Μονή Ραβάνιτσα, Ναός Αναλήψεως,τοιχογραφία περίπου 1390
Για ποιο λόγο ο Κύριος χρησιμοποίησε πηλό και δεν θεράπευσε τα μάτια του τυφλού με άλλο τρόπο;
Ο πλάστης χρησιμοποίησε πηλό και έβαλε νέα μάτια στον τυφλό, για να καταστήσει σε αναμφίβολη πίστη την αμυδρή ιδέα εκείνων που απορούσαν πως πλάστηκε από γη ο πρώτος άνθρωπος, αφού δεν υπήρχε κανένας αυτόπτης μάρτυρας αυτής της δημιουργίας.
Γιατί η δημιουργία που αφορούσε τώρα το πολυτιμότερο από τα μέλη του ανθρώπινου σώματος κι έγινε μπροστά σε όλων τα μάτια, δίνει μεγάλη και ισχυρή βεβαίωση και για το υπόλοιπο σώμα, που κανένας άνθρωπος δεν το είχε δει κατά την ώρα της δημιουργίας του, ώστε να μην αμφιβάλλει κανένας με αβέβαιες απορίες και γνώμες.
Όταν δηλαδή κάποιος βλέπει το πιο καλό και πολυτιμότερο όργανο μας να πλάθεται και να δημιουργείται από πηλό, πως δε θα ομολογήσει με αδιαφιλονίκητη σκέψη, ότι και το υπόλοιπο σώμα έχει γίνει από την ίδια ύλη και δύναμη;
Εξάλλου για να μάθεις σαφώς κι αυτό, ότι και με όσα ο Πατέρας αναγνωρίζεται πως είναι Θεός, εννοώ με τη δύναμη και τη δόξα και την ουσία και την κυριότητα, σε αυτά εννοείται ότι και ο Υιός έχει το ίσο και απαράλλαχτο, γι’ αυτό παίρνει πηλό, και όχι κάποια άυλη ύλη, και ξαναπλάθει τα μάτια του τυφλού, όπως και ο Πατέρας παλαιά μαζί του δημιούργησε τον άνθρωπο από πηλό.
Μαζί βέβαια μ’ αυτό γίνεται φανερό και τούτο: Ότι δηλαδή ο Θεός, που τώρα έχει τη μορφή ανθρώπου και που μεταβάλλει την ύλη του πηλού σε μάτι, αυτός ήταν παλαιά μαζί με τον Πατέρα πλαστουργός του ανθρώπου από πηλό.
Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Άπαντα τα έργα.
1. Τα Αμφιλόχια Α΄. Ερωταποκρίσεις Α΄ – ΞΓ΄. εκδ. Το Βυζάντιον. Θεσσαλονίκη, 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου