Κι ενθυμούμαι προσωπικά τον πήρε τηλέφωνο τη νύχτα ένας Χριστιανός, γιατί ήτανε άρρωστος πολύ. Και δεν μπορούσε.Τον πήρε απ’ την Αθήνα, εκεί στον Ωρωπό και λέει:
-Γέροντα, υποφέρω. Δυσκολεύομαι. Πεθαίνω. Χάνομαι.
Και του λέει:
-Δίπλα σου είναι ο Άγιος Νεκτάριος.
Κοιτάζει, δίπλα του ήταν το εικόνισμα.
-Αυτόν παρακάλεσε, να σε κάνει καλά.
Κι έκλεισε το τηλέφωνο και παρακάλεσε ο άνθρωπος τον Άγιο Νεκτάριο και έγινε αμέσως καλά!
Ο Γέροντας Πορφύριος λοιπόν, τον υπεραγαπούσε τον Άγιο. Άλλωστε οι Άγιοι αγαπά ο ένας τον άλλον κι έχουνε ενότητα κι έχουνε στοργή, και βοηθάνε προπαντός εμάς τους ανθρώπους που έχουμε ανάγκη.
-Γέροντα, υποφέρω. Δυσκολεύομαι. Πεθαίνω. Χάνομαι.
Και του λέει:
-Δίπλα σου είναι ο Άγιος Νεκτάριος.
Κοιτάζει, δίπλα του ήταν το εικόνισμα.
-Αυτόν παρακάλεσε, να σε κάνει καλά.
Κι έκλεισε το τηλέφωνο και παρακάλεσε ο άνθρωπος τον Άγιο Νεκτάριο και έγινε αμέσως καλά!
Ο Γέροντας Πορφύριος λοιπόν, τον υπεραγαπούσε τον Άγιο. Άλλωστε οι Άγιοι αγαπά ο ένας τον άλλον κι έχουνε ενότητα κι έχουνε στοργή, και βοηθάνε προπαντός εμάς τους ανθρώπους που έχουμε ανάγκη.
Από το βιβλίο του π. Ανανία Κουστένη: »Λόγοι για τον Άγιο Νεκτάριο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου