Ενας Σέρβος ιεροµόναχος της Μονης Χιλανδαρίου του 'Αγίου Όρους, ύστερα από µιά του επίσκεψη στή Ρωσία γράφει:
«'Αφ' ότου φθάσαµε σ' αύτή τή χώρα είχα δυσκολίες νά γράψω στούς φίλους µου στόν «ελεύθερο κόσµο», ακόµα καί στούς δικούς µου στό Χιλανδάρι. Πουθενά δέν ύπάρχουν γι' αυτό κατάλληλες κάρτες. Σ' αύτές είκονίζονται πάντοτε πρωταγωνιστές της επαναστάσεως, ηρωες του έθνους καί πρωτοπόροι της έθελοντικής έργασίας. Μόνον εδώ στόν προθάλαµο του ξενοδοχείου, στίς κάρτες, είδα διάφορα πολιτιστικά µνηµεία, µεταξύ αυτών καί θαυµάσιους ναούς.
«'Αφ' ότου φθάσαµε σ' αύτή τή χώρα είχα δυσκολίες νά γράψω στούς φίλους µου στόν «ελεύθερο κόσµο», ακόµα καί στούς δικούς µου στό Χιλανδάρι. Πουθενά δέν ύπάρχουν γι' αυτό κατάλληλες κάρτες. Σ' αύτές είκονίζονται πάντοτε πρωταγωνιστές της επαναστάσεως, ηρωες του έθνους καί πρωτοπόροι της έθελοντικής έργασίας. Μόνον εδώ στόν προθάλαµο του ξενοδοχείου, στίς κάρτες, είδα διάφορα πολιτιστικά µνηµεία, µεταξύ αυτών καί θαυµάσιους ναούς.
Πήρα κάµποσες απ' αύτές τίς κάρτες καί πλησίασα την υπάλληλο γιά νά πληρώσω. Πίσω από τό ταµείο στεκόταν μιά γυναίκα 40 περίπου ετών. Τό βλέµµα της ήταν συγγενικό. Όταν άκουσε στη γλώσσα της τήν έρώτηση γιά την τιµή, εδειξε περιέργεια καί ρώτησε από που είµαι.
Όταν άκουσε γιά τό 'Άγιο "Ορος, άναστέναξε µέ θαυµασµό. Όσο εγώ έψαχνα ανάµεσα στά ρούβλια, γιά νά βρώ τά καπίκια καί νά συµπληρώσω τό ποσό, αύτή σκυµµένη εγραφε κάτι σ' ένα σηµείωµα. Γύρω µας δέν ύπήρχε κανείς. Έρριξε µατιές δεξιά καί αριστερά, πηρε ένα χάρτη της πόλεως καί µαζί µ' εκείνο τό σηµείωµα µου τά εβαλε στό χέρι, προφέροντας µέ µισή φωνή: «'Εγώ είµαι πιστή».
Στό δρόµο µέχρι τό δωµάτιο διάβασα εκείνο τό σηµείωµα.
Σ' αύτό εγραφε «περί ύγείας καί σωτηρίας» καί µετά µερικά ονόµατα ανδρικά καί γυναικεία. 'Αµέσως από τόν ταξιδιωτικό µου σάκκο εβγαλα τό εγκόλπιο της Θεοτόκου της «Τριχερούσας» του Χιλανδαρίου, ένα ξυλόγλυπτο άγιορείτικο σταυρό, ενα κουτάκι λιβάνι καί µερικές είκονίτσες αγίων, πού άντιστοιχούσαν στά ονόµατα του σημειώματος, καί κατέβηκα κάτω στό χώλ. Ξανά, δέν ύπήρκε κανείς µπροστά στήν καντίνα.
Στό δρόµο µέχρι τό δωµάτιο διάβασα εκείνο τό σηµείωµα.
Σ' αύτό εγραφε «περί ύγείας καί σωτηρίας» καί µετά µερικά ονόµατα ανδρικά καί γυναικεία. 'Αµέσως από τόν ταξιδιωτικό µου σάκκο εβγαλα τό εγκόλπιο της Θεοτόκου της «Τριχερούσας» του Χιλανδαρίου, ένα ξυλόγλυπτο άγιορείτικο σταυρό, ενα κουτάκι λιβάνι καί µερικές είκονίτσες αγίων, πού άντιστοιχούσαν στά ονόµατα του σημειώματος, καί κατέβηκα κάτω στό χώλ. Ξανά, δέν ύπήρκε κανείς µπροστά στήν καντίνα.
'Έδωσα σ' εκείνη την τυπική ρωσίδα τά δώρα µου. Μέ γρήγορη κίνηση τών χεριών της τά τοποθέτησε κάτω από τόν πάγκο καί πρόφερε µέ σιγανή φωνή: «Νά σας σώσει ό Θεός!».
Στή φράση αύτή ήταν έναποτεθημένη όλόκληρη ή τρεµάµενη ψυχή της.Αύτή τήν ήµέρα καί την επόμενη, κάθε φορά πού περνούσα από εκεί, µέ τό φωτεινό της βλέµµα αναζητούσε εύκαιρία νά µου έκφράσει πάντοτε νέα εύχαριστία»,
Μητροφάνους Χιλανδαρινού: Άγία Ρωσία στό Σοβιετική 'Ένωση. σ. 112-113
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου