Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή που ανοίγουν τα σχολεία, στην μνήμη μας έρχεται εκείνη η απίστευτη και φρενήρης ιδεολογικοποίηση της σχολικής διαπαιδαγώγησης της δεκαετίας του '80 από λαϊκιστές νεοιδεολόγους του συρμού, που μετέβαλλαν τα σχολεία σε ''εργοστάσια'' παραγωγής μαζικής, προκαθορισμένης σκέψης και επιβεβλημένης, ενδοσχολικής Θεοκτονίας! Η μεταποιημένη ιστορία και το θρησκειολογικό ''χωνευτήρι'' παρήχθαν ανθρώπους - αριθμούς, μαζικές αγέλες ανθρώπων - προιόντα, αναλώσιμες ψυχές ''παστεριωμένες'' σε νεοποχικά, πλαστικοποιημένα σελοφάν.
Εκείνη η ίδια ''λαουτζίδικη'' υποκριτική των κρατούντων του '80 είναι ο αυτός ''μπολσεβίκικος'' θίασος του σήμερα, που απέβαλλε οριστικά τον Χριστό απ' τα σχολεία! Θεοποίησε τον άνθρωπο, τον έκανε ''ομότυπο'' και ''ομοούσιο'' ενός Θεού που δεν πιστεύει, και μαζί με τους πολιτικούς γάμους και τις πολιτικές κηδείες δημιούργησε έναν άνθρωπο ''ψοφήμι'', που ζει και πεθαίνει ως λειτουργικά συνταυτισμένος με τα ζώα! Αυτό είναι και το θανάσιμο ''επίτευγμα'' των πολιτικών επάρχων μας.
Ο σύγχρονος ''Μπολσεβικισμός'', κόκκινος, πορτοκαλί ή και γαλάζιος δεν γκρεμίζει εκκλησίες, αλλά τις κλείνει, δεν κλείνει σχολεία, αλλά παράγει ψυχοκτόνους και τραγικούς ''γενίτσαρους''. Στο διαχρονικά εκπληκτικό βιβλίο του Β. Νικηφόρωφ - Βόλγιν το ''Οδοιπορικό Ραβδί'' παρουσιάζεται η -συντριπτικά- βάσφημη ιστορία ''Ο Χριστός με φράκο!''(ΕΔΩ!!!). Η παλκοσένικη εκείνη διακωμώδηση του Χριστού μας προς... άφατον τέρψιν των επαναστατημένων λαοκτόνων, σήμερα επισημοποιείται και υποστηρίζεται σε θέατρα και κινηματογράφους και μάλιστα, οι εκλεκτοί θαμώνες τους θεωρούνται άνθρωποι του... πνεύματος και της σκέψης!...
Κατά μία παραδοχή, ό,τι ήταν οι Κομσομόλοι νεολαίοι της ΕΣΣΔ, ''αγαλματάκια ακούνητα'' στρατολογημένα στις εντολές του Κόμματος, το αυτό είναι και σήμερα τα κατευθυνόμενα ελληνόπουλα που καθοδηγούνται στην Θρησκειολογία που είναι Αθεΐα, στον ''σεξουαλικό προσανατολισμό'' που αποτελεί την εισαγωγή στην διαστροφή και την παραφιλία και σε μια Ιστορία, ''μαριναρισμένη'' στα τρωκτικά εκτροφεία των Στοών! Στην χώρα των ''Σοβιέτ'', η Ορθόδοξη Πίστη ήταν αλυσοδεμένη κάπου στα Γκουλάγκ της Σιβηρίας, το ''Κεφάλαιο'' του Μαρξ είχε αντικαταστήσει το Ευαγγέλιο του Χριστού και η Ιστορία ξαναγράφτηκε στα λαοκρατικά μπουντρούμια του ΚΚΣΕ.
Τα παιδιά μας σήμερα είναι ''στρατολογημένα'' σ' ένα άθεο, αντεθνικό, πατριδοκάπηλο και παραφιλικό status quo, σ' ένα ψυχαναγκαστικό και σύγχρονο ''παιδομάζωμα'', καθόλα σύννομο, ένδικο και νομότυπο, εκ του οποίου βεβαίως -οι περισσότεροι- δεν ενοχλούνται. Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί, πως σε αντιδιαστολή με την πάλαι ποτέ ''Κομσομολοποίηση'' των παιδιών της πρώην ΕΣΣΔ, η σημερινή συστράτευση και συνοδοιπορία των σημερινών Ελληνοπαίδων με τον σύγχρονο ''διαλεκτικό υλισμό'' του Μαρξ, μοιάζει η αυτή! Το μόνο που άλλαξε είναι το ντεκόρ της διαφθοράς και του αμοραλισμού, ενώ και αυτή η ιστορία που διδάσκεται, ακολουθεί τον ''ιστορικό υλισμό'', την προέκταση δηλαδή του ''διαλεκτικού υλισμού''.
Κάποιοι γνωστοί χαιρέκακοι και συστρατευμένοι επικροτητές του σημερινού παιδαγωγικού εκμαυλισμού, κατηγορούν -χρόνια τώρα- τους αγωνιζομένους Ορθοδόξους, πως η Εκκλησιαστική παιδεία στα Σχολεία σημαίνει Θεοκρατία και Θεομοναρχία! Αγνοούν οι ασφυκτικά αλυσόδετοι δεσμώτες, πως η συμφωνία με τον διάβολο τους μετέβαλε σε εξουσιοδοτημένους κομιστές εντολών, που οι τάλανες τις ονόμασαν ιδέες, προσανατολισμό και πρόοδο. Η επική αυτή αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό ονομάστηκε καταχρηστικά ελευθερία. Θυμηθείτε το γνωστό ρηθέν από την ''Ασκητική'' του Νίκου Καζατζάκη, που το πρωτοσυναντήσαμε στην ''Ελληνική Νομαρχία'' του 1806: ''...Και ο ελεύθερος ούτε ελπίζει, ούτε φοβείται εις ό,τι μέλλει να πράξη''. Ο δε Καζατζάκης το μετονόμασε σε: ''Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος''...
Αυτή η απόλυτη ''ελευθερία'' - αποστασία από τον Θεό είναι ουσιαστικά και η -διεστραμμένα εγκολπωμένη- απόλυτη, ψυχική αυτοχειρία! Το 1918 στην πρώην ΕΣΣΔ, οι Μπολσεβίκοι μετέτρεψαν την Μονή Οράνκι (ΕΔΩ!!!!) σε κέντρο συγκέντρωσης Μοναχών. Μάζεψαν περί τους 11. 000 κληρικούς ζητώντας τους να ''συστρατευθούν'' μαζί τους.
Εκείνη η ίδια ''λαουτζίδικη'' υποκριτική των κρατούντων του '80 είναι ο αυτός ''μπολσεβίκικος'' θίασος του σήμερα, που απέβαλλε οριστικά τον Χριστό απ' τα σχολεία! Θεοποίησε τον άνθρωπο, τον έκανε ''ομότυπο'' και ''ομοούσιο'' ενός Θεού που δεν πιστεύει, και μαζί με τους πολιτικούς γάμους και τις πολιτικές κηδείες δημιούργησε έναν άνθρωπο ''ψοφήμι'', που ζει και πεθαίνει ως λειτουργικά συνταυτισμένος με τα ζώα! Αυτό είναι και το θανάσιμο ''επίτευγμα'' των πολιτικών επάρχων μας.
Ο σύγχρονος ''Μπολσεβικισμός'', κόκκινος, πορτοκαλί ή και γαλάζιος δεν γκρεμίζει εκκλησίες, αλλά τις κλείνει, δεν κλείνει σχολεία, αλλά παράγει ψυχοκτόνους και τραγικούς ''γενίτσαρους''. Στο διαχρονικά εκπληκτικό βιβλίο του Β. Νικηφόρωφ - Βόλγιν το ''Οδοιπορικό Ραβδί'' παρουσιάζεται η -συντριπτικά- βάσφημη ιστορία ''Ο Χριστός με φράκο!''(ΕΔΩ!!!). Η παλκοσένικη εκείνη διακωμώδηση του Χριστού μας προς... άφατον τέρψιν των επαναστατημένων λαοκτόνων, σήμερα επισημοποιείται και υποστηρίζεται σε θέατρα και κινηματογράφους και μάλιστα, οι εκλεκτοί θαμώνες τους θεωρούνται άνθρωποι του... πνεύματος και της σκέψης!...
Κατά μία παραδοχή, ό,τι ήταν οι Κομσομόλοι νεολαίοι της ΕΣΣΔ, ''αγαλματάκια ακούνητα'' στρατολογημένα στις εντολές του Κόμματος, το αυτό είναι και σήμερα τα κατευθυνόμενα ελληνόπουλα που καθοδηγούνται στην Θρησκειολογία που είναι Αθεΐα, στον ''σεξουαλικό προσανατολισμό'' που αποτελεί την εισαγωγή στην διαστροφή και την παραφιλία και σε μια Ιστορία, ''μαριναρισμένη'' στα τρωκτικά εκτροφεία των Στοών! Στην χώρα των ''Σοβιέτ'', η Ορθόδοξη Πίστη ήταν αλυσοδεμένη κάπου στα Γκουλάγκ της Σιβηρίας, το ''Κεφάλαιο'' του Μαρξ είχε αντικαταστήσει το Ευαγγέλιο του Χριστού και η Ιστορία ξαναγράφτηκε στα λαοκρατικά μπουντρούμια του ΚΚΣΕ.
Τα παιδιά μας σήμερα είναι ''στρατολογημένα'' σ' ένα άθεο, αντεθνικό, πατριδοκάπηλο και παραφιλικό status quo, σ' ένα ψυχαναγκαστικό και σύγχρονο ''παιδομάζωμα'', καθόλα σύννομο, ένδικο και νομότυπο, εκ του οποίου βεβαίως -οι περισσότεροι- δεν ενοχλούνται. Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί, πως σε αντιδιαστολή με την πάλαι ποτέ ''Κομσομολοποίηση'' των παιδιών της πρώην ΕΣΣΔ, η σημερινή συστράτευση και συνοδοιπορία των σημερινών Ελληνοπαίδων με τον σύγχρονο ''διαλεκτικό υλισμό'' του Μαρξ, μοιάζει η αυτή! Το μόνο που άλλαξε είναι το ντεκόρ της διαφθοράς και του αμοραλισμού, ενώ και αυτή η ιστορία που διδάσκεται, ακολουθεί τον ''ιστορικό υλισμό'', την προέκταση δηλαδή του ''διαλεκτικού υλισμού''.
Κάποιοι γνωστοί χαιρέκακοι και συστρατευμένοι επικροτητές του σημερινού παιδαγωγικού εκμαυλισμού, κατηγορούν -χρόνια τώρα- τους αγωνιζομένους Ορθοδόξους, πως η Εκκλησιαστική παιδεία στα Σχολεία σημαίνει Θεοκρατία και Θεομοναρχία! Αγνοούν οι ασφυκτικά αλυσόδετοι δεσμώτες, πως η συμφωνία με τον διάβολο τους μετέβαλε σε εξουσιοδοτημένους κομιστές εντολών, που οι τάλανες τις ονόμασαν ιδέες, προσανατολισμό και πρόοδο. Η επική αυτή αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό ονομάστηκε καταχρηστικά ελευθερία. Θυμηθείτε το γνωστό ρηθέν από την ''Ασκητική'' του Νίκου Καζατζάκη, που το πρωτοσυναντήσαμε στην ''Ελληνική Νομαρχία'' του 1806: ''...Και ο ελεύθερος ούτε ελπίζει, ούτε φοβείται εις ό,τι μέλλει να πράξη''. Ο δε Καζατζάκης το μετονόμασε σε: ''Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος''...
Αυτή η απόλυτη ''ελευθερία'' - αποστασία από τον Θεό είναι ουσιαστικά και η -διεστραμμένα εγκολπωμένη- απόλυτη, ψυχική αυτοχειρία! Το 1918 στην πρώην ΕΣΣΔ, οι Μπολσεβίκοι μετέτρεψαν την Μονή Οράνκι (ΕΔΩ!!!!) σε κέντρο συγκέντρωσης Μοναχών. Μάζεψαν περί τους 11. 000 κληρικούς ζητώντας τους να ''συστρατευθούν'' μαζί τους.
Τότε ένας Επίσκοπος μιλώντας στους Μοναχούς, τους είπε:
-Αδελφοί, τώρα έχετε την ευκαιρία να γίνετε Μάρτυρες για τον Χριστόν. Θέλετε να ενωθείτε με τους κομμουνιστές, ή θέλετε να παραδώσετε τη ζωή σας για τον Χριστόν και να συγκαταριθμείτε στη χορεία των Αγίων Μαρτύρων; Μη φοβάστε. Ο Χριστός είναι μαζί μας. Ο Χριστός μας καλεί σ' Αυτόν. Τότε φώναξαν όλοι ομόφωνα: -Θέλουμε να πεθάνουμε για τον Χριστόν! Μέσα σε ένα μήνα, μάζευαν από 300 έως 500 άτομα την ημέρα, τους πυροβολούσαν στο κεφάλι και τους έθαβαν σε μία μεγάλη χαράδρα, κοντά στην αυλή του Μοναστηριού. Τον Επίσκοπο τον σκότωσαν στο τέλος και τον έθαψαν καθισμένο σε μια μικρή καρέκλα. Ήταν μία μαζική σφαγή των Ρώσων Μοναχών από τους κομμουνιστές, μοναδική στην ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας!
Σήμερα η Παιδεία της Κεραμέως -αλλά και του Φίλη παλαιότερα- διαχειρίζεται ομοθυμαδόν ένα άθεο, αμόρφωτο και ''παρηκμασμένο'' ''παιδομάζωμα'', παιδιά που κάποτε θα εξέλθουν της Παιδείας με πτυχία ''Delivery'', υπαλλήλου βενζινάδικου και part time σερβιτόρου! Γιατι η Παιδεία έχει πιάσει τον απόπατο σε μορφωτικό επίπεδο, οι περισσότεροι ''χωρούν'' και στης μικρότερης -ακόμη- αξίας Σχολές της αρεσκείας τους και την στιγμή της αποχώρησής τους θα κάνουν τα πτυχία τους φωτοτυπίες περιτυλίγματος, προκειμένου με αυτές να τυλίγουν σουβλάκια και hot dog σε σουβλακερί... και αναψυκτήρια, όπως έκαναν παλαιότερα -ευφυώς- κάποιοι νέοι επιστήμονες σε ψησταριά της Θεσσαλονίκης.
Κάποιος Αγιορείτης γέροντας -πριν λίγα χρόνια ακόμη- είχε δει στο όνειρό του το εξής περίεργο, αλλά και φρικτό σκηνικό: είδε, ότι βρέθηκε -αίφνις- σε ένα μεγάλο μέγαρο μουσικής, μαζί με άλλους γνωστούς και αγνώστους συμμοναστές του, αλλά και λαϊκούς ακόμη συγγενείς του και γνωστούς, όπου όλοι μαζί παρακολουθούσαν μια συμφωνική ορχήστρα που έπαιζε μια ακατάληπτη, αργόσυρτη, σιωπηρή και πένθιμη μουσική. Ξαφνικά, οι μουσικοί που έπαιζαν με τα μουσικά τους όργανα και είχαν σκεπασμένα με κουκούλες τα πρόσωπά τους, εξέβαλλαν τα καλύμματά τους και αποκαλύφθηκαν τα βδεγλυρά πρόσωπα των δαιμόνων, που υπάκουαν σιωπηρά στις κινήσεις της μπακέτας, που κουνούσε με ρυθμό ο διάβολος! Όταν πήγε στον γέροντά του να τον ρωτήσει για το όνειρο, ο τελευταίος του αποκάλυψε, πως έτσι κατευθύνει ο διάβολος τον κόσμο και τον κάνει ''κοινωνό'' στις δικές του κατευθύνσεις και προσανατολισμούς, πείθοντάς τον πως είναι σπουδαίος, ανώτερος και προπαντώς... ελεύθερος! Απ' τον Θεό του και την πατρική του καταγωγή του...!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Σήμερα η Παιδεία της Κεραμέως -αλλά και του Φίλη παλαιότερα- διαχειρίζεται ομοθυμαδόν ένα άθεο, αμόρφωτο και ''παρηκμασμένο'' ''παιδομάζωμα'', παιδιά που κάποτε θα εξέλθουν της Παιδείας με πτυχία ''Delivery'', υπαλλήλου βενζινάδικου και part time σερβιτόρου! Γιατι η Παιδεία έχει πιάσει τον απόπατο σε μορφωτικό επίπεδο, οι περισσότεροι ''χωρούν'' και στης μικρότερης -ακόμη- αξίας Σχολές της αρεσκείας τους και την στιγμή της αποχώρησής τους θα κάνουν τα πτυχία τους φωτοτυπίες περιτυλίγματος, προκειμένου με αυτές να τυλίγουν σουβλάκια και hot dog σε σουβλακερί... και αναψυκτήρια, όπως έκαναν παλαιότερα -ευφυώς- κάποιοι νέοι επιστήμονες σε ψησταριά της Θεσσαλονίκης.
Κάποιος Αγιορείτης γέροντας -πριν λίγα χρόνια ακόμη- είχε δει στο όνειρό του το εξής περίεργο, αλλά και φρικτό σκηνικό: είδε, ότι βρέθηκε -αίφνις- σε ένα μεγάλο μέγαρο μουσικής, μαζί με άλλους γνωστούς και αγνώστους συμμοναστές του, αλλά και λαϊκούς ακόμη συγγενείς του και γνωστούς, όπου όλοι μαζί παρακολουθούσαν μια συμφωνική ορχήστρα που έπαιζε μια ακατάληπτη, αργόσυρτη, σιωπηρή και πένθιμη μουσική. Ξαφνικά, οι μουσικοί που έπαιζαν με τα μουσικά τους όργανα και είχαν σκεπασμένα με κουκούλες τα πρόσωπά τους, εξέβαλλαν τα καλύμματά τους και αποκαλύφθηκαν τα βδεγλυρά πρόσωπα των δαιμόνων, που υπάκουαν σιωπηρά στις κινήσεις της μπακέτας, που κουνούσε με ρυθμό ο διάβολος! Όταν πήγε στον γέροντά του να τον ρωτήσει για το όνειρο, ο τελευταίος του αποκάλυψε, πως έτσι κατευθύνει ο διάβολος τον κόσμο και τον κάνει ''κοινωνό'' στις δικές του κατευθύνσεις και προσανατολισμούς, πείθοντάς τον πως είναι σπουδαίος, ανώτερος και προπαντώς... ελεύθερος! Απ' τον Θεό του και την πατρική του καταγωγή του...!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου