Το πρῶτο πανηγύρι ἔγινε, ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τα ἄστρα, τὸ ὑλικό σύμπαν. Εἶχε προηγηθεῖ ἡ δημιουργία τῶν ἀΰλων πνευμάτων, τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων.
Ἦλθε ὅμως ἡ στιγμή, που οἱ ἄγγελοι ὕμνησαν περισσότερο τον Θεό και ἔδειξαν χαρὰ μεγαλύτερη ἀπὸ τὸ πρῶτο πανηγύρι. Πότε; Ὅταν ὁ Θεός ἔκανε ἔργο δυσκολότερο ἀπὸ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου. Δυσκολότερη ἀπὸ την πλάση ἐκείνη εἶναι ἡ ἀνάπλαση ποὺ ἔκανε ὁ Θεός στέλνοντας στὴ γῆ τον Μονογενῆ του Υἱό, τον Ἰησοῦ Χριστό. Δυσκολότερη ἀπὸ την παλαιὰ δημιουργία εἶναι ἡ ἀναδημιουργία τοῦ κόσμου. Δυσκολότερη ἀπὸ την παλαιὰ εἶναι ἡ νέα κτίση, ἡ ἀνακαίνιση τοῦ κόσμου.
Για την πρώτη δημιουργία χρειάστηκε μόνο ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. «Εἶπε και ἐγενήθησαν∙ ἐνετείλατο και ἐκτίσθησαν». Γιὰ τήν ἀνάπλαση τοῦ κόσμου, τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, δεν χρειάστηκε μόνο ὁ λόγος, χρειάστηκε και ἡ κίνηση τοῦ Θεοῦ πρός τον κόσμο. Χρειάστηκε ὁ ἴδιος να ἔλθει στὴ γῆ.
Ὅταν λοιπόν, ὁ Θεός εὐδόκησε νὰ κάνει τὸ δυσκολότερο ἔργο, να κατεβεῖ στη γῆ, γιὰ νὰ σώσει τον ἄνθρωπο, τότε οἱ ἄγγελοι ἔστησαν τὸ δεύτερο μεγάλο πανηγύρι. Καὶ ἔστειλαν ἀγγελικὴ ἀντιπροσωπεία στὴ γῆ νὰ ψάλει τον ὕμνο τῆς εἰρήνης καὶ νὰ ἀναγγείλει τὴ συμφιλίωση καὶ καταλλαγὴ μὲ τόν ἐρχομὸ τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ.
Ἀλλά τὸ μεγαλύτερο και συγκινητικότερο πανηγύρι τῶν ἀγγέλων γίνεται την ὥρα ποὺ κάποιος ἁμαρτωλός μετανοεῖ. Γιὰ τὴ χαρὰ αὐτὴ τῶν ἀγγέλων μιλάει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: «Λέγω ὑμῖν, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνί ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι». Τὸ πανηγύρι αὐτὸ ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπὸ τὰ ἄλλα δύο.
Το να μετανοήσει ἕνας ἄνθρωπος, εἶναι ἔργο δυσκολότερο ἀπό τα δύο ἄλλα ἔργα, ποὺ ἀναφέρθηκαν, ἀπὸ τὸ ἔργο τῆς δημιουργίας τοῦ σύμπαντος καὶ ἀπό το ἔργο τῆς ἀναδημιουργίας μὲ τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ. Γιατί; Διότι τα δύο ἔργα ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ τὰ πραγματοποίησε. Προκειμένου ὅμως νὰ μετανοήσει ὁ ἁμαρτωλός, ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ συναντᾶ τὸ ἰσχυρότερο ἐμπόδιο. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ θέληση τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅταν λοιπόν, ὁ Θεός εὐδόκησε νὰ κάνει τὸ δυσκολότερο ἔργο, να κατεβεῖ στη γῆ, γιὰ νὰ σώσει τον ἄνθρωπο, τότε οἱ ἄγγελοι ἔστησαν τὸ δεύτερο μεγάλο πανηγύρι. Καὶ ἔστειλαν ἀγγελικὴ ἀντιπροσωπεία στὴ γῆ νὰ ψάλει τον ὕμνο τῆς εἰρήνης καὶ νὰ ἀναγγείλει τὴ συμφιλίωση καὶ καταλλαγὴ μὲ τόν ἐρχομὸ τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ.
Ἀλλά τὸ μεγαλύτερο και συγκινητικότερο πανηγύρι τῶν ἀγγέλων γίνεται την ὥρα ποὺ κάποιος ἁμαρτωλός μετανοεῖ. Γιὰ τὴ χαρὰ αὐτὴ τῶν ἀγγέλων μιλάει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: «Λέγω ὑμῖν, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνί ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι». Τὸ πανηγύρι αὐτὸ ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπὸ τὰ ἄλλα δύο.
Το να μετανοήσει ἕνας ἄνθρωπος, εἶναι ἔργο δυσκολότερο ἀπό τα δύο ἄλλα ἔργα, ποὺ ἀναφέρθηκαν, ἀπὸ τὸ ἔργο τῆς δημιουργίας τοῦ σύμπαντος καὶ ἀπό το ἔργο τῆς ἀναδημιουργίας μὲ τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ. Γιατί; Διότι τα δύο ἔργα ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ τὰ πραγματοποίησε. Προκειμένου ὅμως νὰ μετανοήσει ὁ ἁμαρτωλός, ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ συναντᾶ τὸ ἰσχυρότερο ἐμπόδιο. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ θέληση τοῦ ἀνθρώπου.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου