Η εικόνα της Παναγίας του Ζαονικίεβ και ένας άγιος

Ο Ιλαρίωνας καταγόνταν από το χωριό Ομπούκωβ-Κουμπένσε της περιοχής Βολόγκντα.Ήταν ένας άνθρωπος απλός ο οποίος υπέφερε από μία ασθένεια στα μάτια.Προσευχόνταν με θέρμη στην Παναγία και στους Άγιους Ανάργυρους Κοσμά και Δαμιανό να τον κάνουν καλά.

Ήταν το έτος 1588,όταν μια ημέρα του εμφανίστηκαν οι Άγιοι Ανάργυροι και τον συμβούλευσαν να πάει στο κοντινό δάσος για να γίνει καλά.

Ο Ιλαρίωνας πήγε στο μέρος εκείνο και φτάνοντας είδε ένα δυνατό και ασυνήθιστο φως.Στο μέσο στεκόνταν μία εικόνα.Έπεσε στα γόνατα και αμέσως έγινε καλά.Την υπόλοιπη ζωή του την αφιέρωσε στον Θεό.έγινε μοναχός παίρνοντας το όνομα Ιωσήφ και στο μέρος που ανακάλυψε την εικόνα έχτισε  με την βοήθεια των συγχωριανών ένα ναό.

Η εικόνα τοποθετήθηκε στον ναό και άρχισε να επιτελεί πολλά θαύματα.Ο Ιωσηφ εγκαταστάθηκε κοντά στον ναό και με την ευλογία του επισκόπου Βολόγκντα Αντωνίου,ιδρύθηκε ένα μοναστήρι που πήρε το όνομα Ζαονικίεβ,από το όνομα ενός ληστή που είχε ζήσει σ'εκείνο το δάσος(Ανίκιος)Αυτό το όνομα πήρε και η εικόνα η οποία ανήκει στον αγιογραφικό τύπο της Παναγίας του Βλαντιμίρ,

Ο Άγιος Ιωσήφ του Ζαονικίεβ

 Ο Ιωσήφ δεν δέχτηκε να γίνει ηγούμενος της μονής και άρχισε να φέρεται σαν ένας δια Χριστόν Σαλός.Περπατούσε ξυπόλητος στον πάγο και προσευχόνταν όρθιος για πολλές ώρες.Η μνήμη του τιμάται στις 23 Ιουνίου και στις 21 Σεπτεμβρίου.

Τα ερείπια της μονής όπως διασώζονται σήμερα.(εδώ)

Κατα την σοβιετική περίοδο έγιναν μάχες μεταξύ των μπολσεβίκων και των ντόπιων κατοίκων για την προστασία της μονής.Παρόλα αυτά η μονή καταστράφηκε ολοσχερώς.
Η εικόνα τιμάται στις 23 Ιουνίου