Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΙΜΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΗ..

 Μαρτυρία Αντωνίου του Κυπρίου

Όπως κάθε χρόνο έτσι και το καλοκαίρι του 1974 ανέβηκα στο Μοναστήρι,να πάρω την ευχή του Γέροντα π.Σίμωνα,για να πάω στο χωριό,στους γονείς μου.

Μόλις άκουσε ο παππούλης ότι θα πάω στην Κύπρο γυρίζει και μου λέει :
-Που θα πας;
-Στην Κύπρο παππούλη,στους γονείς μου.
-Θα γίνει πόλεμος!είπε.

Εγώ τα έχασα και ρωτώ με απορία τον Γέροντα:
-Με ποιούς παππούλη,με τους Άγγλους;Ο πόλεμος τελείωσε.Η Κύπρος είναι τώρα ανεξάρτητο κράτος.

Ο Γέροντας με σοβαρό και αυστηρό ύφος,μου λέει :
-Με τους Τούρκους.

Στην αρχή πήγα να γελάσω,και είπα από μέσα μου,ο παππούλης γέρασεκαι άρχισε να χάνει τα λογικά του.
Ξαναρωτάω:Με συγχωρείς παππούλη,με ποιούς θα έχουμε πόλεμο;

Μου απάντησε με ποιό αυστηρό τόνο φωνής
- Με τους Τούρκους.

Του λέω πάλι:
-Ο αδελφός μου πρόλαβε και πήγε στρατιώτης.

Η απάντησή του ήταν :
Ο Θεός είναι μεγάλος θα τον προστατέψει αυτόν και τους γονείς σου.

Έκανα υπομονή και δεν πήγα.Έμεινα στην Αθήνα και τις περισσότερες μέρες στο Μοναστήρι,κοντά στον Γέροντα.Μια μέρα άκουσαν οι μοναχοί τον Γέροντα να κλαίει στο κελί του γονατιστός στο κρεββάτι του και με τα χέρια ψηλά να βλέπει από το παράθυρο.Όταν τον ρώτησαν τι έχει,ο Γέροντας απάντησε :
-Δεν βλέπετε παιδιάμου,η Κύπρος μας καίγεται,αλλά ο Θεός δεν θα αφήσει να την πάρουν,ο προφήτης Ηλίας τρέχει με το άρμα του να προλάβει,να μην πάρουν όλο το νησί.
(σημείωση:Κανείς δεν ήξερε τίποτα στην Ελλάδα ,γιατί ήταν στρατιωτικό καθεστώς.)

Τότε συνέχεια παρακαλούσα τον Γέροντα να μου πει για την τύχη των δικών μου,αλλά μάταια.Μου έλεγε απλά:
-Ότι μου πει ο Πάνω,δείχνοντας τον Θεό.,θα σου πω.

Τον παρακαλούσα να κάνει προσευχή για όλο το νησί,και όχι μόνο για τους δικούς μου.Μετά από πολλές μέρες μου είπε ο Γέροντας,ότι οι δικοί μου είναι όλοι καλά.Για τον αδελφό μου που ήταν φαντάρος καμμία απάντηση.Μια μέρα ο π.Ζωσιμάς ήρθε χαρούμενος και μου είπε ότι είδε τον αδελφό ου να πηδά από τον φράχτη,μαζί με ένα άλλο παιδί,και να γλυτώνουν.

Τα γεγγονότα επαληθεύτηκαν πλήρως!όταν ήλθαν οι γονείς μου στην Αθήνα με τον αδελφό μου μας διηγήθηκαν ακριβώς αυτά που έγιναν.Ήταν μαζί με ένα φίλο του,τον Δημήτρη,εγκλωβισμένος,και σώθηκαν ως εκ θαύματος.Πέρασαν μέσα από το μπλόκο των Τούρκων στον Ελληνικό Τομέα,χωρίς να τους πειράξουν.

Από το βιβλίο ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης(1901-1988)Μαρτυρίες για τη ζωή και το έργο του Τόμος Γ'

πηγή