Η λέξη "ἔμπορος" είχε διάφορες σημασίες στην αρχαιότητα, που δεν είχαν απαραίτητα να κάνουν με οικονομική συναλλαγή.
Σήμαινε αρχικά τον ταξιδιώτη, τον οδοιπόρο, τον περιπλανώμενο (με κάποιο σκοπό περιπλανώμενο, όχι τυχαία).
Σιγά-σιγά η ίδια λέξη απέκτησε και τη σημασία "εκείνος που πηγαίνει σε άλλη χώρα, ενδεχομένως και μακρινή, για να φέρει προϊόντα που δεν υπάρχουν στον τόπο του ή/και προϊόντα δυσεύρετα ή πολύτιμα".
Μια τέτοια σημασιολογική "γεύση" έχει η λέξη "ἔμπορος" και στο γνωστό χωρίο από το Ευαγγέλιο του εορταζομένου ευαγγελιστή: "ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας· ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακε πάντα ὅσα εἶχε καὶ ἠγόρασεν αὐτόν" ( = "η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με έμπορο που ζητούσε να βρει καλά μαργαριτάρια, ο οποίος, όταν βρήκε ένα μαργαριτάρι μεγάλης αξίας, πούλησε όλα όσα είχε και το αγόρασε") (Ματθ. 13:45-46).
Στις ράγες αυτής της σημασίας φαίνεται να κινείται και η σημασία της λέξης "ἔμπορος" στο απόσπασμα από το κοντάκιο με το οποίο ξεκινήσαμε, που θα μπορούσε να αποδοθεί ως εξής: "αναδείχθηκες εξαιρετικά άριστος έμπορος, φέρνοντας ως πλούτο μαζί σου την άνωθεν ( = την εξ ουρανού) σοφία".
Φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, ο εκκλησιαστικός χώρος δεν έχει πάψει να ταλανίζεται και από τη σημασία της λέξης "ἔμπορος" που υπάρχει στο γνωστό χωρίο από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, με τον Χριστό να λέει στους εμπόρους του Ναού: "μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου" (Ιωάν. 2:16). Νομίζω, μετάφραση δεν χρειάζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου