Παρανάλωμα τοῦ πυρός καί χίλια κομμάτια δέν γίνεται μόνον ἡ Πατρίδα μας. Παρανάλωμα τοῦ πυρός καί χίλια κομμάτια γίνεται καθημερινά ἡ Ψυχή μας.

 Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου

 Συγκλονιστικό τὸ δρᾶμα τῆς Ἑλλάδος. Ὁ πυρετὸς τῆς ἄρρωστης, ἔκπτωτης Πολιτείας. Πῶς νὰ χωρέσει τοῦ ἀνθρώπου ὁ νοῦς τὸν μηχανισμὸ τῆς καταστροφῆς;
Ζοῦμε τὴν ἄκρα ἐποχὴ. Τὸν τέλειο ἐξευτελισμό. Τὰ χρόνια τῆς βαρβαρότητας. Τῆς ἀπαιδευσίας, τῆς ἀτοκίας, τῆς δυστοπίας. Τὴν βεβήλωση τῆς Ἱστορίας καὶ τῆς Δημοκρατίας.
Μία ὁλόκληρη Πολιτεία βουτηγμένη στὴ σήψη καὶ τὴν ἀθλιότητα. Μιὰ μητροπολιτική Ἀθήνα ποὺ περιφρονεῖ τὴν ἐνδοχώρα, ποὺ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὶς ἄκρες καὶ τὶς ρίζες, γίνεται στὸ τέλος ἐπαρχία. Μὲ τὴν πλάτη γυρισμένη στὸ παρελθόν, μονόχνωτα καὶ μονόπλευρα, κοιτάζουν τὸν ἑαυτὸ τους.

 Τίμια πολιτικὰ κόμματα μὲ τὴν ἔννοια ποὺ ἕνας ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ εἶναι τίμιος, δὲν ὑπάρχουν. Καὶ μόνον ἡ λέξη κόμμα ἀρκεῖ. Δὲν ἀντιπροσωπεύουν τὸ ὅλον, ἀλλὰ τὸ μέρος, κομματιάζοντας, ἀποδομῶντας τὸν Ἑλληνισμό. Ἐδῶ καὶ 192 χρόνια, ἡ Δημοκρατία κυβερνᾶται μὲ τὴν ἐναλλαγὴ στὴν ἐξουσία τῶν κομματιῶν (κομμάτων) τοῦ συνόλου. Καὶ, ὅταν ἕνα κομμάτι –ὁποιοδήποτε κομμάτι ἢ μέρος αὐτοῦ- κυβερνᾶ μόνιμα τὸ σύνολο, τότε δέν ὁμιλοῦμε γιὰ Δημοκρατία, ἀλλά γιὰ τυραννία. Τέτοια, δηλαδὴ τυραννικὰ, εἶναι ὅλα τὰ μονοκομματικὰ ἐπὶ τῆς οὐσίας κράτη.

 Καθημερινὰ ἀγωνίζονται νὰ μᾶς πείσουν μὲ κάθε λογῆς τεχνάσματα, μὲ προσχήματα καὶ προτάσεις ἁμαρτωλές, γιὰ τὸ ἀντίθετο. Στρεβλώσεις καὶ ἀλλοιώσεις ὑφαίνουν μία κοινωνία διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνη ποὺ γνωρίζαμε. Μία κοινωνία στὴν ὁποία τὸ Ἔθνος τελεῖ ὑπὸ διωγμὸν καὶ μία κοινωνία στὴν ὁποῖα τὸ κράτος δὲν ὑπάρχει. Καὶ ὡς γνωστόν, τὸ κράτος δὲν ἐπανιδρύεται μὲ ἐπιτροπές, ἀναθεωρήσεις καὶ πάσης φύσεως παραποιήσεις. Ἀντιθέτως, κατεβαίνει σκαλοπάτια. Πιὸ κάτω καὶ ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία ποὺ βρισκόταν στὸ ὄχι καὶ τόσο μακρυνὸ παρελθόν.

  Δυσάρεστη ἡ διαπίστωση, ὅσο δυσάρεστο εἶναι καὶ το αἴσθημα ποὺ ἀφήνουν πίσω τους οἱ ἀλλεπάλληλες καταστροφὲς καὶ ταπεινώσεις ποὺ ὑφίσταται ὁ Ἑλληνισμός.
Ὅμως. Ὁ Ἑλληνισμός εἶναι αὐθύπαρκτο προϊόν τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς. Μέσα ἀπό τὸ φυσικό περιβάλλον ὁ Ἕλλην ἀντλεῖ Δύναμη, Ἀξία καὶ Σκοπό. Ποιὸς νοήμων ἄνθρωπος δὲν γοητεύεται ἀπό τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἑλληνικοῦ Τοπίου;
Τὸ γνωρίζουν καὶ τὸ γνωρίζουμε. Παρανάλωμα τοῦ πυρὸς καὶ χίλια κομμάτια δὲν γίνεται μόνον ἡ Πατρίδα μας. Παρανάλωμα τοῦ πυρὸς καὶ χίλια κομμάτια γίνεται καθημερινά ἡ Ψυχή μας.
Οἱ ἰδεολογικοὶ ἐμπρηστὲς καὶ μακελάρηδες, ποὺ μὲ τὶς πράξεις τους καταστρέφουν τὴν Χώρα, τὸ φυσικό περιβάλλον,τὸ Ἑλληνικό Τοπίο, τὴν Ἱστορία, τὴν Γλῶσσα καὶ τὸν Πολιτισμό μας, εἶναι πρόσωπα εὐυπόληπτα.
Ὑπαίτιοι αὐτῆς τῆς πολιτικῆς δὲν εἶναι μόνον οἱ κυβερνῶντες. Συνυπαίτιοι εἶναι καὶ οἱ ἀσκοῦντες τὴν ἀντιπολίτευση, διότι συμπορεύονται. Μὲ τὶς βακτηρίες τους βεβαίως. Καὶ αὐτὸ μεταφράζεται σὲ πασίδηλες ὀπισθοχωρήσεις καὶ παραχωρήσεις, σὲ ὅλα τὰ μέτωπα.
Γιὰ κάποιους ἡ Συνείδηση δὲν ἔχει καὶ τόση σημασία. Γιὰ τοὺς Ἕλληνες ὅμως;
Τὸ ἀχαλίνωτο ἔνστικτο τοῦ κέρδους ἔχει ὑποκαταστήσει τὴν ἔσω φωνῇ. Ἐκείνη, τὴν θεία προσταγὴ ποὺ ὁρίζει τὸ Εἶναι καὶ τὸ Πράττειν.
Παρουσιάζοντας τὴν καταστροφὴ ὡς "Ἀνάγκη", δειλοὶ καὶ ἀμαθεῖς βάρβαροι καταστρέφουν τὴν Μνήμη τοῦ Λαοῦ. Ἡ "Ἀνάγκη" ὡς χρηστικότητα ἔχει καταλάβει αὐθαίρετα καὶ καταχρηστικὰ κάθε νόμιμη ἐξουσία. Ὠφελιμιστὲς ποὺ ἀρέσκονται στὴν ταπείνωση τοῦ ἀνθρώπου δὲν αἰσθάνονται τίποτε. Καμμία τύψῃ μπροστὰ στὴν ἀνηλεῆ κακοποίηση τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς. Στὸν βωμό του ἀδηφάγου κέρδους, μαζὶ μὲ τὴν Ἑλληνικὴ Γῆ, θυσιάζεται καὶ τὸ Πολίτευμα. Καὶ ἡ Παιδεία τῶν Ἑλλήνων. Κανένας σεβασμὸς στὴν ἱστορική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Ἡ Ἑλλὰς ἀποσυντίθεται.

Φίλτατε Ἀναγνώστη.
Τὸ αἴτιο τῆς καταστροφῆς δὲν εἶναι ἡ ἀναντίρρητη Ἀνάγκη. Τὸ πρόβλημα ἔγκειται στὸν Τρόπο ποὺ ἀνεχόμαστε νὰ ἱκανοποιεῖται ἡ ὅποια "ἀνάγκη".
Ἔχουμε ἀναρωτηθεῖ ποτέ - ἀτομικά καὶ συλλογικά- ποιά εἶναι ἡ αἰσθητικὴ θεώρηση τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας; Ποιός εἶναι ὁ συμβολισμὸς τῶν θεσμικῶν ἐνεργειῶν καὶ πρωτοβουλιῶν; Σὲ ποιὲς σκέψεις, σὲ ποιά αἰσθήματα, σὲ ποιά δημιουργικότητα τῶν Ἑλλήνων προσβλέπουν;
Ποιά θὰ εἶναι σὲ 30 χρόνια ἡ μοναδικότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ Τοπίου; Πῶς ὁραματίζεται ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία τὴν μορφολογία τοῦ Ἑλληνικοῦ τοπίου καὶ τὴν σχέση του μὲ τὸν Ἑλληνικὸ Λαό; Ποιά εἶναι ἡ μήτρα ποὺ θρέφει αὐτὴ τὴν σκέψῃ; Ποιά εἶναι ἡ σχέση αὐτῆς τῆς Πολιτείας μὲ τὴν Ἱστορία; Ποιά εἶναι ἡ Ἑλλάς ποὺ συντίθεται;
Τὰ περιθώρια στενεύουν. Ἐὰν ἐπιθυμοῦμε νὰ περάσουμε ἀπὸ τὴν στυγνή ἐνατένιση τοῦ μηδενὸς στὴν ἀπόλυτη κατάφαση τῆς Ζωῆς, ἡ γενιά μας πρέπει νὰ γίνει ἡ σύνοψη ὅλων ἐκείνων τῶν ἰδιοτήτων ποὺ ὑφαίνουν τὸν Ἐθνικό μας χαρακτῆρα.
Καιρὸς νὰ ἐγκαταλείψουμε τὴν αὐτοκαταστρεπτικὴ πορεία ποὺ ἀτιμάζει τὴν καθαγιασμένη Ἑλληνικὴ Γῆ.
Καιρὸς νὰ ἐπιλέξουμε μία στρατηγικὴ ὑψηλοῦ ἤθους ἡ ὁποία θὰ προσεγγίζει βιωματικὰ κάθε πολιτικὴ πράξῃ.
Λέει ὁ Ποιητής.
"(..) ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν
ὅς χ᾽ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ εἴπῃ."
Ἐχθρὸς μου εἶναι ἐκεῖνος, ὅσο καὶ τοῦ Ἄδη οἱ πύλες,
ἐκεῖνος πού ἄλλα κρύβει στὸν νοῦ του καὶ ἄλλα λέει.
Διαχρονικό τὸ Ὁμηρικό πρόταγμα.

Ὁ Ἕλλην ἐκ φύσεως ἀρνεῖται τὴν τυραννία καὶ τὴν βαρβαρότητα.
Ὑπό τὸ πρίσμα τῶν κλιμακουμένων ἐξελίξεων στὰ μείζονα ζητήματα τῆς Ἐθνικῆς ἀσφαλείας καὶ κυριαρχίας, ὀφείλουμε νὰ συσκεφθοῦμε. Ὀφείλουμε νὰ συλλειτουργήσουμε σὲ ἕνα Σῶμα.
Σέ Μέλλον Ἑλληνικό, ἀντάξιο τοῦ Ὀνόματός μας, θά φθάσουμε ἄν καί μόνον ἄν κρατήσουμε ζωντανή τήν Ἐθνική μας Ταυτότητα, Αὐτοπεποίθηση καὶ Συνοχή.
Ἡ ἀκήρατος Πολιτεία, τὸ ἀσύλληπτο τῆς Ἑλλάδος, εἶναι Ἐκεῖ.

[Δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα ΕΣΤΙΑ , ΑΡ.ΦΥΛ. 42608, 24 Ἰουλίου 2023]