Μια Προσευχή
Πόσο εύκολο να ζω μαζί σου, Κύριε!
Πόσο εύκολο να πιστεύω σε Σένα!
Όταν ο νους μου ψάχνει απεγνωσμένα
ή ατονεί μες την παραζάλη,
όταν κι ο πιο έξυπνος ανάμεσά μας
δεν μπορεί να δει πέρα απ’ αυτό το βράδυ,
μη ξέροντας τι να κάνει αύριο –
Συ μου στέλνεις τη φώτιση να γνωρίζω
ότι υπάρχεις
και ότι θα φροντίσεις να μη χαθούν όλα τα μονοπάτια της αγαθότητός Σου.
Απ’ την κορφή της κοσμικής δόξας
κοιτάζω με δέος πίσω
στις μέρες τις χωρίς ελπίδα – σ’ εκείνο το μέρος,
απ’ όπου μπορούσα να στέλνω στην ανθρωπότητα
ένα καθρέφτισμα των ακτίνων Σου.
Κι όσο χρόνο χρειαστώ ακόμη
θα μου τον δώσεις.
Κι ό,τι δεν κατορθώσω
σίγουρα θα το έχεις παραχωρήσει σε άλλους.
Μετάφραση: Δημήτρης Δημουλάς
A Prayer
How easy for me to live with You, Lord!
How easy to believe in You!
When my mind casts about
or flags in bewilderment,
when the cleverest among us
cannot see past the present evening,
not knowing what to do tomorrow –
You send me the clarity to know
that You exist
and will take care
that not all paths of goodness should be barred.
At the crest of earthly fame
I look back in wonderment
at the journeys beyond hope – to this place,
from which I was able to send mankind
a reflection of Your rays.
And however long the time
that I must yet reflect them
You will give it me.
And whatever I fail to accomplish
You surely have alloted unto others.
Алекса́ндр Иса́евич Солжени́цын, 1918 - 2008
1 σχόλιο:
Endiaferon.
Δημοσίευση σχολίου