Ποτήριον Ψυχρού...»(Αληθινή ιστορία)!

Το κείμενο έχει τίτλο «Ποτήριον Ψυχρού» εμπνευσμένο άπό την φράση του Κυρίου μας πού καταγράφεται στο Κατά Ματθαίον Εύαγγελιον ι' 42 «καὶ ὃς ἂν ποτίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων ποτήριον ψυχροῦ μόνον εἰς ὄνομα μαθητοῦ, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ..».

 Αναφέ­ρεται σε μία προσωπική εμπειρία του συγγρα­φέως, γνωστού και διακεκριμένου δικαστικού. 

Ό κ. Κανίνιας θυμάται μία δίκη κατά την όποία είχε καταδικασθεί σε βραχυχρόνια φυ­λάκιση ένας νέος άνδρας με βεβαρημένο ποι­νικό μητρώο. Με την ανακοίνωση της αποφά­σεως ό κατηγορούμενος κατελήφθη από έντο­νη οργή και άρχισε να απειλεί τους μάρτυρες, οι όποιοι κατέθεσαν εναντίον του. Τότε: «Την κρίσιμη εκείνη στιγμή τον φώναξα με το όνο­μα του, τον κοίταξα και με κοίταξε. Δεν θα λη­σμονήσω την διασταύρωση των βλεμμάτων μας. Μου φάνηκε ότι ζητούσε κάτι από μένα και ότι ήταν πρόθυμος να υπακούσει σε ό,τι τον διέταζα... Αμέσως παρακάλεσα τον κλητή­ρα να φέρει «ένα ποτήρι νερό στον άνθρωπο».... Ρούφηξε το νερό από το ποτήρι ό ταλαίπωρος κατάδικος και με ξανακοίταξε κάπως γαληνε­μένος. 

 Τότε με λόγια απλά και σταθερή φωνή τον συμβούλευσα να επιβληθεί στον εαυτό του, ώστε ή καταδίκη αυτή να αποβεί ή τελευ­ταία της ζωής του... 

Επί χρόνια δοκίμαζα την ευτυχία να δέχομαι χαιρετίσματα ευγνωμοσύ­νης από τον πολυμερώς και πολυτρόπως διψα­σμένο εκείνο άνθρωπο. Τα έστελνε με τον δι­κηγόρο του, ό οποίος με έβεβαίωνε ότι ό φίλος μας δεν ξαναεγκλημάτισε και ότι δεν έπαυε να με θεωρεί «ευεργέτη» του. Ακόμη με διακα­τέχει ή απορία, αν είναι δυνατόν ένα ποτήρι νερό να αποδειχθεί φάρμακο τόσο θεραπευτι­κό...». 

 Προφανώς είναι δυνατόν, αξιότιμε κύριε Είσαγγελεϋ του Αρείου Πάγου. Ή αγάπη, ή συμπόνια, ή καλή διάθεση προς τον συνάν­θρωπο, τον κάθε συνάνθρωπο, τον πλησίον πού μας διδάσκει και το Ευαγγέλιο, είναι το μεγα­λύτερο φάρμακο. Άλλα ό ανθρώπινος εγωι­σμός το αφήνει πολλές φορές αναξιοποίητο.

περιοδικό ΠΟΙΜΗΝ Απρ.2008 Ι.Μ.Μυτιλήνης/www.proskynitis.blogspot.com