Σεῖς εἶσθε τό φῶς πού ἔχει προορισμό νά φωτίζει τούς ἀνθρώπους πού εὑρίσκονται στήν ἁμαρτία καί στή πλάνη καί ὅπως δέν μπορεῖ νά κρυφθεῖ μία πόλη πού εἶναι κτισμένη σέ ψηλό μέρος, ἔτσι δέν μπορεῖ νά κρυφθεῖ καί ἡ δική σας ζωή. Καί ὅπως ὁ ἄνθρωπος βάζει ψηλά τόν λύχνο γιά νά φωτίζει τό σπίτι, ἔτσι πρέπει καί ἡ δική σας ἀρετή νά λάμπει καί νά φωτίζει μέ τά ἔργα καί τίς πράξεις σας γιά νά δοξολογοῦν τόν Θεό οἱ ἄνθρωποι.
Ὅποιος διδάξει μέ τή ζωή του ὅτι οἱ ἐντολές μου εἶναι ἀσήμαντες γι’ αὐτό καί τίς παραβαίνει, ἔτσι ἀσήμαντος καί τελευταῖος θά εἶναι στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἐκεῖνος πού μέ τό παράδειγμά του θά διδάξει τή τήρησή τους θά ἀναγνωρισθεῖ μέγας στή βασιλεία Του».
«Σεῖς, οἱ μαθητές μου, εἶσθε σάν τό ἁλάτι πού προφυλάσσει τίς τροφές ἀπό τή σήψη. Καί ὅπως τό ἁλάτι εἶναι ἄχρηστο, ὅταν ἀλλοιωθεῖ, καί οἱ ἄνθρωποι τό πετοῦν, ἔτσι καί σεῖς, ἐάν χάσετε τήν ἠθική σας δύναμη, θά περιφρονηθεῖτε.
Σεῖς εἶσθε τό φῶς πού ἔχει προορισμό νά φωτίζει τούς ἀνθρώπους πού εὑρίσκονται στήν ἁμαρτία καί στή πλάνη καί ὅπως δέν μπορεῖ νά κρυφθεῖ μία πόλη πού εἶναι κτισμένη σέ ψηλό μέρος, ἔτσι δέν μπορεῖ νά κρυφθεῖ καί ἡ δική σας ζωή. Καί ὅπως ὁ ἄνθρωπος βάζει ψηλά τόν λύχνο γιά νά φωτίζει τό σπίτι, ἔτσι πρέπει καί ἡ δική σας ἀρετή νά λάμπει καί νά φωτίζει μέ τά ἔργα καί τίς πράξεις σας γιά νά δοξολογοῦν τόν Θεό οἱ ἄνθρωποι.
Ὅποιος διδάξει μέ τή ζωή του ὅτι οἱ ἐντολές μου εἶναι ἀσήμαντες γι’ αὐτό καί τίς παραβαίνει, ἔτσι ἀσήμαντος καί τελευταῖος θά εἶναι στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἐκεῖνος πού μέ τό παράδειγμά του θά διδάξει τή τήρησή τους θά ἀναγνωρισθεῖ μέγας στή βασιλεία Του».
Ἀδελφοί μου
Μέ ἕνα παραστατικό τρόπο ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπῆ μας ἔδειξε πώς πρέπει νά εἴμεθα, σάν μαθητές τοῦ Κυρίου πού εἴμεθα. Πιό ἁπλά, μᾶς ἔδειξε πώς μας θέλει ὁ Κύριος νά εἴμεθα.
Ἴσως ὅμως κάποιος πεῖ. «Συμφωνοῦμε, ὅμως ἀναφέρεται στούς Ἐπισκόπους, τούς ἱερεῖς καί τούς θεολόγους». Θά συμφωνήσω μαζί του γιατί εἶναι καί ἔτσι, ἀλλά καί θά διαφωνήσω, γιατί ἀναφέρεται σέ ὅλους ἐκείνους πού βαπτίσθηκαν καί εἶναι χριστιανοί. Δηλαδή σέ ὅλους μας.
Ἀλλά πώς μποροῦμε νά λάμπουμε σάν τό φῶς καί ἔτσι νά φωτίζουμε;
Ἄς πάρουμε παράδειγμα τούς πρώτους χριστιανούς. Ξέρετε πῶς ἐμεγάλωνε ὁ ἀριθμός τῶν χριστιανῶν; Οἱ εἰδωλολάτρες βλέποντας τήν ἀγάπη πού ὑπῆρχε μεταξύ τῶν χριστιανῶν ἐθαύμαζαν καί τούς ἐπλησίαζαν. Χαρακτηριστικό δηλαδή τῆς ζωῆς τούς ἦταν ἡ ἀγάπη σέ τέτοιο σημεῖο, ὥστε καί ἄν ἀκόμα ὑπῆρχαν πτωχοί, δέν τούς ἄφηναν νά αἰσθάνονται τή φτώχειά τους, γιατί τούς βοηθοῦσαν. Ἐφάρμοζαν πέρα γιά πέρα τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου.
Νά λοιπόν ἕνας τρόπος, ἡ ἀγάπη στή ζωή μας ὡς ἔκφραση τοῦ θελήματος τοῦ Κυρίου. Αὐτό ἀκριβῶς ἔκαναν ὅσοι τόν ἀγαποῦσαν ἀληθινά καί ἡ ἀγάπη τούς αὐτή τούς ὁδήγησε σέ ἕνα ἄλλο φῶς μέ τό ὁποῖο ἐφώτιζαν πλέον ὅλα τά γεγονότα τῆς ζωῆς τους. Ἀπέκτησαν δηλαδή τήν ἀπό Θεοῦ σοφία, γι’ αὐτό ἑρμήνευαν τά πάντα μέ τό δικό τους φῶς, γιατί ὅπως διαφέρει τό ἠλεκτρικό φῶς ἀπό τό φῶς τοῦ κεριοῦ ἔτσι διαφέρει ἡ ἀπό Θεοῦ σοφία ἀπό τήν ἀνθρώπινη σοφία.
Ὁ ἄνθρωπος κάτω ἀπό τό φῶς τῆς βλέπει τά πάντα διαφορετικά, γι’ αὐτό καί τούς δίνει πλέον ἄλλο νόημα ἀπό τό νόημα πού δίνουν οἱ ἄλλοι, οἱ σοφοί του κόσμου.
Ἕνας Γέροντας ἀσκητής δέχθηκε μία ἡμέρα ἕναν ἐπισκέπτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐρώτησε: «Ἐσεῖς οἱ ἀσκητές βλέπετε τά πράγματα διαφορετικά ἀπό τούς ἄλλους».
Ὁ Γέροντας τοῦ λέει τότε «πάρε αὐτή τή λεκάνη καί γέμισε τήν νερό καί κατόπιν ρίξε μέσα χῶμα». Τό ἔκανε αὐτό καί τόν ἐρωτά ὁ ἀσκητής. «Βλέπεις τίποτα;» Ὄχι, γιατί εἶναι θολό τό νερό. Τότε ὁ Γέροντας ἄρχισε νά τοῦ λέει διάφορα.
Σέ μία στιγμή τοῦ λέει «Κοίταξε στή λεκάνη, βλέπεις τίποτα;» εἶναι ἀκόμη θολό τό νερό Γέροντα. Πέρασε λίγη ὥρα καί τῶν ἐρωτά πάλι «βλέπεις τίποτα;» «Ναί, βλέπω δυό τρία πετραδάκια καί χῶμα στό πάτο τῆς λεκάνης».
Τότε ὁ Γέροντας τοῦ λέει: «Ὅπως ἀκριβῶς ὅταν εἶναι θολό τό νερό δέν βλέπεις τί εἶναι μέσα, ἔτσι καί ὅταν εἶναι θολωμένος ὁ νοῦς ἀπό τά πάθη τῆς ψυχῆς δέν βλέπει τήν ἀλήθεια. Ὅταν ὅμως καθαρίσει τή ψυχή τοῦ ὁ ἄνθρωπος, τότε βλέπει τήν ἀλήθεια πού ὑπάρχει. Φωτίζεται καί βλέπει πλέον τά πράγματα ὅπως ἀκριβῶς πρέπει νά τά δεῖ. Βλέπει τήν ἀλήθειά τους. Νά λοιπόν γιατί βλέπουμε τά πράγματα διαφορετικά ἀπό τούς ἄλλους»
Ἀδελφοί μου,
Αὐτή τήν ἀπό Θεοῦ σοφία ἔχουν καί οἱ Πατέρες πού σήμερα ἑορτάζουμε, γι’ αὐτό βλέπετε νά γνωρίζουν αὐτοί αὐτά πού σήμερα προσπαθεῖ νά μάθει ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἐπιστήμη, γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας χρησιμοποιεῖ τήν σοφία τους. Εἶχαν τήν χάρη τοῦ Θεοῦ πού τούς ἔδινε αὐτή τή σοφία.
Νά λοιπόν ὁ δεύτερος τρόπος μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε νά λάμπουμε. Νά ἀποκτήσουμε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ πού θά μᾶς δώσει αὐτή τή σοφία γιά νά βλέπουμε σωστά τά πράγματα. Γι’ αὐτό, ὅταν μάθουμε ὅτι κάποιος ἔχει αὐτή τήν ἀπό Θεοῦ σοφία τρέχουμε καί τόν συναντοῦμε. Τόν βλέπουμε νά λάμπει. Εἶναι φῶς γιά μας. Ἕνα τέτοιο φῶς ἦταν καί ὁ Γέροντας Εὐμένιος, γι’ αὐτό ἑκατοντάδες ἔτρεχαν κοντά του καί ἀναπαυόταν ἡ ψυχή τούς γιατί εὕρισκε τήν ἱκανοποίησή της.
Ὑπάρχει ὅμως καί ἕνας ἄλλος τρόπος γιά νά λάμπουμε σάν τό φῶς. Ἡ πίστη μας νά εἶναι ἀληθινή καί δυνατή ὄχι εὐκαιριακή ἤ ὑποκριτική, διότι αὐτή θά μᾶς δώσει τή δύναμη νά ὑπομένουμε τή φτώχεια, νά βλέπουμε τίς ἀρρώστιες σάν φάρμακα πού καθαρίζουν τήν ψυχή μας, νά δεχόμαστε τόν θάνατο σάν τό πέρασμα γιά τήν αἰώνια ζωή καί νά ἡμερώνουμε τόν πόνο μας γιά τό θάνατο ἀγαπημένων μας προσώπων μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἀντάμωσης στήν αἰώνια ζωή.
Ἡ ἀντιμετώπιση ὅλων αὐτῶν τῶν προβλημάτων μέ τή πίστη γίνεται φανερή στή ζωή μας καί ἔτσι φῶς πού τό βλέπουν οἱ ἄλλοι, πιό ἁπλά, μᾶς θαυμάζουν. Ἐκεῖνοι πού ζοῦν στηριζόμενοι στή πίστη αὐτή ξεχωρίζουν ἀπό τούς ἄλλους καί γίνονται οἱ λεγόμενοι «οἱ καλοί ἄνθρωποι» ἤ «οἱ χριστιανοί».
Ὅπως λοιπόν ἔλαμψαν οἱ Ἅγιοι καί οἱ Πατέρες μέ τήν ἀγάπη, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ἀληθινή πίστη ἔτσι κι ἐμεῖς νά προσπαθήσουμε. Ὁ καθένας μας νά λάμψει. Αὐτό μας ζητᾶ ὁ Κύριος .
«Νά λάμψετε μέ τή ζωή σας γιά νά φανεῖ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ»
Νά εἶσθε καλά ἀδελφοί μου καί ὁ Θεός μαζί σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου