Το 1976, δύο χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, μετά από παρότρυνση του Μάνου Χατζιδάκι, η Μαρίζα Κωχ συνθέτει ένα τραγούδι διαμαρτυρίας για την Κύπρο και συμμετέχει στο διαγωνισμό της Eurovision στη Χάγη. Παρά τις απειλές που δέχτηκε για ζωή της, τολμά να ανέβει στην σκηνή και να χαλάσει το πανηγύρι των Ευρωπαίων. Η Τουρκία ως ένδειξη διαμαρτυρίας, δε συμμετείχε εκείνη το χρονιά στο διαγωνισμό.
Το τραγούδι πέρα από τον σκοπό που γράφτηκε και παρουσιάστηκε, από καλλιτεχνικής άποψης, είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ και για μένα μακράν η καλύτερη συμμετοχή μας στο φεστιβάλ. Πήρε την 13η θέση.
Το τραγούδι πέρα από τον σκοπό που γράφτηκε και παρουσιάστηκε, από καλλιτεχνικής άποψης, είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ και για μένα μακράν η καλύτερη συμμετοχή μας στο φεστιβάλ. Πήρε την 13η θέση.
Όταν έχεις ήθος, πάθος και στόχο μπορείς να σταθείς αξιοπρεπώς και να μεταφέρεις ένα τόσο συγκλονιστικό μήνυμα ακόμα και σε ένα φεστιβάλ της γιουροβίζιον, χωρίς να χάσεις φυσικά ίχνος αξίας. Μια τέτοια συμμετοχή με κάνει εθνικά υπερήφανη.
Και αναρωτιέμαι που είναι όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες τώρα που η Ελλάδα δοκιμάζεται από μια άλλη εισβολή, εκ των έσω αυτή τη φορά; Και που είναι γενικά όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος τώρα που οι λαοί της Ευρώπης στενάζουν κάτω από μια άλλη μπότα; Γιατί πλέον η τέχνη δεν βρίσκετε κοντά στον κόσμο που πονά και δυστυχεί; Μεγάλο θέμα για μια ειδική ανάρτηση...προσεχώς.
Προς το παρόν απολαύστε την ανατριχιαστική ερμηνεία της Μαρίζας και δώστε προσοχή στους συγκλονιστικούς στίχους.
Και αναρωτιέμαι που είναι όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες τώρα που η Ελλάδα δοκιμάζεται από μια άλλη εισβολή, εκ των έσω αυτή τη φορά; Και που είναι γενικά όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος τώρα που οι λαοί της Ευρώπης στενάζουν κάτω από μια άλλη μπότα; Γιατί πλέον η τέχνη δεν βρίσκετε κοντά στον κόσμο που πονά και δυστυχεί; Μεγάλο θέμα για μια ειδική ανάρτηση...προσεχώς.
Προς το παρόν απολαύστε την ανατριχιαστική ερμηνεία της Μαρίζας και δώστε προσοχή στους συγκλονιστικούς στίχους.
Κάμπος γεμάτος πορτοκάλια, όι-όι, μάνα μου!
Που πέρα ως πέρα απλώνετ' η ελιά
Γύρω χρυσίζουν τ' ακρογιάλια, όι-όι, μάνα μου!
Και σε θαμπώνει, θαμπώνει η αντηλιά
Στον τόπο αυτό όταν θα πάτε, όι-όι, μάνα μου!
Σκηνές αν δείτε, αν δείτε στη σειρά
Δε θα 'ναι κάμπινγκ για τουρίστες, όι-όι, μάνα μου!
Θα 'ναι μονάχα, μονάχα προσφυγιά
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα 'ναι απ' άλλες, απ' άλλες εποχές
Από ναπάλμ θα 'ναι καμένα, όι-όι, μάνα μου!
Θα 'ναι τα μύρια χαλάσματα του χτες
Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα 'ναι κάμπος, 'ναι κάμπος καρπερός
Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι-όι, μάνα μου!
Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου