Των Ηρώων όμως οι Μανάδες είναι, θαρρείς πλασμένες από ξέχωρο υλικό.

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΛΕΝΑΣ - ΑΘΗΝΑ ΛΕΝΑ

"Αναμένω τον ΓΙΓΑΝΤΑ απόψε διά να μάθω τα αποτελέσματα (...). Φαίνεται, ότι αι ανατινάξεις οχημάτων είς Αμίαντον είναι πολύ ελκυστικαί, διότι ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ δεν εννοεί να εγκαταλείψει τη περιοχην. Το μόνον που μου ανέφερεν είναι ότι η διασκέδασις είναι μεγάλη και δεν θα εγκαταλείψη μέχρις ότου τους μεθύση όλους"
ΑΙΑΣ ( Αυξεντίου)
Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ που τους μεθούσε όλους ήταν ο Ατρόμητος Λένας, πιστός και στενός συνεργάτης του Αυξεντίου.

Των Ηρώων όμως οι Μανάδες είναι, θαρρείς πλασμένες από ξέχωρο υλικό. Έχουνε καρδιά λιονταρίσια και καρτερική. Τέτοια κι η καρδιά της ΑΘΗΝΑΣ ΛΕΝΑ, της μάνας του Ήρωος.
Τυλιγμένη στη μαύρη κουρούκλα ( τσεμπέρι) καθόταν στο σπίτι της. Ένας χωριανός την καλησπέρισε καλόγνωνα και της είπε το μαντάτο:
- Ο γυιός σου χάθηκε. Τον αναζητούν οι Εγγλέζοι...

Κατάλαβε η Αθηνά. Ο γυιός της ήτανε στο βουνό. Πολεμούσε για τη Πατρίδα. Έσφιξε τη καρδιά της, είπε μια προσευχή στη Παναγία του Κύκκου κι άφησε κάποια δάκρυα να της ξεφύγουν από τα γέρικα αλλά αετήσια μάτια της.

Η Αθηνά έμαθε τον τραυματισμό και τη σύλληψη του παιδιού της από το ραδιόφωνο, που θριαμβολογούσε ότι συνελήφθη σοβαρώς ο Στυλιανός Λένας. Λίγες μέρες πριν είχε δώσει τον τελευταίο ασπασμό στον άνδρα της μεγάλης της κόρης. Ο πόνος της μεγαλώνει σα βλέπει δίπλα της το Χριστοφή, το πιστό της σύντροφο διπλά τσακισμένο. 

Ο άλλος της γυιός Προκόπης είναι φυλακισμένος στο στρατόπεδο της Κοκκινοτριμιθιάς. Είναι μόνοι, κατάμονοι.. Βουβοί κάθονται κι οι δύο ο ένας δίνει κουράγιο στον άλλο και αναρωτιούνται πως ναναι ο Στυλλής...

(...) Πέρασαν 39 μέρες. Ανήμερα 28ης Μαρτίου οι γιατροί είπαν πως θα πέθαινε. Το απόγευμα οι γονιοί του βρίσκονταν τελευταία φορά στο πλευρό του. Ο Ήρως μέσα στον ψηλό πυρετό και στη θολούρα των ματιών έστρεψε με κόπο το κεφάλι και κάρφωσε το βλέμμα του απλανές πάνω στη Μάνα. Κύταζε πέρα, μακρυά. Ποιός ξέρει σε τι κόσμους...
- Με αναγνωρίζεις γυιέ μου; Ρώτησε με λυγμούς η Αθηνά. Δεν απάντησε το παλληκάρι. Έκανε μια κίνηση του κεφαλιού αργή, που σήμαινε ναι.
- Θέλεις τίποτε γυιέ μου;
Ανασάλεψε λίγο ο ήρως, έφερε το αδυνατισμένο χέρι στο κρουσταλιασμένο στόμα, έδειξε τα λευκά, στεγνά του χείλη. Η Μάνα έβρεξε ένα κομμάτι βαμβάκι και στάλαξε στα μισανοιγμένα χείλη του σπλαγχνου της λίγες σταγόνες νερού, καθώς η αναπνοή του γινόταν ολοένα κι πιο ασθενική..
Ο Ήρως ξεψύχησε στα χέρια του πατέρα..

Ήρωα λάμνε στο καλό κι η Μνήμη σου αιώνια ήταν γραφτό Εσύ να πας για να ρθη η Λευτεριά!

"Έκανα 15 παιδιά. Απ' αυτά έζησαν μόνον τα πέντε. Για τα εννιά που πέθαναν τα κατάφερα να ξεχάσω λιγάκι. Όμως το Στυλλή μου δεν τον ξεχνώ ποτέ! Νομίζω πως θα γυρίση κάποτε από τη Λευκωσία, στέκομαι στο παράθυρο μου και προσμένω τη μεγάλη ώρα που θα εκπληρωθή ο πόθος του παιδιού μου : Η ΕΝΩΣΙΣ"

ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΙΝ' Η ΕΝΩΣΙΣ
ΚΥΠΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΘΑ ΠΑΡΗ ΧΡΥΣΟΣΤΕΦΑΝΟ
ΤΟΥ ΛΕΝΑ ΜΑΣ Η ΜΑΝΑ!!!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ

ΠΗΓΗ