Η Παναγία του Μοζντόκ η οποία γιορτάζει στις 12 Φεβρουαρίου, στις 21 Απριλίου, την Πεντηκοστή και τον Δεκαπενταύγουστο, είναι αντίγραφο της Παναγίας της Πορταϊτισας και είναι στενά δεμένη.
Όταν εκχριστιανιζόταν η Γεωργία υπήρχαν ακόμη ομάδες Οσετών ειδωλολατρών. «Κάποια στιγμή δέχθηκαν το χριστιανισμό, αλλά αποτραβήχτηκαν στα βουνά εξαιτίας των πολέμων και επανήλθαν στην ειδωλολατρία λατρεύοντας τα στοιχεία της φύσης. Μερικές από τις ¨φυλές¨ των Οσετών δε δέχονταν διάλογο με άλλους λαούς πόσο μάλλον με τους χριστιανούς ιεραποστόλους. Ζούσαν τόσο απομονωμένοι που δύσκολα έφτανε κάποιος σ΄ αυτούς. Ακόμη και με τις άλλες φυλές δεν επικοινωνούσαν.
Τον 12ο αιώνα όμως οι μεταξύ τους σχέσεις ομαλοποιήθηκαν, ενώ στο θρόνο της Γεωργίας ανέβηκε στις αρχές του 13ου αιώνα η βασίλισσα Ταμάρα, κόρη μιας Οσετής πριγκίπισσας (Μπουντζουκχανα) και ενός Γεωργιανού.
Η Αγία Ταμάρα όταν έγινε χριστιανή άρχισε ιεραποστολική δραστηριότητα στους Γεωργιανούς και στους Οσετούς. Έστειλε στους Οσετούς ιερείς, λειτουργικά βιβλία, λειτουργικά σκεύη ενώ για τον ναό των νεοφώτιστων Οσετών στην Αούλ Μαριάμκα (Κούραλινσκ) δώρισε ένα αντίγραφο της εικόνας την Παναγίας της Πορταϊτισας.
Αυτή η εικόνα, η Παναγία του Μοζντόκ, απεδείχθη θαυματουργή. Τρεις φορές κάηκε η ξύλινη εκκλησία όπου βρίσκονταν η εικόνα και δεν έπαθε τίποτα. Το πιο μεγάλο θαύμα όμως ήταν η εξάπλωση της πίστης μεταξύ των Οσετών οι οποίοι την θεωρούν μέχρι σήμερα ως προστάτριά τους.
Το 1768, οι κάτοικοι της Οσετίας, μετά από διαταγή της Αικατερίνης Β΄, έφεραν την εικόνα από τα βουνά κατά μήκος της συνοριακής γραμμής Τέρεκ προς τη νεόκτιστη πόλη του Μοζντόκ. Ο επίσκοπος Μονζτόκ περίμενε την εικόνα και με πομπή θέλησε να τη συνοδεύσει μέχρι την επισκοπική έδρα για να την τοποθετήσει εκεί. Τα βόδια όμως που τράβαγαν την άμαξα με την εικόνα σταμάτησαν και δεν προχωρούσαν. Εκεί έφτιαξαν μια εκκλησία προς τιμήν της εικόνας την οποία αργότερα μεγάλωσαν και έγινε καθεδρικός ναός.
Σ’ αυτήν την εικόνα, σ’ αυτήν την εκκλησία προσεύχονται μαζί, ορθόδοξοι γεωργιανοί, αρμένιοι, κιργίλιοι και Οσετοί ευχαριστώντας την Παναγία για την ευσπλαχνία της και τα θαύματά της. Είναι γνωστό το θαύμα της εμφάνισης της Παναγίας το 1840, όταν εμπόδισε τον Σαμίλ να επιτεθεί στο Μοζντόκ.
«Στο Μοζντόκ υπάρχει ένας Απόστολος για τους βουνίσιους, που δε συγκρίνεται με κανέναν ιεραπόστολο: η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στην οποία έρχονται όλοι οι βουνίσιοι ακόμα και οι μουσουλμάνοι». Έγραφε το 1858 ο επίσκοπος Αγ. Ιγνάτιος Μπριντσιάνινωφ.
Αυτή η εικόνα δεν υπάρχει πια στο Μοζντόκ επειδή χάθηκε τον καιρό των διωγμών. Ωστόσο υπάρχουν πολλά αντίγραφα του 18ου και 19ου αιώνα.
Οι μοναχές της μονής Novo-Tikhvinsk του Αικατερίνεμπουργκ αγιογράφησαν μια εικόνα της Παναγίας του Μοζντόκ και την δώρησαν στο σχολείο του Μπεσλάν όπου στις 3 Σεπτεμβρίου 2004 συνέβησαν τα γνωστά τραγικά γεγονότα.
επιμέλεια-www.proskynitis.blogspot.com
Όταν εκχριστιανιζόταν η Γεωργία υπήρχαν ακόμη ομάδες Οσετών ειδωλολατρών. «Κάποια στιγμή δέχθηκαν το χριστιανισμό, αλλά αποτραβήχτηκαν στα βουνά εξαιτίας των πολέμων και επανήλθαν στην ειδωλολατρία λατρεύοντας τα στοιχεία της φύσης. Μερικές από τις ¨φυλές¨ των Οσετών δε δέχονταν διάλογο με άλλους λαούς πόσο μάλλον με τους χριστιανούς ιεραποστόλους. Ζούσαν τόσο απομονωμένοι που δύσκολα έφτανε κάποιος σ΄ αυτούς. Ακόμη και με τις άλλες φυλές δεν επικοινωνούσαν.
Τον 12ο αιώνα όμως οι μεταξύ τους σχέσεις ομαλοποιήθηκαν, ενώ στο θρόνο της Γεωργίας ανέβηκε στις αρχές του 13ου αιώνα η βασίλισσα Ταμάρα, κόρη μιας Οσετής πριγκίπισσας (Μπουντζουκχανα) και ενός Γεωργιανού.
Η Αγία Ταμάρα όταν έγινε χριστιανή άρχισε ιεραποστολική δραστηριότητα στους Γεωργιανούς και στους Οσετούς. Έστειλε στους Οσετούς ιερείς, λειτουργικά βιβλία, λειτουργικά σκεύη ενώ για τον ναό των νεοφώτιστων Οσετών στην Αούλ Μαριάμκα (Κούραλινσκ) δώρισε ένα αντίγραφο της εικόνας την Παναγίας της Πορταϊτισας.
Αυτή η εικόνα, η Παναγία του Μοζντόκ, απεδείχθη θαυματουργή. Τρεις φορές κάηκε η ξύλινη εκκλησία όπου βρίσκονταν η εικόνα και δεν έπαθε τίποτα. Το πιο μεγάλο θαύμα όμως ήταν η εξάπλωση της πίστης μεταξύ των Οσετών οι οποίοι την θεωρούν μέχρι σήμερα ως προστάτριά τους.
Το 1768, οι κάτοικοι της Οσετίας, μετά από διαταγή της Αικατερίνης Β΄, έφεραν την εικόνα από τα βουνά κατά μήκος της συνοριακής γραμμής Τέρεκ προς τη νεόκτιστη πόλη του Μοζντόκ. Ο επίσκοπος Μονζτόκ περίμενε την εικόνα και με πομπή θέλησε να τη συνοδεύσει μέχρι την επισκοπική έδρα για να την τοποθετήσει εκεί. Τα βόδια όμως που τράβαγαν την άμαξα με την εικόνα σταμάτησαν και δεν προχωρούσαν. Εκεί έφτιαξαν μια εκκλησία προς τιμήν της εικόνας την οποία αργότερα μεγάλωσαν και έγινε καθεδρικός ναός.
Σ’ αυτήν την εικόνα, σ’ αυτήν την εκκλησία προσεύχονται μαζί, ορθόδοξοι γεωργιανοί, αρμένιοι, κιργίλιοι και Οσετοί ευχαριστώντας την Παναγία για την ευσπλαχνία της και τα θαύματά της. Είναι γνωστό το θαύμα της εμφάνισης της Παναγίας το 1840, όταν εμπόδισε τον Σαμίλ να επιτεθεί στο Μοζντόκ.
«Στο Μοζντόκ υπάρχει ένας Απόστολος για τους βουνίσιους, που δε συγκρίνεται με κανέναν ιεραπόστολο: η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στην οποία έρχονται όλοι οι βουνίσιοι ακόμα και οι μουσουλμάνοι». Έγραφε το 1858 ο επίσκοπος Αγ. Ιγνάτιος Μπριντσιάνινωφ.
Αυτή η εικόνα δεν υπάρχει πια στο Μοζντόκ επειδή χάθηκε τον καιρό των διωγμών. Ωστόσο υπάρχουν πολλά αντίγραφα του 18ου και 19ου αιώνα.
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΜΟΖΝΤΟΚ ΣΤΟ ΜΠΕΣΛΑΝ(Σεπτέμβριος 2005) |
επιμέλεια-www.proskynitis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου