κι εσύ να θες να βρεις μια λευκή τελείτσα
να κολλήσεις εκεί το βλέμμα σου
να τη διαστείλεις
να γίνουν όλα λευκά, φωτεινά
να χαθεί η σκοτεινιά, το μαύρο, το μαύρο...
Νά 'χουν όλα μια γεύση πικρή,
το φαρμάκι να στυφιάζει το είναι σου
κι εσύ ν' αναζητάς εναγώνια
μια σταλίτσα, έναν κόκκο γλύκας
να τον κρατήσεις στο στόμα σου για πάντα,
να γλυκάνει το φαρμάκι, η πίκρα, η πίκρα...
Νά 'ναι όλα του κόσμου τούτου
πονεμένα κι αδύναμα,
φορτωμένα με θλίψη κι απόγνωση,
κι εσύ να γυρεύεις να βρεις μιαν αχτίδα,
να σηκώνεις τα μάτια ψηλά
να ποθείς εναγώνια
τη χαρά, την ελπίδα.
Τι κι αν περίσσεψε γύρω μας η σκοτεινιά κι η μαυρίλα...
Τι κι αν ο πόνος κι η πίκρα βρόχια ρίχνουν, τις ψυχές μας να πνίξουν...
ΑΝΑΣΤΑΣΗ σήμερα! Όλα με άχρονο Φως πλημμυρίζουν!
ΑΝΑΣΤΑΣΗ σήμερα! Γλυκύτατο καινό κρασί απ' την Πηγή της αφθαρσίας ξεπηδάει!
ΑΝΑΣΤΑΣΗ σήμερα! Κι οι ψυχές μας αγάλλονται στηριγμένες ακλόνητα στης ελπίδας την Άγκυρα!
"Ὢ θείας, ὢ φίλης, ὢ γλυκυτάτης σου φωνῆς·
μεθ' ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ, ἐπηγγείλω ἔσεσθαι,
μέχρι τερμάτων αἰῶνος Χριστέ,
ἣν οἱ πιστοί, ἄγκυραν ἐλπίδος,
κατέχοντες ἀγαλλόμεθα."
«Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν,
οὐκ ἐκ πέτρας ἀγόνου τερατουργούμενον,
ἀλλ' ἀφθαρσίας πηγήν,
ἐκ τάφου ὀμβρήσαντος Χριστοῦ,
ἐν ᾧ στερεούμεθα».
"Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός,
οὐρανός τε και γῆ, και τα καταχθόνια·
ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις,
την Ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωται."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου