Η μεταστροφή μιας Ιταλίδας και ο γέροντας Απολλώ

Του Ηλία Προύφα ilproufas@gmail.com 

 Το όνειρο της Ιταλίδας Καθηγήτριας Πανεπιστημίου για την περιπέτεια της υγείας του Δοχειαρίτη Γέροντα

Η Βερονίκη στο πλευρό του Γέροντα Απολλώ.

Στην μεταστροφή της στην ορθοδοξία μέσω ενός ασυρμάτου, την γνωριμία της με την Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, την πνευματική της σχέση με τον ασθενούντα Δοχειαρίτη Γέροντα Απολλώ και το πρόσφατο όνειρο για την περιπέτεια της υγείας του που την οδήγησε εσπευσμένα στην Ελλάδα, αναφέρεται σε επιστολή της που μας έστειλε η γνωστή και στη χώρα μας. 

Καθηγήτρια του Βασιλικού Πανεπιστημίου του Λονδίνου Veronica della Dora.
Η ''Δοχειαρίτισα'' Βερονίκη όπως είναι πλέον γνωστή, είναι καθηγήτρια Ανθρωπογεωγραφίας στο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.
Έχει Ph.D. στη Γεωγραφία από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Los Angeles), και έως πρόσφατα δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ με το βαθμό του λέκτορα.
Υπήρξε υπότροφος στο Dumbarton Oaks (Washington, DC), το Ερευνητικό Ινστιτούτο Getty (Los Angeles) και τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα καλύπτουν την ιστορική και πολιτισμική γεωγραφία, με ιδιαίτερη έμφαση στο τοπίο, τους χάρτες και τους ιερούς χώρους. Μεταξύ των δημοσιεύσεων της αναφέρουμε ενδεικτικά τα: Imagining Mount Athos: Visions of a Holy Place from Homer to World War II (University of Virginia Press, 2011, με υποψηφιότητα για το βραβείο Criticos το 2012), Landscape, Nature and the Sacred in Byzantium (Cambridge University Press και Mountain: Nature and Culture (Reaktion, αναμένεται να εκδοθεί το Νοέμβριο του 2016).

Διαβάστε την επιστολή:

Στην εορτή του Γενεθλίου της Παναγίας, 8 Σεπτεμβρίου 2016, επισκέφθηκα την Ιερά Μονή Θεοσκεπάστου στον Σοχό Θεσσαλονίκης, για να προσκυνήσω την Θαυματουργό Εικόνα της Παναγίας Γοργοϋπηκόου, που εξέρχεται κάθε χρόνο από την Ιερά Μονή Δοχειαρίου.
Εκεί συνάντησα τον Γέροντα Απολλώ, που με έχει οδηγήσει πριν δεκαέξι χρόνια στην Ορθοδοξία, και τον Γέροντα Γρηγόριο, που με βάφτισε Ορθόδοξη και είναι ο πνευματικός μου.

Το 1995, λίγους μήνες μετά που έλαβα άδεια ραδιοερασιτέχνη, άκουσα στον ασύρματο ένα Μοναχό από το Άγιον Όρος και μίλησα μαζί του. Αργότερα έμαθα πως με ένα ατύχημα σε έναν αδελφό της Μονής Δοχειαρίου που είχε χτυπήσει και χάσει τα μάτια του, ο Γέρων Απολλώ τον μετέφερε στην Θεσσαλονίκη στο Νοσοκομείο, όπου γνώρισε ένα Πανεπιστημιακό οφθαλμίατρο που αποκατέστησε τα μάτια του αδελφού.

Ο Οφθαλμίατρος Νικόλαος Γεωργιάδης ήταν Ραδιοερασιτέχνης SV2RE και πρόεδρος της Ραδιοερασιτεχνικής Ενώσεως Θεσσαλονίκης και παρακάλεσε τον Γέροντα Απολλώ να γίνει Ραδιοερασιτέχνης, για να μπορεί να βοηθά το Άγιον Όρος.
Πράγματι, με την βοήθεια της Παναγίας, πήρε την άδεια του ασυρμάτου και έδινε χαρά σε όλους μας.
Το 1998 βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη σ’ένα θερινό σχολείο για ξένους, αφού ήθελα να μάθω Ελληνικά. Σε μία εκδρομή το σχολείο μας πέρασε έξω από το Άγιον Όρος και για πρώτη φορά είδα την Μονή Δοχειαρίου όπου ήταν ο Γέρων Απολλώ και πραγματικά πολύ συγκινήθηκα.
Όταν επέστρεψα του έγραψα ένα γράμμα. Του έγραψα ότι ήμουνα Ιταλίδα φοιτήτρια και ήθελα να μάθω Ελληνικά. Με πολλή αγάπη, ο π. Απολλώ προσφέρθηκε να με βοηθήσει κι έτσι άρχισε η επικοινωνία μας.
Το επόμενο καλοκαίρι πήγα στην Ελλάδα, τον γνώρισα από κοντά και ήταν μια ευκαιρία να μιλήσω μαζί του.

Εκεί μου μίλησε για την Ορθοδοξία και έγινε αφορμή μετά από δύο χρόνια να έλθω στο Μετόχι της Μονής Δοχειαρίου, Παναγία Θεοσκέπαστος, να γνωρίσω τον Καθηγούμενο Γρηγόριο, να εξομολογηθώ και να βαπτισθώ.
Είναι ο πνευματικός μου, και κάθε χρόνο, όταν είναι στον Σοχό Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο η Παναγία Γοργοϋπήκοος από την Ιερά Μονή Δοχειαρίου, πηγαίνω για να συντηρώ την πνευματική μου ζωή.
Φέτος όμως τον έβλεπα σαν να μην είναι καλά και έτσι μου είπε αόριστες πληροφορίες, για να μη στενοχωριέμαι, πως εμφανίστηκε ένα πρόβλημα αυτές τις μέρες στο κεφάλι του εκτάκτως και ίσως γίνει εγχείριση.

Με μεγάλη αγωνία επέστρεψα στην Αγγλία, όπου εδώ και χρόνια μένω και εργάζομαι στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (RHUL). Μία νύχτα είδα στον ύπνο μου πως ανέβαινα σ’ ένα λόφο στην Ελλάδα, που στην κορυφή του ήταν ένα μικρό παρεκκλήσι. Τα μόνα φώτα που έβλεπα μέσα στο σκοτάδι ήτανε τα κανδήλια μέσα στο παρεκκλήσι. Άκουγα ψαλμωδίες που προέρχονταν από μέσα και πλησίασα αλλά δεν μπήκα. Μέσα ήταν ο Ιερομόναχος π. Χαρίτων και ο Γέρων Απολλώ από την Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, και κάνανε αγρυπνία. Ο π. Χαρίτων ήταν ιερέας και ο Γέρων Απολλώ ψάλτης. Ο π. Χαρίτων στεκότανε μπροστά στο τέμπλο, εκεί που στέκονται οι ιερείς, ενώ ο Γέρων Απολλώ καθόταν σ’ ένα κρεβάτι, όπως στο Νοσοκομείο, που βρισκότανε στην θέση του αναλογίου και έψαλλε τον κανόνα. Εγώ στεκόμουν στην πόρτα, χωρίς να με βλέπουν οι πατέρες, και τους άκουγα.

Η ώρα ήταν 5η Αγγλική το πρωί περίπου. Ηρέμησα και είπα πως όλα θα πάνε καλά, σαν να μου είχε στείλει η Παναγία μια παρηγοριά, αφού ήμουν πολύ στενοχωρημένη όλο εκείνο το διάστημα, διότι είχα μόνον αόριστες πληροφορίες, για να μη λυπούμαι αφού μένω μακριά. Προσπάθησα να μιλήσω με τον Γέροντα Απολλώ αλλά δεν απαντούσε το τηλέφωνο. Μετά έμαθα ότι εκείνη την ημέρα είχε κάνει εγχείριση. Έκανα προσευχή και παρεκάλεσα την Παναγία μας να πάω στο Νοσοκομείο να τον συναντήσω.
Δόξα τω Θεώ! ‘Έφτασα στην Θεσσαλονίκη, πήρα τηλέφωνο τον π. Χαρίτωνα και τον παρακάλεσα αν μπορώ να πάω στο Νοσοκομείο, για να συναντήσω τον Γέροντα Απολλώ .
Πράγματι με οδήγησε και έφτασα στο Νοσοκομείο, όπου χάρηκα, διότι μπόρεσα να τον δω και να πάρω την ευλογία του, να του ευχηθώ περαστικά και την άλλη ημέρα να επιστρέψω πάλι στο Λονδίνο στην δουλειά μου και ευχαριστώ την Παναγία.

Βερονίκη Della Dora Κα

πηγή