Το ''Ψαλτήριο των Παρισίων''

 Το Ψαλτήριο των Παρισίων (ή Codex Parisinianus ) είναι ένα ιστορημένο ή φωτισμένο (εικονογραφημένο με μικρογραφίες ) βυζαντινό χειρόγραφο, που χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 10ου αιώνα . Έχει 449 φύλλα και 14 ολοσέλιδες μικρογραφίες. Φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας , με τον κωδικό "BnF MS Grec 139".
Οι μικρογραφίες έχουν το στυλ της ζωγραφικής των ελληνιστικών χρόνων και αποκλίνουν από το βυζαντινό ύφος.

1: Στο folio (σελίδα) 435v,παρουσιάζεται μια εξαιρετική απεικόνιση της Νύκτας (ΝΥΞ) όπως παρουσιαζόταν σε ελληνιστικά ψηφιδωτά και τοιχογραφίες . Φορεί σκούρο μπλε φόρεμα και κρατά μια ανεστραμένη δάδα κι ένα υπέροχο γαλάζιο πέπλο που ανεμίζει πάνω από το κεφάλι της . Δεξιά, η Αυγή (ΟΡΘΡΟΣ) με τη μορφή μικρού αγοριού. Ο προφήτης Ησαΐας (ΗCΑΙΑΣ), εικονίζεται στο μέσον, καθώς δέχεται την επιφοίτηση του Θεού. Στο χρυσό φόντο, ωραία σχηματοποιημένα δένδρα και αγριολούλουδα .

2: Στο folio 1v η πιο γνωστή μικρογραφία: Σύμφωνα με τις ελληνιστικές παραστάσεις του Ορφέα που παίζει μουσική ανάμεσα στα ζώα, εδώ απεικονίζεται ο Προφητάναξ Δαβίδ παίζοντας λύρα . Στο πρώτο πλάνο ζώα κοπαδιού (αιγοπρόβατα και ποιμενικός σκύλος) πλάι σε ένα ποτάμι. Δίπλα του η γυναικεία μορφή είναι η προσωποποιημένη Μελωδία (ΜΕΛΩΔΙΑ). Η γυναίκα που μισοκρύβεται πίσω από τον ημικίονα ερμηνεύεται ως η Ηχώ ή η Ησυχία. Ενώ ο μισοξαπλωμένος εμπρός στεφανωμένος άνδρας προσωποποιεί το όρος της Βηθλεέμ (όπως γράφει στην πέτρα που πατάει, ΟΡΟΣ ΒΗΘΛΕΕΜ). Πίσω τους ένα πολύκλαδο δέντρο και στο βάθος κτίρια, πύλες και αψίδες που μάλλον απεικονίζουν την πόλη της Βηθλεέμ.

πηγή