Όποιος δὲν ἐλεεί γενναιόδωρα τοὺς φτωχοὺς δὲν έχει σταθερὴ ἐλπίδα στὸν Κύριο

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΡΟΝΣΤΑΝΔΗΣ

Ὅποιος δὲν ἐλεεῖ γενναιόδωρα τοὺς φτωχοὺς (παρ’ ὅλο ποὺ ἔχει τέτοια δυνατότητα), δὲν ἔχει σταθερὴ ἐλπίδα στὸν Κύριο. Αὐτὸς ποὺ μπορεῖ νὰ δώσει, ἀλλὰ δὲ δίνει καθόλου, δὲν ἔχει πίστη, φοβᾶται μήπως πτωχέψει, ἂν καὶ σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Προφήτη ὁ Θεὸς ποτὲ δὲν ἀφήνει τὸ δίκαιο καὶ οἱ ἀπόγονοί του δὲ ζητᾶνε ψωμί.
* * *
Κοντὰ στὸν Ἐπουράνιο Πατέρα ὄχι μόνο τὰ παιδιά Του, ἀλλὰ καὶ οἱ μισθωτοί, ἔχουν περίσσιο ψωμί, καὶ οἱ εὐεργεσίες ποὺ κάνει γιὰ μᾶς εἶναι πάντα μεγάλες, ποὺ δέ μᾶς ἀξίζουν. Νὰ μιμεῖσαι καὶ ἐσὺ τὸν Ἐπουράνιο Πατέρα. Νὰ ἔχεις καὶ ἐσύ αφθονη τροφὴ καὶ νερό, ὄχι μόνο γιὰ τὰ δικά σου παιδιὰ ἢ γι’ αὐτοὺς ποὺ ἔχεις στὴ θέση τους, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς μισθωτούς.
* * *
Ὅταν συναντᾶς τοὺς φτωχούς, λέγε στὸν ἑαυτό σου· «ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὐτῶν, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἕως οὗ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς» (Ψαλ. 122, 2), καὶ νὰ μὴ βαρεθεῖς ποτὲ νὰ δίνεις ἐλεημοσύνη.
* * *
Νὰ βοηθᾶς τοὺς φτωχούς, γιατί ὁ Θεὸς θὰ σοῦ πληρώσει δεκαπλάσια. Ἤδη ἔχεις ἀμέτρητες παρόμοιες ἐμπειρίες.
* * *

Πρόσβαλες τὸ Χριστό· ἔδωσες στὸ φτωχό, ἐσὺ ποὺ τὰ ἔχεις ὅλα, ἕνα μικρὸ κέρμα 2 καπίκια καὶ τοῦ εἶπες· «Εἶσαι τυχερός». Τί εἶναι αὐτό; Εἰρωνεία. Μήπως αὐτὰ πού τοῦ ἔδωσες εἶναι πολλά; «Ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσετε ὑμῖν» (Μτ. 7, 2).

Νὰ μὴν ἔχει τὸ στοιχεῖο τῆς περιφρόνησης

Ὅταν δίνεις ἐλεημοσύνη, πρόσεχε νὰ μὴν περιφρονεῖς στὴν καρδιά σου τὸν ἄνθρωπο στὸν ὁποῖο δίνεις· ἀλλιῶς, ὁ Κύριος θὰ σὲ τιμωρήσει στὴν καρδιά σου. Νὰ μὴν ξεχνᾶς ὅτι δίνοντας στὸ φτωχὸ δίνεις στὸν ἴδιο τὸν Κύριο. Ἔτσι ἐγὼ σήμερα (Κυριακή), στὸν ὄρθρο, αἰσθανόμουν σὰν νὰ εἶχε μπεῖ ἀγκάθι στὴν καρδιά μου, γιὰ μιὰ ἀνάλογη ἀπροσεξία μου, παρ’ ὅλο ποὺ εἶχα προηγουμένως μετανοήσει ὅταν διάβαζα τὴν ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως.

Νὰ μὴν εἶναι ἐπιφανειακὴ ἢ ὑποκριτικὴ

Πολλὲς φορὲς ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ ἀνθρώπου κρύβει μέσα της φιλαργυρία καὶ πλεονεξία, χωρὶς κἄν καὶ ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος νὰ τὸ καταλαβαίνει αὐτό. Δοκιμάστε τον καὶ θὰ τὸ δεῖτε. Ζητῆστε του νὰ κάνει μερικὲς μεγάλες θυσίες καὶ θὰ δεῖτε πόσο ἐπιφανειακὴ εἶναι ἡ εὐσπλαχνία του. Ἕνα ἀπὸ τὰ δυό· ἢ θὰ ἀρνηθεῖ νὰ τὸ κάνει αὐτὸ ἤ, στὴν περίπτωση ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ μὴν τὸ κάνει, θὰ τὸ κάνει μὲ μεγάλο παράπονο.
* * *
Τὸ νὰ δίνεις στοὺς φτωχοὺς καὶ νὰ μὴ δίνεις στοὺς δικούς σου εἶναι ὑποκρισία.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο :Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ».Ἐκδόσεις: Ὀρθόδοξος Κυψέλη, 2004.

ΠΗΓΗ