Η παράσταση με την ένθρονη Παναγία Γλυκοφιλούσα, πλαισιωμένη από τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ , είναι ένα από τα τρία σπαράγματα τοιχογραφιών, για τα οποία αγνοούμε την προέλευση και την αρχική τους θέση στην Μονή (99Χ60 εκ.). Οι μορφές ήταν αρχικά ολόσωμες, ενώ τα ρούχα των αρχαγγέλων και του Χριστού έχουν δεχθεί επιζωγραφίσεις. Η λοξή τοποθέτηση της Θεοτόκου και η αντικίνηση που παρατηρείται στις στάσεις των αρχαγγέλων φανερώνουν την προσπάθεια του καλλιτέχνη να αποδώσει την διάσταση του βάθους, εντάσσοντας τις μορφές στο χώρο. Η ευρύτητα, ο όγκος και η γλυπτική απόδοση των μορφών, οι λεπτές φωτεινές γραμμές και οι λαδοπράσινες σκιές πάνω στην ώχρα της σάρκας, καθώς και τα χαρακτηριστικά των προσώπων, όπως τα μισάνοιχτα σαρκώδη χείλη, οι παράλληλες κόκκινες γραμμές στην ράχη της μύτης και το ρεμβώδες βλέμμα, θυμίζουν έντονα τους ζωγραφικούς τρόπους και το ήθος των έργων του μυθικού καλλιτέχνη από την Θεσσαλονίκη Μανουήλ Πανσέληνου και ανάγουν την παράσταση πιθανότατα στα τέλη του ΙΓ’ αιώνα ή γύρω στα 1300.
πηγή
1 σχόλιο:
<< καθώς και τα χαρακτηριστικά των προσώπων, όπως τα μισάνοιχτα σαρκώδη χείλη, οι παράλληλες κόκκινες γραμμές στην ράχη της μύτης και το ρεμβώδες βλέμμα, θυμίζουν έντονα ....>>
Τουλάχιστον τό πρώτο μέρος της ανάλυσης είναι κόπυ πάστε που λέει και ο ντόκτωρ, Τό επόμενο όμως με τα <> και το ρεμβώδες βλέμμα αγγίζει την γελοιότητα και την βλασφημία
Δημοσίευση σχολίου