Προσκυνητής: Κυριακὴ Ζ ́ Ματθαίου-Οἱ δύο τυφλοὶ ἔδειξαν ὅτι φῶς γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ἡ πίστη στόν ἀληθινό Θεό.

Σάββατο 22 Ιουλίου 2023

Κυριακὴ Ζ ́ Ματθαίου-Οἱ δύο τυφλοὶ ἔδειξαν ὅτι φῶς γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ἡ πίστη στόν ἀληθινό Θεό.

Δύο τυφλοὶ ζήτησαν μὲ δυνατὲς κραυγὲς ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ τοὺς θεραπεύσει. Νὰ τοὺς δώσει τὸ φῶς τους. Ὁ Χριστὸς πρὶν ἱκανοποιήσει τὸ αἴτημά τους, ἔβαλε μιὰ προϋπόθεση: «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» Ἐκεῖνοι ἀπάντησαν ναί. Ὁ Χριστὸς τότε ἄγγιξε τὰ μάτια τους καὶ εἶπε: Ἂς γίνει ὅπως τὸ πιστεύετε. «Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν». Καὶ τὰ μάτια τους ἄνοιξαν (Κυριακὴ Ζ ́ Ματθαίου).

Οἱ δυὸ τυφλοὶ ζήτησαν ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ τοὺς δώσει φῶς. Πολὺ φυσικό, ἀφοῦ ποιὸς στραβὸς δὲν θέλει τὸ φῶς του; Καὶ ὅμως ἔβλεπαν, πρὶν ἀκόμη ἀνοίξουν τὰ μάτια τους. Ἂν καὶ τυφλοί, ἔβλεπαν τὸν Χριστό. Εἶχαν ὀρθὴ γνώση γι’ αὐτόν. Καὶ τὸν ἀποκαλοῦσαν υἱὸ τοῦ Δαυΐδ. Ἔβλεπαν στὸ πρόσωπό του τὸν ἐκλεκτὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν ἀπεσταλμένο Μεσσία. Καὶ πίστευαν ἀκλόνητα ὅτι εἶχε πάνω του δύναμη Θεοῦ, ὅτι μποροῦσε νὰ τοὺς ἀνοίξει τὰ μάτια. Ἐνῶ πολλοὶ ἄλλοι ποὺ καμάρωναν γιὰ πολὺ ἀνοιχτομάτηδες, παρ’ ὅλο ποὺ ἦταν τὰ μάτια τους ἀνοιχτά, εἶχαν μέσα τους μαῦρο σκοτάδι. Καὶ δὲν κατάφεραν ποτὲ καὶ μὲ τίποτε νὰ ἀναγνωρίσουν τὸν Χριστό. Ἐπαληθεύτηκαν ἔτσι τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸ παράξενο φαινόμενο ποὺ προκαλοῦσε ἡ παρουσία του, ποὺ ἔκανε δηλαδὴ τοὺς μὴ βλέποντες νὰ βλέπουν καὶ τοὺς βλέποντες νὰ γίνονται τυφλοί (Ἰω. 9, 39).

Οἱ δυὸ τυφλοὶ ἔδειξαν ὅτι φῶς γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ πίστη στὸν ἀληθινὸ Θεό. Εἶχαν πνευματικὴ ὅραση, πρὶν ἀκόμα ἀνοίξουν τὰ μάτια τοῦ σώματος. Ἡ πίστη τοὺς ὁδήγησε σὲ ἀληθῆ θεογνωσία. Στὴν ψυχή τους εἶχε ἤδη ἀρχίσει νὰ ἀνατέλλει τὸ φῶς, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Θεὸς φωτίζει «πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον». Τὸ φῶς αὐτὸ μποροῦν νὰ τὸ δοῦν καὶ οἱ (σωματικὰ ἢ ψυχικὰ) τυφλοὶ καὶ νὰ κατανοοῦν ἔτσι καλύτερα ἀπὸ τοὺς βλέποντες τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, νὰ γίνονται σοφοί.

«Κύριος σοφοῖ τυφλούς» (Ψαλμ. 145, 8).

Καὶ ὅπως τὰ γερὰ μάτια δίνουν τὴ δυνατότητα στὸν ἄνθρωπο νὰ βλέπει, ἔτσι καὶ ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ ἔρχεται μὲ τὴν πίστη, κάνει τὴν καθαρὴ ψυχὴ νὰ βλέπει πνευματικά.

«Καὶ ὡς ἡ δύναμις τοῦ ὁρᾶν ἐν τῷ ὑγιαίνοντι ὀφθαλμῷ, οὕτως ἡ ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος ἐν τῇ κεκαθαρμένῃ ψυχῇ» (Ἁγ. Βασιλείου, Περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ΚΣΤ ́, 61, ΕΠΕ 10, 446).

Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς ζητοῦσε συνήθως προκαταβολικὰ πίστη. Τὴν ἔβαζε ὡς προϋπόθεση γιὰ νὰ ἀνοίξουν τὰ μάτια τῶν τυφλῶν, νὰ γίνουν καλὰ οἱ ἀσθενεῖς. Καὶ τόνιζε σὲ κάθε θεραπευμένο: «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε».

Ζοῦσε στὴν Ἀλεξάνδρεια ἕνας μεγάλος σοφὸς καὶ ἐνάρετος ἄνθρωπος, ὁ Δίδυμος ὁ Τυφλός. Ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν τεσσάρων ἐτῶν, πρὶν ἀκόμα διδαχτεῖ ἀνάγνωση, στερήθηκε τὸ φῶς καὶ παρέμεινε τυφλὸς γιὰ ὅλη του τὴ ζωή. Ἡ σωματικὴ τύφλωση ὅμως δὲν τὸν ἐμπόδισε νὰ σπουδάσει φιλοσοφία, θεολογία, ρητορική, μουσική, γραμματική. Ἂν καὶ τυφλός, ἀναδείχτηκε ὁ καλύτερος γνώστης τῆς Ἁγίας Γραφῆς στὴν ἐποχή του. Τοῦ ἀνατέθηκε ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἀθανάσιο ἡ διεύθυνση τῆς περίφημης κατηχητικῆς σχολῆς τῆς Ἀλεξάνδρειας, θέση ποὺ διατήρησε γιὰ μισὸν αἰώνα. Ἀνέδειξε σπουδαίους μαθητές, ὅπως τὸν ἅγιο Ἱερώνυμο, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔδωσε τὸ ὄνομα «Δίδυμος ὁ βλέπων». Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος Ἀντώνιος τοῦ εἶπε κάποτε: «Μὴ λυπᾶσαι, Δίδυμε, ποὺ δὲν ἔχεις μάτια σωματικά, τέτοια ποὺ ἔχουν οἱ μύγες καὶ τὰ κουνούπια. Ἀλλὰ νὰ χαίρεσαι ποὺ ἔχεις τὰ μάτια ποὺ ἔχουν καὶ οἱ ἄγγελοι καὶ βλέπουν τὸν Κύριο τῆς δόξης καὶ τὰ ἔργα του».
Ἐμεῖς; Θέλουμε βέβαια τὰ σωματικά μας μάτια, ποιὸς λέει ὄχι; Τῆς ψυχῆς ὅμως τὰ θέλουμε;

π. Δημητρίου Μπόκου