Καί μού άπάντησε: «’Άλλοτε ναί, άλλοτε όχι. Έξαρτάται».
Σέ έπόμενη συνάντησή μας, επανήλθα στο θέμα καί μού άπάντησε πιο συγκεκριμένα:
«Ξέρεις, αύτό πού ονομάζουν εύτυχία μέσα στο γάμο ύπάρχει, άλλά άπαιτεί μιά προϋπόθεση: νά έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι πνευματική περιουσία, άγαπώντας τό Χριστό καί τηρώντας τις εντολές Του. Έτσι θά φθάσουν νά άγαπιούνται άληθινά μεταξύ τους καί νά είναι εύτυχισμένοι. Διαφορετικά, θά είναι ψυχικά πτωχοί, δέ θά μπορούν νά δώσουν άγάπη καί θά έχουν δαιμονικά προβλήματα, πού θά τούς κάνουν δυστυχισμένους».
Μιά άλλη φορά ήταν παραστατικός. Τόν ρώτησα:
«Γέροντα, έχω άκούσει, ότι τό πρόβλημα του άνικανοποιήτου της αισθησιακής και συναισθηματικής έπιθυμίας, άνάμεσα στα δύο φύλα, παραμένει άλυτο και τό λύνει μόνο ό τάφος».
Ο Γέροντας άντέδρασε έντονα: «Όχι, μωρέ, μην το λες πρόβλημα. Νά, είναι έτσι». Και έκανε, μέ τήν παλάμη και τα δάκτυλά του, μιά χαρακτηριστική κίνηση πάνω στην κουβέρτα τού κρεβατιού του, που έδειχνε κάτι, που κινείται προς τα εμπρός έρποντας, μετά ν’ άρχίζει λίγο λίγο νά απογειώνεται καί τελικά νά άνυψώνεται στόν ούρανό. Η εικόνα που έδωσε ήταν τελείως άντίθετη άπό εκείνη πού δίνουν οι ρομαντικές περιγραφές έκστατικών ερώτων, που ξεκινούν άπό πολύ ψηλά, χάνουν ύψος σιγά σιγά καί προσγειώνονται ανώμαλα τελικά. Η εικόνα τού Γέροντα, συνδεόταν άμεσα μέ τήν «πνευματική περιουσία», τής όποιας η ύπαρξη ή η άπουσία, δημιουργεί ανάλογα τήν άνοδική ή καθοδική πορεία.
Ανθολόγιο Συμβουλών γ. Πορφυρίου , εκδ. Ι. Η. Μεταμόρφωση Σωτήρος, Μήλεσι Αττικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου