Οι Αγίες των Ρομανώφ

Είναι η ιστορία δύο αδελφών, της Ελισάβετ και της Αλεξάνδρας, που γεννήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα ως πριγκίπισσες του γερμανικού οίκου του Μεγάλου Δουκάτου της Έσσης και του Ρήνου και ως εγγονές της κραταιάς βασίλισσας Βικτωρίας της Μεγάλης Βρετανίας. Ακολούθως εντάχθηκαν και οι δύο με το γάμο τους στη δυναστεία των Ρωμανώφ, η Ελισάβετ ως σύζυγος του μεγάλου δούκα Σεργίου της Ρωσίας και η Αλεξάνδρα ως σύζυγος του τελευταίου τσάρου πασών Ρωσιών, Νικολάου Β’. 

Ασπάστηκαν και οι δύο την Ορθοδοξία και υπερασπίστηκαν την πίστη τους με θέρμη και αποφασιστικότητα. Ο βίος τους υπήρξε παράλληλος, η θεοσέβειά τους απαράμιλλη, η πίστη τους ακλόνητη και το τέλος τους τραγικό.
Η μία, η μεγάλη δούκισσα Ελισάβετ, μετά τη δολοφονία του συζύγου της, αποσύρεται από τα εγκόσμια, λαμβάνει το σχήμα της μοναχής και αναπτύσσει ένα μοναδικό φιλόπτωχο και νοσηλευτικό έργο μέσα από την αδελφότητα της Αγάπης και του Ελέους των Αγίων Μάρθας και Μαρίας και ιδρύει ομώνυμο μοναστήρι στη Μόσχα.
Η άλλη, η τσαρίνα Αλεξάνδρα υπήρξε υπόδειγμα συζύγου και μητέρας. Το ότι ο μοναδικός της γιος και διάδοχος στο θρόνο των Ρωμανώφ, Αλέξιος, ήταν αιμοφιλικός, την κάνει να στραφεί ακόμα περισσότερο προς το Θεό αναζητώντας απεγνωσμένα τη βοήθειά Του. Τότε εμφανίζεται ο Ρασπούτιν, ο μόνος που μπορεί να θεραπεύει τον άρρωστο τσάρεβιτς.
Αγάπησαν και οι δύο τη Ρωσία σαν δική τους πατρίδα και ο ρωσικός λαός ανταπέδιδε την αγάπη τους. Όμως η λαίλαπα της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917 τις κατέστησε θύματα του κράτους της αθεΐας και του μπολσεβικισμού. Πρωταγωνίστησαν και οι δύο στην τελευταία πράξη του δράματος της δυναστείας των Ρωμανώφ και έγιναν από τη μοίρα ηρωίδες μιας αλησμόνητης τραγωδίας. 

Δύο αδελφές, των οποίων το πεπρωμένο ήταν τόσο άρρηκτα συνδεδεμένο μεταξύ τους, ώστε να δοκιμάσουν το ίδιο τραγικό τέλος, την ίδια σχεδόν μέρα, στην ίδια χώρα, στην ίδια περιοχή, από δολοφόνους που ασπάζονταν την ίδια αθεϊστική ιδεολογία. Η συγκινητική ιστορία των δύο αδελφών, οι οποίες έζησαν στιγμές λαμπρής δόξας, αλλά και ποταπών εξευτελισμών, τελειώνει με την αποτρόπαια δολοφονία τους μέσα στα πυκνά δάση της Σιβηρίας.
Ο ευσεβής ρωσικός λαός όμως δεν τις ξέχασε και στα τραγικά χρόνια της σοβιετικής τρομοκρατίας δεν έπαυσε να τιμά την μνήμη τους και να προσκυνά το μαρτύριό τους. Η ανακήρυξη και των δύο σε αγίες από την Ορθόδοξη Εκκλησία, συμπεριέλαβε την οσιομάρτυρα Ελισάβετ και την αθλοφόρο Αλεξάνδρα στη χορεία των αγίων νεομαρτύρων της χριστιανικής πίστης και λατρεύονται σήμερα από εκατομμύρια πιστούς ανά την υφήλιο.