Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
"Τρώγε και σκάζε!"
Πρέπει να το καταλάβουμε καλά αυτό το πράγμα, τα πάθη θεραπεύονται με τα αντίθετά τους, όχι με παραπλήσια πράγματα. Είσαι θυμώδης; Θα θεραπεύσεις το θυμό σου με το να σκάσεις, να μην πεις λέξη.Να μη βγάλεις λέξη από το στόμα σου! Δεν σας άρεσε η λέξη που είπα; (γέλια)
Ο Γέροντάς μας, ο αείμνηστος Γέροντάς μας, κάποτε είχαμε έναν αδερφό ο οποίος ήρθε να γίνει μοναχός και ήταν ασθενής ο καημένος, ψυχικά ασθενής, και τον βάλαμε να υπηρετά στην τράπεζα και να στρώνει το τραπέζι.
Βέβαια, εντάξει, δεν έκανε για μοναχός αλλά για να μην τον απελπίσει ο Γέροντας, του είπε μείνε και βλέπουμε. Ξέραμε ότι θα φύγει κάποια ώρα.
Τον έβαλε τραπεζάρη. Αυτός είχε την καλοσύνη όποτε έστρωνε το τραπέζι που τρώγαμε το μεσημέρι, στον Γέροντα σε μένα και στον πάτερ Εφραίμ -ήμασταν οι ιερείς εμείς οι δύο και ο Γέροντάς μας ο Γέροντας της Μονής- όλα τα ξεροκόμματα, τα μουχλιασμένα, τα σαπισμένα, τα ξινισμένα (τα έβαζε) σε μας, στον Γέροντα, σε μένα και στον παπά Εφραίμ. Όλοι οι άλλοι φρέσκο ψωμί, φρέσκο φαΐ, όλα φρέσκα. Εμείς χθεσινά, προχθεσινά, αφρισμένα. Τι να σας πω!
Άσε οι μύγες που ήταν μέσα. Μία φορά μέτρησα οκτώ μύγες μέσα στα φασολάκια! Ήταν οικολογικές όμως και ήταν ωραιότατες, ήταν χρυσοπράσινες, πάρα πολύ ωραίες (γέλια).
Λέγαμε την προσευχή, καθόμαστε να φάμε το φαΐ μας το μεσημέρι, το ψωμί μας όλο πράσινο, μουχλιασμένο, δεν κοβόταν. Μα αφού σήμερα ζυμώσαμε φρέσκο ψωμί! Από μας και κάτω, όλοι φρέσκο ψωμί. Εμείς οι τρεις το ξεροκόμματο.
Κοιτάζαμε τον Γέροντα να δούμε τι θα πει. Έλεγε ο Γέροντάς μας, να έχουμε την ευχή του:
"Τρώε και σκάζε!"
Τρώγε και σκάσε. Το έλεγε για τον εαυτό του δηλαδή. Δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ του. Έτρωγε τα ξεροκόμματα και ήταν γεροντάκι. Εμείς είχαμε και δόντια, εκείνος ο καημένος τα βουτούσε μέσα στο νερό να μαλακώσουν λίγο και να τα φάει. Δεν του έκανε ποτέ παρατήρηση. Λέει, άφησέ τον να δούμε πού θα πάει αυτό το βιολί...
"Τρώε και σκάζε!"
Τρώγε και σκάσε. Το έλεγε για τον εαυτό του δηλαδή. Δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ του. Έτρωγε τα ξεροκόμματα και ήταν γεροντάκι. Εμείς είχαμε και δόντια, εκείνος ο καημένος τα βουτούσε μέσα στο νερό να μαλακώσουν λίγο και να τα φάει. Δεν του έκανε ποτέ παρατήρηση. Λέει, άφησέ τον να δούμε πού θα πάει αυτό το βιολί...
1 σχόλιο:
μακάρι να φτάσουμε να λέμε κι εμείς στον εαυτό μας "τρώγε και σκάζε" για όσα μας συμβαίνουν
Δημοσίευση σχολίου