Οι τελευταίες γραμμές στο ημερολόγιο του Κυπριανού

 

πηγή

Μιχαήλ.Η κοίμηση ενός αγίου Μοναχού στα γκουλάγκ

…Αρκετή ώρα μετά το κλείδωμα του θαλάμου ο π. Αρσένιος στάθηκε πλάι στα ξύλινα κρεβάτια και προσευχήθηκε• έπειτα ξάπλωσε κι αυτός και συνεχίζοντας την προσευχή αποκοιμήθηκε.
Ως συνήθως, ήταν ένας ύπνος ανήσυχος. Γύρω στη μία μετά τα μεσάνυχτα ένιωσε κάποιον να τον σκουντάη. Ανακάθισε και αντίκρυσε την ανήσυχη σιλουέτα ενός ανθρώπου που ψιθύριζε:
“Πάμε γρήγορα! Ο διπλανός μου πεθαίνει και σε ζητάει!”.
Βρήκαν τον ετοιμοθάνατο στην άλλη άκρη του θαλάμου. Ήταν ξαπλωμένος ανάσκελα• η αναπνοή του ήταν βαρειά και ακανόνιστη, τα μάτια του διάπλατα ανοιχτά κατά τρόπο αφύσικο.
“Με συγχωρείς… Σε χρειάζομαι… Πεθαίνω…”.

 Κοίταξε τον π. Αρσένιο και πρόσθεσε σταθερά:

 “Κάθησε”… “Εξομολόγησέ με, συγχώρησε τις αμαρτίες μου. Είμαι μοναχός με μυστική κουρά”.
Οι διπλανοί του κρατούμενοι πήγαν να κοιμηθούν αλλού. Όλοι έβλεπαν ότι ο θάνατος είχε φθάσει. Ακόμη και σ’ ένα θάλαμο στρατοπέδου κρατουμένων υπήρχε ευσπλαχνία και συμπάθεια για τον ετοιμοθάνατο.
Πλησιάζοντας πιο κοντά στον μοναχό και χαϊδεύοντας τα κοντά, ανακατωμένα μαλλιά του ο π. Αρσένιος έσιαξε την τριμμένη κουβέρτα. Με το χέρι του πάνω στο κεφάλι του μοναχού διάβασε ψιθυριστά τις ευχές και συγκεντρώνοντας την προσοχή του ετοιμάστηκε ν’ ακούση την εξομολόγησι.
“Η καρδιά μου… Δεν χτυπάει καλά…” ψιθύρισε ο ετοιμοθάνατος μοναχός και λέγοντας το μοναχικό του όνομα, «Μιχαήλ», άρχισε την εξομολόγησί του…

***
Ο π. Αρσένιος είχε εξομολογήσει πολλούς στα τελευταία τους και αυτού του είδους οι εξομολογήσεις ήταν πάντα κάτι το βαθειά συγκινητικό. Τώρα όμως, ακούγοντας

Μοναχός Γερμανός Σκορδιάς (πρ. Εφέτης) μια κρυμμένη αγιότητα

Του Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης Χρυσοστόμου Γ'

Συνεπληρώθηκε μία δεκαετία ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση (4-Φεβρουαρίου 2010), τοῦ μοναχοῦ π. Γερμανοῦ, τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Τροιζῆνος. Ὁ ἐν λόγῳ μοναχός, ὑπῆρξε σπουδαία πνευματική προσωπικότητα.

Ὁ κατά κόσμον Βασίλειος Σκορδιᾶς, γεννήθηκε στήν Καλαμάτα τό ἔτος 1933. Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν Κωνσταντῖνος καί Γεωργία (τό γένος Ξανθάκη) καί ὁ πατέρας του εἶχε ἐργαστήριο παρασκευῆς γλυκῶν τοῦ κουταλιοῦ στήν Καλαμάτα.

Τό ἔτος 1950 τελείωσε τό Γυμνάσιο Ἀρρένων Καλαμάτας καί σπούδασε στήν Παιδαγωγική Ἀκαδημία Τριπόλεως διορισθείς κατόπιν διδάσκαλος σέ Ἰδιωτικό Σχολεῖο Καλαμάτας, ὅπου ἦταν διευθυντής ὁ παπποῦς τοῦ ἐπί τιμῇ Ἀντιπροέδρου τοῦ Ἀρείου Πάγου κ. Θεοδώρου Λαφαζάνου, ἐξ Ἀρφαρῶν Μεσσηνίας, μέ τόν ὁποῖο εἶχε συνδεθεῖ πνευματικῶς μαζί του καί παρακολουθοῦσαν τίς χριστιανικές ὁμιλίες στήν Χριστιανική Ἕνωση Καλαμάτας. Πρωτοστατοῦσε δέ σέ χριστιανικές ἑορταστικές ἐκδηλώσεις καί μάλιστα κάποτε εἶχε φτιάξει ὁ ἴδιος ἕνα χάρτη τῆς Ἑλλάδος μέ λαμπάκια, πού ἄναβαν ὅταν ὁ ὁμιλητής μιλοῦσε γιά τήν χριστιανική ζωή τῆς πατρίδος σέ διάφορες πόλεις, ἱερές μονές καί προσκυνήματα.

Τό ἔτος 1954 εἰσῆλθε στήν Νομική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί διέμενε σέ χριστιανικό οἰκοτροφεῖο. Οἱ συνάδελφοι συνοικότροφοι τόν ἐκτιμοῦσαν καί ἐκεῖνος συμπεριφερόταν πολύ εὐγενικά. Κάποτε, σέ περίοδο διακοπῶν, τοῦ ἔδωσαν εἰσιτήριο τοῦ τραίνου δωρεάν γιά τήν Καλαμάτα καί ἐκεῖνος τό πρόσφερε σ' ἄλλον Μεσσήνιο φοιτητή. Μετά τό πτυχίο του δι' ὀλίγα χρόνια ἤσκησε τήν δικηγορία.

Τό ἔτος 1966 κατόπιν ἐξετάσεων εἰσῆλθε στό Δικαστικό Σῶμα καί τό ἑπόμενο ἔτος διορίστηκε ὡς πάρεδρος στό Πρωτοδικεῖο τῆς Φλώρινας. Ἐκεῖ γνωρίστηκε καί μέ τόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη κυρό Αὐγουστῖνο.

Τά ἑπόμενα δικαστικά χρόνια ὡς Πρωτοδίκης, τά διῆλθε στήν Ἀθήνα καί ἀργότερα ὡς Πρόεδρος Πρωτοδικῶν ὑπηρέτησε στήν Κεφαλλονιά. Ἐκεῖ συνέβαλε τά μέγιστα στήν ὀρθή τακτοποίηση τοῦ ζητήματος, τό ὁποῖο εἶχε προκύψει μέ τόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Προκόπιο (†2003).

Ὡς Ἐφέτης διορίστηκε στήν Κέρκυρα καί κατόπιν ἐπανερχόμενος στήν Ἀθήνα παρέμεινε στό Δικαστικό Σῶμα μέχρι τό ἔτος 1984, ὅτε μέ τήν τότε ἐφαρμογή τῆς ἐθελουσίας ἐξόδου, ἀπεχώρησε ἀπό τό Σῶμα μέ ἀποκλειστικό σκοπό νά γίνει μοναχός.

Ὅλο βέβαια αὐτό τό χρονικό διάστημα εἶχε στενοτάτη ἐπικοινωνία μέ τόν διακεκριμένο πνευματικό, τόν ἀείμνηστο λόγιο π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο (†1989), ἀλλά καί μέ τόν Ἅγιο Πορφύριον, τόν ὁποῖον ἐπισκεπτόταν στό ἡσυχαστήριό του στά Καλλίσια τῆς Πεντέλης.

Εἶχε δέ καί σπουδαία συνεργασία σέ ἔργα φιλανθρωπίας καί ἐλεημοσύνης καί μέ τόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Κερκύρας κυρό Πολύκαρπο (†1984).Προσέτι προσκληθείς ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σέ μία περίοδο προστριβῶν μέ τήν Πολιτεία, διετέλεσε νομικός σύμβουλος τῆς Ἐκκλησίας ὅπου καί προσέφερε πολυτίμους ὑπηρεσίας.


Ὡς Δικαστής, ὅπου ὑπηρέτησε διεκρίθη γιά τήν ἄριστη νομική του κατάρτιση, τήν εὐθυκρισία, τήν ὀρθή διατύπωση τῶν δικαστικῶν ἀποφάσεών του, τήν ἀμεροληψία του καί τήν ὀρθή ἑρμηνεία τῶν νόμων. Ἀρκετές ἀποφάσεις του ἀπετέλεσαν νομολογία γιά τήν ἑλληνική δικαιοσύνη. Πολλοί συνάδελφοι ἐπιθυμοῦσαν νά τόν ἔχουν Πρόεδρο στίς συνθέσεις τῶν Δικαστηρίων ἀφ' ἑνός μέν, γιά τήν ἄριστη δικαστική κρίση του, ἀφ' ἑτέρου δέ, γιά τήν ὅλη του εὐγενεστάτη συμπεριφορά. Ὁλόκληρο τό δικαστικό σῶμα εἰλικρινῶς τόν ἐσέβετο.

Τό δέ ἀνωτάτου πνευματικοῦ ἐπιπέδου ἦθος του, εἶχε διαποτίσει καί ἄλλους δικαστικούς λειτουργούς – συναδέλφους του, ὅπως ἦταν οἱ ἀείμνηστοι ἀνώτατοι δικαστές: Εὐ. Κρουσταλάκης, Δημ. Τζούμας (μετέπειτα κληρικός), Πέτρ. Κακκαλής, Ἀθ. Γκόλτσης, Ἀνδρ. Κατράκης, Ἐμμ. Χαριτάκης, Γ. Καμπέρης, Γ. Τζανετῆς, κ.ἄ.

Στίς 15-6-1985 ἐκάρη μοναχός στήν παραπάνω Ἱερά Μονή, τήν ὁποία εἶχε ἱδρύσει, ὁ γέροντας καί πνευματικός του π. Ἐπιφάνιος. Ἔλαβε τό ὄνομα Γερμανός πρός τιμήν τοῦ σπουδαίου Ἐπισκόπου Συνάδων Γερμανοῦ τοῦ Ψαλιδάκη (†1989), ὁ ὁποῖος ἐγκαταβίωσε στήν ἐν λόγῳ Ἱερά Μονή. Ἔγραψε μετά ἀπό λίγες ἡμέρες ἡ ἐφ. «Ἐλευθεροτυπία» ἕνα σχόλιο μέ τόν τίτλο «Σπάνιο...»: «Μιά τελετή ἀσυνήθιστη – κυρίως λόγῳ προσώπου καί τῶν παρισταμένων – ἔγινε πρίν λίγες μέρες στή Μονή τῆς Θεοτόκου Κεχαριτωμένης, στήν Τροιζηνία.

Ἕνας Ἐφέτης, πού ἀποχώρησε μέ τήν ἐθελούσια ἔξοδο ἀπό τό Σῶμα τῶν Δικαστῶν, ἀπαρνήθηκε τά ἐγκόσμια. Κι ἔγινε μοναχός... Πρόκειται γιά τόν Ἐφέτη Βασίλη Σκορδιά, πού μετά τή ρασοφορία καί κουρά του ἔγινε ὁ «μεγαλόσχημος» μοναχός Γερμανός. Στούς μῆνες πού μεσολάβησαν, ἀφ' ὅτου ἐγκατέλειψε τήν Δικαιοσύνη, ἦταν ὁ τραπεζοκόμος τῆς Μονῆς. Πρόσφερε, κατά τό μοναχικό τυπικό, ἐκεῖ τή διακονία του σάν δόκιμος. Παρόντες, στή σχετική τελετή, ἕνας Ἀρεοπαγίτης, ἕνας Πρόεδρος Ἐφετῶν, δέκα Ἐφέτες καί δεκάδες Πρόεδροι Πρωτοδικῶν καί Πρωτοδίκες – ὅλοι φίλοι τοῦ δικαστή καί συνάδελφοι, πού συυπηρέτησαν μαζί του σέ διάφορες πόλεις. Σπάνιο, ὁπωσδήποτε, ἄν ὄχι μοναδικό τό γεγονός...» («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 21-6-85).

Ὅταν δέ προσῆλθε στήν μοναστική πολιτεία τήν δεκαετία τοῦ '80, τό γεγονός αὐτό εἶχε κάμνει μεγάλη καί εὐμενῆ ἐντύπωση σ' ὁλόκληρο τόν δικαστικό κλάδο. Πολλοί συνάδελφοί του βοηθήθηκαν πνευματικῶς ἀπό τήν κουρά τοῦ συναδέλφου τους, ἄλλοι προβληματίστηκαν, ἄλλοι ἐξομολογήθηκαν γιά πρώτη φορά στή ζωή τους καί ἄλλοι ἔγιναν πιό συνειδητοί πιστοί χριστιανοί, ἐνῶ ἄλλοι τόν ἐπισκέπτονταν στήν Ἱ. Μονή γιά νά τόν συμβουλευτοῦν καί νά συζητήσουν μαζί του. Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ὅτι διά τήν δικαστική ἀλλά καί μοναστική ἱστορία ἀξίζει νά ἀναφέρουμε ὅτι ἀπό τήν ἴδια δικαστική, ὅπως λέγεται, σειρά, ἐκάρη μοναχός στήν Ἱ. Μονή Σταυρονίκητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους τό 1987 καί ὁ δικαστής π. Δαμασκηνός (κατά κόσμον Στέφανος Κόκκινος) ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη τό ἔτος 2013.

Νέα Έκδοση: Αγίου Νικολάου του Πλανά -Υμνογραφία

Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ κυνηγοῦ ἐπί τῆς λεωφόρου Βουλιαγμένης ἐξέδωσε καί κυκλοφόρησε τόν καλαίσθητο ἐπαιτειακό τόμο: «Ἁγίου Νικολάου τοῦ Πλανᾶ Ὑμνογραφία».

Ὁ παρών τόμος ὑπῆρξε τό ἀποτέλεσμα τῶν πρωτοβουλιῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ συμβουλίου καί τῶν ἐφημερίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Κυνηγοῦ προκειμένου νά τιμήσει τή διπλή ἐπέτειο τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Πλανᾶ, καθῶς τό ἔτος 2022 συμπληρώθηκαν 92 ἔτη ἀπό τήν ὁσιακή του κοίμηση (1932-2022) καί 32 ἔτη ἀπό τήν ἁγιοκατάταξή του (1992-2022).

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς ἦταν ὁ Ἅγιος τῆς λειτουργικῆς ζωῆς καί τῶν Ἀκολουθιῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὑπῆρξε ἀφοσιωμένος λειτουργός στό θυσιαστήριο τοῦ Κυρίου μας γιά περισσότερα ἀπό 50 συναπτά ἔτη, γι᾿ αὐτό καί ἀρμόζει σέ αὐτόν ἡ τιμή μέσα ἀπό ὅλο τό φάσμα τῆς ἱερῆς ὑμνογραφίας τῆς Ἐκκλησίας μας.

Φυλλάδια που διανέμονται σε ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ στο Ηνωμένο Βασίλειο!!!

 

Του Στρατηγού Γρηγόρη Λιακατά και των συναγωνιστών του ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!

 Ήταν 28 Φεβρουαρίου του 1826 όταν οι Τούρκοι περικύκλωσαν το μικρό νησάκι Ντολμάς της λιμνοθάλασσας, λίγο νοτιότερα από το Ανατολικόν.
Εκεί, ο Γρηγόριος Λιακατάς με 350 περίπου παλληκάρια από το Αιτωλικό και όλη την ευρύτερη περιοχή του Ασπροποτάμου είχαν αναλάβει την υπεράσπιση του Ντολμά.
 Οι 2000 Τουρκάραβες κατέσφαξαν όλους τούς υπερασπιστές του Ντολμά και ανάμεσά τους και τον οπλαρχηγό Γρηγόρη Λιακατά μαζί μέ όλους τούς συγγενείς του που πολέμαγαν στο πλευρό του. Σώθηκαν μόνο τέσσερεις Έλληνες.
Οι απώλειες του εχθρού ήταν εκατοντάδες αγαρηνοί.
Ο Ντολμάς δεν μπόρεσε να αντέξει. Την 1η Μαρτίου του 1826 το Αιτωλικό έπεσε.
Το σώμα του ατρόμητου καπετάνιου αποτελούνταν από 80 περίπου παλληκάρια, μόνο συγγενείς και ανήψια που έδωκαν όρκο να βαστήξουν και να πεθαίνουν πλάι του. Στην φονική μάχη του Ντολμά όλο το Λιακατέικο που αριθμούσε 36 ξεκληρίστηκε.
«Ε, ωρέ παιδιά, οι πολλοί και οι ναζιάρηδες δουλειά δεν κάνουν. Εμείς οι ολίγοι, όπου ευρέθημεν εδώ, ημείς θα βαστάξουμε, και αν ο Θεός βοηθήσει και νικήσουμε, η τιμή μένει εις ημάς και η ατιμία εις εκείνους. Μένετε λοιπόν να βαστάξουμεν; Ή πέστε μου να πάρω τα μέ­τρα μου. Βοήθεια άλλη, βλέπετε, καμίαν δεν έχουμε.», ήταν τα τελευταία λόγια του Γρηγόρη του Λιακατά προκειμένου να εμψυχώσει όσους έμειναν να πολεμήσουν στο πλευρό του στον Ντολμά και στον Πόρο.
Αντλούμε θάρρος από τη λεβεντιά και την αυταπάρνηση των Αγωνιστών μας. Υποκλινόμαστε μπροστά στις θυσίες των Ηρώων μας.
Είθε ποτέ η λήθη να μην σκεπάσει τις μορφές τους.
Του Στρατηγού Γρηγόρη Λιακατά και των συναγωνιστών του ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!

 Εσείς βουνά του Κιαρατά ,βουνά τ’ Ασπροποτάμου
τους κλέφτες τι τους κάνατε , τον Καπετάν Γρηγόρη
-Αυτός πήγε και κλείσθηκε μέσα στο Μεσολόγγι,
μας είπαν πως λαβώθηκε μεσ’ το δεξί το μάτι
κι λεν πως δεν θα ξαναρθεί ,δεν θα τον ξαναδούμε.

Το Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας με τα εκπληκτικά ψηφιδωτά

Το Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας, επίσης γνωστό ως Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη -οκταγωνικού σχήματος- είναι ένα από τα πιο ορατά μνημεία της Φλωρεντίας. 

Το εξωτερικό του ναού είναι καλυμμένο από λευκό μάρμαρο της Καράρα και πράσινο μάρμαρο του Πράτο σε γεωμετρικά σχέδια, που είναι τυπικά της αρχιτεκτονικής της Φλωρεντίας. Στις τρεις πλευρές υπάρχουν τρεις μεγάλες πόρτες που είναι διάσημες για τις διακοσμήσεις τους.

Οι Νότιες Πόρτες είναι οι παλιότερες, κατασκευασμένες από τον Andrea Pisano γύρω στο 1330. Οι πόρτες αποτελούνται από 28 τετράφυλλα φατνώματα, που απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή του Αγίου Ιωάννη. Οι Βόρειες Πόρτες

Μη νομίζεις ότι είναι αστεία πράγματα, εκεί είναι ένας Θεός ολόκληρος!

π. Σάββας Αχιλλέως

  «Δεν μπαίνει όπου και νά ναι ο διάβολος. Μπαίνει εκεί που υπάρχει αιτία. Όταν είσαι μες στην πορνεία και έρχεσαι και κοινωνείς, τι θα σου κάνει ο διάβολος;
Θα μπει μέσα σου όπως μπήκε εις τον Ιούδα. Μόλις κοινώνησε ο Ιούδας, τότε μπήκε ο διάβολος μέσα του! Μη νομίζουμε ότι είναι εύκολο πράγμα να ξεκινάς από εκεί και να πηγαίνεις να κοινωνείς.

 Αν δεν είσαι έτοιμος, μη πας να κοινωνήσεις! Μη νομίζεις ότι είναι αστεία πράγματα, εκεί είναι ένας Θεός ολόκληρος! Εμείς πηγαίνουμε εκεί, ανοίγουμε το στόμα μας, γελούμε και φεύγουμε.Βρε άνθρωπε του Θεού, ξέρεις τι έχεις κάνει;

Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, όταν κοινωνείς αξια δεν έχει αστέρι στον ουρανό που να φέγγει τόσο, όσο το πρόσωπο αυτού που κοινωνεί αξια!! Το πρόσωπο εκείνου που κοινωνεί λέει, είναι φως ολόκληρο! 

Και λέει παρακάτω ο Ιερός Χρυσόστομος:

“ώσπερ λέοντες πυρ πνέοντες ούτως εξερχόμεθα της Ιεράς τραπέζης φοβερή τοις δαίμοσι”. Δεν είναι μικρό πράγμα να κοινωνείς. Όταν κοινωνήσεις, έχει σκάσει ο διάβολος!

«Σοκαρίστηκε» η κοινή γνώμη με το νεκρό έμβρυο που βρέθηκε σε αποχέτευση και δεν σοκάρεται για τα φονευμένα έμβρυα που καταλήγουν στα σκουπίδια των κλινικών!

Ελευθέριος Ανδρώνης

Η υποκρισία για την προστασία της αγέννητης ζωής ακόμα δεν έχει πιάσει «ταβάνι» στη χώρα μας. Κάθε τόσο η κοινωνία και τα Μέσα ενημέρωσης καταρρίπτουν νέα ρεκόρ φαρισαϊσμού. Το είδαμε με μια νέα, φρικτή υπόθεση που ήρθε στο φως της δημοσιότητας. «Σοκ» προκάλεσε στην κοινή γνώμη η είδηση για ένα νεκρό έμβρυο που βρέθηκε σε σωλήνα αποχέτευσης, σε κτήριο της ΜΚΟ «Γιατροί χωρίς Σύνορα», στην οδό Σόλωνος.

Ένας υδραυλικός επιχείρησε να εξετάσει με μικροκάμερα μια βουλωμένη σωλήνωση και έκανε τη φρικιαστική ανακάλυψη ενός σφηνωμένου νεκρού εμβρύου, που σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ, ήταν 3-4 μηνών.

Το πως κατέληξε εκεί το μωράκι, θα το δείξουν οι έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Μένει να μάθουμε δηλαδή αν το νεκρό έμβρυο ήταν αποτέλεσμα μιας απελπισμένης αποβολής ή αν κάποιος γιατρός έκανε παράνομη έκτρωση και ξεφορτώθηκε το δύσμοιρο πλάσμα στην αποχέτευση.

Και αυτό το ζήτημα θα μπορούσε να συνδέεται με τη βιομηχανία παράνομων αμβλώσεων, με χασάπηδες γιατρούς που δολοφονούν παιδιά σε «τιμή ευκαιρίας», κάτω από το ραντάρ ενός ανάλγητου κράτους που έτσι κι αλλιώς αδιαφορεί για την αγέννητη ζωή.

Όμως ανεξάρτητα από τη διαλεύκανση της υπόθεσης, εδώ έχουμε μπροστά μας μια χυδαία υποκρισία. Σοκαρίστηκαν τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη από ένα αγγελουδάκι που κατέληξε στον απόπατο, και δεν σοκαρίζεται για τα εκατοντάδες χιλιάδες αγέννητα αγγελούδια που κάθε χρόνο καταλήγουν στα σκουπίδια των κλινικών.

The Crying Icon of Tsar Nicholas

                     

The icon of Tsar-Martyr Nicholas II was painted by order of the ataman of the Nadym district of the Siberian Cossack troops, the Cossack Colonel Sergei Crystal in 2003, in the Trinity-St. Sergius Lavra, to be carried in the cross procession from the Russian Golgotha to the Golgotha of the Lord in Jerusalem. It measures 5.75 ft. x 6.9 ft. The icon was blessed on the feast of the Romanovs that year, on the 85th anniversary of their martyrdom, and began streaming myrrh from the moment of its consecration. To date, the icon has already visited many cities of Russia and abroad.

 

The video presented here was taken in 2014, in the village of Cacak in Serbia, while the icon was being transferred to Mount Athos, in Greece, for veneration. At a stop in the city of Cacak, while a priest was reading prayers in front of the icon for the faithful who had gathered at the house were the procession stopped, the icon started once again to stream myrrh.

On April 15, 2016, the Russian newspaper "Сергиевские ведомости", №15 (483), published the following article. The translation is by George Hawkins:

https://www.romanovs.eu/myrrh-streaming-icon-en

Η σωτηρία της ψυχής σου είναι υπόθεση δική σου...

 

«Κατέσχες, ὦ βασιλεῦ, τὴν Κωνσταντινούπολιν»

Γιατί ο Μιχαήλ. Είναι αρχές Αυγούστου, νύχτα, το έτος 1261. Ο Μιχαήλ Παλαιολόγος βρίσκεται στη σκηνή του ανάμεσα στο στράτευμα, στο Μετεώριον της Ιωνίας. Έξαφνα, οι κραυγές των στρατιωτών και η χαμηλή φωνή της αδελφής του Ειρήνης τον ξυπνούν.
«Κατέσχες, ὦ βασιλεῦ, τὴν Κωνσταντινούπολιν.»
Ο Μιχαήλ πρέπει να βιαστεί· πρέπει να φτάσει στην Πόλη πριν ο στόλος των Βενετών, εξίσου μακρυά, στον Εύξεινο, προκάμει. Καθ΄ οδόν στο βουνό Κάλαμος, ένα άγημα του Στρατηγόπουλου έρχεται από την Βασιλεύουσα κουβαλώντας τα σύμβολα του Λατίνου σφετεριστή: ένα λατινικό στέμμα με μαργαριτάρια, τα κόκκινα κοκοβαφή πέδιλα και ένα σπαθί με μεταξωτό κάλυμμα. Μα χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. Ο Στρατηγόπουλος μπήκε με ελάχιστες δυνάμεις στην Πόλη, και πλέον οι Βενετοί επέστρεφαν από την Δαφνουσία.

Ο Μιχαήλ φτάνει μπροστά στα τείχη της πόλεως του Κωνσταντίνου στις 14 του μηνός.

Χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε ούτε τις υλικές ούτε τις πνευματικές δυστυχίες.

Η εποχή τώρα είναι δύσκολη από όλες τις απόψεις και χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε ούτε τις υλικές ούτε τις πνευματικές δυστυχίες.

Στάρετς  Ιωάννης Κρεστιάνκιν

Στην μνήμη της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη

Φωτογραφία της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη μαζί με κείμενο που έγραψε ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός, και δημοσιεύθηκε την 21-12-1944 στον Αθηναϊκό τύπο στην μνήμη της ηθοποιού, η οποία σφαγιάστηκε από τους κομμουνιστές κατά την περίοδο των ''Δεκεμβριανών του 1944''

Αιωνία η μνήμη αυτών

  Το έργο αποτελεί διατμηματική καλλιτεχνική δημιουργία φοιτητών του Α.Π.Θ., που παρακολουθούν τα μαθήματα Βυζαντινής Ζωγραφικής του Εργαστηρίου Βυζαντινής Ζωγραφικής του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού και είναι αφιερωμένο στην μνήμη των 14 φοιτητών του Α.Π.Θ., που χάθηκαν πρόωρα στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, στις 28 Φεβρουαρίου 2023. 

Αιωνία η μνήμη αυτών.

Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ του ΟΣΕ

Γεώργιος Αϋφαντής (πρέσβης ε.τ.) στην εκπομπή «Αντιθέσεις» στις 10.03.2023

  «Από τη στιγμή που αναμείχθηκε στον Πειραιά η κινεζική εταιρεία Cosco και ιδίως όσο πλησίαζε η στιγμή που θα αναλάμβανε πλήρως το λιμάνι, όπως και έγινε τελικά το 2015, η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ του ΟΣΕ και της σιδηροδρομικής μεταφοράς ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΧΟΣ και επιδίωξη συγκεκριμένων ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΞΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ με μεγάλη επιρροή στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια να ανασχεθεί η εμπορική διείσδυση της Κίνας, δηλ. σε μια προσπάθεια να μην μπορεί να προωθήσει σιδηροδρομικά από το λιμάνι τα κινεζικά προϊόντα στην ευρωπαϊκή αγορά και δη στη Γερμανία.

  Αυτό το πέτυχαν αναμιγνυόμενοι σε ό,τι έχει να κάνει με τον ΟΣΕ: ενισχύοντας τις συμμορίες που κλέβανε τα υλικά, ενισχύοντας την διαφθορά μέσα στον ΟΣΕ, εξαγοράζοντας αξιωματούχους και στο τέλος επιβάλλοντας την εκποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς για 45 εκ., δηλ. για όσα δίνει ένας εφοπλιστής για ένα τάνκερ μέσης ηλικίας και μέσης κατάστασης…

  Οι Ιταλοί μπήκαν εκεί έχοντας ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθενται - δεν είχαν και τα οικονομικά μέσα - να αναπτύξουν τις σιδηροδρομικές μεταφορές στην Ελλάδα. Μπήκαν εκεί για να μην τον αγοράσουν Κινέζοι. 

 Και οι άνθρωποι που τους το έδωσαν φέρουν βαρύτατη ευθύνη γιατί ΕΚΠΟΙΗΣΑΝ ΕΘΝΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ για να είναι αρεστοί στις ΗΠΑ και στη Γερμανία, για να είναι, όπως λένε, στη ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ».

Νικόδημος Καλλιντέρης

Ο διχασμός του '18. Τα Λαμιακά και τα Θηβαϊκά

Σιγά σιγά εμφανίζονται βιβλία που είναι εναντίον της αγιογραφίας του Βενιζέλου και τον παρουσιάζουν όπως πραγματικά ήταν.σε αυτό εδώ το βιβλίο που αγόρασα σήμερα περιγράφονται με λεπτομέρειες δικές και τουφεκισμοι αντιπάλων του...δημοκράτη Βενιζέλου για το... καλό του λαού.τελικα ήταν ο χειρότερος δικτάτορας της νεοτέρας Ελλάδος.τουφεκισμοι απολύσεις σε όλον τον δημόσιο τομέα κατασχέσεις περιουσιών κτλ.

Από το Οπισθόφυλλο του βιβλίου
Ο διχασμός του '18. Τα Λαμιακά και τα Θηβαϊκά
Αθανάσιος Καραπέτσας

   Τα Λαμιακά και Θηβαϊκά αποτελούν μέρος του Διχασμού που δοκίμασε αντοχές, χώρισε ανθρώπους και έσπειρε εχθρότητα στην κοινωνία μας των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Και έτσι χάθηκε η ευκαιρία, για μια ακόμη φορά, να χτίσουμε τη μεγαλοσύνη μας στην ομοψυχία που σφυρηλατήθηκε από τις νίκες των βαλκανικών πολέμων.

  Στην πραγματικότητα ανασυνθέτουμε το χρονικό μιας εβδομάδας. Αυτή είναι η ιστορία που θα εξιστορήσουμε και η οποία στάθηκε ικανή να σημαδέψει με μίσος τις συνειδήσεις, να αναδείξει τις σκοπιμότητες της πολιτικής εμπάθειας και να καταδείξει την απαξία της ανθρώπινης ύπαρξης. 

 Από τη Λαμία που άναψε η πρώτη σπίθα ως τη Θήβα που έσβησε η φωτιά κι άφησε στο πέρασμά της αποκαΐδια από ιδεολογίες και αποτροπιασμούς, αντιθέσεις και αίμα σε μια πολιτική λογική που τοποθέτησε σε διαφορετικές όχθες τη δυναμική του τόπου μας. Μια σελίδα που συμπληρώνει το μεγάλο θέμα του Διχασμού, φωτίζοντας το μέγεθος και το βάθος του γεγονότος. Μια ιστορική στιγμή αποτυπωμένη και χαμένη ανάμεσα στα μυλολίθια της επίσημης ιστορίας μας. Μια ιστορική στιγμή που μπορεί να μας φανεί χρήσιμη αποκωδικοποιώντας την ιστορική πορεία μας, διδάσκοντας τη λυτρωτική αυτογνωσία και ερμηνεύοντας την παθογένειά μας.

Ο διχασμός του '18. Τα Λαμιακά και τα Θηβαϊκά- PDF Απόσπασμα

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΝΑ ΤΟΥ ΛΕΡΙΟΥ

Από το «ΒΡΑΒΕΙΟΝ» της Ιεράς και Βασιλικής Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Πάτμου, διαπιστώνομε ότι πολλοί Λέριοι τους πέντε προηγούμενους αιώνες, άφησαν την Λέρο και πήγαν στη Μονή της Πάτμου, δια να μονάσουν.

Ένας από αυτούς ήταν και ο μοναχός ΙΩΝΑΣ, δια τον οποίον αναφέρονται τα εξής: «αφξα (1561) Φεβρουαρίου κη (28) εφονεύθη εις τόν Λειψόν ο δούλος του Θ(εο)ύ Ιωνάς μοναχός ο Λέριος».

Ο οσιομάρτυς Ιωνάς, μαζί με άλλους ασκητές – αναχωρητές, έφυγαν από το μοναστήρι της Πάτμου και έφθασαν στη νήσο Λειψώ στα 1550 μ.Χ. Επέλεξαν τον ορμίσκο «Κοίμηση» και αποβιβάσθηκαν.

Πρώτο τους μέλημα να χτισθεί ο Ναός του Ησυχαστηρίου, ψηλά από την θάλασσα σε δύσβατο σημείο, για τον φόβο των πειρατών. Εκεί πάλεψαν με τους βράχους, για να φτιάξουν μονοπάτια, πάλεψαν με την έλλειψη του νερού και της τροφής. Μα τι και αν δεν είχαν τίποτα απ’αυτά; Είχαν και τους αρκούσε η Χάρη του Αγίου Θεού.

Μόνο ένα πράμα μάνα.Μην τους αφήσετε να ξεφύγουν.

Ελα μανα, εφτασα.Ξερω, δεν με βλεπεις μα εγω εφτασα.
Εδω που ειμαι ειναι ολα πρασινα καθαρα εκει που πατω και μπλε καθαρα εκει ψηλα που κοιτω, οχι σαν τα δικα σας τα βρωμικα μπλε και πρασινα εκει κατω.
Ειναι πολυ ομορφα και αληθινα.
Μην στενοχωριεσαι μανα.Δεν ποναω πια.Δεν θα πονεσω ποτε ξανα.
Να χαιρεσαι μανα.Ειμαι με τα αλλα παιδια εδω.
Δεν πονεσαμε μανα.Πες το και στις αλλες μανες.
Μονο ενα πραμα μανα.Μην τους αφησετε να ξεφυγουν.Εχετε τον τροπο.
Εχετε την δυναμη.Πες το και στις αλλες μανες.Πες το σε ολες τις μανες.
Σημερα εισαι εσυ, αυριο θα ειναι αυτες.
Τους βλεπω ολους απο εδω πανω.
Λενε ψεμματα.Κλαινε ψεμματα.Αυτη την δουλεια ξερουν.
Οταν θα εχει κατσει ο κουρνιαχτος απο τα ψευτικα δακρυα και τα παχια λογια πηγαινε μανα και πες τους οτι εγω δεν ειχα σκοπο να ερθω εδω πανω τοσο νωρις.
Εκλεψαν λεφτα.Εκλεψαν δοξα.Εκλεψαν εξουσια.Εκλεψαν τη ζωη μου μανα.
Ποιος θα μεινει πισω να πει την ιστορια μου μανα;
Με συχωρας που σου εδωσα τοση πικρα.
Δεν το ηθελα κι εγω.Εγινε τοσο αστραπιαια.
Δεν προλαβα ουτε τον σταυρο μου να κανω.
Ενα παιδι ειχες κι εσυ και τωρα θα μετραμε μαζι αναποδα τις μερες να ανταμωσουμε.
Θα μου λειπεις αλλα θα σε βλεπω εγω.
Θα σου λειπω, δεν θα με βλεπεις εσυ αλλα να ξερεις οτι εδω ειναι καλυτερα απο εκει και θα σε περιμενω.
Μονο μην τους αφησετε να ξεφυγουν.Δεν θελω αλλα παιδια εδω πανω.
Φτανουμε εμεις.Θα τους στοιχειωνουμε ολα τα βραδια της υπολοιπης ζωης τους.
57 παλικαρια και νεραϊδες εφτασαν.
Αλλα οχι σπιτι τους.Αυτο ειναι ανεπιτρεπτο.Ποναμε ολοι.Ακομα.

Labros Liapis

"Μία φορά ήμουν σε ώρα χάριτος και σκάλιζα τα σφραγίδια και είχα χαριτωμένη προσευχή."

Μας έλεγε ο Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης: "Μία φορά ήμουν σε ώρα χάριτος και σκάλιζα τα σφραγίδια και είχα χαριτωμένη προσευχή."
(Δηλαδή αυτό το έλεγε ο Γέροντας όταν ήταν σε κατάσταση Ακτίστου φωτός, μεγάλη κατάσταση)
"Και έκανα τα σφραγίδια μου εκεί που ήμουν στο κελλάκι μου."

 Και του λέει ο Γέρο-Προκόπιος, ο παραδελφός του: 

"παπά, φτιάξε λίγο τη φωτιά γιατί κάηκαν τα ξύλα."
"Και εγώ είπα μέσα μου: άφησέ με βρε
πάτερ Προκόπιε, τώρα! Έχω τέτοια κατάσταση, τα ξύλα θα κοιτάζω;
Μετά βάζω ξύλα.. Και αμέσως με εγκατέλειψε η Χάρις! Ενώ αν έκανα υπακοή και το έβαζα το ξύλο και σηκωνόμουν και πήγαινα και έφερνα ένα κούτσουρο να το βάλω στη φωτιά, η Χάρις θα αυξανόταν!"

π.Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

Και τα του Θεού τω Καίσαρι;!

Γράφει ο Μιχαήλ Βασ. Γαλενιανός στην Romfea.gr

Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας

  Στη διαμάχη γύρω από το ζήτημα της θέσπισης γάμου και τεκνοθεσίας για τους ομοφυλόφιλους η πλευρά των υποστηρικτών της, θεωρώντας ότι η Εκκλησία δεν έχει λόγο σε αυτό, επικαλείται τη γνωστή φράση του Κυρίου «τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» (Ματθ. 22,21), για να δικαιολογήσει τις ενέργειες της Πολιτείας και να ζητήσει να γίνουν από όλους σεβαστές οι αποφάσεις της.
  Εδώ όμως δεν πρόκειται για ένα ζήτημα σαν την πληρωμή φόρων προς το κράτος, για το οποίο ο Χριστός απάντησε «απόδοτε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ», αλλά για κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ανθρωπολογία και την ηθική του χριστιανισμού.
  Σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύει το «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον, παρά στους ανθρώπους) (Πράξ. 5,29), όπως είπαν οι απόστολοι, αρνούμενοι να συμμορφωθούν προς τη διαταγή των ιουδαϊκών αρχών να μη διδάσκουν για το όνομα του Χριστού.
Παρόμοια υπήρξε η στάση του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο οποίος κατήγγειλε τον παράνομο (με βάση τη διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης) γάμο της Ηρωδιάδος, έστω κι αν αυτό τον οδήγησε τελικά στη φυλακή και τον αποκεφαλισμό (Ματθ. 14,1 εξ. / Μάρκ. 6,14 εξ.).
 Δεν μπορεί η Εκκλησία να σιωπά ή να υποτάσσεται σε «εντάλματα ανθρώπων» (Ματθ. 15,9) αντίθετα προς τις εντολές του Θεού.

 Θα σταθούμε λίγο σε αυτό το εδάφιο (Ματθ. 15,1 εξ.), στο οποίο αναφέρεται ότι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ακύρωσαν την εντολή «τίμα τον πατέρα και τη μητέρα» διδάσκοντας «εντάλματα ανθρώπων», γιατί διαβάσαμε σε δημοσίευμα ιερωμένου καί καθηγητή Θεολογίας (!), με αναφορά στο ζήτημα του γάμου των ομοφυλόφιλων, πως, όταν ο Θεός «μιλάει» στο βιβλίο της Γένεσης, αυτά τα λόγια ανήκουν στον συγγραφέα της Πεντατεύχου και όχι στον άφατο, αόρατο και υπερβατικό Θεό, και ότι αυτό είναι η βάση και η ουσία της ερμηνευτικής.
  Δηλαδή τι; Πρόκειται για ανθρώπινες ιδεολογίες, τις οποίες μπορεί ο καθένας να αναθεωρεί ή να ερμηνεύει κατά το δοκούν και όπως τον βολεύει σε κάθε περίσταση;
 Ή μήπως με το να εκφέρεται με ανθρώπινα λόγια ο θείος νόμος παύει να προέρχεται από τον άφατο, αόρατο και υπερβατικό Θεό; Κι αν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, προς τι η επισήμανση;
 Ο Χριστός πάντως, κατηγορώντας τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους για παράβαση της εντολής «τίμα τον πατέρα και την μητέρα», τους είπε ότι παραβαίνουν «την εντολήν του Θεού» και όχι την εντολή του Μωυσή (Ματθ. 15,1 εξ.).
 Ή μήπως και τα λόγια του Χριστού δεν ανήκουν στον άφατο, αόρατο και υπερβατικό Θεό, οπότε μπορούμε να υποβαθμίζουμε τη σημασία τους;

Παρεμπιπτόντως, επειδή κάποιοι επικαλούνται ότι ο Χριστός δεν ανέφερε τίποτα για την ομοφυλοφιλία, ας σημειωθούν τα εξής:

Ὁ Γερο-Παλαμὰς πέθανε. Εἴχαμε ξεχάσει πὼς ἦταν θνητός.

Σαν σήμερα, 27 Φεβρουαρίου 1943, φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών ο Κωστής Παλαμάς.

Ο Κωστής Παλαμάς υπήρξε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και καθόρισε με την παρουσία του τα ελληνικά γράμματα και την ελληνική κοινωνία για 60 δημιουργικά χρόνια, από το 1880 μέχρι το 1940. Αποτέλεσε μια πατρική φιγούρα καθολικής αποδοχής, με τον θάνατο του να ενώνει τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, ο οποίος τον ακολούθησε αυθόρμητα στην τελευταία του κατοικία μετατρέποντας την κηδεία του σε μεγαλειώδη αντικατοχική διαδήλωση.

Η Ιωάννα Τσάτσου (ποιήτρια και συγγραφέας, σύζυγος του προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου και αδελφή του ποιητή Γιώργου Σεφέρη) περιγράφει συγκλονιστικά τις στιγμές που ακολούθησαν την είδηση του θανάτου του μεγάλου ποιητή στα ημερολόγια της που εκδόθηκαν υπό τον τίτλο "Φύλλα Κατοχής":

TO ΠΙΟ ΑΝΥΠΟΛΗΠΤΟ ΠΛΑΣΜΑ σήμερα εἶναι ὁ Ἄνθρωπος ....

  TO ΠΙΟ ΑΝΥΠΟΛΗΠΤΟ ΠΛΑΣΜΑ σήμερα, σὲ ἀντίθεση μὲ τὰ ζῶα καὶ τὰ φυτά, εἶναι ὁ Ἄνθρωπος καί, ἀκόμη περισσότερο τὰ παιδιά, τὰ ὁποῖα ὁ νομοθέτης ἀντιμετωπίζει ἐξώφθαλμα σὰν ἐμπορικὰ προϊόντα, ἀνταλλάξιμα -ἴσως-, χαριτωμένα κατοικίδια γιὰ νὰ αἰσθανθοῦν κάποιοι κάπως "γονεῖς", ὅπως καὶ τὶς μῆτρες ἀνωνύμων γυναικῶν σὰν κλωσσομηχανές. Δὲν τακτοποιεῖ τίποτα ὁ νόμος προφανῶς. Δείχνει τὴν κατάντια τοῦ ἀνθρώπου.

  Ὅταν ἡ φύση σου καὶ ἡ βιολογία σου δὲν σοῦ ἐπιτρέπουν νὰ εἶσαι γονιός, καὶ θέλεις πάσῃ θυσίᾳ ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος "πέρδικα ψητὴ σὲ κέρινο σουβλὶ καὶ νὰ λαλεῖ", ἐξωφρενικότητα καὶ ἀνηθικότητα ἀλληλοπεριχωροῦνται.    Ἀγκαλίτσες καὶ φιλάκια καὶ σφηνάκια στὰ μπαράκια ὅτι ὅλα πᾶνε πλέον καλά, δὲν καλύπτουν τὴν χαίνουσα ἄβυσσο. 

"Νόμιμο" δὲν σημαίνει τίποτα ἐν προκειμένῳ γιὰ ἕναν Χριστιανό. Δὲν φονεύω, ὄχι γιὰ νὰ μὴ μὲ βάλουν στὴ φυλακή, ἀλλὰ διότι "οὐ φονεύσεις" λέει ἡ ἐντολή.

 Τὸ βαθύτατο πρόβλημα ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν ὅμως, εἶναι ὅτι δὲν ζοῦμε αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Χριστός. Δὲν ζοῦμε ἐκκλησιαστικά. Ἐκεῖ πρέπει νὰ ἐπικεντρώσουμε. Τὰ ὑπόλοιπα δικά Του. Ὅταν ἔλεγε ὁ Σὰρτρ ὅτι ὁ ἄλλος ἄνθρωπος εἶναι ἡ κόλασή μου, εἶχε κατὰ κάποιο τρόπο δίκιο, ὅταν ἐγὼ ὡς Χριστιανὸς δὲν γίνομαι ὁ παράδεισος τοῦ διπλανοῦ μου...

π.Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος

Επιζήσαντες της σφαγής του Δίστομου.1944

Ο μικρός Αργύρης Σφουντούρης με την αδερφή του Μαρία με χωριανούς που επέζησαν της σφαγής του Δίστομου 1944. Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη

ΠΗΓΗ

Οι βασικές ψυχασθένειες που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο οφείλονται στη σύγκρουση της συνειδήσης με τη νοητική υπερηφάνεια

   Οι βασικές ψυχασθένειες που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο οφείλονται στη σύγκρουση της συνειδήσης με τη νοητική υπερηφάνεια.Εκεί γίνεται η κακή χρήση του νου. Επειδή λοιπόν η ψυχή είναι θεόπνευστος και δεν μπορεί να τραυματιστεί, το ανθρώπινο κομμάτι της καρδιάς του ανθρώπου είναι το θύμα του εγωισμού.

Όλες οι ψυχοπάθειες έχουν σαν ρίζα την μητέρα των κακών. Τον εγωισμό.

Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης

Από την Ιερά Εξέταση στον γουοκισμό*

Η Δύση, που ως φιλοσοφία ζωής και σκέψης εδράζεται στην Ευρώπη, είναι σε μεγάλη παρακμή, που είναι αποτέλεσμα διαδρομής αιώνων. Ανέκαθεν είχε μίαν έπαρση υπεροχής και ένα τραγικού αποτελέσματος αλάθητο, που οδηγούσε σε εκατόμβες θυμάτων και σε μια αέναη αναζήτηση του ορθού, μονίμως από λανθασμένο δρόμο. Έτσι σε φιλοσοφικό - εκκλησιολογικό επίπεδο επιδίωξε να κυριαρχήσει στην Οικουμένη χρησιμοποιώντας τη βία. Η αλαζονεία της οδήγησε στο σχίσμα του 1054 και η «ομολογία της πίστεως» έφερε την Ιερά Εξέταση. Αποτέλεσμα: για να «σωθούν» χριστιανοί βασανίζονταν ή καίγονταν ζωντανοί... Και έρχεται η πρώτη αντίδραση. Οι επικεφαλής της Διαμαρτύρησης ορθώς βλέπουν τα λάθη της παποσύνης, αλλά αντιδρούν λάθος. Αποϊεροποιούν την Εκκλησία και θεωρούν ως πετυχημένο χριστιανό τον πλούσιο και ισχυρό, που μπορεί να επιβάλει τις απόψεις του.

Με το πνεύμα αυτό αρχίζουν οι κατακτήσεις, οι αποικίες, η δουλεία, τα προτεκτοράτα και η ανάπτυξη του εμπορίου με την εκμετάλλευση των υποδουλωθέντων γηγενών. Έχοντας κυριαρχήσει στις ψυχές τους η κατακτητική και η εκμεταλλευτική φύση οι Ευρωπαίοι (Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Πορτογάλοι, Βέλγοι, Ολλανδοί, Βενετοί) δεν έχουν ηθικούς φραγμούς προκειμένου του συμφέροντός τους. Οι γηγενείς των σημερινών ΗΠΑ, Αυστραλίας, Καναδά, Νέας Ζηλανδίας υπέστησαν γενοκτονία, ή / και βιαίως αφομοιώθηκε μέρος του πληθυσμού τους.

Ο ακατάλληλος για Ίκαρος που έγινε Άγγελος!

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης (1912-1998)

Ο «ακατάλληλος» και απορριφθείς λόγω «ταχυπαλμίας» Ίκαρος, έχασε και αυτός τον προορισμό, όπως και ο μυθικός ήρωας. Μόνο που η δικιά του ταπείνωση από αεροπόρο τον έκανε αγιοπόρο.
Γι’ αυτόν ο ουρανός έλαβε διαφορετικά χαρακτηριστικά και τον αντάλλαξε με ουρανούς!
Αντάλλαξε, βεβαίως, και την προσπάθεια της υπέρβασης της φυσικής βαρύτητας, και απελευθερωμένος από κάθε βάρος και εμπαθές ψυχικό βαρίδιο έκανε ελεύθερος ταξίδια χάριτος και ευλογίας!
Καθοριστική βεβαίως ήταν η συνδρομή και η σκληρή εκπαίδευση που έλαβε από τον αλείπτη, προγυμναστή, Γέροντά του, όσιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή! Τον άρχοντα του Άθωνα που ως άλλος υψιπέτης Δαίδαλος, φτέρωσε πνευματικά τον ακατάλληλο Ίκαρο για τα νέα πνευματικά ταξίδια και πτήσεις που επιθυμούσε να πραγματοποιήσει!
Εδώ η ταχυπαλμία του νεαρού μοναχού ήταν προνόμιο!
Γιατί βιαζόταν να πετάξει!
Να βγάλει ο ίδιος φτερά!
Να γίνει ένας επίγειος άγγελος! Ένα όχημα!
Και μάλιστα όχι Ι.Χ., ιδιωτικής και εγωιστικής χρήσεως.
Έτσι κι αλλιώς ο νεκρός ακατάλληλος Ίκαρος, και πλέον αγαθός ζηλωτής, μοναχός Εφραίμ, θα τα κατάφερνε και μόνος του να αποκτήσει την Θεία Χάρη, όπως του είπε αργότερα ο όσιος Ιωσήφ, μόνο που όπως του επεσήμανε «δεν θα μπορούσες να την διατηρήσεις».

Ο νεαρός υψιπετής αγιορείτης μοναχός έκανε υπακοή στον Γέροντα του, όσιο Ιωσήφ, τον δικό του Δαίδαλο που τον κόσμησε με φτερά άκτιστα και όχι ευπαθή κτιστά, και έτσι δεν έλιωσαν από τον ήλιο ή από κάποιον άλλο ψεύτικο ήλιο.
Το όχημά του, δηλαδή ο ίδιος τράβηξε κατ’ ευθείαν για τον πραγματικό Ήλιο που τον χαρίτωσε και τον έκανε και αυτόν ένα τοπικό ήλιο, άγιο, στα Κατουνάκια, στο Άγιον Όρος, στην Ελλάδα και σ’ όλη την οικουμένη.
Και όταν ο ίδιος εξομολογήθηκε την πρώτη θαυμαστή επίσκεψη της Θείας χάριτος,

Η Πόλη όπως την είδε ο Ίων Δραγούμης στα 1905

 

Περιοδικό "Νουμάς" 2 Ιανουαρίου 1905.

πηγή

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770-1843)

«Η αρχηγία ενός στρατεύματος ελληνικού ήτον μία τυραννία.
Διατί έκαμνε και τον αρχηγό, και τον κριτή, και τον φροντιστή, και να του φεύγουν κάθε μέρα και πάλι να έρχονται.
Να βαστάει ένα στρατόπεδο με ψέμματα, με κολακείες, με παραμύθια. Να του λείπουν και ζωοτροφίες και πολεμοφόδια, και να μην ακούν και να φωνάζει ο αρχηγός.
Ενώ εις την Ευρώπη ο αρχιστράτηγος διατάττει τους στρατηγούς, οι στρατηγοί τους συνταγματάρχας, οι συνταγματάρχαι τους ταγματάρχας και ούτω καθεξής. Έκανε το σχέδιό του και εξεμπέρδευε.
Να μου δώσει ο Βελιγκτών σαράντα χιλιάδες στράτευμα το εδιοιηκούσα, αλλ’ αυτουνού να του δώσουν πεντακόσιους Έλληνας δεν ημπορούσε ούτε μία ώρα να τους διοικήσει.
Κάθε Έλληνας είχε τα καπρίτσια του, το θεό του, και έπρεπε να κάμει δουλειά κανείς με αυτούς, άλλον να φοβερίζει, άλλον να κολακεύει, κατά τους ανθρώπους».

«Άπαντα Τσερτσέτη», τομ. Γ’, σελ. 149-150

Ταμεῖο ᾿Εξαγορᾶς Αἰχμαλώτων

᾿Ανάμεσα στοὺς αἰχμαλώτους τῶν ᾿Αλγερινῶν κουρσάρων περιλαμβάνονταν καὶ πολλοὶ "Ελληνες. Φαίνεται ὅτι ὁ ἀριθμός τους ἦταν μεγάλος. Γιατί ὁ πατριάρχης Αλεξανδρείας Ματθαῖος εἶχε ὀργανώσει ἀποστολὲς μοναχῶν στὸ Αλγέρι καὶ τὴν Τρίπολη γιὰ συμπαράσταση, ψυχική παραμυθία τῶν χριστιανῶν σκλάβων καὶ μεσολάβηση γιὰ τὴν ἐξαγορά τους.
Τὸ πρόβλημα τῆς ἐξαγορᾶς τῶν αἰχμαλώτων ὑπῆρχε καὶ ἐπὶ Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Εἰδικὴ ὀργάνωση μὲ πόρους, δίκτυα πληροφοριῶν, ἐπαφές, ἀποστολὲς καὶ συναντήσεις, εἶχε ἀναλάβει τὴν παράδοση τῶν λύτρων καὶ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν σκλάβων.

Κατὰ τὴν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας τὴν ἀπελευθέρωση τῶν αἰχμαλώτων εἶχαν ἀναλάβει οἱ κοινότητες, ἡ κοινωνικὴ ἀλληλεγγύη καὶ κυρίως οἱ οἰκογένειες τῶν σκλαβωμένων.

Στὰ νησιὰ τῶν Κυκλάδων εἶχε ἐπιβληθῆ ἀπὸ τὴν περίοδο τῆς φραγκοκρατίας εἰδικὴ συνεισφορὰ γιὰ τὸ Ταμεῖο ᾿Εξαγορᾶς Αἰχμαλώτων, τὸ λεγόμενο «τουρκοτέλι». Στὴ Ζάκυνθο, ἐπίσης, ιδρύθηκε τὸ 1560 ταμεῖο γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν σκλαβωμένων (τὸ 1661 στὴν Κέρκυρα). Οἱ πόροι τοῦ ταμείου (τὰ σκλαβιάτικα) ἦταν οἱ τόκοι κεφαλαίων ποὺ συγκεντρώνονταν ἀπὸ διάφορες πηγές: κληροδοτήματα, δωρεές, ἐλεημοσύνες. Κατὰ τὴ σύνταξη τῶν διαθηκῶν οἱ συμβολαιογράφοι ἦταν ὑποχρεωμένοι νὰ ρωτήσουν τὸν διαθέτη ἂν ἐπιθυμοῦσε νὰ κληροδοτήση κάτι γιὰ τὸ Ταμεῖο τῶν Σκλάβων. "Όλα τὰ καράβια ποὺ ἄραζαν στὸ λιμάνι τῆς Ζακύνθου κατέβαλλαν εἰδικὸ τέλος γιὰ τὸ Ταμεῖο.

Ο Θεός επισκέπτεται τον άνθρωπο πότε με θλίψη,πότε με χαρά.

Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης(☩ 27 Φεβρουαρίου 1998)

Όμως Αγίους δεν έχει πουθενά αλλού, παρά μόνο στην Oρθοδοξία.

Άνθρωποι με ελαττώματα υπάρχουν στην κοινωνία, υπάρχουν και στην εκκλησία.
Άνθρωποι καλοί υπάρχουν στην εκκλησία, αλλά υπάρ­χουν και στα πολιτικά κόμματα, και στις θρησκευτικές οργανώσεις, και στις ψεύτικες θρησκείες και φιλοσοφίες.
Έχει όλος ο κόσμος καλούς ανθρώπους, και ευτυχώς που έχει, γιατί γίνονται παρηγοριά και βοήθεια για το περιβάλλον τους.
Όμως Αγίους δεν έχει πουθενά αλλού, παρά μόνο στην Oρθοδοξία.

Άγ. Παΐσιος Αγιορείτης

Ε! Μου έστειλε έναν "φτερωτό"

Όταν ήταν λαϊκός ο Μητροπολίτης Μόρφου, εξομολογούνταν στον Άγιο Ευμενιο εξ Εθιας. Κάποτε επισκέφτηκε ο Μητροπολίτης (το κοσμικό του όνομα ήταν Όμηρος) τον Άγιο Παΐσιο στην Παναγούδα και έγινε ο εξής διάλογος:
- Γέροντα επειδή είναι μακρυά ο πνευματικός μου, εξομολογούμαι σε έναν πνευματικό στην Αθήνα. Όταν τελειώνει την εξομολόγηση, μου διαβάζει την ευχή και δεν μου λέει τίποτε! Καμμία συμβουλή δεν μου δίνει.
- Είναι μήπως βωβός;
- Όχι Γέροντα! Ίσα ίσα. Να δείς μια λειτουργία που κάνει...
- Ποιός είναι αν επιτρέπεται;
- Είναι εφημέριος στο Λοιμωδών...
- Α! Ο γέρο Ευμενιος; Έτυχες τον πρώτο λαχνό. Μείνε εκεί που είσαι! Θα του στείλω εγώ ένα μήνυμα και θα σου ανοιχτεί. Θα αρχίσει να συζητάει μαζί σού.

Όταν επέστρεψε ο Όμηρος από το Άγιον Όρος στην Αθήνα, πήγε να εξομολογηθεί

Ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος Δραγάσης & οι ιστορικοί της αλώσεως

Το 1448 ο Ιωάννης πεθαίνει, άκληρος ων. Έτσι στον βυζαντινό θρόνο ανήλθε τον Ιανουάριο του 1449 ο αδελφός του Κωνσταντίνος. Περιττό να αναφέρουμε την οικτρή οικονομική, στρατιωτική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε στην Πόλη-Κράτος του Βυζαντίου-Κωνσταντινουπόλεως. Στον Κωνσταντίνο εμφανίστηκε ο Ούγγρος μηχανικός Ουρβανός έχοντας να του παρουσιάσει την καινούργια του εφεύρεση, την Μπομπάρδα ή κανόνι. Επειδή ο Κωνσταντίνος δεν διέθετε χρήματα για να το αγοράσει ο Ουρβανός στράφηκε στους Οθωμανούς. Το 1451 ανεβαίνει στον θρόνο ο γιος του Μουράτ Β’ ο Μεχμέτ Β’, ο οποίος είχε βάλει ως στόχο την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως. Αυτός δέχθηκε τον Ουρβανό και επένδυσε στην ανακάλυψή του, η οποία απεδείχθη πολύ χρήσιμη στην πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως.

Εν τωι μεταξύ στην Κωνσταντινούπολη επικρατούσε κοινωνικό χάος που επέτειναν οι αψιμαχίες των Ενωτικών με τους Ανθενωτικούς. Οι δεύτεροι ήταν πολύ περισσότεροι και είχαν με το μέρος τους τον απλό κόσμο, τον κατώτερο κλήρο και τα μοναστήρια. Τον Δεκέμβριο του 1452 έφθασε στην Κωνσταντινούπολη ο Καρδινάλιος Ισίδωρος, απεσταλμένος του Πάπα, για να κανονίσει την Εκκλησιαστική ένωση. Στις 12 Δεκεμβρίου ετελέσθη Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας τη Ρώμης. Η αντίδραση ήταν τεράστια και η Αγία Σοφία έκλεισε μέχρι την παραμονή της 29ης Μαΐου του 1453. Την υπεράσπιση της Πόλεως που βρέθηκε υπό πολιορκία από τις 6 Απριλίου ανέλαβαν ολιγάριθμοι μαχητές βυζαντινοί και Γενουάτες, υπό τον Ιωάννη Ιουστινιάνη. Τελικά τα ξημερώματα της 29ης Μαΐου του 1453 οι Οθωμανοί εισέρχονται στην Κωνσταντινούπολη και την καταλαμβάνουν. Έτσι καταλύεται η Βυζαντινή αυτοκρατορία, η οποία τους τελευταίους δύο αιώνες ήταν σκιά του εαυτού της άλλοτε οικουμενικής αυτοκρατορίας που εγκαθίδρυσε ο Μεγάλος Κωνσταντίνος.Το 1456 αι Αθήναι κυριεύονται παρά των Οθωμανών
Το 1460 καταλύεται το Δεσποτάτο του Μυστρά
Το 1461 καταλύεται η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντος

Για την άλωση της Βασιλευούσης αντλούμε πληροφορίες, κατά βάσιν, από τους ιστορικούς της αλώσεως. Αυτοί είναι: ο Γεώργιος Φραντζής ή Σφραντζής, ο Μιχαήλ Δούκας, ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης και ο Μιχαήλ Κριτόβουλος. Ως απόδοση φόρου τιμής στον τελευταίο αυτοκράτορα αλλά για την ιστορική μνήμη παραθέτουμε κάποια μικρά αποσπάσματα από τα έργα τους.

Γεώργιος Φραντζής

Ο Γεώργιος Φραντζής ήταν βυζαντινός αξιωματούχος. Βίωσε την άλωση όντας αυτόπτης μάρτυς. Συνέγραψε το “ Χρονικό της Αλώσεως”.

“Ο δε Βασιλεύς εν τωι πανσέπτωι ναώι της του Θεού Λόγου Σοφίας ελθών και προσευξάμενος μετά κλαυθμού τα άχραντα και θεία μυστήρια μετέλαβεν. Ομοίως και έτεροι πολλοί τηι αυτήι νυκτί εποίησαν. […] Και αναβάς εφ’ ίππου εξήλθομεν των ανακτόρων περιερχόμενοι τα τείχη, ίνα του φύλακας διαγείρομεν προς το φυλάττειν αγρύπνως. Ο δε τον ίππον κεντήσας δραμών έφθασεν ένθα το πλήθος των ασεβών ήρχετο, και ώσπερ ο Σαμψών επί τους αλλοφύλους εποίει, και τους ασεβείς εν τηι πρώτηι συμπλοκήι εκ των τειχών απεκρήμνισεν, ως ιδείν θαύμα ξένον τους εντυχόντας και βλέποντας. Βρυχώμενος ως λέων και την ρομφαίαν εσπασμένην έχων εν τηι δεξιάι πολλούς των πολεμίων απέσφαξε` και το αίμα ποταμηδόν εκ των ποδών και των χειρών αυτού έρρεε.”

Μιχαήλ Δούκας

Ο Μιχαήλ Δούκας εργάστηκε ως πρεσβευτής των Γατελούζων στη Λέσβο. Συνέγραψε το έργο “Ιστορίαι”. Έζησε τον 15ο.

Ο Θεός ανήκει στους πεινασμένους και στους διψασμένους!..

Το αίτημα της ικεσίας της Αγίας Φωτεινής[ 26 Φεβρουαρίου] προς τον Χριστό: «Κύριε! Δος μοι τούτο το ύδωρ!... ίνα μη διψήσω πάλιν».
Και της έδωσε το «Ύδωρ το Ζων, το αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον», της έδωσε τον Εαυτό Του, της δόθηκε ο Ίδιος. ..
Εμείς;...Κατάξεροι, άνυδροι, διψασμένοι, απότιστοι, αδρόσιστοι πνευματικά....και μια λαχτάρα, σαν τη λαχτάρα της Αγίας Φωτεινής, δεν είχαμε ποτέ!..

Μια προσευχή σαν τη δική της προσευχή, δεν εκφράσαμε ποτέ, έστω απλά, μυστικά και αθόρυβα!..
Ύστερα, «τι έχουν τα έρμα και ψοφάν»...
Ο Θεός ανήκει στους πεινασμένους και στους διψασμένους!..
Όχι, στους «εμπεπλησμένους», στους χορτάτους, στους «εντάξει», στους αυτάρκεις!..

π. Δαμιανός Σαράντης

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ Ο ΦΑΡΜΑΚΟΣ

Στις 26 Φεβρουαρίου η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Θεοκλήτου του Φαρμακού. 

Δεν γνωρίζουμε πολλά βιογραφικά στοιχεία για τον Μάρτυρα αυτόν του Χριστού του οποίου το όνομα φέρουν πολλοί μοναχοί και κληρικοί. 

Η μνήμη του αναφέρεται στον Παρισινό Κώδικα 1578 και σε κάποιο Αγιολόγιο ο Άγιος Θεόκλητος πρέπει να ήταν ο μάγος ο οποίος έδωσε το δηλητήριο στην Αγία Ισαπόστολο Φωτεινή τη Σαμαρείτιδα[εδώ]. Μετά από αυτό το γεγονός πίστεψε στο Χριστό και μαρτύρησε δι’ αποκεφαλισμού.

πηγή

Οδεύουμε προς την απόλυτη φρίκη

Οδεύουμε προς την απόλυτη φρίκη. Θα γίνει το νέο life style, Θα αποφασίζουν άλλοι για τα παιδιά σου. Ο δρόμος θα είναι χωρίς γυρισμό. Η διαστροφή πρέπει να κυριαρχήσει και στις παιδικές ψυχες με τα ανάλογα μηνύματα από την νηπιακή ηλικία...

 "Όσοι θέλετε να προστατεύσετε τα παιδιά σας, θα αναγκαστείτε να πάτε στα βουνά και στα λαγούμια. Όσο μακρύτερα, τόσο καλύτερα.
Γιατί αυτό θα τους συμβεί στην εφηβεία, αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς και αν δεν υπάρξει ένας καταστροφικός σεισμός για παράδειγμα ή ένας πόλεμος, να το σταματήσει όλο αυτό.
Θα βομβαρδίζονται τα παιδιά σας στο σχολείο με μηνύματα ΛΟΑΤΚΙ. Κάποια στιγμή θα γίνει μόδα μεταξύ των παιδιών και οι σύμβουλοι που θα βρίσκονται μέσα στα σχολεία με μία θετική λέξη του παιδιού, που απλά επηρεάστηκε από την παρέα, θα κρίνουν ότι το παιδί θέλει να αλλάξει φύλο. Μόνοι τους θα τα πηγαίνουν στους γιατρούς που ετοιμάζονται για μεγάλες μπίζνες (πάλι).
Θα τολμήσει ο γονιός να εναντιωθεί; 7 χρόνια φυλάκιση, όπως ψηφίζεται τώρα στην Ιρλανδία.
Το αποτέλεσμα το βλέπετε και το ξέρετε. Μετά τα 20 έτη αυτοκτονίες, καθώς ήταν απλά μία νεανική μόδα κι όχι αυτό που πραγματικά ήθελαν τα παιδιά. Κι αρχίζουν τα ψυχολογικά και οι καταθλίψεις που οδηγούν σ΄αυτό το μονοπάτι.
Δεν θέλετε να επαναστατήσετε έτσι; Ή στα λαγούμια θα πάτε ή τέτοια παιδιά θα έχετε σπίτια σας. Η ΝΤΠ δεν θα σας αφήσει να λειτουργήσετε διαφορετικά.
Ο κόσμος πρέπει να διαλυθεί, τέλος. Πισωγύρισμα δεν υπάρχει.

πηγή