Ελληνο-Ορθόδοξο μοναστήρι βρίσκεται στην περιοχή San Andrés Hueyacatitla, Puebla, του Μεξικό.Δύο ώρες μακριά από την πόλη του Μεξικού.
Στους πρόποδες του βουνού Hueyacatitla και σε υψόμετρο 2550 Μέτρων σε ένα μικρό χωριό έντονα καθολικό, πού όμως έχει αγκαλιάσει το Ελληνο Ορθόδοξο Μοναστήρι με αγάπη και χαμόγελο.
Σε αυτόν τον θρησκευτικό χώρο διατηρείται το μοναστήρι Εισόδια της Θεοτόκου αφιερωμένο στην Παναγία και η Μονή αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία. Εδώ διαμένουν ο Ηγούμενος Παύλος, ο Πατέρας Αλέξιος και ο Πατέρας Ιωάννης, και στην Μονή οι δύο μοναχές η Μακρίνα, και η Φιλοθέα.
Το μοναστήρι είναι ένα μικρό σπιτάκι με εσωτερική αυλή, αποτελείται από ένα μικρό παρεκκλήσι και τα κελιά όπου διαμένουν οι μοναχοί.
Κάθε πρωί στις 5 ξεκινά η λειτουργική ζωή με τα αναγνώσματα, τις κατανυκτικές Ιερές ακολουθίες τις ψαλμωδίες. Στο μικρό μοναστήρι επικρατεί η ομορφιά η γαλήνη και η κατάνυξη.
Μετά τις πρωινές προσευχές ξεκινούν τα διακονήματα, αυτοσυντηρούμενο το μικρό αυτό μοναστήρι, με τάξη καταπιάνεται με τις καθημερινές υποχρεώσεις.
Τα ζωντανά, τον κήπο, τα λαχανικά και όλα όσα χρειάζεται για να καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες. Ανοιχτό από την αυγή μέχρι και την δύση του ηλίου σε Ορθόδοξους και μή.
«Το μοναστήρι και οι καρδιές μας είναι ανοιχτές σε όλο τον κόσμο» μας λέει ο Ηγούμενος πατέρας Παύλος. «Την Ορθοδοξία δεν την υπηρετούμε μόνο μέσα στο παρεκκλήσι. Για μάς η κάθε μέρα είναι εορτή της Ορθοδοξίας».
Ο πυρήνας της μοναστικής ζωής εδώ στην ενδοχώρα του Μεξικού είναι η προσευχή, η κατάνυξη ο σεβασμός στην ζωή. Κάθε πρωί στις καθημερινές εργασίες είναι και η παραγωγή άρτου από τις δύο μοναχές.
Στην Μονή διατηρούν ένα μικρό εργαστήρι όπου με πολύ αγάπη συμβάλλουν στα έξοδα του μικρού Μοναστηριού.
Μόλις ψηθούν τα παραδοσιακά μεξικανικά ψωμιά τοποθετούνται σε δίσκους και η μοναχή Φιλοθέα ξεκινά με το αγροτικό να τα μοιράσει στα μικρά "μπακάλικα" του χωριού. Κάποιες στάσεις γίνονται και σε φτωχικά σπίτια.
Άπορες οικογένειες που όμως με την συμβολή και αγάπη του Ορθόδοξου Μοναστηριού έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν κάποια εισοδήματα με τους άρτους που τους δίνουν οι μοναχές.
Το όνειρο τους είναι να αγοράσουν έναν χώρο λίγο πιο ψηλά στο βουνό και να γίνει εκεί το μοναστήρι. Μια επίπεδη επιφάνεια στο τεράστιο βουνό ανάμεσα από τα δέντρα, στη απόλυτη ησυχία.
«Ζητούμε από τον Πατριάρχη μας μόνο την ευχή του» μας λέει ο Ηγούμενος πατέρας Παύλος.
«Είναι πολύ σημαντική η παρουσία των ορθοδόξων μοναχών εδώ στο χωριό επειδή οι άνθρωποι ψάχνουν αναζητούν την επαφή με τον Θεό.
Στην Δύση δυστυχώς η χειρότερη κρίση είναι το κενό στην καρδιά των ανθρώπων, που προκαλεί ένα μεγάλο πρόβλημα στην πνευματικότητά τους.
Η παρουσία μας είναι μέρος της εδώ καθημερινής ζωής όχι μόνο στους πιστούς αλλά και σε κατοίκους άλλων θρησκειών.
Βλέπετε μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί κάποιος να βρει την θαλπωρή του πνευματικού πατέρα, αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και δεν έχουν κάποιον να τους ακούσει να τους συμβουλέψει και να τους πει κάποια λόγια για την πνευματική τους ζωή.
Για αυτό πρέπει να έχουμε ανοιχτές τις πόρτες του Μοναστηριού και της καρδιάς μας.
Με αυτόν τον τρόπο χωρίς να κάνουμε κήρυγμα, εμφανίζουμε το σωστό πρόσωπο της Εκκλησίας μας και των Αγίων Πατέρων.
Παρόλο που είμαστε καλά εδώ στο χωριό, ξέρουμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα και να χτίσουμε τα μοναστήρια μας εις το βουνό και έτσι όχι μόνο οι μοναχοί και οι μοναχές αλλά όσοι πιστοί και επισκέπτες θέλουν, θα έχουν έναν χώρο προσευχής στην καρδιά της Κεντρικής Αμερικής και της Ι. Μητροπόλεως Μεξικού».
Ηγούμενος Πατέρας Παύλος
Ο Πατέρας Παύλος κατάγεται από την Βραζιλία ασπάστηκε την Ορθοδοξία και έζησε στο Άγιο Όρος για πέντε χρόνια όπου έμαθε και την ελληνική γλώσσα και έχει Βραζιλιάνικη και Ελληνική υπηκοότητα.
Πατέρας Αλέξιος
«Η Ορθοδοξία είναι για μένα ένας δρόμος όπου μπορώ να εμπεδώσω καλύτερα και πιο ζωντανά την παρουσία του Θεού. Υπάρχει μια συνεχής πρόσκληση Του να έχω ανοιχτή την καρδιά μου για να δεχθώ την Θεία Χάρη Του. Αυτή η Χάρη του Θεού δεν είναι κάτι που έρχεται μόνο με το ανθρώπινο έργο αλλά με την συνεργασία του Θεού. Η μοναστική ζωή για μένα είναι απλή ζωή η θεραπεία της καρδιάς από τις αμαρτίες. Το Θαύμα για τον Πατέρα Αλέξιο είναι η συνεχόμενη μετάνοια».
Αδελφή Μακρίνα
«Δεν είναι εύκολη η μοναχική ζωή, όταν μας ρωτάνε γιατί φορούμε τα μοναχικά ρούχα απαντώ «επειδή είμαι Ορθόδοξη Μοναχή». Τότε πολλές φορές εμφανίζεται η ζήλια η αβεβαιότητα. Νοιώθω πως αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι την διαφορά της μοναχικής ζωής μας με αυτή των Καθολικών. Πολλές φορές φεύγουν εντυπωσιασμένοι, προβληματισμένοι, παίρνουν κάτι θετικό στην καρδιά τους. Η Ορθοδοξία μου έδειξε τον δρόμο όχι μόνο για μια απλή ζωή αλλά τον δρόμο για την ταπεινοφροσύνη».
Αδελφή Φιλοθέη
«Μ' αρέσει η ζωή αυτή επειδή μπορώ να έχω μια ελεύθερη επαφή με τον Θεό. Την στιγμή που ψέλνω νοιώθω έντονη την παρουσία του Θεού, αυτή την στιγμή νοιώθω πως είμαι μια αληθινή μοναχή. Έγινα Ορθόδοξη Μοναχή γιατί έψαχνα πάντα μια σχέση με τον Θεό που να μπορώ να βρω τρόπο να απαντήσω στην αγάπη του. Είναι μια εμπειρία που μιλά στην καρδιά μου, με την δύναμη του Θεού που είναι πιο μεγάλη από την δική μου δύναμη».
Στους πρόποδες του βουνού Hueyacatitla και σε υψόμετρο 2550 Μέτρων σε ένα μικρό χωριό έντονα καθολικό, πού όμως έχει αγκαλιάσει το Ελληνο Ορθόδοξο Μοναστήρι με αγάπη και χαμόγελο.
Σε αυτόν τον θρησκευτικό χώρο διατηρείται το μοναστήρι Εισόδια της Θεοτόκου αφιερωμένο στην Παναγία και η Μονή αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία. Εδώ διαμένουν ο Ηγούμενος Παύλος, ο Πατέρας Αλέξιος και ο Πατέρας Ιωάννης, και στην Μονή οι δύο μοναχές η Μακρίνα, και η Φιλοθέα.
Το μοναστήρι είναι ένα μικρό σπιτάκι με εσωτερική αυλή, αποτελείται από ένα μικρό παρεκκλήσι και τα κελιά όπου διαμένουν οι μοναχοί.
Κάθε πρωί στις 5 ξεκινά η λειτουργική ζωή με τα αναγνώσματα, τις κατανυκτικές Ιερές ακολουθίες τις ψαλμωδίες. Στο μικρό μοναστήρι επικρατεί η ομορφιά η γαλήνη και η κατάνυξη.
Μετά τις πρωινές προσευχές ξεκινούν τα διακονήματα, αυτοσυντηρούμενο το μικρό αυτό μοναστήρι, με τάξη καταπιάνεται με τις καθημερινές υποχρεώσεις.
Τα ζωντανά, τον κήπο, τα λαχανικά και όλα όσα χρειάζεται για να καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες. Ανοιχτό από την αυγή μέχρι και την δύση του ηλίου σε Ορθόδοξους και μή.
«Το μοναστήρι και οι καρδιές μας είναι ανοιχτές σε όλο τον κόσμο» μας λέει ο Ηγούμενος πατέρας Παύλος. «Την Ορθοδοξία δεν την υπηρετούμε μόνο μέσα στο παρεκκλήσι. Για μάς η κάθε μέρα είναι εορτή της Ορθοδοξίας».
Ο πυρήνας της μοναστικής ζωής εδώ στην ενδοχώρα του Μεξικού είναι η προσευχή, η κατάνυξη ο σεβασμός στην ζωή. Κάθε πρωί στις καθημερινές εργασίες είναι και η παραγωγή άρτου από τις δύο μοναχές.
Στην Μονή διατηρούν ένα μικρό εργαστήρι όπου με πολύ αγάπη συμβάλλουν στα έξοδα του μικρού Μοναστηριού.
Μόλις ψηθούν τα παραδοσιακά μεξικανικά ψωμιά τοποθετούνται σε δίσκους και η μοναχή Φιλοθέα ξεκινά με το αγροτικό να τα μοιράσει στα μικρά "μπακάλικα" του χωριού. Κάποιες στάσεις γίνονται και σε φτωχικά σπίτια.
Άπορες οικογένειες που όμως με την συμβολή και αγάπη του Ορθόδοξου Μοναστηριού έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν κάποια εισοδήματα με τους άρτους που τους δίνουν οι μοναχές.
Το όνειρο τους είναι να αγοράσουν έναν χώρο λίγο πιο ψηλά στο βουνό και να γίνει εκεί το μοναστήρι. Μια επίπεδη επιφάνεια στο τεράστιο βουνό ανάμεσα από τα δέντρα, στη απόλυτη ησυχία.
«Ζητούμε από τον Πατριάρχη μας μόνο την ευχή του» μας λέει ο Ηγούμενος πατέρας Παύλος.
«Είναι πολύ σημαντική η παρουσία των ορθοδόξων μοναχών εδώ στο χωριό επειδή οι άνθρωποι ψάχνουν αναζητούν την επαφή με τον Θεό.
Στην Δύση δυστυχώς η χειρότερη κρίση είναι το κενό στην καρδιά των ανθρώπων, που προκαλεί ένα μεγάλο πρόβλημα στην πνευματικότητά τους.
Η παρουσία μας είναι μέρος της εδώ καθημερινής ζωής όχι μόνο στους πιστούς αλλά και σε κατοίκους άλλων θρησκειών.
Βλέπετε μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί κάποιος να βρει την θαλπωρή του πνευματικού πατέρα, αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και δεν έχουν κάποιον να τους ακούσει να τους συμβουλέψει και να τους πει κάποια λόγια για την πνευματική τους ζωή.
Για αυτό πρέπει να έχουμε ανοιχτές τις πόρτες του Μοναστηριού και της καρδιάς μας.
Με αυτόν τον τρόπο χωρίς να κάνουμε κήρυγμα, εμφανίζουμε το σωστό πρόσωπο της Εκκλησίας μας και των Αγίων Πατέρων.
Παρόλο που είμαστε καλά εδώ στο χωριό, ξέρουμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα και να χτίσουμε τα μοναστήρια μας εις το βουνό και έτσι όχι μόνο οι μοναχοί και οι μοναχές αλλά όσοι πιστοί και επισκέπτες θέλουν, θα έχουν έναν χώρο προσευχής στην καρδιά της Κεντρικής Αμερικής και της Ι. Μητροπόλεως Μεξικού».
Ηγούμενος Πατέρας Παύλος
Ο Πατέρας Παύλος κατάγεται από την Βραζιλία ασπάστηκε την Ορθοδοξία και έζησε στο Άγιο Όρος για πέντε χρόνια όπου έμαθε και την ελληνική γλώσσα και έχει Βραζιλιάνικη και Ελληνική υπηκοότητα.
Πατέρας Αλέξιος
«Η Ορθοδοξία είναι για μένα ένας δρόμος όπου μπορώ να εμπεδώσω καλύτερα και πιο ζωντανά την παρουσία του Θεού. Υπάρχει μια συνεχής πρόσκληση Του να έχω ανοιχτή την καρδιά μου για να δεχθώ την Θεία Χάρη Του. Αυτή η Χάρη του Θεού δεν είναι κάτι που έρχεται μόνο με το ανθρώπινο έργο αλλά με την συνεργασία του Θεού. Η μοναστική ζωή για μένα είναι απλή ζωή η θεραπεία της καρδιάς από τις αμαρτίες. Το Θαύμα για τον Πατέρα Αλέξιο είναι η συνεχόμενη μετάνοια».
Αδελφή Μακρίνα
«Δεν είναι εύκολη η μοναχική ζωή, όταν μας ρωτάνε γιατί φορούμε τα μοναχικά ρούχα απαντώ «επειδή είμαι Ορθόδοξη Μοναχή». Τότε πολλές φορές εμφανίζεται η ζήλια η αβεβαιότητα. Νοιώθω πως αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι την διαφορά της μοναχικής ζωής μας με αυτή των Καθολικών. Πολλές φορές φεύγουν εντυπωσιασμένοι, προβληματισμένοι, παίρνουν κάτι θετικό στην καρδιά τους. Η Ορθοδοξία μου έδειξε τον δρόμο όχι μόνο για μια απλή ζωή αλλά τον δρόμο για την ταπεινοφροσύνη».
Αδελφή Φιλοθέη
«Μ' αρέσει η ζωή αυτή επειδή μπορώ να έχω μια ελεύθερη επαφή με τον Θεό. Την στιγμή που ψέλνω νοιώθω έντονη την παρουσία του Θεού, αυτή την στιγμή νοιώθω πως είμαι μια αληθινή μοναχή. Έγινα Ορθόδοξη Μοναχή γιατί έψαχνα πάντα μια σχέση με τον Θεό που να μπορώ να βρω τρόπο να απαντήσω στην αγάπη του. Είναι μια εμπειρία που μιλά στην καρδιά μου, με την δύναμη του Θεού που είναι πιο μεγάλη από την δική μου δύναμη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου