρετε ποιόν σκοτώσατε;
Έμπαινε σπίτι και όταν μας άκουγε να τσακωνόμαστε με τον μπαμπά του μάς έλεγε "βρείτε τρόπο να λύσετε τα προβλήματα σας στην ηλικία που είστε"
Κλείσατε τα κινητά σας α πριορι, πήρατε μαχαίρια κ δρεπάνια και εκτελέσατε το παιδί μου, δεν τον ξέρατε.
Δεν ήταν οπαδός, δεν κλείστηκε ραντεβού ξεκαθαρίσματος.
Αυτό είναι εγκληματική οργάνωση με δομή και σχέδιο.
Πείτε μου το γιατί.Ποιός σας έστειλε, ποιός ειναι ο ηθικός αυτουργός;Ποιός σας χρηματοδοτεί;
Δεν συναντιούνται τυχαία 12 άνθρωποι κ αποφασίζουν να δολοφονήσουν.
Συγνώμη;Στο μνήμα του να τη ζητήσετε....στο μάρμαρο
Αυτό μου άφησατε από εκείνον.
Από τις 12 μάνες σας δεν άκουσα ούτε μια συγνώμη.Τώρα καταλαβαίνω γιατί γίνατε δολοφόνοι.»

 Μελίνα Κακουλίδου - Μητέρα Άλκη Καμπανού σήμερα στο δικαστήριο..

----------------------------------

www.fractalart.gr | Eπιμ:Δ.Ντζαδήμα | Via: Lavart

Το εκκλησάκι της ''Κιβωτού του Κόσμου''έγινε...σινεμά...

  Αυτό είναι το εκκλησάκι της Κιβωτού του Κόσμου στον Κολωνό. Αυτό που από εκκλησία έγινε... σινεμά. Κι αυτό εκ των πραγμάτων μας οδηγεί σε σκέψεις...

Σκεφτείτε πρώτα αυτούς που έδωσαν την εντολή για αποκαθήλωση της εκκλησίας. Σκεφτείτε έπειτα αυτούς που έβγαλαν με τα χέρια τους τον Εσταυρωμένο, την εικόνα της Παναγίας και των Αγίων από το εκκλησάκι. Σκεφτείτε αυτούς που έβαλαν τις καρέκλες και τις συσκευές για το σινεμά σε αυτό τον ευλογημένο τόπο. Και λέω "ευλογημένο" γιατί και ανάξιος αν είναι ο ιερέας, το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας παραμένει έγκυρο - σαν το κοράκι που έτρεφε τον προφήτη Ηλία ή σαν το γαϊδούρι που κουβαλούσε το Χριστό.

 Κι όταν σκεφτείτε αυτά, ύστερα μπορείτε να δείτε γιατί ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος είχε μιλήσει για "εχεμύθεια των πιστών σε θέματα εκκλησιαστικά και εν καιρώ διωγμού" πριν από κάποια χρόνια...
https://www.youtube.com/watch?v=Zj9cEnvVbUg

ΠΗΓΗ

Άνθρωπος που έχει προαίρεση να σωθή, το έλεος του Θεού θα τον κυνηγήση

  Άνθρωπος που έχει προαίρεση να σωθή, το έλεος του Θεού θα τον κυνηγήση. Μέχρι τελευταία στιγμή θα τον κυνηγάη, γιατί βρίσκει ο Θεός με τον φακό που έχει μέσα στην καρδιά του μόρια προαιρέσεως σωτηρίας.

  Θα τα αξιοποιήση αυτά και θα δώση την δύναμη στον άνθρωπο να σωθή στο τέλος. Το άγιο Ευαγγέλιο του Χριστού μας είναι πολύ παρήγορο και το οποίο σας συνιστώ πάντα να μελετάτε για να έχετε το φώς Του στην ζωή σας.

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

"Ὁ Παράδεισος ἄνθισε στην καρδιά μου ἀπό τη στιγμή πού ἐξομολογήθηκα"

 

"Ὁ Παράδεισος ἄνθισε στὴν καρδιά μου ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἐξομολογήθηκα" 

 Ντοστογιέφσκι , "Ἀδελφοί Καραμαζώφ"