Σήμερα Κυριακή του Σπορέως.Καμία γη δεν είναι ίδια.Καμιά καρδιά δεν είναι ίδια.Δεν γνωρίζεις τι γίνεται,ποιες ‘’χημικές-φυσικές’’ ενώσεις λαμβάνουν χώρα μέσα της.Μα όπως κάθε κομμάτι γης έτσι και κάθε καρδούλα θέλει φροντίδα και πολύ-πολύ υπομονή.Βλέπεις ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χρόνο…
Πόσες φορές δεν προσπάθησες απ΄ αγάπη,μάταια όμως πάλι και πάλι,να συγχρονίσεις το ρολόι της καρδιάς του ανθρώπου σου στην συχνότητα της δική σου ώρας;
Και έψαχνες χρόνια να βρεις τι φταίει,μήπως κάτι δεν έκανες σωστά;
Άδικα όμως απογοητεύεσαι.Να στο πω λίγο διαφορετικά.
Αλήθεια πόσο δε χαίρεσαι τα άνθη που’ χεις στο κήπο σου ε;
Το κάθε ένα θέλει όμως τη δική του φροντίδα.Άλλο θέλει πολύ φως,άλλο λιγότερο(γιατί τα καίει).Άλλο θέλει πολύ νερό,άλλο λιγότερο(γιατί τα σαπίζει).
Όλα θέλουν όμως περιποίηση και μπόλικη διάκριση(σαν τα ποτίζεις μην αφήνεις το νερό-που το έχουν ανάγκη-να σκάψει το χώμα,να εκτεθούν οι ρίζες και να αρρωστήσει)
Από την ίδια γη βγήκαν όλα μα κανένα δεν είναι ίδιο(κι ας είναι ο σπόρος κοινός)
Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα παιδάκια σου.
Όλα βγήκαν από την ίδια σπλαχνική σου αγκάλη μα το καθένα έχει την δική του χάρη.Και παρά τον πολύ κόπο είναι πανέμορφη αυτή η ποικιλία που μας περιβάλει.
Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!
Υ.Γ Σχετικά με το διαφορετικό timing του κάθε ανθρώπου παραθέτω ένα περιστατικό από την ζωή ενός μεγάλου Ρώσου λογοτέχνη
«Τὸ 1849 μία ἁπλὴ γυναίκα ἔδωσε στὸν 28χρονο ἀναρχικὸ Ντοστογιέφσκι μία Καινὴ Διαθήκη, ἐνῶ ἔφευγε γιὰ τὴ Σιβηρία καταδικασμένος σὲ τετραετῆ ἐξορία.
Τὸν πρῶτο καιρὸ ἔσκιζε σελίδες γιὰ νὰ καθαρίζει τὸ τσιμπούκι που κάπνιζε. Κάποια στιγμὴ ὅμως θέλησε ἀπὸ περιέργεια νὰ διαβάσει.
Ἔτσι ἄφησε αὐτὸ τὸ«ἀκρωτηριασμένο» Εὐαγγέλιο νὰ μπεῖ σὰν σπόρος στὴ μέχρι τότε ἄγονη ψυχή του καὶ νὰ τὸν μεταμορφώσει σὲ πολύκαρπο δένδρο, ποὺ συνεχίζει νὰ τρέφει μὲ τοὺς χυμώδεις καρποὺς του τοὺς «πεινῶντας καὶ διψῶντας τὴν δικαιοσύνην» τοῦ Θεοῦ.»
Πόσες φορές δεν προσπάθησες απ΄ αγάπη,μάταια όμως πάλι και πάλι,να συγχρονίσεις το ρολόι της καρδιάς του ανθρώπου σου στην συχνότητα της δική σου ώρας;
Και έψαχνες χρόνια να βρεις τι φταίει,μήπως κάτι δεν έκανες σωστά;
Άδικα όμως απογοητεύεσαι.Να στο πω λίγο διαφορετικά.
Αλήθεια πόσο δε χαίρεσαι τα άνθη που’ χεις στο κήπο σου ε;
Το κάθε ένα θέλει όμως τη δική του φροντίδα.Άλλο θέλει πολύ φως,άλλο λιγότερο(γιατί τα καίει).Άλλο θέλει πολύ νερό,άλλο λιγότερο(γιατί τα σαπίζει).
Όλα θέλουν όμως περιποίηση και μπόλικη διάκριση(σαν τα ποτίζεις μην αφήνεις το νερό-που το έχουν ανάγκη-να σκάψει το χώμα,να εκτεθούν οι ρίζες και να αρρωστήσει)
Από την ίδια γη βγήκαν όλα μα κανένα δεν είναι ίδιο(κι ας είναι ο σπόρος κοινός)
Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα παιδάκια σου.
Όλα βγήκαν από την ίδια σπλαχνική σου αγκάλη μα το καθένα έχει την δική του χάρη.Και παρά τον πολύ κόπο είναι πανέμορφη αυτή η ποικιλία που μας περιβάλει.
Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!
Υ.Γ Σχετικά με το διαφορετικό timing του κάθε ανθρώπου παραθέτω ένα περιστατικό από την ζωή ενός μεγάλου Ρώσου λογοτέχνη
«Τὸ 1849 μία ἁπλὴ γυναίκα ἔδωσε στὸν 28χρονο ἀναρχικὸ Ντοστογιέφσκι μία Καινὴ Διαθήκη, ἐνῶ ἔφευγε γιὰ τὴ Σιβηρία καταδικασμένος σὲ τετραετῆ ἐξορία.
Τὸν πρῶτο καιρὸ ἔσκιζε σελίδες γιὰ νὰ καθαρίζει τὸ τσιμπούκι που κάπνιζε. Κάποια στιγμὴ ὅμως θέλησε ἀπὸ περιέργεια νὰ διαβάσει.
Ἔτσι ἄφησε αὐτὸ τὸ«ἀκρωτηριασμένο» Εὐαγγέλιο νὰ μπεῖ σὰν σπόρος στὴ μέχρι τότε ἄγονη ψυχή του καὶ νὰ τὸν μεταμορφώσει σὲ πολύκαρπο δένδρο, ποὺ συνεχίζει νὰ τρέφει μὲ τοὺς χυμώδεις καρποὺς του τοὺς «πεινῶντας καὶ διψῶντας τὴν δικαιοσύνην» τοῦ Θεοῦ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου