Θαυματουργές εικόνες του Αγ.Γεωργίου

Ιερά Μονή Ξενοφώντος. Στό δεξιό κίονα του νέου καθολικού της Μονής προ του τέμπλου υπάρχει μια μεγάλη εικόνα του Αγίου Γεωργίου ή οποία κα τα την παράδοση έχει την ακόλουθη ιστορία: Στά χρόνια της εικονομαχίας, στην Βασιλεύουσα, ή εικόνα αυτή ρίχτηκε από είκονομάχους στη φωτιά. Με τα τη θαυματουργική διάσωση της από τη φωτιά, κάποιος την έπληξε με μαχαίρι στο σιαγόνι από οπού χύθηκε αίμα το όποιο φαίνεται μέχρι σήμερα. Τελικά ή θαυματουργός εικόνα διασώθηκε από ευλαβείς χριστιανούς πού την έριξαν στη θάλασσα, στο έλεος του Θεοΰ.Ή εικόνα αύτη έφθασε πλέοντας στην παραλία του τότε Μονυδρίου του Αγίου Δημητρίου. Στό σημείο της ακτής, οπού προσάραξε ή αγία εικόνα, αναβλύζει από τότε μέχρι σήμερα ιαματικό άγιασμα, «τα ξυνά νερά», πού θεραπεύει την δυσουρία, γι' αυτό καί ή εικόνα ονομάζεται «δυσουρίτου». ΟΙ τότε πατέρες μετέφεραν με ευλάβεια την εικόνα στη Μονή καί προς τιμήν του Αγίου έκτισαν το καθολικό στο ονομά του.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ (ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟ): Στήν Ιερά Μονή Ζωγράφου ή Βουλγάρικο, όπως είναι γνωστό, υπάρχουν τρεις θαυματουργές εικόνες στις όποιες καταφεύγουν πολλοί χριστιανοί καί θερμοπαρακαλοΰν τον Άγιο να γίνει μεσίτης στο Θεό για να εκπληρωθούν τα αιτήματα τους.




Ή θαυματουργός εικόνα του Μεγαλ. Γεωργίου, ή του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Στεφάνου.Ό Στέφανος ό ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας μία περίοδο της ηγεμονίας του είχε πολλούς πολέμους. Σέ κάποια περίσταση ήταν τόσοι πολλοί οι αντίπαλοι του πού φοβήθηκε. Κατέφυγε τότε στο Θεό καί τον παράκάλουσε να τον βοηθήση. Κουράστηκε προσευχόμενος καί αποκοιμήθηκε. Στόν ύπνο του βλέπει τον "Αγιο καί Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο λουσμένο στο φως ό όποιος του είπε: «Πάρε θάρρος καί μη φοβάσαι το πλήθος των άντιπάλων σου, θα τους νικήσεις. Μετά την νίκη σου θέλω να βοηθήσεις στην ανάκαίνιση της Μονής μου, πού ονομάζεται Ζωγράφου καί είναι στο "Αγιον "Ορος. Ακόμα θέλω να αφιέρωσης την εικόνα μου πού έχεις». Πράγματι ό Στέφανος νίκησε τους αντιπάλους του, βοήθησε στην ανακαίνιση της μονής καί αφιέρωσε την εικόνα του Αγίου πού είχε στα ανάκτορα του. Την εικόνα αυτή μπορεί να προσκυνήσει οποίος επισκέπτεται το μοναστήρι. Έκανε δε καί κάνει πολλά θαύματα.

Ή εικόνα πού ήλθε από τη Μονή Φανουήλ της Λύδδας. "Οταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ή ταν ό Λέων ό Σοφός, τρία αδέλφια ό Μωϋσής, ό Ααρών καί ό Βασίλειος αποφάσισαν να γίνουν μοναχοί στο Άγιον "Ορος. "Ήλθαν καί έκαναν την άσκηση τους στο χώρο όπου σήμερα είναι ή Μονή Ζωγράφου. Μετά από καιρό αποφάσισαν να κτίσουν μοναστήρι, δεν συμφωνούσαν όμως προς τιμήν ποίου Αγίου θα είναι. Μετά από συζήτηση συμφώνησαν να προσευχή θοΰν πολύ στον Κύριο του κόσμου καί την έφορο του Αγίου "Ορους, την Παναγία μας. Είπαν ακόμα να βάλλουν μία σανίδα καί να Παρακαλέσουν το θεό να ζωγραφισθεΐ επάνω ή εικόνα του Αγίου πού ό Θεός θέλει να τιμάται το μοναστήρι πού θα κτίσουν. Πράγματι, μετά από πολλές ημέρες προσευχής καί αυστηρής νηστείας, ένα πρωί άντίκρυσαν πάνω στο σανίδι ζωγραφισμένη τη μορφή του Αγίου Γεωργίου. "Ετσι ή εικόνα αυτή έγινε αιτία το μοναστήρι να κτισθεί στο Ονομα του Αγίου Γεωργίου καί να επονομασθεί του Ζωγράφου. Κατά την παράδοση ή εικόνα αυτή υπήρχε στο μοναστήρι πού ονομάζονταν Φανουήλ καί πού εύρίσκετο κοντά στη Λύδδα την πατρίδα του Αγίου Γεωργίου. Επειδή την Μονή θα την κατέστρεφαν οι Σαρακηνοί ή εικόνα έφυγε από έκεΐ καί ήλθε στο Άγιον "Ορος. Την ανεγνώρισαν μετά απόχρόνια μοναχοί της μονής Φανουήλ οί όποιοι επισκέφθηκαν την Μονή Ζωγράφου.


Ένα από τα πολλά θαύματα πού έκανε ή εικόνα αυτή είναι και το έξης: Ένας επίσκοπος έπισκέθηκε τη Μονή Ζωγράφου προκειμένου να δη την θαυματουργό εικόνα. Όταν στάθηκε μπροστά της εικόνα λέγει στους πατέρες πού τον συνόδευαν: «αύτη είναι άρα ή παρ' ύμϊν θαυματουργός είκών;» συγχρόνως έβαλε το δάκτυλο του στο μάγουλο του Αγίου. Όταν πήγε να το τραβήξει διαπίστωσε ότι αυτό ήταν ακατόρθωτο. Τότε οί πατέρες ανάγκαστη καν να κόψουν μέρος του δακτύλου. Ό επίσκοπος φοβισμένος ζήτησε συγγνώμην από τον "Αγιο. Σήμερα ή εικόνα αυτή είναι καλυμμένη με αργυρό ύποκάμισο.

Ή εικόνα πού ήλθε από την Αραβία. Μια μέρα στο λιμάνι της Μονής Βατοπεδίου βρέθηκε μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Τα περισσότερα μοναστήρια την ήθελαν, όμως οί Βατοπεδινοί πατέρες ούτε να ακούσουν ήθελαν να την δώσουν σε άλλο μοναστήρι. Σέ συγκέντρωση των ηγουμένων πού έγινε αποφασίσθηκε να βάλουν την Ιερά εικόνα πάνω σε ένα νεαρό ήμίονο πού δεν γνώριζε τους δρόμους του Αγίου Όρους. "Οδήγησαν το ζώο στο μονοπάτι πού συνέδεε την Θεσσαλονίκη με το Άγιον Όρος καί το άφησαν ελεύθερο. Ό ήμίονος περνώντας μέσα από τα δάση στάθηκε σε ένα λόφο κοντά στη Μονή Ζωγράφου. Τότε όλοι οι πατέρες πείσθηκαν ότι ή επιθυμία του αγίου είναι να μείνει στον τόπο αυτόν. Χαρούμενοι οι Ζωγραφϊτες πατέρες κατέβασαν άπό το ζώο την ιερά εικόνα καί την μετέφεραν στο καθολικό τους. Στό λόφο πού σταμάτησε ό ήμίονος έκτισαν κελλί με εκκλησάκι στο όνομα του Αγίου. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι ή εικόνα αυτή ήταν σε μοναστήρι της Αραβίας άπ' οπού έφυγε καί ήλθε στο Περιβόλι της Παναγίας.

Ί. Μ. Παντοκράτορας Αγ. Όρους. Στήν Ί. Μονή Παντοκράτορας Αγίου "Ορους φυλάσσεται ή θαυματουργός εικόνα του Αγίου Γεωργίου «του Φανερωμένου».Ή θαυματουργός αυτή εικόνα χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Μέχρι το έτος 1982 φυλασσόταν στο ομώνυμο κελλί, εξάρτημα της Μονής Παντοκράτορας, στην περιοχή Καψάλας. Ή προσωνυμία «Φανερωμένος» δόθηκε στον άγιο μετά από το παρακάτω θαΰμα πού έγινε περί το 1821.

Μια νύκτα ληστές κτύπησαν την πόρτα του προαναφερομένου κελλιοϋ. Τότε φανερώθηκε, ένας νέος πού άστραφτε, ό Αγιος Γεώργιος, άνοιξε την πόρτα στους ληστές, τους καλοδέχθηκε καί τους είπε να περάσουν στο άρχονταρίκι. Εκεί αφού τους έδεσε «δεσμοϊς άλύτοις καί άοράτοις» εξαφανίσθηκε καί οι ληστές έμειναν ακινητοποιημένοι μέχρι το πρωϊ.

Όταν σηκώθηκαν οι πατέρες για την ακολουθία, άντίκρυσαν τους ληστές να αναστενάζουν, να κλαίνε μετανοημένοι καί να παρακαλούνε τον Θεό καί τον Αγιο Γεώργιο να τους συγχωρήσουν καί να λύσουν τα αόρατα δεσμά τους.

Ή παράδοση διασώζει δύο εκδοχές για την μετέπειτα ζωή των ληστών .Ή πρώτη λέγει δτι άφοϋ μετενοησαν έφυγαν στον κόσμο οπού έζησαν σαν καλοί χριστιανοί καί αγωνιζόμενοι για την σωτηρία της ψυχής τους. Ή δεύτερη αναφέρει ότι περιεβλήθηκαν το 'Άγιον καί άγγελικόν σχήμα καί έγιναν μοναχοί στο κελλί οπού τους φανερώθηκε ό Άγιος Γεώργιος. 0ι πατέρες ονόμασαν την εικόνα του Αγίου «Φανερωμένος». Το κελλί αυτό ερημώθηκε καί ή θαυματουργός εΙκόνα του Αγίου Γεωργίου «του Φανερωμένου» το έτος 1982 μεταφέρθηκε στην Μονή Παντοκράτορας καί τοποθετήθηκε στο παρεκκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου οπού οι ευλαβείς προσκυνητές την προσκυνούν καί ζητούν τίς πρεσβείες του Αγίου.

Ί. Μ. Αγ. Γεωργίου Περιστερεώτα Πόντου. Όπως προαναφέραμε στον Πόντο υπήρχε φημισμένη Μονή του Αγίου. Σ' αυτήν έτρεχαν οι Πόντιοι όταν οι δυσκολίες καί τα προβλήματα τους κτυπούσαν την πόρτα .Ή θαύματουργός εικόνα του Μεγαλομάρτυρα ήταν ό μαγνήτης. Άπειρα τα θαύματα της. Το ξακουστό καί περίλαμπρο μοναστήρι διαλύθηκε στίς 17 Ιανουαρίου 1923, όταν κατέφθασε σ' αυτό Τουρκικό τάγμα στρατού, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Σελαετίν το όποιο έξεδίωξε τους πατέρας πού μόναζαν έκεί. Αργότερα ένας Τούρκος δικηγόρος πού εύλαβείτο τον Άγιο ανέβηκε στο βράχο καί απέσπασε από την εξωτερική πύλη της Μονής την θαυματουργό εικόνα του Αγίου. Ή εικόνα είναι μαρμάρινη καί εικονίζει έφιππο τον Άγιο Γεώργιο, έχοντα χρυσό φωτοστέφανο καί ασπίδα καί χρυσά εξαρτήματα του ίππου του. Στό κάτω μέρος έχει την έξης επιγραφή: «...λιθίνη άνεκαινήσθη ή κλϊμαξ αυτή, φιλοκαλοδαπάνη του Πανοσιολογιωτάτου Ηγουμένου Ίωαννικίου του Τραπεζοντίου 1846». Ή εικόνα, ή οποία σύμφωνα με τίς γνωματεύσεις των αρχαιολόγων ανάγεται στον 9 μ.Χ. αιώνα, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα καί στίς 24-8-1969 ένεθρονίσθηκε σε νέο ναό πού έκτισε ή πίστη των Ποντίων στο Ροδοχώρι Ναούσης.