Σέ αὐτούς τούς σιωπηλούς πρωταγωνιστές ἀπευθύνεται ὁ Χριστός καί ἀποκαλύπτει τίς σκέψεις τους καί τήν πονηρία τους. Καί τούς ρωτᾶ: «Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;» Γιατί κάνετε τέτοιες σκέψεις μέσα στήν ψυχή σας; Γιατί ὄχι μόνο δέν πιστεύετε, ἀλλά καί ἀποδίδετε ἄδικες κατηγορίες;
Ἡ ἐρώτηση τοῦ Χριστοῦ τούς ἐλέγχει, ἔστω καί ἄν δέν θέλουν νά τό παραδεχθοῦν. Ἐκεῖνοι τόν κατηγοροῦσαν ὡς βλάσφημο, γιατί εἶπε στόν παραλυτικό ὅτι συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες του. Τώρα ὅμως διαπιστώνουν ὅτι ὁ Χριστός δέν γνωρίζει μόνο τίς ἁμαρτίες τοῦ παραλυτικοῦ, τίς ὁποῖες καί συγχωρεῖ, ἀλλά γνωρίζει καί τούς δικούς τους λογισμούς, τούς ὁποίους ἐκεῖνοι ἀρνοῦνται νά ἀποκαλύψουν, καί ἔτσι ὄχι μόνο στεροῦνται τῆς ἀφέσεως ἀλλά καί γίνονται αἰτία κατακρίσεως γι᾽ αὐτούς.
«Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;»
Τό ἐρώτημα τοῦ Κυρίου μας πρός τούς γραμματεῖς τῆς ἐποχῆς του δέν ἔχασε τήν ἐπικαιρότητά του ποτέ. Ἰσχύει καί γιά τόν λατινόφρονα Βαρλαάμ, τόν Ἀκίνδυνο καί τούς ὀπαδούς τους, οἱ ὁποῖοι, ἄν καί διέθεταν τήν κατά κόσμον σοφία, δέν μποροῦσαν νά κατανοήσουν, ὅπως καί οἱ γραμματεῖς, τό μυστήριο τῆς θείας χάριτος. Δέν μποροῦσαν νά κατανοήσουν πῶς εἶναι δυνατόν ὁ ἄνθρωπος μέ τήν κάθαρση καί τήν προσευχή νά ἀξιωθεῖ νά δεῖ τό ἄκτιστο φῶς, νά βιώσει τήν ἔλλαμψη τῆς θείας χάριτος καί νά θεωθεῖ. Καί ἀντί νά θελήσουν νά προσεγγίσουν μέ ταπείνωση ἐκείνους πού ζοῦσαν αὐτό τό μυστήριο γιά νά τούς τό διδάξουν, κατηγοροῦσαν καί συκοφαντοῦσαν ὅσους μέ τήν ἄσκηση καί τή νοερά προσευχή ζοῦσαν αὐτή τή θεία ἐμπειρία, ὀνόμαζαν τό φῶς τῆς θείας χάριτος κτιστό καί τούς ἀνθρώπους πού ἀξιωνόταν νά τό δοῦν μέ τά χοϊκά τους μάτια εἰδωλολάτρες καί πεπλανημένους, καί δίχαζαν τήν Ἐκκλησία μέ τίς αἱρετικές τους διδασκαλίες.
Τίς κακοδοξίες αὐτές πού σκότιζαν, ὅπως οἱ λογισμοί τῶν γραμματέων τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου, τόν νοῦ τους, ὥστε νά μήν κατανοοῦν τήν ἀλήθεια τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, ἀπέκρουσε καί κατέρριψε ὁ τιμώμενος σήμερα μέγας πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας καί κορυφαῖος θεολόγος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
Στοιχώντας στήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά καί στίς προσωπικές του ἐμπειρίες, τίς ὁποῖες ἀπέκτησε ἀσκούμενος τόσο στό Ἅγιον Ὄρος ὅσο καί στή Βέροια, στή Σκήτη τοῦ Ἀλιάκμονα, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ἀγωνίσθηκε, ὥστε νά λάμψει ἡ ἀλήθεια, νά λάμψει ἡ θεία χάρη καί νά καταυγάσει τίς ψυχές τῶν ὀρθοδόξως εἰς Χριστόν πιστευόντων. Γι᾽αὐτό καί τόν τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα, Β´Κυριακή τῶν Νηστειῶν, καί πανηγυρίζει τή νίκη του ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ἀντιησυχαστῶν ὡς συνέχεια τοῦ θριάμβου της ἐναντίον τῶν εἰκονομάχων, τόν ὁποῖο ἑόρτασε τήν προηγουμένη Κυριακή.
Αὐτή τήν πίστη καί τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἀκολουθοῦμε καί ἐμεῖς, τιμώντας τούς ἁγίους καί θεοφόρους πατέρες πού ἀγωνίσθηκαν προκειμένου νά μᾶς τήν κληροδοτήσουν ἀναλλοίωτη καί σώζουσα. Τιμώντας τους ὅμως ἄς προσπαθήσουμε νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά καθαίρουμε τόν νοῦ καί τήν ψυχή μας ἀπό λογισμούς ὄχι μόνο ἁμαρτωλούς, ὅπως τῶν γραμματέων, ἀλλά καί ἀπό λογισμούς ἀμφιβολίας καί ἀμφισβητήσεως τῆς πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἀποδιώκουν τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ψυχή μας καί μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό κοντά του. Καί ἄς προσπαθοῦμε νά λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων «ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ», ὥστε νά μᾶς ἐνισχύει στόν ἀγώνα μας καί νά μᾶς ἁγιάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου