Αν θέταμε τη σχέση μας με το Θεό σε σωστή βάση...

Μπορώ όμως ότι μια από τις μεγαλύτερες αμαρτίες είναι ότι δεν θέτουμε σε σωστή βάση τη σχέση μας με το Θεό. Πολλοί άνθρωποι περιμένουν τη σωτηρία χωρίς να καταβάλουν καμιά προσπάθεια. Όπως : « Ο Θεός είναι καλός ,είναι φιλάνθρωπος ,είναι γεμάτος αγάπη, δε γίνεται να μη μας σώσει, ανεξάρτητα από το πόσο αμαρτωλοί είμαστε αν ο Θεός είναι παντοδύναμος θα μας σώσει και εμάς»


Οι άνθρωποι που θέτουν το πρόβλημα με αυτό τον τρόπο αρνούνται να καταλάβουν ότι ο Θεός δε μας έχει προορίσει να πάμε στη κόλαση ούτε μας έχει προορίσει να πάμε στο παράδεισο. Για να μπορείς να φθάσεις στο παράδεισο πρέπει να είσαι ελεύθερος. Να αγαπάς και να είσαι ελεύθερος να διαλέξεις το Παράδεισο.

Αλλά εμείς με τις πράξεις μας διαλέγουμε τη κόλαση, ενώ από το Θεό ζητάμε να μας σώσει. Μάθαμε να εκφραζόμαστε για μεγάλες αμαρτίες όπως η ομοφυλοφιλία, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ , το κλέψιμο, σαν ρεφρέν που μας κάνει στα μάτια μας καλύτερους: «Τι καλά που δεν είμαστε ομοφυλόφιλοι, που δεν παίρνουμε ναρκωτικά , που δεν κλέβουμε , που δεν είμαστε αλκοολικοί»

Θεωρώ την υποκρισία μια μεγάλη αμαρτία ! Ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος ,παρατηρεί ότι αν διαβάσουμε με προσοχή τη Καινή Διαθήκη βλέπουμε ότι ο Χριστός δεν επέπληττε τις πόρνες , όσο επεπληττε τους υποκριτές και τους Φαρισαίους.

Συνηθίσαμε να θεωρούμε την υποκρισία και τον φαρισαϊσμό μικρές αμαρτίες , επειδή ακριβώς κάνουμε πολλές φορές αυτή την αμαρτία χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Προτιμούμε να δείχνουμε με το δάχτυλο αυτούς που κάνουν μεγάλες αμαρτίες ,αρνούμενοι να σκεφτούμε στο τι θα ήμασταν αν είχαμε μια ζώσα εν Χριστώ ζωή.