Όταν ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος έμαθε το θάνατό του λέγεται πως είπε: «Ήταν επόμενο. Τέτοιοι ήρωες δε ζουν πολύ». Στο συλλυπητήριο τηλεγράφημα που συνέταξε και έστειλε στη σύζυγο του Βελισάριου, έγραψε και αυτά: «Χαιρετίζω τον Ήρωα των Ηρώων!».
Ο ταγ/ρχης Βελισαρίου, ο πραγματικός "Μαύρος Καβαλάρης", ήταν βασικός συντελεστής σε 2 σπουδαίες νίκες, σε πολύ σημαντικές μάχες: (1) στον Σαραντάπορο, τον Οκτώβριο 1912 και (2) στο Μπιζάνι τον Φεβρουάριο 1913.
Είχε εξαιρετικές επιδόσεις σε όλη τη διάρκεια του Ελληνο-Βουλγαρικού πολέμου του 1913, από το Κιλκίς –Λαχανά μέχρι την εκπόρθηση των Στενών της Κρέσνας και την κατάληψη των υψωμάτων της Τζουμαγιάς στη Βουλγαρία, όπου και θυσιάστηκε.
Ακολουθούν λίγα ακόμη λόγια για τον ήρωα.
Ως νεαρός ανθυπολοχαγός είχε πολεμήσει ηρωϊκά σε δύο μάχες στον ατυχή πόλεμο του 1897. Στη διάβαση της Μελούνας υποχώρησε μόνο όταν έλαβε γραπτή διαταγή, και σε λίγες ημέρες στο Καλαμάκι Φθιώτιδας κράτησε τουρκική μονάδα αυξημένου συντάγματος!
Στον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο του 1912, ο ταγματάρχης πλέον Βελισαρίου, στον Σαραντάπορο πέρασε γρήγορα με το τάγμα του στα μετόπισθεν των Τούρκων και συνέβαλε καθοριστικά στη γενική υποχώρησή τους και στη μεγαλειώδη νίκη των Ελλήνων σε ελάχιστο χρόνο.
Τα Χριστούγεννα του 1912 μεταφέρθηκε με το τάγμα του στο μέτωπο της Ηπείρου, και θεωρείται βασικός συντελεστής της πτώσης των Ιωαννίνων χωρίς μεγάλη αιματοχυσία και για τους δύο στρατούς, αφού με την προώθησή του στα μετόπισθεν των οχυρώσεων του Μπιζανίου απέκοψε την επικοινωνία των αμυνομένων με τα Γιάννενα και οδήγησε τον Τούρκο στρατηγό σε παράδοση. Ήταν αυτός που οδήγησε τους απεσταλμένους του Τούρκου στρατηγού Εσάτ πασά στον αρχιστράτηγο διάδοχο Κωνσταντίνο να προσφέρουν την παράδοση της πόλης. Ο Κωνσταντίνος, τον ασπάσθηκε και του είπε: «Βελισσαρίου, είσαι άξιος ραπίσματος, αλλά και φιλήματος. Εγώ αρκούμαι εις το φίλημα».
Ο Βελισαρίου έλαβε μέρος και στον Δεύτερο Βαλκανικό πόλεμο, όπου πολεμησε ηρωϊκά και στην πρώτη γραμμή στη μάχη του Κιλκίς-Λαχανά. Συνεχίζοντας την καταδίωξη των Βουλγάρων και από τις 7 Ιουλίου 1913 έχει φθάσει στα στενά της Κρέσνας και μπαίνει στο σημερινό Βουλγαρικό έδαφος. Από τις 12 Ιουλίου έχει ξεκινήσει η φονική μάχη των υψωμάτων της Τζουμαγιάς, 20 χιλιόμετρα από τη Σόφια.
Στις 13 Ιουλίου ο Βελισαρίου με το τάγμα του των ευζώνων πολεμούσε στο ύψωμα 1378. Σηκώθηκε όρθιος με το πιστόλι του στο χέρι και κάλεσε τους ευζώνους να τον ακολουθήσουν κραγάζοντας:
«Όποιος θέλει την νίκη ή αλλιώς τον θάνατο ας με ακολουθήσει». Τον κτύπησε βλήμα πυροβολικού και έπεσε. Τα τελευταία του λόγια λέγεται ότι ήταν «στη Σόφια, στη Σόφια».....
Αθάνατος!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου