Η «Ορθόδοξη»αμνηστία της ομοφυλοφιλίας

Του π.Αντωνίου Χρήστου

Μετά λύπης μας βλέπουμε μέσα σε ένα πνεύμα νεωτερικής,ορθολογιστικής θεολογίας, την προσπάθεια να αμνηστευθεί και εξωραϊστεί το πάθος της ομοφυλοφιλίας ούτως ώστε να προβάλλεται πλέον αυτή όχι ως αμαρτία, πάθος και ψυχιατρικό πρόβλημα αλλά ώς τάση, κατάσταση, φυσικό ιδίωμα που δεν έχει να κάνει με την επιλογή του ανθρώπου.

Στο νέο Βιβλίο
"ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. εκδ. "εν πλώ"
στα κείμενα Του π.Βασ.Θερμού ως επί το πλείστον (ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ, ΕΝΑ "ΑΣΥΜΜΕΤΡΟ" ΠΡΟΒΛΗΜΑ σελ. 149-179
και του π.Βασ. Χαβάτζα "ΣΤ ΠΛΑΙΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑ..." ΣΕΛ.201-205
διαβάζουμε τα εξής:

«Ο Ομοφυλόφιλος οδηγείται πιθανόν από μία εσωτερική τάση και παρόρμηση.» (σελ.205) (π.Β.Χαβάτζας)

«Ο Ομοφυλόφιλος ερωτεύεται άτομα του ιδίου φύλου, γι’αυτό και προχωρεί σε σεξουαλική σχέση μαζί τους. Δεν ισχύει το αντίστροφο, όπως άλλωστε δεν ισχύει και για την πλειονότητα των ετεροφυλύφιλων…Με άλλα λόγια, το σεξ υπαγορεύεται από το συναίσθημα, όπως είναι και η φυσική τάξη. Ο Καλός κληρικός δείχνει να το αγνοεί.» (σελ. 161) (π.Β.Θερμός)

«Αντί λοιπόν να παραλληλίζεται η δική του περίπτωση (του ομοφυλοφίλου) με διαστροφές όπως η κτηνοβασία ή με εγκληματικές συμπεριφορές όπως η παιδεραστία, ο ομοφυλόφιλος πρέπει να βοηθηθεί να θυμηθεί τη μοναδική αξία με την οποία ο Θεός τίμησε τον άνθρωπο, τον «βραχύ τι παράγγέλοις ηλαττωμένον.» (σελ.202) (π.Β.Χαβάτζας)

«Οι Εκκλησιαστικοί συνεχίζουν να εντάσσουν την ομοφυλοφιλία στις σεξουαλικές διαστροφές μαζί δηλαδή με την ηδονοβλεψία, την επιδειξιομανία, την παιδεραστία, τον φετιχισμό…» σελ.170 (π.Β.Θερμός)

«H ερμηνεία του πανσεξουαλισμού ως ηθικού εκτραχηλισμού είναι μία ηθικιστική ρητορική που έχει παρέλθει ευτυχώς» (στο οπίσθιο εξώφυλλο του Βιβλίου)

«Αλλά από πού συνάγεται ότι η ομοφυλοφιλία αποτελεί το βαρύτερο αμάρτημα;» σελ.162 (π.Β.Θερμός)

«Διαβάζοντας ανακοινώσεις κληρικών περί του θέματος σχηματίζεις την εντύπωση ότι πρόκειται για την πιο σιχαμερή αμαρτία της οποίας οι φορείς αποτελούν σχεδόν τέρατα.»(σελ.150) (π.Β.Θερμός)

«Πως μπορούμε να καταλογίσουμε εγωκεντρικότητα σε έναν ομοφυλόφιλο ο οποίος αγαπά τον σύντροφό του με πιστότητα και αφοσίωση;»(σελ.159) (π.Β.Θερμός)

«…Εδώ έχουμε μία τεκμηρίωση της διάχυτης εκκλησιαστικής προκατάληψης πως η ομοφυλοφιλία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πρωτίστως σεξουαλικό πάθος. Η εσφαλμένη αυτή αντίληψη είναι προσβλητική προς τα εκατομμύρια παιδιά του Θεού που η ερωτική τους αφύπνιση κατά την εφηβεία συνοδεύεται από ομοφυλόφιλη συναισθηματική έλξη.» (161) (π.Β.Θερμός)

«Με θεολογικά κριτήρια,όμως, είναι αμφίβολο, αν ευσταθεί η διατύπωση της Ιεράς Συνόδου μίας ορθοδόξου Εκκλησίας ότι η ομοφυλοφιλία είναι πτώση και ασθένεια του ανθρωπίνου προσώπου, δεδομένου ότι το να ανακαλύπτει κάποιος νέος την ομοφυλόφιλη έλξη μέσα του συνιστά ασθένεια της φύσεως και όχι του προσώπου.» (σελ.169) (π.Β.Θερμός)
«Όσο πιο σκληρός εμφανίζεται κάποιος κατά των ομοφυλοφίλων τόσο περισσότερες ασυνείδητες αμφιβολίες τρέφει για τον δικό του ανδρισμό. Με την επίθεση καταφέρνει να ξορκίζει προσωρινά τις αμφιβολίες του.» (175) (π.Β.Θερμός)

«Είναι σπάνιο έως ανέφικτο να συναντήσει κανείς υψηλή ηθική ποιότητα σε κάποιον παιδεραστή ή σαδιστή ή ηδονοβλεψία κ.λ.π.επειδή αυτοί όλοι έχουν υποστεί μία αναστολή της ψυχικής ανάπτυξης με εγωκεντρικές συνέπειες,δηλαδή σοβαρότατη φθορά του γνωμικού θελήματος.Η διαφορά αυτή αποτελεί άλλη μία απόδειξη πως η ομοφυλοφιλία δεν πρέπει να κατατάσσεται στις σεξουαλικές διαστροφές ως ψυχιατρική διαταραχή.»(σελ.179) (π.Β.Θερμός)

Ο καθένας τώρα ας προβληματιστεί και ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

ΠΗΓΗ