Έτσι όπως παραδόθηκε.
Δίχως προσαρμογές στις ανάγκες της εποχής.
Δίχως τα κοψίματα - ραψίματα που κανοναρχάει ο κόσμος και σκοτώνονται οι σπουδαγμένοι ν' ακολουθήσουν.
Και θα του κοστίσει αυτό. Θα πεταχτεί όξω, σαν την τρίχα απ' το ζυμάρι. Θα υποφέρει. Και κοντά του θα υποφέρουν κι οι δικοί του.
Όμως δεν γίνεται να δουλεύουμε δυο αφεντάδες. Δεν αντέχεται. Και να θέλει ο διάβολος να μας πλανέψει, μας συνεφέρνει ο Παύλος:
"῏Ω Τιμόθεε, τὴν παρακαταθήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος τὰς βεβήλους κενοφωνίας καὶ ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως, ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ τὴν πίστιν ἠστόχησαν. ῾Η χάρις μετὰ σοῦ· ἀμήν " (Α΄ Τιμ. στ΄ 20-21
1 σχόλιο:
Στήν αρχή με ''έψησε'', λέω ωραίος ο πάτερ, θα το κάμω θέμα, το βάζω στό μπλόκ, μου βγάζει τον σύνδεσμο του πάτερ, α, λέω... κάτσε να πάρω γεύση.
Πήρα, δεν με έψησε τελικά. Συναισθηματικά ωραίαν λόγιαν και παραδοσιακάν, και ''επαναστατικάν'', κλπ. που δεν διέκρινα όμως να αντιστοιχούν σε ανάλογον πνευματικό υπόβαθρο.
Φυσικά το τι χαρά θα πάρω εις το μέλλον, όταν ο πάτερ με διαψεύσει με τις πράξεις του την ωρα του χαμού δεν περιγράφεται.
Εύχου και για τον άσωτο παπα Γιώργη μου, την ευχή σου!
Δημοσίευση σχολίου