Ὁ Πέτρος ψάρευε ὅλη τή νύχτα καί δέν ἔπιασε τίποτε. Ἦταν ἐντελῶς ἀποτυχημένος. Μόλις ὅμως τοῦ εἶπε ὁ Κύριος νά ξαναβάλει τά δίχτυα, σάν νά μή συνέβη τίποτε ὥς ἐκείνη τή στιγμή, τά ἔβαλε ἀπό τήν ἀρχή καί ἔπιασε. Αὐτή εἶναι ἡ εὐλογημένη ὥρα τῆς κάθε ψυχῆς. Εἶναι φοβερά παγιδευμένος ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μέ τά δικά του μέτρα, μέ τίς δικές του κρίσεις, ἐκτιμήσεις, ἐνέργειες πασχίζει νά τακτοποιήσει τά τῆς ψυχῆς του. Γιά νά καταλάβουμε: Εἶναι μερικοί πού κάνουν κάποια πράγματα φοβερά, καί περιμένουν, λένε, νά βελτιωθοῦν γιά νά ἐπιστρέψουν στόν Θεό ἀσπροπρόσωποι. Λάθος! Ἀλλά αὐτή εἶναι γενικότερα ἡ νοοτροπία τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἐμφανίσου, ἄνθρωπέ μου, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἀποτυχημένος, ἀπεγνωσμένος, ἀπελπισμένος, σάν αὐτός πού τά ἔχει κάνει θάλασσα καί δέν ἔχει καμιά ἐλπίδα. Αὐτό περιμένει ὁ Θεός. Καί εἶναι ἡ πιό κατάλληλη μέρα σήμερα γιά νά τό κάνεις, ὅ,τι κι ἄν συνέβη στή ζωή σου.
π. Συμεών Κραγιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου