Μπορώ να θλίβομαι;; για την τύχη των αθώων εβραίων ομήρων που κρατούν ακόμη οι αδίστακτοι ...ανθρωπιστές χαμασίτες. Μπορώ;; ή θα με πείτε ισαποστάκια και φασισταριό;;
Μπορώ να ανησυχώ;; για την τύχη που επιφυλάσσει μετά τις βομβιστικές εν ώρα λειτουργίας επιθέσεις σε εκκλησίες για τους αρχαίους ορθόδοξους χριστιανούς της Συρίας ο -επικηρυγμένος (λαστ γήαρ) πλην αναγνωρισμένος από σύσσωμη τη Δύση ηγέτης της χώρας- κουστουμαρισμένος και μετριοπαθής αποκεφαλιστής Αλ Τζολάνι ή Αλ Σάρα ή Αλ όπως αλλιώς. Μπορώ;; ή θα με πείτε θρησκόληπτο;;
Μπορώ να ανησυχώ;; για την τύχη που θα έχουν στη Συρία από τον ίδιο κουστουμάτο κύριο και τους Τούρκους προστάτες του Δρούζοι, Αλαουίτες και Κούρδοι. Μπορώ;; ή θα με πείτε εθνικιστή;;
Μπορώ να ανησυχώ;; που απ' ό,τι φαίνεται η πιο άσχετη και τραλαλά-τραλαλό πολιτική ηγεσία του ελληνισμού -σε Ελλάδα και Κύπρο- μέσα στο πιο δύσκολο και ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, ετοιμάζεται να επικυρώσει και με επίσημες υπογραφές τις από καιρό άτακτες υποχωρήσεις της στο πεδίο σε Αιγαίο, Λιβυκό, Ανατολική Μεσόγειο και Κύπρο. Μπορώ;; ή θα με πείτε εθνίκι και μπατριώτη;;
Μπορώ να αισθάνομαι άβολα;; για τις αθρόες κατά χιλιάδες άτυπες εισόδους στη χώρα χιλιάδων μεταναστών από Ασία και Αφρική και για τις "υποχρεωτικές επιστροφές" τους από Γερμανία κλπ στην Ελλάδα, καθώς και για τις θεσμοθετημένες πλέον εγκαταστάσεις τους (μόνιμα; ποιος ξέρει...) ανά την επικράτεια στους κάτω των δύο χιλιάδων κατοίκων οικισμούς (εκεί, όπου δεν θα μπορούν πια να κτίσουν οι ντόπιοι νόμιμοι ιδιοκτήτες τα οικόπεδά τους). Μπορώ;; ή θα με πείτε σκατόψυχο, ισλαμοφοβικό και ρατσιστή;;
Μπορώ να πνίγομαι έως αηδίας;; με τις ...τυχαίες πυρκαγιές που κατακαίουν τον τόπο μας απ' άκρη σ' άκρη (αρχέγονα δάση, κατάφυτα βουνά, απέραντες εκτάσεις πρασίνου, αναψυχή και τελευταίο καταφύγιο ενδημικής και άλλης χλωρίδας και άγριας και κυνηγημένης πανίδας), για να ακολουθήσουν πάντοτε εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών, ακόμη και σε περιοχές natura, όπως με άνεση και επίδειξη ισχύος και κυνισμού επέτρεψε η τέως πρόεδρος της δημοκρατίας μας και θεσμοθέτησε ασμένως η κυβερνησάρα μας. Μπορώ;; ή θα με πείτε λαϊκιστή;;
Μπορώ να ανησυχώ;; που η Ευρώπη -"το κοινό μας σπίτι", τρομάρα μας- ετοιμάζεται πυρετωδώς για έναν στα καλά καθούμενα πόλεμο κατά της Ρωσίας, ο οποίος στην καλύτερη θα επιφέρει ακραία φτώχεια και λιτότητα για τους ευρωπαίους και στη χειρότερη, άστο καλύτερα... Έναν πόλεμο -η μισή Ευρώπη κατά της άλλης μισής- που κανείς ευρωπαίος πολίτης δεν αποφάσισε, κανείς δεν ξέρει γιατί πρέπει να γίνει, αλλά θα έρθει, φαίνεται, σαν μια αναπότρεπτη και μοιραία θεομηνία και θα αφήσει πίσω της συντρίμμια σε κράτη, οικονομίες, τόπους, πολιτισμό και ανθρώπους. Μπορώ;; ή θα με πείτε ρωσόφιλο και πουτινάκι;;
Δεν κλείνει ο κατάλογος εδώ, θα μπορούσε να ακολουθήσει σεντόνι ολόκληρο.
Όσοι είστε ήδη έτοιμοι, ό,τι και να με πείτε, ξέρετε πού θα καταλήξει ο χαρακτηρισμός σας. Τους έχω φάει πια με το κουτάλι τους χαρακτηρισμούς σας, εσάς των ένθεν και ένθεν πάντοτε μονόπαντα ευαίσθητων, ψυχραίμων άμα τε και εξάλλων. Έχω χορτάσει εκ νεότητός μου τσουβάλιασμα. Ενίοτε, έχω παρασυρθεί κι εγώ σε αυτό το ατόπημα. Νομίζω όμως ότι πολύ νωρίς το κατάλαβα.
Κάποτε επίσης συνειδητοποίησα ότι η χειρότερη εκδοχή του εαυτού μου ήταν όταν θεωρούσα ότι έχω αποκλειστικά το δίκιο με το μέρος μου και ότι πάλευα γι' αυτό με αντιμέτωπους άσχετους και ανίδεους άλλους προκειμένου να τους σώσω. Είδα ότι δεν ήταν όντως αγώνας σωτηρίας του άλλου, αλλά επιδίωξη αυτοεπιβεβαίωσης. Το είδα σε μένα, το(/με) σιχάθηκα, το απέρριψα και τώρα το αναγνωρίζω εύκολα και σε άλλους. Δεν το(/με/τους) καταδικάζω. Εύχομαι να το δουν κι εκείνοι, αλλά σε αυτό το πεδίο είναι ο καθένας μόνος του.
Πείτε με λοιπόν όπως θέλετε. Μετά από αυτά, τίποτα πλέον τέτοιο δεν με ενοχλεί. Ούτε καν με αποσπά. Σ' όποιον αρέσουμε...
Πείτε με λοιπόν όπως θέλετε. Μετά από αυτά, τίποτα πλέον τέτοιο δεν με ενοχλεί. Ούτε καν με αποσπά. Σ' όποιον αρέσουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου