Σκέψεις στην Κυριακή των 318 Αγίων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου (325)
Στη Θεία Λειτουργία και προτού πούμε όλοι μαζί το “Πιστεύω”, ο Ιερέας ή ο Διάκονος μας προτρέπουν ν’ αγαπηθούμε μεταξύ μας ώστε να ομολογήσουμε την Αλήθεια, το Σύμβολο δηλαδή της Πίστεως, μονοιασμένοι, με μια φωνή, μια οικογένεια: η Μία, Αγία και Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Αν έχουμε έχθρα μεταξύ μας, τότε πώς θα ομολογήσουμε την Αλήθεια;
Ο Χριστός φανερώνεται εκεί που πλεονάζει η Αγάπη, ο Κύριος αποκαλύπτεται σ’ εκείνους που παλεύουν με τον εγωισμό τους. Οι άνθρωποι πάντα θέλουμε να πρωταγωνιστούμε στις καταστάσεις, να έχουμε τον πρώτο λόγο, η φωνή μας να υπερβαίνει τη φωνή των άλλων. Αν θέλουμε λοιπόν να έχουμε ομοφωνία, ξέρουμε ότι ο αγώνας αυτός ξεκινά πρώτα-πρώτα από τα μέσα του καθένα, ώστε να πατάξει το θέλημά του που τονε κάνει να θέλει να υπερέχει από τους άλλους.
Αυτή την Κυριακή, η Εκκλησία τιμά την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, εκεί που συνάχθηκαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, στη Νίκαια της Μ. Ασίας, το 325, ώστε να αγωνιστούν για την Αλήθεια, μπροστά στην αίρεση και στη διαίρεση. Οι Πατέρες αποφάσισαν ομόφωνα, με μια ψυχή και μια καρδιά, με γνώμονα τον Αναστημένο Χριστό και την Αλήθεια του Ευαγγελίου. Κανένας επίσκοπος της Αγίας εκείνης Συνόδου από μόνος του δεν έπραξε κατά τον εγωισμό του. Το Φως της Αλήθειας οδήγησε τους Πατέρες στην κοινή απόφαση του αναθεματισμού της αίρεσης. Γι’ αυτό οι Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζονται και άγιοι…
Ενώ σήμερα οι κοινωνίες μας πασχίζουν για τις πλειοψηφίες, ο Χριστός διδάσκει την ομοφωνία. Η ίδια η ζωή της Εκκλησίας αποκαλύπτει στην πράξη την Αλήθεια του Ευαγγελίου. Αν οι Πατέρες του τότε, μα και οι Πατέρες του σήμερα, αγωνίζονται για την Ενότητα της Εκκλησίας, το ίδιο καλούμαστε να πράξουμε κι εμείς. Από την Κυριακή του Πάσχα, μέχρι και τούτη την Κυριακή -μετά από την εορτή της Ανάληψης- εορτάζουμε την αποκάλυψη του Χριστού στον άνθρωπο: απ’ τον Απόστολο Θωμά και τις Μυροφόρες, στον Παράλυτο, τη Σαμαρείτιδα και τον Τυφλό. Η Αλήθεια που αποκαλύφθηκε σ’ αυτούς, αποκαλύπτεται και σ'εμάς μες την Εκκλησία.
Αν δε ζούμε αληθινά μέσα σ’ αυτή την γιορτή Αγάπης του Θεού, τότε πώς θα Τον δεχτούμε ως αρχηγό της ζωής μας;
“Ἀγαπήσωμεν – λοιπόν- ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου