Σημεία από τον βίο του Αγ.Γεωργίου Καρσλίδη τα φοβερά χρόνια του ανταρτοπόλεμου

Από το βιβλίο ο ''Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Ο Αγιος των πτωχων και των πονεμένων''. Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα)

  Κάποια μέρα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου συνέλαβαν τον Γέροντα και τον οδήγησαν προς την Παναγίτσα, ένα ξωκκλήσι έξω από το χωριό, για να τον σκοτώσουν.

•  Εκείνος τους ζήτησε να τον αφήσουν να προσευχηθει για λίγο. Μεγαλοφώνως έκανε την προσευχή του και όταν τελείωσε, τους είπε άφοβα: "Τώρα είμαι έτοιμος"! Αυτοί ανεξήγητα τότε, τον άφησαν ελεύθερο. Τι βίωσαν και του χάρισαν τη ζωή, κάνεις δεν έμαθε.

•   Κάποια μέρα πάλι πήγε μια ομάδα ανταρτών από ένα χωριό της Δράμας με πολλά ζώα και φόρτωσε πολλά πράγματα του μοναστηριού. Ο Γέροντας έμεινε ατάραχος. Όμως, όταν ένας από αυτούς πήρε μια ιερατική στολή, τον ρώτησε τι θα την κάνει. Εκείνος, με πολλή αυθάδεια, του είπε: "θα την κάνω εσώρουχα για την γυναίκα μου".

•   Δεν πρόλαβε όμως ο κλέφτης να απομακρυνθεί από το Μοναστήρι κι ένα από τα ζώα του τον κτύπησε τόσο πολύ, που τον άφησε επιτόπου νεκρό. Αυτοι που ήταν μαζί του φοβήθηκαν τόσο πολύ, που άφησαν τα κλοπιμαια κι αναχωρησαν συγκλονισμενοι.

•   Ενα άλλο σημείο, εκείνα τα φοβερά χρόνια του ανταρτοπόλεμου, ήταν το ότι σε κάποια Θεία Λειτουργία η εικόνα της Παναγίας και του Τιμίου Προδρόμου δακρυρροούσαν. Σαν μαργαριτάρια τα δάκρυα έρρεαν από τις εικόνες.

 Η Ε.Β. πήγε και τα σκούπισε μετά τη Θεία Λειτουργία. Ο Γέροντας όμως τη μάλωσε, γιατί αυτό έδειχνε ότι η Παναγια έκλαιγε για τα παιδιά που χανόταν!
Οσιε του Θεού πρεσβευε υπερ ημών και υπέρ του κόσμου άπαντα. Αμην