της Αγ. Αννης και την Νέα Σκήτη. Στο μέσον συναντήσαμε την μικρή τότε συνοδεία του Γέροντος Γερασίμου, χαρισματούχου υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Είχα εκεί την ευλογία να γνωρισθώ με τον θαυμάσιο αυτόν άνθρωπο. Μόλις μας είδε από μακριά, βγήκε από τον σπίτι του και με αγκάλιασε με πολλή αγάπης, όπως δείχνει και ή φωτογραφία. Μου είπε ότι γνώριζε και τον αδελφό μου Κορνήλιο, ό όποιος συχνά τον επισκεπτόταν και αυτό φυσικά μου μεγάλωσε την συγκίνηση. Μας πήρε κατόπιν στο ταπεινό και φτωχικό τότε σπιτάκι τους και αφού μας προσέφερε ό ίδιος τον καθιερωμένο λουκούμι και ποτό μας λέγει: ελάτε τώρα, πάτερ Άθηναγόρα να δείτε και τον κελλάκι όπου γράφω τις ακολουθίες. Ήταν ένα πολύ μικρό κελί, με λίγο φώς, πού τον λιγόστευε ακόμη περισσότερο ένα πανί πού έβαζε στο μικρό παραθυράκι, όταν ήθελε να συγκεντρωθεί -όπως μου είπε- να προσευχηθεί και να γράψει. Ένα μικρό γραφειάκι, μια καρέκλα, ένας πάγκος, για να κάθεται και κάποιος άλλος. Αυτή ήταν ή όλη του επίπλωσης!
- Πώς εργάζεσθε εδώ π. Γεράσιμε, τον ρώτησα.
- Να σας πω, μου είπε: κάθομαι εδώ στο γραφείο, σκύβω τον κεφάλι μου και προσπαθώ με την ευχή να συγκεντρώσω τον νου μου στο θέμα, πού θέλω να γράψω. Κατόπιν πιάνω την πέννα και οι ιδέες και τα νοήματα έρχονται μόνα τους σαν καταρράκτης. Πολλές φορές δεν προλαβαίνω να αποτυπώσω τις σκέψεις μου στο χαρτί. Τον χέρι μου τρέχει μόνο του. Όλα τα αποδίδω στην χάρι του Θεού, τίποτε δεν είναι δικό μου, είπε καταλήγοντας ταπεινά
Θαύμασα, πώς μέσα σ' αυτήν την εξωτερική απλότητα, ό Θεός έκρυψε έναν τέτοιο εμπνευσμένο ποιητή και υμνογράφο, πού έχει καταστολίσει την Εκκλησία Του με ένθεα έργα, πού αμιλλώνται εν πολλοίς τα δημιουργήματα των θεόπνευστων υμνογράφων μας.
Θεώρησα την συνάντηση μας αυτήν ένα ακόμη πνευματικό κεφάλαιο, προερχόμενο από τον ιερό μας Άθωνα, πού τον καταχώρισα στα μυστικά αποθεματικά της ψυχής μου. Ευγνωμονώ γι αυτόν τον Κύριό μας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου