ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Οι νέοι και η Θεία Ευχαρίστια

Σχετική εικόνα
Οι περισσότεροι έφηβοι στην πατρίδα μας, παρότι είναι χριστιανοί, δεν εκκλησιάζονται συχνά. Ακόμη κι όταν αυτό συμβαίνει στα πλαίσια του σχολείου ή σε κάποια γιορτή, δε δείχνουν να κατανοούν τι σημαίνει μετοχή στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, παρότι η πλειοψηφία τους κοινωνεί. Είναι ένα σημείο των καιρών. Το κομβικότερο στοιχείο της εκκλησιαστικής ζωής, αυτό που μας ενώνει με τον Θεό και τον συνάνθρωπο, να είναι υπόθεση συνήθειας ή «για το καλό».

Την αδυναμία μετοχής όλης της ύπαρξης στο μυστήριο την αποδίδουμε στην απουσία κατήχησης ή στην αδυναμία της οικογένειας να το καταστήσει πηγή ζωής για τα νεώτερα μέλη της. Συμβάλλει στο πρόβλημα η έλλειψη κινητοποίησης από την πλευρά των κληρικών, κάποτε και η στενομυαλιά ορισμένων πνευματικών -εξομολόγων, οι οποίοι θεωρούν ότι η συχνή μετοχή στην ευχαριστία καθιστά το μυστήριο συνήθεια και μαγεία, ενώ η αμαρτωλότητα όλων, μικρότερων και μεγαλύτερων, δεν μπορεί να θεραπευθεί, αν δεν την συναισθανθούν μέσω της τιμωρίας να στερούνται του ποτηρίου της ζωής. Αγνοούν βεβαίως ότι σύμφωνα με τα κριτήρια της καθαρότητας και της αγιότητας του Θεού ουδείς αξίζει να μετάσχει, αλλά κοινωνούμε επειδή είναι Φιλάνθρωπος και μας αγαπά, για να λαμβάνουμε άφεση για τις αμαρτίες μας και να γευόμαστε τον τρόπο της αιωνιότητας.

 Πάντως, ακόμη κι αν υπάρξει κινητοποίηση της οικογένειας και των κληρικών, η βιωματική συμμετοχή στην Ευχαριστία δε θα μπορέσει να επιτευχθεί, αν η ενορία δε λειτουργήσει ως σώμα Χριστού. 
Όταν ο νέος ή ο μεγαλύτερος μετέχουν μόνο ως άτομα στην θεία λειτουργία, δύσκολα θα μπορέσουν να ζήσουν την θεία κοινωνία ως κάτι διαφορετικό από μία πράξη τυπική, που χαρακτηρίζει την χριστιανική ζωή, χωρίς όμως να της δίνει ομορφιά, νόημα και ποιότητα. Διότι η Ευχαριστία είναι το επιστέγασμα της συνάντησης των ανθρώπων στην Εκκλησία. Άνθρωποι οι οποίοι δε θέλουν να είναι ξένοι μεταξύ τους και με τον Θεό, ζητούν νόημα που ξεπερνά τα παρόντα, αισθάνονται ότι η ζωή τους δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς Θεό, αφήνονται στην ποιότητα της αγάπης που ξεκινά από την Θεία Λειτουργία και ανοίγεται στην καθημερινότητα, είναι όσοι τελικά διψούν για να κατοικήσει ο Χριστός στις καρδιές τους.

Κοινωνώ μαζί με τους φίλους, τους οικείους, τους μικρότερους και μεγαλύτερους τους οποίους με χαρά συναντώ στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας. Εκεί βρίσκεται ο Χριστός, «όπου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι» στο όνομά Του. Αυτό δε σημαίνει ότι όσοι δεν ζουν αυτή την εμπειρία δεν κοινωνούν Χριστό. Όμως κάτι λείπει. Εδώ χρειάζεται η Εκκλησία και όσοι θέλουν να ζούνε την χριστιανική ιδιότητα στην πληρότητά της να δραστηριοποιηθούν. Με προσευχή και λόγο. Με αυθεντική κοινωνικότητα και μοίρασμα χαράς. Με ανοικτό πνεύμα. Την ώρα της Θείας Λειτουργίας να υπάρχει το πνεύμα και το ήθος οικογένειας ανοικτής. Εκεί όπου όλοι γίνονται οικείοι, διότι δε θέλουμε ένα κλειστό σύνολο, αλλά καρδιές που πραγματοποιούν έξοδο από το εγώ τους. Έτοιμες να αγαπήσουν αλλήλους. Να ρωτήσουν. Να μη σχολιάσουν. Να δείξουν ότι χαίρονται και προσεύχονται για τους παρόντες και τους απόντες. Και ότι ζητούν τον Χριστό και τους Αγίους διότι εκεί βρίσκεται η Αλήθεια.
Χτίζοντας ενορίες με έμπνευση ήδη υπάρχουν οι προϋποθέσεις νεώτεροι και μεγαλύτεροι να ζούνε την Ευχαριστία της καρδιάς!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα « Ορθόδοξη Αλήθεια»
στο φύλλο της 14ης Δεκεμβρίου 2016

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι νέοι (κι οχι μονο) γονείς,δυστυχως, είναι ψυχροι πνευματικά,δεν λαχταρουνε Τον Χριστό μας, δεν Τον ψαχνουν παντου,Τον εχουν στο περιθώριο κ Τον θυμουνται μονο σε 2-3 γιορτες κ αν...Δεν εχουν αποκτησει θερμη,αγαπητικη σχεση με τον Θεο, Τον ξεχνανε...
Βλεπω τα παιδια στον Ιερο ναο, παιζουν, μιλανε, τρεχουν, φωναζουν, δεν εχουν σεβασμο στον ιερο χωρο- ουτε συνειδητοποιουν τι συμβαινει. Γιαυτο ευθυνονται κ οι εκπαιδευτικοι,που δεν κανουν μια εισαγωγη στα παιδια, 2-3 φορες σε καποιο μαθημα, να εμπεδωσουν τι ειναι Η ΘΕΙΑ λειτουργια, υπαρχουν Αγγελοι μεσα στον ναο, Αγιοι...και οταν μιλαμε θλιβονται.
το μονο χαροποιο γεγονος, ειναι πως ακομα. εστω κι ετσι , εκκλησιαζονται...κ στην ψυχη μενει αυτο.
Μακαρι ολα τα παιδακια να συναισθανθουν Τον Χριστο μας και να Τον αναζητουν καθε μερα...Αμην.
(συχνα κλαιω οταν τα βλεπω αδιαφορα...λεω τι κριμα να μην εχουν διδαχθει το μεγαλειο Της Ορθοδοξιας μας.)
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Μερικες φορες, νομιζουμε πως ξερουμε καποιον...ως καλα καταρτισμενο Χριστιανο
μεχρι τη στιγμη που θα διαβασουμε κατι που μας γραφει ή που μας λεει...πχ τηλεφωνικα, και παθαινουμε ενα σοκ!

πχ μια γνωστη μου εστειλε μια καρτα ευχητηρια
η οποια ειχε ενα χειμωνιατικο τοπιο με ενα σπιτι σε μια ερημια στα χιονια.
μεσα εγραφε .....Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!
μολις διαβασα αυτην την λεξη "μαγεια"...γυρισε το στομαχι μου αναποδα!
αυτη τη λεξη τη σιχαινομαι και δεν την χρησιμοποιω ποτε μεταφορικα
και ειδικα σε εν Χριστω γιορτες.
+___________________ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΕΙΑ.
ειναι το αντιθετο!
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΦΩΣ ΑΓΑΠΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΖΩΗ , ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ= Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ.

την λεξη μαγεια πρεπει να την λεμε μονο για ενημερωση
σε σχεση με μαγους και τσαρλατανους και σεκτες αιρετικων μαγων...

Αν ειμαι λαθος, παρακαλω διορθωστε με.

η καρτα τελειωνε ΧΩΡΙΣ... καλα Χριστουγεννα
χωρις τη φραση..... ΜΕ Αγαπη,....αλλά ΕΤΣΙ ΨΥΧΡΑ εκλεισε.
και χωρις ονομα καν.
...................................στεναχωρεθηκα.
στεναχωρεθηκα για πολλους λογους, πνευματικους κυριως
και διαπιστωσα ποσο μπετον αρμέ ειναι καποια ατομα.
γραφουν τυπικα.
σαν την αλλη, που λεει οτι με εχει στη καρδια της
αλλά δεν παιρνει ποτε ενα τηλ/νο να δει αν ζω.

ΗΜΑΡΤΟΝ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΟΔΥΝΗΡΗ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.