Θεοδοσιανά τείχη(Κωνστ.Σαμπάνης)

Δεν θλιβονται τα κτίσματα και τα χαλάσματα
τα αφανή μνήματα των αιώνων

Δεν θλίβεται η οδός

και το παιδί στην ρίζα των τειχών
δεν θλίβεται,δεν έχει λόγο

δεν θλίβεται ο λαμπρός ήλιος και η σκιερή γη
κάτω από το δέντρο.

Μονάχος εγώ θλίβομαι
ανάμεσα στη φωνή του μουεζίνη που καλεί σε μεσημεριανή προσευχή
και την θορυβώδη λεωφόρο των βιαστικών

Μονάχος εγώ θλίβομαι,νικημένος από την ιστορία
και το αδυσώπητο φως

(Κωνσταντινούπολη, Μάϊος 2014)

πηγή