Ὅσιος Μαρτύριος τοῦ Ζελένσκ(+1 Μαρτίου)

 Ὅσιος Μαρτύριος τοῦ Ζελένσκ, κατά κόσμον Μηνᾶς, γεννήθηκε στήν πόλη Βελίκι Λούκι τῆς Ρωσίας κατά τόν 16ο αἰῶνα  ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί φιλόθεους, τόν Κοσμᾶ καί τήν Σταφανίδα, οἱ ὁποῖοι πέθαναν δέκα χρόνια μετά τήν γέννησή του. 

Τήν κατά Θεόν διαπαιδαγώγησή του καί φροντίδα τοῦ μικροῦ Μηνᾶ ἀνέλαβε ἕνας πνευματικός καί ἀγαθός λευΐτης τοῦ ναοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς γενέτειράς του, πού λίγο ἀργότερα ἔγινε μοναχός στή μονή τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ὀνομάστηκε Βογολέπιος. 

Ὁ Ὅσιος ἐπισκεπτόταν τακτικά τόν γέροντά του καί λίγο ἀργότερα, ἰκανοποιώντας τόν πόθο τῆς ψυχῆς του, κείρεται μοναχός καί λαμβάνει τό ὄνομα Μαρτύριος. Μετά ἀπό ἑπτά χρόνια ἀσκήσεως καί προσευχῆς ὁ Ὅσιος, μέ τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του, πῆρε μαζί του τήν εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Τιχβίν καί ᾖλθε στή νῆσο Βέρντε, κοντά στήν περιοχή Ζελένσκ, ὅπου καί ἀσκήτευε. Ἐκεῖ ἔκτισε ἕνα μικρό ναό πρός τιμήν τοῦ Κυρίου καί τῆς Θεοτόκου.

Ἕνα βράδυ, μετά τήν προσευχή του, εἶδε ξαφνικά στό ὄνειρό του τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας νά ἐπιπλέει πάνω στό νερό. Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ κάλεσε τόν Ὅσιο νά πάει νά βρεῖ τήν ἱερή εἰκόνα. 

Πράγματι, ὁ Ὅσιος Μαρτύριος κατέβηκε στήν λίμνη καί εἶδε τήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου νά ἐπιπλέει ἐπάνω στό νερό. Τότε τήν πῆρε μέ εὐλάβεια καί δέος καί τήν μετέφερε στόν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του.
Τό ἔτος 1570, ὁ Ὅσιος χειροτονήθηκε πρεσβύτερος ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Νόβγκοροντ καί διορίσθηκε ὡς ἡγούμενος τό ἔτος 1582.

Ὁ Ὅσιος Μαρτύριος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1603. Παραδίδοντας τήν ἁγία ψυχή του στόν Κύριο ἀνέπεμψε τήν τελευταία ἐπί γῆς ἱκεσία του: «Κύριε, χάρισε τήν εἰρήνη σέ ὅλους τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς».

Η μνήμη του τιμάται στις 1  Μαρτίου.